Ηταν Σάββατο βράδυ. Είχαμε βγει με την Κάτια για φαγητό και ύστερα για ποτό. Ήταν γενικότερα κουραστική ημέρα, αλλά παρόλα αυτά γυρίσαμε σχετικά αργά. Μόλις μπήκαμε στο σπίτι, κάναμε μια γρήγορη επιδρομή στο ψυγείο, βγάλαμε τα ρούχα της εξόδου και καθίσαμε στον καναπέ. Εκείνη με ένα λεπτό φορεματάκι για τον ύπνο, εσώρουχο και εγώ με το μποξεράκι μου.

Χαζεύαμε στην τηλεόραση μέχρι που το ένα έφερε το άλλο και εκείνη βρέθηκε με σηκωμένο το φορεματάκι της να χοροπηδάει πάνω στον πούτσο μου. Δεν είχε πολλή δύναμη, το πρόσωπό της ήταν νυσταγμένο αλλά την ένιωθα πολύ καυλωμένη. Έχυσε ήδη μια φορά και προσπαθούσε για δεύτερη.

Εγώ: Γλυκό μου, γιατί παιδεύεσαι;
Κάτια: Έχω καύλες αλλά είμαι κουρασμένηηη...
Εγώ (φιλώντας τη στο λαιμό): Και αύριο μέρα είναι...
Κάτια: Αχ φίλα με εκεί...

Άρχισα να τη φιλάω στο λαιμό και να της δίνω μικρές δαγκωματιές. Της αρέσει πολύ, σταμάτησε να χοροπηδάει πάνω μου και ξεκίνησε να πάει μπροστά πίσω τη μέση της για να τελειώσει. Αφού έβγαλε μερικούς αναστεναγμούς, έπεσε στην αγκαλία μου. Ένιωθα την καρδιά της που κόντευε να σπάσει.

Κάτια (χωρίς να βγάλει τον πούτσο μου από μέσα της): Λίγο αγκαλίτσα.
Εγώ (χαιδεύοντας την στην πλάτη): Όσο θέλεις
Κάτια: Λίγο να ηρεμήσω και θα σε κάνω να τελειώσεις, ναι;
Εγώ (χαμογελώντας): Εντάξει, ναι

Όσο το κάναμε προηγουμένως άκουσα τη μάνα της που γύρισε, αλλά δεν έδωσα σημασία. Όσο καθόμασταν αγκαλιά έκανε την εμφάνιση της. Είχε βγει έξω με κάποια άτομα από τη δουλειά της και υποτίθεται δε θα αργούσαν αλλά τελικά το τράβηξαν. Όσο ανεβοκατέβαινε η Κάτια πάνω μου εκείνη είχε μπει σπίτι, είχε βγάλει ρούχα, είχε ξεβαφτεί και ήταν έτοιμη για ύπνο. Εμφανίστηκε στην πόρτα του σαλονιού και με την άκρη του ματιού μου την έπιασα να περνάει στο κεφάλι της και να κατεβάζει ένα φορεματάκι παρόμοιο με της Κάτιας.

Δανάη: Γειά σας, γειά σας...
Κάτια: Γειααα...
Εγώ: Τι κάνετε;
Δανάη: Η Κάτια έσβησε;
Εγώ: Δεν είναι πολύ ορεξάτη απόψε...
Κάτια: Απλά νιώθω απίστευτη κούρασηηη...

Έφυγε από την αγκαλία μου και έπεσε κυριολεκτικά στα δεξιά μου, στην κενή θέση του καναπέ. Έπιασε το κινητό της και άρχισε να χαζεύει.

Δανάη: Α κάνατε σεξάκι βλέπω...
Εγώ: Ε να κλείσει η βραδιά.
Δανάη: Αυτά είναι τα τυχερά, αλί σε 'μας.
Εγώ: Καλά το λέτε, εμάς, γιατί μόνο η Κάτια τελείωσε.
Δανάη: Τς τς τς... Γυναίκες.
Κάτια (νυσταγμένη): Τώρα, τώρα, θα σε κάνω..

Η Δανάη πήγε και κάθισε στον μικρό καναπέ που είχαν στα δεξιά του μεγάλου που καθόμασταν με την Κάτια. Ξάπλωσε με την πλάτη στο μπράτσο έτσι ώστε να μπορεί να μας βλέπει έχοντας τα πόδια της πάνω στον καναπέ. Μιλήσαμε λίγο περί ανέμων, για την έξοδό μας, κτλ. Όσο μιλούσαμε δεν είχα κουνηθεί, το μποξεράκι μου ήταν πεταμένο στον καναπέ και ο πούτσος μου καυλωμένος. Βοηθούσε βέβαια το ότι τον χαίδευα ελαφρά όσο την κοιτούσα και μου μιλούσε. Η Δανάη χάιδευε απαλά το σώμα της πάνω από το φορεματάκι της και η Κάτια ψιλοκοιμόταν με το κινητό στο χέρι στα αριστερά μου.

