40 ώρες μέχρι το τέλος - 01:00 π.μ

Η Εύη αφού παίρνει μια βαθιά αναπνοή και σκουπίζει τον ιδρώτα από το πρόσωπο της, πετάει με όλη της την δύναμη το κινητό μακριά της. Έπειτα γυρίζει το κεφάλι της στην ευθεία και σφίγγει το κομμάτι ξύλου στα χέρια της.

Αρχίζει να μετράει από μέσα της είκοσι βήματα και να σκέφτεται κάτι διαφορετικό στο καθένα. Κάτι ενθαρρυντικό.

Βήμα πρώτο. "Δεν μπορεί να είναι τόσο δυνατός."

Βήμα δεύτερο. "Είμαι πιο έξυπνη, πιο δυνατή."

Βήμα τρίτο. "Δύο οικογένειες βασίζονται επάνω μου. Ο Νέιθαν βασίζεται επάνω μου."

Βήμα τέταρτο. "Δεν έχει σημασία που του είπα ψέματα. Και αυτός το έχει κάνει, το κάνει πολύ συχνά, τρέχει πίσω από την Ιφιγένεια."

Βήμα πέμπτο. " Η υγεία του Νέιθαν εξαρτάται από αυτήν την νύχτα. Όπως και η ζωή της Ιφιγένειας.. είναι ανήλικη!"

Βήμα έκτο. "Οφείλω μέχρι και να σκοτώσω."

Βήμα έβδομο. "Μετά από αυτή την νύχτα  θα φροντίσω το παιδί μου."

Βήμα όγδοο. "Πρέπει να ζήσει σε μια πόλη ειρηνική.. δεν αξίζει άλλο πόνο.."

Βήμα  ένατο. "Σε κανέναν δεν αξίζει αυτός ο πόνος. Οι μέρες του είναι μετρημένες"

Βήμα δέκατο. "Οι ειδικοί θα τον φροντίσουν. Θα γίνει καλός οικογενειάρχης."

Βήμα ενδέκατο. "Θα έχουμε μια ευτυχισμένη οικογένεια μακριά από εδώ."

Βήμα δωδέκατο: "Δεν φταίει αυτός που έχει γίνει έτσι.."

Βήμα δέκατο τρίτο: "Αν είμαστε μαζί όλα μπορούν να συμβούν"

Βήμα δέκατο τέταρτο: "Η αγάπη μου γι' αυτόν είναι πιο σημαντική από όλα. Αν καταφέρω να σταματήσω την τρέλα του, αν σταματήσω όλες του τις πράξεις, θα τον σώσω."

Βήμα δέκατο πέμπτο: "Δεν πρέπει να φοβάμαι. Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν σε μένα. Εξαιτίας τους είπα ψέματα στον Νέιθαν αλλιώς θα ήμουν το παιχνίδι του. Τώρα θα είμαι αυτή που θα τον σώσει και θα τον βοηθήσει να επανέλθει στην πραγματικότητα."

Βήμα δέκατο έκτο: "Ακόμη και αν με βρει δεν θα μου κάνει κακό γιατί κυοφορώ το παιδί του. Εφόσον εγώ θα είμαι καλά πρέπει να φροντίσω να είναι καλά και οι άλλοι."

Βήμα δέκατο έβδομο: "Για πρώτη φορά στην ζωή μου θα κάνω κάτι σωστό. Έχω μετανιώσει για όλες τις απάνθρωπες πράξεις μου και τώρα ήρθε η ώρα να το αποδείξω."

Βήμα δέκατο όγδοο: "Είμαι έτοιμη για ό,τι και αν ακολουθήσει."

Βήμα δέκατο ένατο: "Κανείς δεν θα με εμποδίσει από το να πράξω το σωστό."

Βήμα εικοστό: "Ήρθε η ώρα να τελειώσουν όλα" 

Κοιτάζει μπροστά της και ανοίγει την ξύλινη καταπακτή με ευκολία. Κιλά σκόνης σηκώνονται και ιστοί αράχνης καταστρέφονται με μια μόνο κίνηση. Η Εύη κάνει ένα βήμα προς τα μέσα και διαπιστώνει πως κάποια σκαλιά έχουν καταστραφεί επομένως η κάθοδος θα είναι δύσκολη. Για καλή της τύχη μια δεσμίδα φως υπάρχει στο τέλος του κατηφορικού διαδρόμου. Κάνει ένα βήμα προσπαθώντας να εμψυχώσει τον εαυτό της. Τα πόδια της τρέμουν από τον φόβο. Νιώθει πως κάποιος την παρακολουθεί και έχει μάθει πως αυτή η αίσθηση δεν είναι ψεύτικη. Κατεβαίνει με πιο γρήγορο βήμα και όσο μπορεί αθόρυβο. Δεν γυρίζει να κοιτάξει πίσω της αλλά έχει τις αισθήσεις της σε εγρήγορση. Συνεχίζει να προχωρά ώσπου φτάνει μπροστά από το δωμάτιο που είναι κρατημένοι ο Έκτορας, ο Αλέξης, η Πηνελόπη και η Καλλιόπη. Μόλις την αντιλαμβάνονται σαστίζουν και προσπαθούν να της κάνουν με νόημα να φύγει.

