<Πιστεύεις ότι η ζωής μας θα αλλάξει πολύ?> Ρώτησα τον Τζον που είχε μεταφέρει όλη την δουλεία του γραφείου του στο σαλόνι και ήταν περιτριγυρισμένος από στήλες χαρτιών.

<Ναι> Απάντησε μονολεκτικά και συνέχισε να ψάχνει χαρτιά και μετά να ασχολείται στο λάπτοπ του.

<Εγώ όμως δεν θέλω> Του είπα ήρεμα, αλλά δεν μου έδωσε σημασία. <Ναι μεν θα έχουμε ένα επιπλέον άτομο, που θα τρέχει συνέχεια μέσα στα πόδια μας, θα μας ανοίγει όλο δουλειές και εμείς θα πρέπει να τρέχουμε από πίσω του να τις κλείνουμε, αλλά θα παραμένουμε μαζί εεεεμωρο μου?>

<Ναι> Απάντησε πάλι μονολεκτικά.

<Στο έχω πει πως θέλω να συνεχίσω να δουλεύω, όμως δεν θέλω να αφήνω και το μωρό μόνο του στο σπίτι, ούτε να παίρνουμε νταντά.> Έκανα παύση περιμένοντας να αντιδράση στο γεγονός ότι ήθελα να συνεχίσω να εργάζομαι μετά την γέννα. < Άμα δεν έχεις θέμα αγάπη μου σκέφτηκα να το παίρνω μαζί στην δουλειά. Συμφωνείς?> Τον ρώτησα λίγο πιο έντονα μήπως δώσει περισσότερη προσοχή σε αυτά που είπα.

<Ναι> Είπε και εγώ κούνησα το κεφάλι μου καταλαβαίνοντας ότι με είχε εντελώς γραμμένη.

<Μωρό μου με παρακολουθείς?> Ρώτησα και εκείνος είπε πάλι "ναι".  <Δεν με παρακολουθείς εε?> Και άκουσα πάλι την ίδια άτονη λέξη από το στόμα του. < Αγάπη μου με γράφεις?> 

<Ναι> Και τα χαρτιά που κρατούσε στο χέρι του τα άφησε κάτω, δίνοντας μου ελπίδα ότι με άκουσε, όμως μετά έπιασε άλλα και απορροφήθηκε πάλι στον υπολογιστή του.

<Μωρό μου έσπασαν τα νερά> Είπα, αλλά δεν αντέδρασε καθόλου παρά μόνο κούνησε το κεφάλι του θετικά λέγοντας την σπάνια λέξη "ναι". <Μωρό μου έσπασαν τα νερά!> Τσίριξα και τον είδα να αναπηδά από τον καναπέ με το λάπτοπ στα πόδια του και να έρχεται πίσω στην πραγματικότητα.

<Ποια νερά? Άφησα ανοιχτή τη βρύση?> Με ρώτησε χαμένος και εγώ πήρα το σοβαρό μου βλέμμα.

<Γιατί δεν με παρακολουθείς?> Είπα παίζοντας τα δάχτυλα μου μεταξύ τους πάνω από την τεράστια κοιλιά μου.

<Σε παρακολουθώ μωρό μου τι είναι αυτά που λες. Άκουσα όλα όσα είπες> Είπε αλλά ο τρόπος που το είπε δεν έπειθε ούτε τον ίδιο. 

<Άρα όντως συμφωνεις πριν που σε ρωτούσα ότι με έγραφες, ότι δεν με παρακολουθείς και ότι δεν έχεις πρόβλημα να παίρνω το μωρό στην δουλειά μαζί μου> Του είπα σταυρώνοντας τα χέρια στην κοιλιά και γύρισα μπροστά μου συνεχίζοντας να βλέπω τηλεόραση. 

<Τι, τι? Να πάρεις το μωρό στο γραφείο!? > Άφησε το λάπτοπ στο τραπεζάκι μπροστά του και τεντώθηκε για να ξεμουδιάσει. <Δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο! Επίσης για περίμενε! Γιατί τα συζητάμε τώρα αυτά? Έχουμε καιρό ακόμα! Μέχρι να σταματήσεις τον θηλασμό, μέχρι το μωρό να αρχίσει να βγάζει δόντια, να αρχίσει να περπατάει, να φωνάζει μαμά μπαμπά, να αρχίσει να τρώει μόνο του, ξες μέχρι να πάει σχολείο έχουμε ακόμα πολύ καιρο> Σηκώθηκε από τον καναπέ και με ρώτησε αν θέλω κι άλλο τσάι και του σήκωσα την κούπα για να την πάρει και να μου βάλει.

