<Είσαι καλά?> Με ρώτησε ενώ το τρέμουλο στα χέρια του μεγάλωνε όλο και περισσότερο και με το ζόρι μπορούσε να πληκτρολογήσει στο κινητό του τον αριθμό του γιατρού.

<Ναι Τζον μου, είμαι καλά... προς το παρόν> Συμπλήρωσα και έπαιρνα βαθίες ανάσες για να χαλαρώσω, όμως η εικόνα του φοβησμένου Τζον δεν με βοηθούσε καθόλου.

<Γιατρέ!?> Φώναξε στο τηλέφωνο και με τρόμαξε ακόμα περισσότερο. <Μ' ακούτε?> 

<Και να μην σε άκουγε από το τηλέφωνο δεν πειράζει, μέχρι το σπίτι του πρέπει να έφτασαν οι φωνές σου> Είπα αλλά δεν έδωσε σημασιά.

<Σπάσανε τα νερά τι κάνουμε?> Τον  ρώτησε αυτήν την φορά πιο ήρεμα, αλλά με την ίδια ταραχή.

<Τζον σε παρακαλώ φέρε μου τον γιατρό ή βαλ' τον σε ανοιχτή ακρόαση> 

Η αγουροξυπνημένη φωνή του γιατρόυ ακούστηκε σε όλο τα σαλόνι μολιςπάτησε το κουμπί της ακρόασης και ένιωσα λίγο καλύτερα που μέσα στην ταραχή του ο Τζον μπορούσε να κάνει ότι του έλεγα προς το παρόν.

<Σίγουρα έσπασαν τα νερά και δεν είναι κολπικές εκκρίσεις?> 

<Σεμπάστιαν είναι πολλά υγρά δεν νομίζω> Του απάντησα και ο Τζον με κοίταξε. 

<Από πότε ξεκίνησες να τον λες με το κανονικό του όνομα?>

<Τότε πρέπει να δείτε την διαστολή> Ακούστηκε ο γυναικολόγος από το τηλέφωνο και δεν ήξερα σε ποιον να απαντήσω.

<Τζον σταμάτα> Ψιθύρισα και επικεντρώθηκα σε αυτά που είπε ο γυναικολόγος. <Μωρό μου πρέπει να δει πόση διαστολή έχω> Του είπα και τον έσπρωξα να κάτσει στον καναπέ δίπλα από τα πόδια μου και τα άνοιξα για να μου αφαιρέσει το εσώρουχο. 

<Τι να κάνω?> Ρώτησε τρομαγμένος και τραβήχτηκε μακριά μου. 

<Πρέπει να δείς πόσο έχει ανοίξει ο τράχηλος για να δούμε σε ποιο στάδιο και φάση του τοκετού βρίσκεται!> Φώναξε ο γιατρός από το κινητό.

<Μάλιστα!> Πήρε μια βαθία ανάσα και έκατσε στον καναπέ. <Δεν υπάρχει περίπτωση να βρω κανένα κεφάλι ή χέρι όπως εμφανίζεται στις ταινίες> 

<Το μόνο χέρι που θα δείς θα είναι το δικό μου που θα σε μουτζώνει με τις βλακείες που λες!> Του φώναξα και έπιασα το μέτωπο μου που είχε αρχίσει να ιδρώνει. <Ανάθεμα τις ταινίες που βλέπεις!> Ξέσπασα και στην συνέχεια άκουσα τον γιατρό να μου λέει να πάιρνω βαθιές εισπνοές και εκπνοές.

Ο Τζον μου έβγαλε το εσώρουχο και εγώ άνοιξα τα πόδια μου περιμένοντας να πει μας πει πόσα εκατοστά είχε διασταλεί ο τράχηλος από της συσπάσεις της μήτρας.

<Τώρα πρέπει να φέρω χάρακα να μετρήσω?> Ρώτησε και εγώ έσφιξα τον καναπέ από τα νεύρα μου.

<Φέρε και αλφάδι να δεις αν κάθομαι εντελώς ίσια για να πάρεις τον απόλυτο αριθμό!> Είπα και σιγά σιγά άρχισαν να τρέχπυν δάκρυα από τα μάτια μου κάτι που παρατήρησε ο Τζον και έχασε την γη κάτω από τα πόδια του.