Δανάη: Δε σε βλέπω να τελειώνεις σήμερα
Κάτια: zZ
Εγώ (γελώντας): Ισχύει... Αύριο...
Δανάη: Έτσι το πάω και εγώ και έχω μήνες, αν όχι χρόνια.
Εγώ (προσπαθώντας να καταλάβω τι είπε): Ορίστε;
Δανάη: Έχω χρόνια λέω... Να παίξω, πως το λένε.
Εγώ: Γιατί έτσι;;;
Δανάη: Δοκίμασε και εσύ να έχεις τόσες δουλειές να δεις, θα είναι το τελευταίο που θα σκέφτεσαι ή θα έχεις όρεξη να κάνεις
Εγώ: Μέχρι στιγμής είναι το πρώτο.
Δανάη (γελώντας): Θα έρθει και η δική σου ώρα μη φοβάσαι!

Ξεκινήσαμε πάλι την κουβέντα, αυτή τη φορά γύρω από σχέσεις και σεξ. Προσπαθούσε να με ρωτήσει για παλαιότερες σχέσεις και εμπειρίες μου, αλλά την απέφευγα περίτεχνα. Εκείνη μου επιβεβαίωσε πως έχει όντως να κάνει σεξ πάνω από 5 χρόνια, από την τελευταία της σχέση και πως συνήθως είναι πηγμένη με πολλά για να σκεφτεί τον αυνανισμό. Με τη κουβέντα είχα ξεκαυλώσει, ο πούτσος μου είχε πέσει στην κοιλιά μου. Η Δανάη όμως συνέχισε να πιάνει το κορμί της πάνω από το φορεματάκι.

Δανάη: Ορίστε, σε ξενέρωσα και σου έπεσε
Εγώ (γελώντας): Ε όχι, πόσο να αντέξει και αυτός όρθιος
Δανάη (γελώντας): Ισχύει... Τις τελευταίες εβδομάδες που σε έχω πετύχει γυμνό έχω μείνει καυλωμένη για ώρες πάντως!
Εγώ (σοκαρισμένος): Ε;;;
Δανάη (ντροπιασμένη): Το είπα πολύ χύμα σύγγνωμη. Δεν είναι λογικό; Έχω να δω γυμνό αντρικό σώμα τόσο καιρό.
Εγώ: Όχι εντάξει, κάπως βγάζει νόημα
Δανάη: Ελπίζω να μη σε φρίκαρα.
Εγώ (θέλοντας να τη σοκάρω): Όχι καθόλου. Άρα σας αρέσει;
Δανάη (σοκαρισμένη): Εεε... Καλός είναι;

Ο πούτσος μου σηκώθηκε πάλι. Με τα πολλά ξύπνησε η Κάτια και μας την είπε που μιλάμε ακατάπαυστα. Κάτι ψέλλισε, πήρε το κινητό της και πήγε προς το δωμάτιο. Την κοιτάξαμε με απορία και συνεχίσαμε την κουβέντα μας.

Δανάη: Πάλι σηκώθηκε αυτός;
Εγώ: Ε με αυτά που λέμε τι να κάνει.
Δανάη: Να σου πω, σε πειράζει να σε χαζέψω λίγο για να τελειώσω;
Εγώ (σοκαρισμένος): Ορίστε;;;
Δανάη: Έλεγα μήπως έπαιζα σήμερα. Τώρα βασικά...
Εγώ: Εεε... όχι...; Δε με πειράζει
Δανάη (χαμογελώντας): Τέλεια τότε!

Ήταν προφανές πως είχε κάνει κεφάλι από το αλκόολ, αλλά δε με πείραζε. Σοκαριζόμουν περισσότερο γιατί τα πετούσε απότομα, και όχι τόσο για αυτά που έλεγε. Όπως ήταν ξαπλωμένη στον καναπέ, σήκωσε το φορεματάκι της και άφησε να φανεί το μουνί της. Δε φορούσε εσώρουχο. Λίγυσε το δεξί της πόδι και το αριστερό το ακούμπησε στο πάτωμα. Μπορούσα να δω κανονικά το μουνί της όπως καθόμουν.