<Ναι> Ξεκίνησα να κάνω ότι έκανε. 

<Χαίρομαι που το λήξαμε τόσο έυκολα αυτό το θέμα> Πήρε την κούπα και έβαλε από την τσαγέρα όσο τσάει είχε απομείνει. <Με συγχωρείς μωρό μου, αλλά είχα συγκεντρωθεί στην δουλεία> 

<Ναι> Είπα και συνέχισα να κοιτάω την τηλεόραση κάνοντας την αδιάφορη.

<Τι ναι?> Με ρώτησε την ώρα που μου έδεινε την κούπα μου.

<Είπες κάτι?> Ρώτησα με σηκωμένο το φρύδι και πήρα την κούπα από τα χέρια του. 

<Τώρα σοβαρά?> Έκανε στην άκρη την κουβέρτα για να κάτσει στα πόδια μου και άρχισε να τα τρύβει.

<Δεν κατάλαβα μωρό μου! Εσύ γιατί εμένα να με αφήνεις να μιλάω και να μην με ακούς και εγώ να μην μπορώ να κάνω το ίδιο?>  Και προσπάθησα να του γυρίσω πλάτη, αλλά η μεγάλη μου κοιλιά με καθυστέρησε και ο Τζον με γλυρισε πίσω στην θέση μου ήρεμα πιάνοντας με από το μπράτσο του χεριού μου.

<Ναι> Συνέχισα με πείσμα και εκείνος έχωσε το κεφάλι του στον λαιμό μου και άρχισε να μοιράζει φιλία και να με γρατζουνάει με τα λιγοστά του γένια. <Σταμάτα! Εντάξει!> Είπα γελώντας και προσπάθησα να τον απομακρύνω, αλλά αυτός μετά από τον λαιμό μου έκανε στάση στα χείλη μου και ύστερα στο τέλος της διαδρομής του μου έδωσε ένα φιλί στο μέτωπο.

<Όσο για το αν θα αλλάξει η ζωή μας μετά από το μωρό είμαι σίγουρος πως θα αλλάξει και θα γίνει ακόμα καλύτερή> Είπε ξεσκεπάζοντας την κοιλία μου πρώτα από την κουβέρτα και μετά από την μπλούζα για να φιλήσει την κοιλιά μου. 

<Τόση ώρα άκουγες και με άφησες να νομίζω το αντίθετο!> Φώναξα εκνευρισμένη και του έδωσα μπουνιά στο στήθος του.

<Είμαι πολύ καλος ηθοποιός εεε?> Με ρώτησε και εγώ τον τράβηξα από την μπλούζα και ένωσα τα χείλη μας.

<Είσαι ο χειρότερος, αλλά τι να κάνουμε είσαι ο άντρας μου και πρέπει να σε εμψυχώνω> Είπα και τύλιξα τα χέρια μου γύρω από τον αυχένα του.

<Θες να πάμε για ύπνο μήπως? Μήπως μου κουράστηκαν τα μωρά μου?> Ξεκίνησε να με φιλάει στα χείλη, αλλά εγώ τραβιόμουν για να μπορέσω να του μιλήσω.

<Πραγματικά μωρό μου τόσο που έχει φουσκώσει η κοιλιά δεν μπορώ. Δεν έχω όρεξη για τίποτα. Ούτε να κοιμηθώ θέλω γιατί δεν τον ευχαριστιέμαι καθόλου. Κάθες τρεις ώρες ξυπνάω για τουαλέτα>

<Το ξέρω μωρό μου εμένα ξυπνάς για να σε πάω> Με διέκοψε και συνέχισε να με φιλάει.

<Άντε να βγει να τελειώνουμε δεν μπορώ άλλο> Ξεφύσηξα και έκανα χώρο για να κάτσει δίπλα μου ο Τζον.