<Εγώ για πλάκα τα λέω μωράκι μου για να σε κάνω να γελάσεις> Προσπάθησε να δικαιολογηθεί, αλλά εγώ όλο και περισσότερο κλεινώμουν στον φόβο μου. <Είναι όσο ο δείκτης μου.  Πρέπει να είναι κάπου στα 7 με 8 εκατοστά> Απάντησε στον Γίλσον και μετά άρχισε να μου τρίβει τα πόδια. <Σε παρακαλώ μωράκι μου μην στεναχωριέσαι τώρα σε λίγο θα έρθει ο γιατρός>

<Θα το σκεφτώ αν θα έρθω. Είμαι τόσο καλός γιατρός αν θυμάστε κύριε Γούοραλντ που ίσως να μπορώ να δίνω οφηγίες από το τηλέφωνο> Είρωνεύτηκε θυμίζοντας στον Τζον την πρώτη τους γνωρίμια,

<Γιατρέ το καλό που σας θέλω να έρθετε γρήγορα!> 

<Κύριε Γοούραλντ πρέπει να την μεταφέρετε σε ένα κρεβάτι να είναι πιο χαλαρή. Είμαστε στο πρώτο στάδιο και στην μεταβατική φάση. Θα έχεις συσπάσεις πιο δυνατές από πριν και θα διαρκούν 60-90 δευτερόλεπτα. Από εσάς κύριε Γούοραλντ θέλω να τις κρατάτε το χέρι και όσο γίνεται να την ηρεμείτε. Σε περίπτωση που δεν έχω έρθει και η διαστολή ξεπεράσει τα  8 με 9 εκατοστα με παίρνετε αμέσως τηλέφωνο. Θέλω να παρακολουθείτε συνεχώς την διαστολή και ότι σας προβληματίσει με παίρνετε τηλέφωνο.  Λίζα μου κάθε φορά που θα τελείωνει μία σύσπαση θα πρέπει να χαλαρώνεις και να κρατάς δυνάμεις για την επόμενη που θα έρθει σε 2-3 λεπτά. Κάντε όλα αυτά και να δείτε που σύντομα θα έχετε ένα μωράκι κοντά σας. Τις υπόλοιπες απορίες από κοντά!> Έκλεισε το τηλέφωνο και κοιταχτήκαμε με τον Τζον. 

<Ειλικρινά μωρό μου δεν θα ήθελα με τίποτα να γεννάω μαζί σου!> Ξέσπασα πάνω του από τον έντονο πόνο που μου δημιουργούσαν οι συσπάσεις. 

<Τώρα σταμάτα και μείνε ακίνητη να σε πάρω αγκαλιά να σε πάνω στο κρεβάτι> Σηκώθηκε από τον καναπέ και στάθηκε από πάνω μου, αλλά μόλις πηγε να βάλει τα χέρια του από κάτω μου για να με σηκώσει τον έσπρωξα.

<Πας καλά? Θα πιαστεί η μέση σου!> 

<Και τι θες να κάνω να σε αφήσω να περπατήσεις?!> Είπε κάπως έντονα, αλλά μετα πήρε βαθιά ανάσα και ηρέμησε. 

<Στις ταινίες άλλες γεννάνε όρθιες!> Του είπα ειρωνικά και πιάστηκα από τα χέρια του για να σηκωθώ.

<Στις ταινίες άλλες τρώνε το ξύλο που δεν έχεις φάει εσυ ποτέ!> Με πήρε απότομα αγκαλιά και με σήκωσε.

<Αααα.. σε Τζον!> Του φώναξα και ο τρομοκρατήθηκε αμέσως. <Καλά ηρέμησε πλάκα κάνω έχω ακόμα ένα λεπτό μέχρι την επόμενη σύσπασει!> Είπα και του χαμογέλασα για να ηρεμήσει και να με πάει στο κρεβάτι.

<Αχχχ θα σε πνίξω και θα έχω και δίκιο!> Είπε ξεφυσώντας και ξεκίνησε προσεκτικά και γρήγορα για την κρεβατοκάμαρα.

<Μην λέτε τέτοια κύριε Γοούραλντ γιατί αλλιώς θα σας κάνω μήνυση!> 

<Δεν επιτρέπεται να πνίγω την γυναίκα μου στα φίλια?> Με ρώτησε και κλώτσησε ελαφρά την πόρτα του δωματίου για να μπορέσουμε να μπούμε χωρίς να χτυπήσει κάποιος πάνω της.

<Μωρό μου βάλεμε γρήγορα στο κρεβάτι γιατι ξεκινάει η σύσπαση!> Έσφιξα των ώμο του, που κρατιόμουν, από τον πόνο και εκείνος έσκυψε και με άφησε απάλα στην μέση του κρεβατιού. <Μωρό μου φοβάμαι> Είπα και ήρθε αμέσως δίπλα μου δίνοντας μου το χέρι του.

