Η μουσική δεν είναι απλή τέχνη.
Ένα καλό τραγούδι είναι ένας εκρηκτικός συνδυασμός μελωδίας, στίχων και φωνής. Όλα σε απόλυτη ισορροπία. Ισορροπία που κατακτιέται χωρίς να υπάρχει μέτρο, χωρις να υπάρχει προκαθορισμένη φόρμουλα, με έναν μαγικό τρόπο που ο κάθε καλλιτέχνης καταφέρνει να αγγίξει την ψυχή μας. Είναι μαγικό, και μοναδικό για τον καθένα. Πότε δεν ξέρεις ποιο θα είναι αυτό το τραγούδι που θα σε αγγίξει, αυτό με το οποίο θα ταυτιστείς. Εκείνο που θα σε κάνει να κλάψεις, να γελάσεις, να ερωτευτείς χωρίς να έχεις κάποιον στην ζωή σου, και να χωρίσεις χωρίς να έχεις ερωτευτεί. Και ξαφνικά ακούς αυτήν την μελωδία, εκείνον τον στίχο, αυτό που θα σε κάνει να θες να το ακούς συνέχεια και συνέχεια, μέχρι που ξαγρυπνάς τα βράδια με τις σκέψεις σου ή σε νανουριζει για όνειρα γλυκά. Η μαγεία της μουσικής...Αστείρευτη, μοναδική, παντοτινή.

Ένα απλό τραγούδι ήταν κι αυτό. Ένα τραγούδι σε ένα άλμπουμ μιας αγαπημένης μου καλλιτέχνιδας. Δεν του είχα δώσει πολύ σημασία αρχικά. Η μελωδία του δεν σε συναρπάζει. Αλλά οι στίχοι είναι τόσο συγκινητικοί. Άγγιξαν την ψυχή μου. Γύμνωσαν όλες τις αδυναμίες μου. Και εκτεθειμένη η ψυχή μου έμεινε ευάλωτη στο έλεος τους.

Αυτό είναι το τραγούδι μου:

Και αυτοί είναι οι στίχοι που με άγγιξαν περισσότερο:

I've been having a hard time adjusting
I had the shiniest wheels,
now they're rusting //
Δυσκολεύτηκα να προσαρμοστώ
Είχα τους πιο λαμπερούς τροχούς,
τώρα σκουριάζουν

Οι άνθρωποι γεννιούνται με κάποια χαρίσματα, κάποια ταλέντα. Παρά τα δώρα που τους δίνει όμως ο Θεός, το κατά πόσο θα τα αξιοποιήσουν και θα προοδεύσουν εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Ακόμα και ο πιο χαρισματικός άνθρωπος μπορεί να χαραμίσεις τα ταλέντα του, και να καταλήξει ανεπιτυχής και δυστυχισμένος, αν δεν τον βοηθήσουν οι συνθήκες και κάνει λάθος επιλογές. Και ξαφνικά, κάποιοι άλλοι άνθρωποι, με λιγότερα θεία δώρα από εκείνον, προπορευόνται και κατακτάν τα όνειρα του, ενώ εκείνος μένει στην σκιά.

Χαμένες ευκαιρίες, λάθος περιβάλλον, λανθασμένες επιλογές. Και κάπως έτσι φτάνεις να απογοητεύεσαι από τον εαυτό σου. Να αναρωτιέσαι: "Πώς έφτασα εδω;", "Πώς έπεσα τόσο χαμηλά;", "πού έκανα λάθος και πήραν όλα την κάτω βόλτα;". Αλλά κανείς δεν μπορεί να απαντήσει. Γιατί μόνο εσύ ξέρεις την αλήθεια.

Δυσκολεύτηκα να βρω την ισορροπία μέσα μου. Δεν αξιοποίησα σωστά τα χαρίσματα με τα οποία με προίκισε η φύση. Και έτσι άφησα την πολύτιμη προίκα μου να σκουριάζει σε ένα παλιό μπαούλο. Τώρα και να την θέλω δεν μπορώ να την χρησιμοποιήσω. Την ρίμαξε η αδράνεια. Σαπίσε από την μοναξιά. Και δεν υπάρχει γυρισμός. Πρέπει να φτιάξω άλλη.

