Κεφάλαιο 10ο
Ο Νέιθαν αφού μαγείρεψε και έδειξε στην Ιφιγένεια το δωμάτιο στο οποίο θα μένει, έφυγε από το σπίτι.
"Πρέπει να είμαι σίγουρος ότι δεν άφησα τα πράγματα εκεί. Πρέπει να καλύψω ίχνη." Σκέφτεται γεμάτος θυμό.
Παίρνει ένα άλλο αμάξι και ρίχνει μια ματιά στο διπλανό ερειπωμένο σπίτι.
Πριν χρόνια κατοικούσε σε αυτό μια τετραμελής οικογένεια. Όλα ήταν μία χαρά ώσπου η μικρότερη κόρη τους εξαφανίστηκε. Οι γονείς της πλήρωσαν πολλά χρήματα σε ντετέκτιβ, στην αστυνομία και στα δικαστήρια και έτσι έχασαν το σπίτι.
Αυτό βέβαια που δεν ήξεραν ήταν ότι η κόρη τους ζούσε στο δίπλα ακριβώς σπίτι μαζί με τον Νέιθαν και δεν μπορούσε να το σκάσει. Έβλεπε καθημερινά τους γονείς της να υποφέρουν και να αδυνατίζουν σημαντικά. Έβλεπε την αδερφή της να κλαίει και να απομονώνεται από όλους.
Κι όμως ο Νέιθαν δεν την άφησε να φύγει μέχρι να μετακομίσουν οι δικοί της. Την κρατούσε τρία χρόνια και όταν την άφησε φρόντισε κανείς να μην ψάξει γι' αυτήν. Έτσι, ακόμη και αν πήγε στην οικογένεια της εξασφάλισε την σιωπή της κοπέλας.
Χαμογελάει νοσταλγικά στην θύμησή της. Ήταν όντως όμορφη κοπέλα. Μαύρα σπαστά μακριά μαλλιά, μαύρα μάτια και μελαμψό δέρμα.
Κουνάει για λίγο το κεφάλι του και παίρνει μία βαθιά ανάσα. Δεν είναι ώρα να θυμάται τα παλιά. Τώρα πρέπει να είναι σίγουρος για τα καινούργια.
Μπαίνει μέσα σε ένα επίσης μαύρο αμάξι smart και φοράει ξανά το καπέλο. Κλείνει όλα τα παράθυρα και βάζει μπρος το αυτοκίνητο. Οδηγάει γρήγορα μα η διαδρομή είναι μεγάλη. Βγάζει ένα τσιγάρο και το τοποθετεί στα χείλη του. Με τον αναπτήρα το ανάβει και έπειτα τραβάει μια γερή τζούρα.
Αν και μεγάλος δρόμος πρέπει να είναι έτοιμος για όλα. Είναι κουρασμένος αλλά ποτέ δεν βάζει την κούραση του πάνω από την δουλειά.
Ανοίγει την ενσωματωμένη, στο αυτοκίνητο, οθόνη και αφού συνδέεται με την κάμερα του σπιτιού του ελέγχει το δωμάτιο της Ιφιγένειας.
Η αδύναμη κοπέλα πλέον ξαπλώνει και κοιτάζει το ταβάνι.
Φαίνεται ιδιαίτερα μπερδεμένη αν και στα μάτια της κρύβεται μια βαθύτατη θλίψη. Πιο πιθανόν είναι αυτό το δευτερόλεπτο να βλαστημεί την ζωή της.
Προσπαθούσε τόσο σκληρά για ένα καλύτερο μέλλον και δεν καταλάβαινε πως σπαταλούσε το τώρα. Αυτό κάνουν συνήθως οι άνθρωποι. Παθιάζονται με μια ιδέα και δουλεύουν σκληρά για ένα καλύτερο αύριο, για κάτι επιτυχημένο. Όμως αγνοούν το σήμερα. Ξεχνούν να ζούνε με πάθος και δεν δίνουν σημασία σε μικρά πράγματα.
Δυστυχώς ή ευτυχώς ο καθένας επιλέγει έναν τρόπο ζωής.
Ο Νέιθαν ανοίγει το ραδιόφωνο και κοιτάζει και πάλι στον δρόμο. Η νύχτα είναι πια στην κορύφωση της. Ίσως να είναι δύο ή τρεις το βράδυ- κανείς δεν ξέρει. Ο ουρανός αγκαλιάζει τα φωτεινά μικρά αστέρια ενώ το αεράκι χαϊδεύει απαλά τα φθινοπωρινά φύλλα.
Ανοίγει ελάχιστα το παράθυρο και πετάει έξω το τσιγάρο - ένας εύκολος τρόπος να το ξεφορτωθεί.
[...]
Παρκάρει το αυτοκίνητο τρία στενά πιο μακριά και βγάζει βιαστικά το γιλέκο. Φοράει ένα αστυνομικό μπουφάν το οποίο είχε κλέψει πριν καιρό από το τμήμα για παν ενδεχόμενο και βγάζει το καπέλο.
Με αργά βήματα κατευθύνεται στο μέρος που είχε απαγάγει την Ιφιγένεια.
