Το Ραντεβού εκείνης της Παρασκευής. 🔞🔞

Η Λώρα είναι μια επαγγελματίας call girl πολυτελείας. Όμορφη, αισθησιακή, συγκροτημένη. Το ραντεβού αυτής της Παρασκευής αφορά έναν ώριμο 57χρονο άντρα, το Χρήστο. Θα μπορούσε να είναι ένα ακόμα τυπικό ερωτικό ραντεβού χωρίς σημασία και συνέχεια. Όμως η συνάντηση εκείνη έμελλε να λειτουργήσει πάνω της καταλυτικά και να της αλλάξει τη ζωή.

Ερωτικό Αισθησιακό Διήγημα με πολλά μηνύματα και αποδέκτες.

(ΠΡΟΣΟΧΗ: Περιέχει περιεχόμενο ΜΟΝΟ για ενήλικους 18+ με σκηνή σεξ και  αφηγηματική γλώσσα ιδιαίτερα τολμηρή)

Το διήγημα έχει δομή ελαφρά προσαρμοσμένη σε κινηματογραφικό σενάριο

Σεκάνς Σπιτιού

Σκηνή Πρώτη:

Βγήκε από το μπάνιο τυλιγμένη στο μπουρνούζι της. Ένιωθε ανακουφισμένη και ξεκούραστη. Έκατσε στο σκαμπό μπροστά στην τουαλέτα. Έριξε μια διερευνητική ματιά μπροστά στον καθρέφτη. Τα κόκκινα μαλλιά της έπεφταν σε ένα κοντό καρέ στο όμορφο πρόσωπό της. Πήρε το πιστολάκι και άρχισε να τα στεγνώνει. Έριξε μια ματιά στο ρολόι της. Ήταν εννέα το βράδυ Παρασκευής. Συγκέντρωσε περισσότερο την προσοχή της στην επιμέλεια του προσώπου της.

Τακτοποίησε με τέχνη τα στεγνά της μαλλιά και άρχισε να επιμελείται το μακιγιάζ της. Τα μεγάλα εκφραστικά της καστανά μάτια τονίστηκαν ιδιαίτερα με ένα αρμονικό eye-liner σε γήινες αποχρώσεις. Τα φρύδια της καλλίγραμμα αρμονικές πινελιές στο μέτωπό της. Ένα απαλό make-up έδωσε στο πρόσωπό της μια ακαμάχητη λάμψη, που τονίστηκε με ιδιαίτερη έμφαση από ένα κατακόκκινο κραγιόν στα σαρκώδη χείλη της.

Οι κινήσεις της έδειχναν γυναίκα που ξέρει να φροντίζει με επαγγελματική ακρίβεια την εξωτερική της εμφάνιση. Το είχε πετύχει αυτό απόλυτα στα εικοσιοκτώ της χρόνια. Μια εντυπωσιακή άνεση και επιτήδευση. Άφησε το μπουρνούζι να πέσει στο κρεβάτι της. Τα μάτια της σάρωσαν με προσοχή το γυμνό της σώμα. Το στητό όμορφο στήθος της, η μέση, οι γοφοί και τα εντυπωσιακά αισθησιακά της πόδια.

Σε λίγο ήταν έτοιμη φορώντας ένα σετ από προκλητικά κατακόκκινα εσώρουχα. Πήρε μια ανάσα. Έβγαλε ένα τσιγάρο από την ασημένια ταμπακέρα της. Ο καπνός άρχισε να ανηφορίζει ακανόνιστα στην κρεβατοκάμαρα. Χωρίς να ντυθεί, πήγε δίπλα στο γραφείο της. Της άρεσε αυτή η άνεση που της χάριζε το ημίγυμνο σώμα της. Άλλωστε το είχε συνηθίσει.