They told me all of my cages were mental,
So I got wasted like all my potential //
Μου είπαν ότι όλα τα κλουβιά μου ήταν ψυχικά,
Οπότε άφησα τον εαυτό μου, όπως σπατάλησα όλες μου τις δυνατότητες

Οι άνθρωποι κρίνουν τους άλλους ανθρώπους. Και αυτή η κριτική έχει περίεργες επιδράσεις πάνω στον καθένα. Για κάποιους μπορεί να είναι καταστροφική. Άνθρωποι σπαταλάνε τις δυνατότητες τους, τις ευκαιρίες τους και το μέλλον τους εξαιτίας κακής κριτικής, κακής ψυχολογίας και κακων επιλογών. Τόσο κρίμα!

And my words shoot to kill when I'm mad,
I have a lot of regrets about that //
Οι λέξεις μου χτυπούν για να σκοτώσουν όταν είμαι θυμωμένη,
έχω πολλές τύψεις γι'αυτό

Ο θυμός είναι κακός σύμβουλος του ανθρώπου. Πληγωνόμαστε, θυμώνουμε, πληγώνουμε. Ποτέ δεν λέω ψέματα για να πληγώσω κάποιον, αλλά όταν είμαι πληγωμένη ή συναισθηματικά φορτισμένη η αλήθεια μου λένε πως λαβώνει κατευθείαν στην καρδιά και πληγώνει. Δεν το θέλω. Αλλά δεν το καταλαβαίνω κιόλας. Γυρνάω πάντα στα ίδια λάθη.

I was so ahead of the curve,
that the curve became a sphere
Fell behind of my classmates
and I ended up here //
Ήμουν τόσο μπροστά στην καμπύλη,
Που η καμπυλη έγινε σφαίρα
Έμεινα πίσω από τους συμμαθητές μου
και κατέληξα εδώ

Πολλές φορές, όταν είσαι πιο μπροστά από τους συνομηλίκους σου, τους γύρω σου ή τους ανθρώπους με τους οποίους βρισκεσαι στην ίδια ομάδα επαναπαύεσαι, ακόμα και αν δεν το θέλεις. Και κάποια στιγμή, συνειδητοποιείς ότι όλα έχουν αλλάξει και εσύ έχεις μείνει στάσιμος. Αυτοί που βρίσκονταν πίσω σου τώρα βρίσκονται μπροστά σου, και διεκδικούν τα όνειρα σου. Και εσύ που εισαι; Περιμένεις ανάμεσα σε άλλους, στην ουρά, χαμένος στο πλήθος. Απομακρυσμένος από τους στόχους σου. Αλλά κατέληξες εδώ...Πρέπει τώρα να δεις πως θα συνεχίσεις.

I just wanting you to know
that this is me trying
At least I'm trying //
Απλά ήθελα να ξέρετε
ότι αυτή είμαι εγώ που προσπαθώ
Τουλάχιστον προσπαθώ

Πολλές φορές δεν τα καταφέρνουμε. Πολλές φορές δεν είμαστε αρκετά καλοί. Αλλά τουλάχιστον προσπαθούμε. Και ίσως οι άλλοι δεν το καταλαβαίνουν. Δεν μας το αναγνωρίζουν. Δεν έχει αποτέλεσμα. Αλλά τουλάχιστον προσπαθούμε.

Το ταξίδι της ζωής είναι μακρύ και δύσκολο.
Δεν καταφέρνουμε πάντα να ανταπεξέλθουμε.
Πολλές φορές οι άνθρωποι μας εγκαταλείπουν,
ο εαυτός μας μας εγκαταλείπει.
Αλλά η μουσική είναι πάντα εκεί.
Εκεί να αποκαλύπτει και να γιατρεύει τις πληγές μας.
Να μας κρατάει συντροφιά στις στιγμές μας.
Στην αβεβαιότητα και την αστάθεια της καθημερινότητας,
αποτελεί την μόνη σταθερά.
Είναι η παντοτινή μας σύντροφος και φίλη!

Ποτέ μην τα παρατάτε! Συνεχίστε να προσπαθείτε!
Πρέπει να είμαστε πρωταγωνιστές στην ζωή μας,
Ακόμα και αν χρειάζεται να αγωνιστούμε σκληρά για να πάρουμε τον ρόλο.