Όπως το περίμενε η αστυνομία βρισκόταν ήδη εκεί. Η Εύη, ο Έκτορας και οι γονείς της Ιφιγένειας βρίκονταν εκεί φανερά ταραγμένοι.
Ο Νέιθαν ανακατεύεται μαζί με τους υπόλοιπους αστυνομικούς και σιγά σιγά πλησιάζει στον κύκλο που έχει σχηματιστεί γύρω από το παγκάκι.
Ένας αγουροξυπνημένος αστυνομικός κοιτάζει έκπληκτος το παλιό παγκάκι. Γεμάτος τρόμο δηλώνει στους γονείς της Ιφιγένειας λόγια που ποτέ δεν περίμεναν να ακούσουν.
《Λυπάμαι. Φαίνεται καθαρά για απαγωγή. Πέρασε πολύς καιρός από τότε που είχε εμαφνιστεί ξανά αυτό το φαινόμενο. Βρήκαμε τα ακουστικά της κόρης σας πεσμένα στο χώμα όπως και κάποιες πατημασιές- δικές της αλλά και κάποιου ακόμα, ο οποίος φορούσε νούμερο σαράντα δύο. Πιθανόν η κόρη σας να φέρει κάποιο τραύμα στο κεφάλι ή να είχε λιποθυμήσει όταν ο άνθρωπος την απήγαγε. Βρήκαμε λίγες σταγόνες αίματος στον απέναντι τοίχο. Σύντομα θα γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις. Ελπίζουμε να βρεθεί μια λύση για το καλό σας αλλά και για το καλό της κόρης σας. Θα κάνουμε ό,τι μπορούμε. Εξάλλου υπήρξε μια παρόμοια υπόθεση στο παρελθόν.》
Η μητέρας της Ιφιγένειας καταρρέει στην αγκαλιά του συζύγου της ενώ ο αδερφός της καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να μην δακρύσει. Ο μόνος ψύχραιμος είναι ο Χάρης ο οποίος ευχαριστεί - κάπως μηχανικά- τον αστυνομικό και απομακρύνεται παίρνοντας μαζί του τα δύο σοκαρισμένα μέλη της οικογένειας του.
Η Εύη κοιτάζει ταραγμένη το παγκάκι με τα μάτια της ορθάνοιχτα και το σαγόνι της σφιγμένο. Φαίνεται πως ταξιδεύει στα παλιά. Φαίνεται πως είναι χαμένη σε έναν κόσμο επώδυνων γεγονότων γι' αυτήν. Γεγονότων που συγκρίνονται με την τωρινή κατάσταση.
Ο Νέιθαν αποφεύγει την νεαρή κοπέλα και αφού ελέγχει για κάποια άλλα ίχνη που μπορεί να άφησε πίσω, κατευθύνεται προς τον αστυνομικό που είχε ενημερώσει λίγο πριν την οικογένεια της Ιφιγένειας.
Ρίχνοντας απολύτως διακριτικές ματιές προσπαθεί να εντοπίσει τα αποδεικτικά στοιχεία και τις φωτογραφίες από τον χώρο του εγκλήματος δίχως όμως αποτέλεσμα.
Στην αποτυχημένη προσπάθεια του να ψαρέψει κάποιους αστυνομικούς για να μάθει έστω που έχουν πάει όλα αυτά κόντεψε να αποκαλυφθεί όμως σώθηκε τελευταία στιγμή χρησιμοποιώντας την υποκριτικότητα και την διπλωματικότητα που κυλά στο αίμα του.
"Παραλίγο να με πιάσουν. Ίσως απλώς πρέπει να φύγω και να μην τραβήξω άλλα βλέμματα πάνω μου. Σε αυτήν την κατάσταση μπορούν να υποπτευθούν τον οποιοδήποτε." Σκέφτεται έντρομος καθώς τρέχει ανάμεσα στα στενά για να φτάσει στο αυτοκίνητο του.
Εννοείται πως τον δρόμο έχει φροντίσει να βγάλει το μπουφάν και να κρατήσει χαμηλό προφίλ μένοντας μακριά από τις κάμερες ασφαλείας που κατασκοπεύουν από τα μαγαζιά.
Φτάνοντας στο σωστό στενό ξεκλειδώνει το αυτοκίνητο και μπαίνει μέσα. Αφού "μεταμφιέζεται" και πάλι σε κάποιον τυχαίο άνθρωπο βάζει μπρος το αυτοκίνητο και φεύγει όσο πιο διακριτικά και φυσιολογικά γίνεται.
Μπορεί να μην πρόλαβε να σβήσει τα ίχνη του μα θα φροντίσει να μην δημιουργήσει άλλα.
Ανοίγει την κάμερα και ρίχνει μια έκπληκτη μάτια.
Η Ιφιγένεια δεν βρίσκεται στο δωμάτιο της.
Αυτά για σήμερα ❤ Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο και σας οφείλω έναν τεράστιο συγγνώμη που δεν έβαλα κεφάλαιο την προηγούμενη εβδομάδα❤
Θα προσπαθήσω να αναπληρώσω την αργοπορία μου βάζοντας δύο κεφάλαια σε μια εβδομάδα ❤
Αφήστε μου τις γνώμες σας για να ξέρω αν σας αρέσει 😊
🌟Ina🌟
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top