<Τι φοβάσαι καρδούλα μου?> Έφτιαξε το μαξιλάρι από πίσω μου να είμαι άνετα και ξάπλωσε δίπλα μου. <Να δεις μετά που θα έχουμε το μωρό στην γκούνια να κλαίει και εμείς θα είμαστε πόσες μέρες ξάγρυπνοι από πάνω του, επειδή θα φοβόμαστε ότι έχει κάτι. Να δεις που θα είμαστε τόσο κουρασμένοι θα θέλουμε ύπνο και θα αισθανόμαστε ότι περνάμε την πιο δύσκολη φάση της ζωής μας>

<Όλα αυτά τα λες για να με εμψυχώσεις?> Τον ρώτησα σοβαρή και έσφιξα το χέρι του μόλις σταμάτησε ο πόνος της σύσπασεις.

<Απλά αγάπη μου λέω ότι υπάρχουν κι άλλα πράγματα που θα μας δυσκολέψουν, αλλά όταν θα κοιτάξουμε όλα όσα έχουμε ζήσει θα τα θυμόμαστε και θα χαμογελάμε> Έκανε μια παύση και μου χαμογέλασε. <Θυμάσαι την πρώτη φορά που με είχες δει γυμνό μωρό μου?> Μου ψιθύρισε στο αφτί και εγώ τον σκούντηξα. 

<Αν νομίζεις ότι θα ελαττώσεις τον πόνο μου προσπαθώντας να με ερεθίσεις με την φωνή σου να σε ενημερώσω πως αυτήν την στιγμή ο κόλπος μου ετοιμάζεται να βγάλει το παιδί μας και το μόνο που πετυχαίνεις είναι να με εκνευρίζεις! Και ναι θυμάμαι! Μία φορά πήγα και εγώ στην πισίνα μόνη απογευματιάτικα και τσουπ έσας Τζονάκος!>  

<Σε βρίσκω λίγο υπερβολική αλλά δεν πειράζει> Είπε και φίλησε το χέρι μου. <Δεν θα ξεχάσω μία ημέρα πριν τον γάμο που κάναμε το γλέντι στο σπίτι σας και αυτός ο ηλί...>

<Ξάδερφος μου είναι μην πεις τίποτα!> Του υπενθύμισα στην συγγενική σχέση που είχαμε και σταμάτησε, καθώς δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή να διαφωνήσει μαζί μου. 

<Τι είχε κάνει ο άτιμος! Ξαφνικά όλοι άρχισαν να λένε ασυναρτησίες και να γελάνε να πίνουν όλο και περισσότερο. Αχχ μωρό μου δεν ήσουν να δεις τον Φίλιπ να χορεύει με μια συγγενή σου και να πέφτουν στην πισίνα> Είπε γελόντας. <Ένας από τους σωματοφύλακες μου τους είχε βγάλει γιατί αλλιώς θα είχαμε δράματα παρά χαρές>

<Ναι!!! Λες και τότε εγώ πετούσα από την χαρά μου που θα σε παντρευόμουν. Ακόμα δεν μπορώ να χωνέψω το στυλάκι που είχε τότε του τέλειου άντρα!>

<Γιατί συγγνώμη έχεις παράπονο?> 

<Δεν χρειαζόταν να το δείχνεις και ευτυχώς αυτό στην πορεία άρχισε να διορθώνεται>

<Γιατί αν δεν διορθωνόταν τι θα γινόταν> 

<Όλο και κάτι... θα σκεφτόμουν> Έκανα παύση και πήρα βαθία ανάσα γιατί άρχισαν πάλι οι συσπάσεις. 

<Σαν αυτό που είχες κανονίσει με τον πολυαγαπημένο σου ξάφερφό?> Ρώτησε ειρωνικά και έσφιξα ακόμα περισσότερο το χέρι του, κάνοντας τον να χαλάσει το ωραίο του πρόσωπο από τον πόνο.

<Μωρό μου σε παρακαλώ μην με προκαλείς γιατί δεν νομίζω να είναι η καλύτερη στιγμή να τα συζητήσουμε!> Είπα και στο τέλος ξεφύσηξα. <Πάρε τηλέφωνο τον Φίλιπ. Θα ήθελε πολύ να ήταν στο νοσοκομείο> 

<Οοοο... μωρό μου μου έδωσες πολύ καλή ιδέα! Απλά δώσε μου μισό λεπτό να φέρω το κινητό από το σαλόνι> Είπε και σηκώθηκε αμέσως από το κρεβάτι και άρχισε να τρέχει για να έρθει γρήγορα πίσω. <Θα τον κάνω να τρέχει και να μην φτάνει!> Μπήκε στο υπνοδωμάτιο γελώντας για το σατανικό σχέδιο που είχε σκεφτεί.

<Τζον τι ώρα είναι?> 

<Είναι μία. Τώρα κάνε ησυχία να γελάσουμε> Και έβαλε τον δείκτη του στα χείλη του κάνοντας μου νόημα για ησυχία. 