Δανάη (γελώντας): Κάτσε να δω αν θυμάμαι πως γίνεται.
Εγώ (γελώντας): Ξεχνιέται;
Δανάη (τρίβοντας την κλειτορίδα της): Μάλλον όχι από ότι φαίνεται...

Ο πούτσος μου είχε γίνει πέτρα χωρίς καν να τον αγγίζω και η Δανάη δεν έπαιρνε τα μάτια της από πάνω του. Εκείνη ταυτόχρονα έτριβε κυκλικά και αργά την κλειτορίδα της, σαν να προσπαθούσε να βρει τι της αρέσει. Φαινόταν να την παιδεύει το φορεματάκι της, οπότε κάποια στιγμή σηκώθηκε όρθια, το έβγαλε της και έμεινε τελείως γυμνή.

Εγώ: Εσώρουχο ξεχάσατε να βάλετε
Δανάη: Α σπάνια φοράω στον ύπνο, ειδικά το καλοκαίρι...
Εγώ: Βολεύει; Τι χάνω;
Δανάη: Απλά συνήθεια... Μη σκέφτεσαι πονηρά. Τώρα το πρόσεξες; Ποτέ δεν έχω βάλει
Εγώ: Ομολογώ πως όχι...
Δανάη: Το ξέρω. Σε έχω δει πως κοιτάς
Εγώ: Πειράζει;
Δανάη: Καθόλου, το κάνεις κομψά
Εγώ (γελώντας): Α έτσι το κάνω...

Μου έβγαλε γλώσσα παιχνιδιάρικα και ξεκίνησε να μαζεύει τα μαλλιά της. Ταυτόχρονα κοιτούσε γύρω-γύρω στο σαλόνι, σαν να έψαχνε κάτι.

Εγώ: Τι έγινε;
Δανάη: Ψάχνω που θα κάτσω για να βολευτώ. Πειράζει να κάτσω δίπλα σου;
Εγώ: Όχι, καθόλου...

Ξάπλωσε στα δεξιά μου και έβαλε το ένα πόδι στην πλάτη του καναπέ και το άλλο το άφησε να ακουμπάει στο πάτωμα. Είχε ανοίξει το μουνί της διάπλατα για να το βλέπω. Άρχισε να το χαϊδεύει με τα δάχτυλά της, πάλι κυκλικά ενώ με κοιτούσε.

Δανάη: Αχ αυτός ο καναπές είναι τέλειος...
Εγώ: Εμένα μου λέτε, τόση ώρα εδώ βιδωμένος είμαι.
Δανάη (γελώντας): Γλυκούλη... Τον πούτσο σου γιατί δε τον παίζεις;
Εγώ: Πρέπει;
Δανάη: Ε δε ξέρω... Αφού ειναι καυλωμένος οπότε γιατί όχι;
Εγώ (πιάνοντας τον πούτσο μου): Δε μπορώ να διαφωνήσω...

Την κοιτούσα που τριβόταν όλο καύλα, αλλά πάλι κάτι φαινόταν να την ενοχλεί. Καύλωνε πολύ, αναστέναζε και μετά σταματούσε.

Εγώ: Έχετε κάτι;
Δανάη: Νομίζω έχω κομπλάρει τέρμα!
Εγώ: Από τι;
Δανάη: Από όλα... Από αυτό που κάνουμε, επειδή έχω να τελειώσω τόσο καιρό...
Εγώ: Πως να βοηθήσω;
Δανάη: Αχ δε ξέρω, έχω αγχωθεί...

Σηκώθηκα και έκατσα γονατιστός ανάμεσα στα πόδια της. Χαμήλωσα αρκετά τη μέση μου και έφερα τη λεκάνη μου κοντά στη δική της. Οριακά ένιωθα το χέρι της να ακουμπάει στον πούτσο μου όπως έπαιζε. Άρχισα να της χαϊδεύω τα μπούτια εσωτερικά.

Εγώ: Μέχρι εδώ νιώθω άνετα να ξέρετε...
Δανάη: Και αρκετά κοντά εχεις έρθει.
Εγώ: Τις προάλλες στο ντους δε φάνηκε να πειράζει που ήρθαμε πιο κοντά
Δανάη: Ε;
Εγώ: Πήγα να περάσω και δε κάνατε λίγο στην άκρη και σας ακούμπησα.
Δανάη (γελώντας): Α ναι, για πλάκα το έκανα

Της χαμογέλασα ενοχλημένος και συνέχισα να της χαϊδεύω το μπούτι με το αριστερό μου χέρι. Με το δεξί έπιασα πάλι τον πούτσο μου που υπέφερε. Άρχισα να τον τρίβω από την άκρη μέχρι τη βάση. Εκείνη με κοιτούσε και έτριβε την κλειτορίδα της, αρκετά πιο γρήγορα. Μερικά λεπτά μετά σταμάτησε, άρχισε να βαριανάσαίνει και στο τέλος να ξεφυσάει.