Όμως η Εύη πήγε εκεί αποφασισμένη να δώσει ένα τέλος, το θέμα είναι να δώσει το σωστό τέλος. Ο φύλακας κοιτάζει το κινητό του απορροφημένος. Δεν θα της έκανε εντύπωση αν κάποιος τον ενημέρωνε πως είναι ζωντανή και πως κοντεύει να τον σκοτώσει. Με γοργό βήμα και δίχως άλλη σκέψη πηγαίνει προς αυτόν και τον χτυπάει με το ξύλο στα σημεία που παλαιότερα της είχε μάθει ο Νέιθαν. Πρώτα στο κεφάλι για να ξαφνιαστεί, έπειτα στον αυχένα για να ζαλιστεί και μετά στα πόδια για να μην καταφέρει να σηκωθεί. Κάθε φορά θα πρέπει να χρησιμοποιεί την μέγιστη δύναμη της και να μην αφήνει μεγάλο περιθώριο ανάμεσα στις επιθέσεις της. Δεν πρέπει να τον αφήσει να ξεκουραστεί ή να του δώσει το περιθώριο να φύγει. Ακολουθώντας τις συμβουλές του ο φύλακας έχει πέσει κάτω και αίμα ξεχύνεται από το πίσω μέρος του κεφαλιού του. Η Εύη παίρνει τα κλειδιά του και προσπαθεί να μην τον κοιτάξει στα μάτια. Ξεκλειδώνει την σιδερένια πόρτα και αμέσως βρίσκεται στην αγκαλιά της Πηνελόπης. 

Ο Έκτορας αφού ελέγχει τον σφυγμό του φύλακα, τον μεταφέρει στην γωνία και βγαίνει έξω για να καλέσει ασθενοφόρο. 

《Δεν το πιστεύω πως μας έσωσες! Απορώ πως ήρθες για εμάς!》 Η Καλλιόπη ρωτάει χαρούμενη αλλά η Εύη είναι αφηρημένη. 

《Φυσικά και θα ερχόμουν για εσάς. Δεν περίμενα να το πω ποτέ.. αλλά μου φερθήκατε σαν ένα μέλος της οικογένειας σας. Για μένα αυτό είναι το πιο σημαντικό. Απλά έχουμε ένα σοβαρό πρόβλημα.》 Ο Αλέξης πάει πέρα δώθε αγχωμένος.

《Ο Νέιθαν ξέρει πως.. είμαι ζωντανή.》 Αμέσως το βλέμμα του αστυνομικού καρφώνεται στο δικό της. 

《Διατρέχεις σοβαρό κίνδυνο. Πρέπει να προστατευτείς. Θα σε πάμε στο αστυνομικό τμήμα και θα μείνεις εκεί για όσο χρειαστεί.》 

《Υπάρχει κάτι που πρέπει να ξέρετε πριν βγείτε εκεί έξω..》 Η Καλλιόπη μπλέκει τα δάχτυλα της μεταξύ τους και κοιτάζει κάτω. 《Οι ειδήσεις τρέχουν συνεχώς και οι φήμες είναι πολλές. Σας θεωρούν αγνοούμενους και επίσης θεωρούν πως έχετε δεσμό. Για την ακρίβεια κάποιος είδε την Εύη να βγαίνει από το σπίτι σου και έτσι οι φήμες είναι ακόμη περισσότερες.》

Ο Αλέξης κοιτάζει αμήχανα προς τα κάτω και η Εύη κοιτάζει τα νύχια της αποφεύγοντας να κοιτάξει αλλού. 

《Με τον Αλέξη είμαστε φίλοι. Έτυχε να με φιλοξενήσει μια φορά αλλά ειλικρινά δεν έγινε κάτι μεταξύ μας. Ούτως ή άλλως ήμουν έγκυος παιδιά.》 Η Καλλιόπη νεύει καταφατικά ενώ η Πηνελόπη κάνει γύρες στο δωμάτιο ψάχνοντας το παραμικρό στοιχείο.