Σκηνή Δεύτερη:

Έκατσε στο γραφείο, άναψε το πορτατίφ και αμέσως μετά το λαπ τοπ μπροστά της. Μπήκε στα e-mail της. Άνοιξε τον ειδικό φάκελο με τα μηνύματα της προσωπικής επαγγελματικής της αλληλογραφίας. Στάθηκε στον φάκελο με την ένδειξη: "Ραντεβού της ημέρας" -Ώρα 9:30 Ξενοδοχείο Night Star, Δωμάτιο 325, Όνομα: Χρήστος

Πήρε το κινητό της, σημείωσε τα στοιχεία και έκλεισε τον υπολογιστή. Γύρισε στην κρεβατοκάμαρα να ντυθεί.

Σκηνή Τρίτη:

Σε λίγο ήταν έτοιμη. Είδε τον εαυτό της στον καθρέφτη μέσα σε ένα σομόν ολόσωμο φόρεμα. Ράντες στους ώμους λεπτές, μεγάλο ντεκολτέ. Δεν θα το έλεγες εφαρμοστό αλλά ήταν τόσο κοντό που οι σφιχτοί μηροί της φάνταζαν προκλητικά γυμνοί. Ντυμένοι με κάλτσες που κατέληγαν σε ένα περίτεχνο ασημί σχέδιο ψηλά στους μηρούς και ένα ζευγάρι μαύρες γόβες.
Ήταν έτοιμη. Πήρε το κινητό της τηλέφωνο.

"Είσαι κάτω ; κατεβαίνω...."

Έριξε μια τελευταία ματιά στον καθρέφτη της εν είδη επιθεώρησης, πήρε τα προσωπικά της αντικείμενα και κατέβηκε. Στην είσοδο του σπιτιού την περίμενε ένα αυτοκίνητο. Μπήκε μέσα.

Σεκάνς διαδρομής
Σκηνή πρώτη:

"Καλησπέρα Λώρα, όλα εντάξει ;" της είπε ο νεαρός καλοστεκούμενος άντρας από τη θέση του οδηγού.
"Ναι Νίκο, ξεκίνα, έχω λίγο αργήσει, και φοβάμαι μην βρούμε κίνηση..."
"Για που απόψε ;" της είπε κοφτά ενώ είχε ήδη ξεκινήσει.
"Νέα Κηφισιά, Ξενοδοχείο Night Star"
Ο Νεαρός άντρας είχε ήδη ξεκινήσει ανέκφραστος.
"Τι έχεις απόψε ;" την ρώτησε χωρίς να πάρει τα μάτια του απ το τιμόνι.
"Ένας 52χρονος, έτσι τουλάχιστον ήταν τα στοιχεία του...." του απάντησε εντελώς τυπικά.
Ο άλλος έκανε έναν μορφασμό περιέργειας
"Να τους προσέχεις αυτούς ! Μερικοί είναι περίεργοι" της είπε.
"Ξεχνάς ότι στη δουλειά είμαι τέσσερα χρόνια"
Ο νεαρός δεν σχολίασε παραπάνω. Το αυτοκίνητο γλίστρησε μέσα στην χειμωνιάτικη νύχτα.
Σκηνή δεύτερη:
"Να φύγω εγώ ;" την ρώτησε λίγο πριν κατέβει.
"Ναι το ραντεβού είναι ανοιχτό, θα γυρίσω μόνη μου"
"Λώρα ! Πρόσεχε ε !"
"Έχω το μπήπερ μην ανησυχείς. Αν χρειαστεί θα σε ειδοποιήσω"
Ο Νίκος ήταν νέος στη δουλειά. Συνοδός στα κορίτσια. Προσωπική ασφάλεια. Είχε μια ευαισθησία και ένα φόβο πάντοτε.
Τυλίχτηκε στο παλτό της, το κρύο ήταν τσουχτερό. Με γρήγορα βήματα ανέβηκε τις σκάλες της εισόδου και μπήκε.