Δανάη (λαχανιασμένη): Τα κατάφερα!
Εγώ: Μπράβο! Πως ήταν;
Δανάη: Κάπως μέτρια θα έλεγα...
Εγώ: Ίσως λογικό μετά από τόσο καιρό.
Δανάη (γλείφοντας τα δάχτυλα της): Μμμ... Μπορεί ναι.

Είχε βγάλει λίγα υγρά στο μουνί της. Έσκυψα από πάνω της να πιάσω το κουτί τα χαρτομάντηλα που είχαμε αφήσει στο πάσο πίσω από τον καναπέ με την Κάτια. Όπως τεντώθηκα ο πούτσος μου ακούμπησε και βρήκε λίγο πάνω από την κλειτορίδα της, χωρίς να το καταλάβω. Εκείνη πετάχτηκε σα να τη χτύπησε ρεύμα.

Δανάη: Παιδάκι μου πας καλά;
Εγώ: Τι;
Δανάη: Πρόσεχε λίγο.
Εγώ: Ε;
Δανάη: Με ακούμπησε το καυλί σου.
Εγώ: Δε το έκανα επίτηδες...
Δανάη: Καλά.

Δε μπορούσα να καταλάβω αν όντως την ενόχλησε ή ήθελε να μου βάλει όρια, αλλά επειδή έγινε όντως καταλάθος δεν έδωσα συνέχεια. Τελικά τεντώθηκα πιο προσεκτικά, έπιασα δύο χαρτομάντηλα και την κοίταξα στα μάτια χαμογελαστός.

Εγώ: Να ανταποδώσω τη χάρη;
Δανάη (γελώντας): Να με καθαρίσεις;; Τόσο χάλια έχω γίνει;
Εγώ (ακουμπώντας με το δάχτυλο για να της δείξω): Όχι πολύ, εδώ λίγο
Δανάη: Ααα ναι εντάξει τότε...

Άρχισα να την καθαρίζω προσεκτικά χωρίς να πλησιάζω πολύ στο μουνί της. Περνούσα κυκλικά με το χαρτομάντιλο από την τρύπα της σκουπίζοντας τα υγρά που είχαν τρέξει από μέσα της. Εκείνη πεταγόταν και χαζογελούσε.

Δανάη: Αυτό ήταν;
Εγώ: Ναι...
Δανάη: Δώσ' τα μου εμένα.

Μου τα πήρε από τα χέρια κάπως απότομα, φαινόταν ενοχλημένη. Είχα μπερδευτεί πολύ από τις αντιδράσεις της. Πέρασε τα δάχτυλά της με τα χαρτομάντηλα από τα μουνόχειλα της και σκουπίστηκε καλά. Μου τα έδωσε για να τα αφήσω στην άκρη. Και πάλι, δεν έδωσα βάση γιατί γίνονταν όλα αρκετά γρήγορα για να σκεφτώ πως θα αντιδράσω σωστά.

Δανάη: Σειρά σου τώρα κύριος
Εγώ: Ναι ήρθε η ώρα επιτέλους...
Δανάη (κοιτώντας τον πούτσο μου): Ακόμα κόκαλο είναι;
Εγώ: Ναι...
Δανάη: Μπορώ να βοηθήσω να τελειώσεις;
Εγώ: Δε ξέρω...
Δανάη: Αχ έλα άσε τα παιδιάστικα και λέγε.
Εγώ (γελώντας): Αλήθεια δε ξέρω!
Δανάη (ξεφυσώντας): Καλά. Χάιδεψε μου λίγο τα μπούτια όπως πριν που μ' αρέσει

Άρχισα να τη χαιδεύω με τα ακροδάκτυλά του δεξιού μου χεριού. Φαινόταν πως της άρεσε και το δέρμα της ανατρίχιαζε. Με το αριστερό μου χέρι έπιασα τον πούτσο μου και άρχισα να τον παίζω γρήγορα. Με κοιτούσε όλο καύλα και χαμογελούσε. Σε κάποια φάση σταμάτησα απότομα.

Δανάη: Τι έπαθες;
Εγώ: Θα χύσω.
Δανάη (ενθουσιασμένη): Α μισό μισό!