<Εγώ σε έχω συνηθίσει έτσι. Με φουσκωμένη την κοιλίτσα, το στήθός!> Το έπιασε με το χέρι του και το ζούλιξε ελαφρά για να μην βγει το γάλα που είχε ξεκινήσει εδώ και δύο μήνες περίπου να κάνει την εμφάνιση του. <Πωωω μωρό μου σε θυμάμαι όταν ήσουν έγκυος και δεν το ήξερα. Όταν είχες μεθύσει και είχαμε πάει σε εκείνο το ξενοδοχείο...>

<Μην μου το θυμίζεις, γιατί  θα σε ρίξω από τον καναπέ!> Τον σκούντηξα και το προειδοποίησα.

<Είχες πάρει τα κιλάκια σου τότε. Είχε αλλάξει και το στήθος σου. η θηλές σου μωρό μου είχαν μεγαλώσει, το χρώμα τους είχε σκουρύνει. Αχχχ τα θυμάμαι και μου τρέχουν τα σάλια!> Είπε με πάθος και όρμησε στα χείλη μου.

<Κάτσε καλά, γιατί είμαι στο τσακ να σε ρίξω και να σπάσεις κανένα ιχύο! Επίσης να σου θυμίσω ότι μέχρι να γεννήσω δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι!> Είπα χαμογελόντας, επειδή ήξερα ότι τον ενοχλούσε πολύ που δεν μπορεί να εξασκήσει το άθλημα του.

<Μην μου το θυμίζεις! Έχει περάσει τόσος καιρός από την τελευταία φορά!> Πέρασε το χέρι του πίσω από το κεφάλι του και το άλλο γύρω μου και βολεύτηκε στον καναπέ. <Και όσο ξέρω ότι μετά θα είναι το μωρό και θα κλαίει συνέχεια και δεν θα μας αφήνει σε ησυχία όλο και με τρώει περισσότερο> 

<Συγγνώμη εσύ αυτό σκέφτεσαί? Ότι δεν θα μπορούμε να κάνουμε σεξ?> Τον ρώτησα φανερά εκνευρισμένη που έδινε προσοχή σε δευτερεύοντα ζητήματα. <Ας ξεκινησουμε από το γεγονός ότι το σοβαρότερο αυτήν την στιγμή είναι η υγεία του μωρού και ακόμα δεν έχει βγει από εδω μέσα...> Έδειξα την κοιλιά μου. <Και ούτε ξέρουμε πως θα είναι η ώρα του τοκετου>

<Σκέφτεσαι πολλά μωρό μου!> Είπε χαλαρός και συνέχισε να βλέπει τηλεόραση και να μου χαιδεύει το μπράτσο με το χέρι που είχε περασμένο γύρω μου. 

<Είδαμε και εσένα που σκέφτεσαι μόνο το πως θα περάσεις καλά!> 

<Αρχικά δεν σκέφτομαι μόνο τον εαυτό μου! Και οι δύο περνάμε πολύ καλά σε αυτό το κομμάτι και είναι κάτι που θα καθυστερήσει πολύ με το μωρό και το ξέρεις πολύ καλά! Το μόνο που μου μένει είναι να το σκέφτομαι, γιατί κάτι άλλο δεν μπορώ να κάνω!> 

<Τότε τράβα να ικανοποιηθείς με κάποια άλλη που μπορεί!> Φώναξα και έβαλα όσο περισσότερη δύναμη μπορούσα για να σηκωθώ.

<Τώρα γιατί θυμώνείς?> Με ρώτησε και με έσπρωξε από την μέση για να μπορέσω να σταθώ στα πόδια μου.

<Πάω για ύπνο!> Του απάντησα και ξεκίνησα να περπατάω σιγά σιγά με πρώτο προορισμό την τουαλέτα και μετά το κρεβάτι.

<Την τρέλα μου. Ο γιατρός σου είπε πως τα χάπια για τις ορμόνες θα σε βοηθήσουν!> Φώναξε όταν έκλεισα την πόρτα της τουαλέτας.

<Δεν θα καταφέρεις κάτι με το να συνεχίσεις να με χαπακώνεις> Φώναξα για να με ακούσει και οι πόνοι στην κοιλιά που είχα το τελευταίο διάστημα αυξήθηκαν.