Η Εύη πηγαίνει στον φύλακα και παίρνει το κινητό του. Ελέγχει τα μηνύματα αλλά δεν βλέπει κάποιο πρόσφατο. Όλα έχουν διαγραφεί. Ο Αλέξης  βρίσκει ένα μικρό κομμάτι χαρτί στο πάτωμα.

《Παιδιά ακούστε. Πρέπει να το έγραψε ο Νέιθαν όχι πολύ καιρό πριν: Πρόσεχε τους σαν τα μάτια σου. Ιδιαίτερα αυτή. Αν το σκάσει είναι ικανή να ανακαλύψει την αλήθεια. Κανείς δεν θέλει μια νεκρή αδερφή για παρέα. Τι λέτε να σημαίνει;》

Η Καλλιόπη κάνει πίσω βήμα ανασηκώνοντας τους ώμους της. 《Δεν έχω ιδέα. Ίσως να είχε πάρει ναρκωτικά πριν το γράψει.》 Λέει με ένα ειρωνικό χαμόγελο να στολίζει τα κάτασπρα χείλη της.

《Μάθε κάτι κοριτσάκι! Ο Νέιθαν δεν πήρε ποτέ ναρκωτικά!》 Της φωνάζει η Εύη ενώ την πλησιάζει απειλητικά. 《Πριν αλλάξει το όνομα του είχε μια αδερφή αλλά το έσκασε με την μητέρα του αφήνοντας τον πίσω.》

《Ο Γιάννης επέλεξε να μείνει πίσω!》 Φωνάζει πίσω η Καλλιόπη χτυπώντας το πόδι της στο έδαφος.

《Κάνεις λάθος! Έφυγαν κρυφά σαν κυνηγημένες! Άφησαν ένα παιδί στα χέρια ενός μεθύστακα!》 Η απόσταση των δύο κοριτσιών έχει μειωθεί και κοιτιούνται με μίσος πια.

《Ίσως επειδή η μητέρα μας δεν είχε αρκετά χρήματα για να πάρει και τους δύο! Ή επειδή η πολιτεία θα της έκανε μήνυση!》 Η Καλλιόπη σφίγγει τα χέρια της σε γροθιές.

《Ναι ε; Τότε γιατί να μην επιλέξει αυτόν; Γιατί να διαχωρίσει τα παιδιά της; Η αγάπη προς τα παιδιά πρέπει να είναι ισότιμη. Ακόμη και να μην μπορούσε θα έπρεπε να προσπαθήσει μετά από λίγο καιρό! Ποτέ δεν έπρεπε να ξεχάσει πως είχε δύο παιδιά! Ποτέ δεν έπρεπε να εξαφανιστεί χωρίς να αφήσει ούτε ένα στοιχείο πίσω της! Του κατέστρεψε την ζωή!》

《Θα γυρνούσε αν θυμόταν! Αλλά δεν θυμόταν τίποτα! Δεν φταίει αυτή που είχε ατύχημα! Παραλίγο να χάσει την ζωή της! Αλλιώς θα γυρνούσε να τον σώσει! Πάντα τον αγαπούσε και μέσα της ήξερε πως κάτι έλειπε! Ποτέ δεν κατάφερα να αντικαταστήσω την αγάπη που είχε για τον γιο της! Δεν μπορούσα όμως να της πω τίποτα! Είχε θέμα με την καρδιά και αν πάθαινε κάτι δεν θα συγχωρούσα ποτέ τον εαυτό μου!》

《Όσο εσείς ζούσατε μια όμορφη ζωή αυτός υπέφερε και κατέστρεψε την προσωπικότητα του!》 Δάκρυα τρέχουν από τα μάτια της Εύης ανεξέλεγκτα. 

《Κορίτσια αρκετά!》Τις διακόπτει με την βαριά αντρική φωνή του ο Αλέξης. 《Δεν βλέπετε πως δεν οδηγεί πουθενά; Απλά.. Καλλιόπη γιατί δεν μας είπες πως ο Γιάννης είναι ο αδερφός σου;》

Ο Έκτορας παγώνει μπαίνοντας στο δωμάτιο και κοιτάζει με μάτια κενά την Καλλιόπη. 

《Ο Γιάννης της είναι τι;》 Ρωτάει  μηχανικά και όλοι τον κοιτούν παγωμένα. 

Τέλος κεφαλαίου ❤

Ελπίζω να σας άρεσε ❤

Αφήστε μου ένα 💬 και μην ξεχάσετε να πατήσετε το 🌟.

Αυτά για σήμερα ❤

Bye

🌹Ίνα🌹