Πετάχτηκε πάνω και ήρθε δεξιά μου στα τέσσερα. Το πρόσωπό της ήταν δίπλα στο δικό μου και κοιτούσε με ενθουσιασμό. Μπορούσα να δω το στήθος της να κρέμεται και τον κώλο της που ήταν στημένος στην αντίθετη πλευρά από εμένα.

Δανάη: Θέλω να το δω αυτό!
Εγώ (αμήχανα): Εεε...
Δανάη: Έλα, έλα μη κομπλάρεις τελευταία στιγμή!

Έβαλε το δεξί της χέρι και μου χάιδευε το μπούτι εσωτερικά. Με τον αντίχειρά της μου χάιδευε διακριτικά τα αρχίδια και μερικές φορές είμαι σίγουρος πως αν άφηνα τον πούτσο μου θα τον έπιανε. Δε μπορούσα να τελειώσω εύκολα γιατί είχα κομπλάρει, παρόλα αυτά όμως ο πούτσος μου ήταν αρκετά πρησμένος, κάτι που της άρεσε. Καθώς τον έπαιζα σταματούσα για να της δείξω πόσο καυλωμένος ήταν και εκείνη κοιτούσε με πολλή καύλα.

Μερικά λεπτά μετά κατάφερα να τελειώσω. Τα χύσια μου πετάχτηκαν χαμηλά στο στήθος και την κοιλιά μου. Η Δανάη κοιτούσε με απίστευτη κάυλα και ανοιχτό το στόμα.

Εγώ (γελώντας αμήχανα): Έτοιμος...
Δανάη (σοκαρισμένη): Πωπω τρελαίνομαι να το βλέπω αυτό!
Εγώ: Ποιό;;;
Δανάη: Το καυλί σου να χύνει!
Εγώ (αμήχανα): Εεεε... Τι έχει;
Δανάη: Μου αρέσει γιατί βγάζεις πολλά και πετάγονται...
Εγώ (ακόμα πιο αμήχανα): Εεεε... Ευχαριστώ;

Κατάλαβε ότι με έφερε σε δύσκολη θέση και με κοίταξε χαμογελαστή. Έπιασε μερικά χαρτομάντηλα και ξεκίνησε να με καθαρίζει όπως την πρώτη φορά, μόνο που τώρα δε σταμάτησε στον πούτσο μου. Τον έπιασε κανονικά με το χαρτομάντιλο και ξεκίνησε να σκουπίζει όλο του το μήκος. Όπως ήταν αναμενόμενο, ξανασκλήρυνε.

Δανάη: Καλέ αυτό πάλι σηκώθηκε;
Εγώ: Με αυτά που κάνετε τι περιμένετε να γίνει;
Δανάη: Δε κάνω κάτι απλά σε καθαρίζω...

Με ζόρισε λίγο ακόμα να δει τα όρια μου αλλά ευτυχώς σταμάτησε. Καθίσαμε λίγο όπως είχαμε μείνει και τα είπαμε, και αργότερα σηκωθήκαμε για ύπνο. Πριν μπούμε στα δωμάτια σταμάτησε και μου μίλησε ψιθυριστά.

Δανάη: Τώρα, συγγνώμη, άβολη ερώτηση
Εγώ: Τι;
Δανάη: Στην Κάτια θα πεις κάτι;
Εγώ: Ναι, όλα γιατί θα μπλέξουμε άμα μείνει μυστικό
Δανάη: Μήπως μπλέξουμε άμα δε μείνει;
Εγώ: Πολύ αργά, αλλά μη φοβάστε, όλα καλά
Δανάη: Εντάξει σε εμπιστεύομαι, θα τη βρεις την άκρη. Αλλιώς να ξέρεις έχει καράβι 10:30!
Εγώ: Α ωραία
Δανάη: Α και που είσαι.
Εγώ: Πείτε μου
Δανάη: Κόψε τον πληθυντικό.
Εγώ: Συνήθεια, συγγνώμη
Δανάη: Να ξεσυνηθίσεις, καληνύχτα!

Αφού έπαιξα την σκηνή που το έλεγα στην Κάτια στο μυαλό μου καμιά πεντακοσαριά φορές, με πήρε ο ύπνος. Σκεφτόμουν περισσότερο το πως θα το πω παρά το τι έγινε εκείνο το βράδυ. Τελικά πήγαν όλα πολύ καλά, η Κάτια απλά μου ζήτησε να μην κρατήσω κάτι μυστικό και πως με εμπιστεύεται ότι δε θα κάνω μαλακία. Ιδανικά, θα ήθελε, να είναι μπροστά σε ότι κάνω. Σεβαστό, εγώ βέβαια πλέον σκεφτόμουν πως θα γαμήσω και την Δανάη.