<Εσύ ήθελες να τα πάρεις, γιατί αισθανόσουν άσχημα που τσακωνόμασταν καθέ μέρα> Τον άκουσα με πιο ήρεμη φωνή, αλλά δεν το συνέχισα και ασχολήθηκα με τον εαυτό μου. <Λίζα με ακούς? Είσαι καλά?> Ρώτησε μετά από δύο λεπτά.

<Μπες μέσα να με βοηθήσεις να σηκωθώ> Τον φώναξα και η πόρτα άνοιξε αμέσως, σημάδι ότι τόση ώρα μου μιλούσε έξω από την πόρτα και όχι από τον καναπέ. <Δεν αντέχω άλλο μωρό μου ειλικρινά ούτε να πάω μόνη τουαλέτα δεν μπορώ!> Ξέσπασα σε κλάματα ενώ εκείνος με τακτοποιούσε.

<Ήρεμα κορίτσι μου!> Μου χάιδεψε το κεφάλι. <Σε λίγο καιρό να δεις που όλα αυτά θα σου λείπουν> 

<Αλλά ώρες ώρες είσαι ανυπόφορος! Βγάζεις τον άλλον έξω από τα ρούχα του!> Βγήκα από την αγκαλιά του, έπλυνα τα χέρια μου και πήγα όσο πιο γρήγορα μπορούσα στην κρεβατοκάμαρα.

<Έχεις απόλυτο δίκιο αγάπη μου!> Τον άκουσα να λέει απεγνωσμένα. <Υπομονή, ο γιατρός είπε να λέω σε όλα ναι> Ψιθύρισε.

<Σε άκουσα!> Φώναξα και έκλεισα την πόρτα του υπνοδωμάτιου.

Ο ύπνος με πήρε πολύ πιο γρήγορα από τις προσπάθειες μου να ξαπλώσω στο κρεβάτι και να βολευτώ. Δεν πρόλαβα να δω κάποιο όνειρο, γιατί είχα ενοχλήσεις στην κοιλιά. Όσο κοιμόμουν νόμιζα ότι ήταν στο μυαλό μου, αλλά σιγά σιγά όσο δυνάμωναν και ξυπνούσα καταλάβαινα ότι κάτι έτρεχε. 

<Τζον?> Είπα ήρεμα και πήγα να τον σκουντίξω αλλά δεν ήταν δίπλα μου. <Τζόν?>  Γύρισα προς το πλευρό του, όμως δεν ήταν στο κρεβάτι. <Που είσαι τα νεύρα μου!> Προσπάθησα να σηκωθώ, όμως έπεσα προς τα πίσω και ο πόνος μεγάλωσε ακόμα περισσότερο εκείνη την στιγμή. <Τζον!> Φώναξα όσο πιο δυνατά μπορούσα και οι πόνοι αυξήθηκαν ξανά. 

Περίμενα ότι θα με είχε ακούσει, όμως δεν εμφανίστηκε. Έσφιξα τα δόντια μου και μετά από τις τόσες προσπάθειες που έκανα κατάφερα να σταθώ όρθια.  <Οοο Θεέ μου πόσο μεγάλο είναι αυτό το μωρό και έχω φουσκώσει τόσο!> Έβαλα το χέρι μου κάτω από την κοιλιά λες και την είχα σηκώσει να τη πάω βόλτα. Άνοιξα τηνν πόρτα του υπνοδωμάτιου και τον φώναξα ξανά, όμως δεν πήρα καμία απάντηση.

<Τζον?> Φώναξα ήρεμα όταν έφτασα σαλόνι και τον είδα να κοιμάται στον καναπέ με την τηλεόραση ανοιχτή. <Τζον> Επανέλαβα γλυκα για να μην τον τρομάξω και του κούνησα το χέρι για να ξυπνήσει.

<Μμμμ...> Μούγκρισε και άρχισε να ανοίγει σιγά σιγά τα μάτια του. <Με πήρε ο ύπνος?> Ρώτησε χαμένος και άρχισενα ξυπνάει.

<Τζον> Είπα ξανα σφίγγοντας το χέρι του.

<Τι έγινε κορίτσι μου?> Άρχισε να ταράζεται και σηκώθηκε γρήγορα από ξάπλα στην γωνία του καναπέ.

<Νομίζω ότι ήθρε η ώρα> Και το βλέμμα του ακολούθησε το δικό μουστα  νερά που είχαν τρέξει από τα πόδια μου στο πάτωμα.