Το τηλέφωνο χτυπούσε, μέχρι που το σήκωσε ένας νυσταγμένος Φίλιπ να βρίζει τον Τζον για το ακατάλληλο της ώρας. Σαν να είχε χαθεί όλο το άγχος και οι φόβοι του Τζον άρχισε να παίζει θέατρο κάνοντας τον πανικοβλημένο και φωνάζοντας ότι γεννάμε και πηγαίνουμε στο νοσοκομείο. Κάποια στιγμή μου έκανε νόημα να φωνάξω, αλλά δεν τον άκουσα. Όσο και να πονούσα εκείνη την στιγμή από τις συσπάσεις δάγκωνα τα χείλη μου χαμογελώντας με την παράσταση που έδινε και σκεφτόμουν τον έξαλλο Φίλιπ που θα έτρεχε πανικόβλητος στο νοσοκομείο να μας βρει.

<Είσαι πολύ κακός!> Του είπα μόλις το έκλεισε γελώντας μέχρι που μου κόπηκε από μια άλλη σύσπαση. 

<Άμα είναι στο σπίτι ξέρεις πολύ καλά ότι δεν θα βοηθήσει και πολύ>

<Ναι όμως να σου θυμίσω ότι μαζί του πέρασα τους μισούς μήνες τις εγκυμοσύνης> 

<Αν το μάθαινα πιο μπροστά θα τους περνούσες μαζί μου> Κάθισε δίπλα μου και χάιδεψε πολύ προσεκτικά την κοιλιά. <Ακόμα δεν μπορω να το πιστέψω ότι ήρθε η ώρα καρδιά μου>

<Ούτε και εγώ μωράκι μου> Έτριψα το κεφάλι στο δικό του και προσπάθησα να απολαύσω όσο γινόταν εκείνη την στιγμή, γιατί στην συνέχεια θα ερχόντουσαν πολύ μεγαλύτεροι πόνοι που δεν θα ήταν μόνο σωματικοί αλλά και ψυχολογικοί. 

Ο γυναικολόγος έφτασε στο σπίτι μετά από 45 λεπτά και μαζί του είχε φέρει μια νοσοκόμα που έστρωσε τον Τζον αμέσως στην δουλειά να ζεστάνουν νερό, να φέρουν καθαρές πετσέτες και όλα τα σχετικά. Στην αρχή δεν έφευγε από το δωμάτιο, όμως οι αδιάκοπες παρατηρήσεις που του έκανε, τελικά τον έπεισαν να την βοηθήσει. Ο Γίλσον αφού εξέτασε την διαστολή μου είπε ότι είχαμε ακόμα μισή ώρα με 45 λεπτά στην διάθεση μας. Ξεκίνησε να με ρωτά που έσπασαν τα νερά, την αντίδραση μου, κυρίως την αντίδραση του Τζον και διάφορα άλλα κάνοντας με να ξεχαστώ όσο γινόταν. Με προετοίμασε ψυχολογικά ότι ι πόνοι θα ήταν αρκετά έντονοι και ότι θα έπρεπε να κρατάω δυνάμεις να ηρεμώ και να ακούω τις οδηγίες του. Ο Τζον κάθε πέντε λέπτα βρισκόταν στο δωμάτιο ρωτόντας με αν είμαι καλά. Τον καημένο δεν τον είχε ενημερώσει ότι θα αργούσα ακόμα να μπω στο στάδιο της εξώθησεις και είχε το άγχος μην αρχίσουν οι έντοι πόνοι και δεν είναι εκεί. 

Μετά από ένα τέταρτο που πέρασε αφού ήρθε ο γιατρός χτύπησε το κουδούνι και παραξενεύτηκαμε όλοι, καθώς ήταν 2 τα μεσάνυχτα. Οι φωνές του Φίλιπ δεν άρχισαν να φτάσουν μέχρι το υπνοδωμάτιο. Όσο και να ήθελα δεν μπόρεσα να κρατήσω το χαμόγελο μου σκεπτόμενη πόσο πολύ θα έσπαγε τα νεύρα του Τζον.  "Αχ καημένε Τζον" σκέφτηκα και ένιωσα έναν έντονο πόνο, αλλά όσο και να κρατήηκα ο Γίλσον το αντιλήφθηκε.

<Κύριε Γουόραλντ!!!> Φώναξε και οι φωνές στο σαλόνι σταμάτησαν απότομα. <Αν έρθετε σε ένα λεπτό ίσως και να προλάβαιτε τον πρώτο έντονο πόνο> Φώναξε και άκουσα τα βήματα του. <Ας μείνει μυστικό μας ότι έχασε τον πρώτο πόνο της γέννας> Είπε και μου χαμογέλασε γλυκά. 

<Τι εννοείς?> Τον ρώτησα πανικοβλημένη και μέσα μπουκαρε ο Τζον.

<Γεννάμε?> Ρώτησε με την ανάσα κομμένη.