Σεκάνς Ξενοδοχείου

Σκηνή πρώτη:

Το "Night Star" ήταν ένα αναγνωρίσιμο πλούσιο ξενοδοχείο. Τουλάχιστον ο πελάτης της είχε γούστο στον τόπο του ραντεβού.
"Παρακαλώ η Κυρία ;" άκουσε την ευγενική ερώτηση της υπαλλήλου στην ρεσεψιόν.
"Δωμάτιο 325 παρακαλώ, με περιμένουν".
Η Νεαρή υπάλληλος κάλεσε εσωτερικά το δωμάτιο που ανέφερε η Λώρα.
"Περάστε σας περιμένουν", της απάντησε ευγενικά η ρεσεψιονίστ καλώντας έναν γκρουμ να την συνοδεύσει στον ανελκυστήρα.
Σκηνή δεύτερη:
Άκουσε ένα σαφές "παρακαλώ" αμέσως μετά το διακριτικό της χτύπημα στην πόρτα του δωματίου.
Άνοιξε και πέρασε στο εσωτερικό. Είχε προ πολλού ξεπεράσει το μόνιμο τρακ εκείνης της στιγμής. Ένα τρακ γεμάτο αναστολές και ανασφάλειες που την συνόδευαν τον πρώτο καιρό που ξεκίνησε να δουλεύει σαν call girl σε γραφείο συνοδείας. Τώρα πια ήξερε να φέρεται σαν απόλυτη επαγγελματίας χαλιναγωγώντας κάθε της συναίσθημα.
Ένα γλυκό ημίφως έκανε όμορφες σκιάσεις στο πολυτελές δωμάτιο. Απέναντί της στέκονταν ένας ώριμος άντρας με γκρίζους κροτάφους, καλοφτιαγμένος. Μεσαίου αναστήματος, καλοντυμένος με γούστο. Άσπρο πουκάμισο, καφέ σκούρο παντελόνι και γραβάτα. Στο πρόσωπό του αντιφέγγιζε ένα καθαρό χαμόγελο. Παρά τα σίγουρα πατημένα πενήντα του χρόνια η εμφάνισή του δεν περνούσε απαρατήρητη. Κινήθηκε προς το μέρος της.

"Είσαι η Λώρα", την ρώτησε με εμφανή τα στοιχεία της αναστολής στην συμπεριφορά του.
"Και εσύ ο Χρήστος να υποθέσω" αντέτεινε εκείνη με το ...επαγγελματικό της χαμόγελο.
Άπλωσε το χέρι του προς το δικό της. Την άγγιξε στα δάχτυλα. Ένιωσε την ταραχή του καθώς το χέρι του έτρεμε ελαφρά. Πήρε το δικό της και το φίλησε με χαρακτηριστική ευγένεια.
Η Λώρα ένιωσε παράξενα. Δεν ήταν συνηθισμένη σε τέτοιες υποδοχές. Άφησε την τσάντα της στο τραπεζάκι του σαλονιού. "Πρωτάρης ο πελάτης..." σκέφτηκε από μέσα της.
"Κάθησε", της είπε, "Να προσφέρω ένα ποτό ;"
Ναι ! Ο άντρας μπροστά της ήταν γεμάτος ταραχή. Κάτι όμως στην εξωτερική του συμπεριφορά την έκανε να νιώθει σίγουρα.
"Ένα τζην τόνικ Χρήστο, αν είναι δυνατόν, δεν το αλλάζω..." του απάντησε.
Εκείνος με ένα συμπαθητικό χαμόγελο κάλεσε τηλεφωνικά την ρεσεψιόν για την παραγγελία τους.

Μέχρι να φτάσουν τα ποτά η Λώρα κάθισε πιο άνετα. Έβγαλε το παλτό της, έγειρε το σώμα της πίσω στην πλάτη του καναπέ. Το φόρεμά της τραβήχτηκε επιτηδευμένα αποκαλύπτοντας τα πόδια της σε όλο τους το μήκος. Έβγαλε ένα τσιγάρο από την ταμπακέρα της. Ο άντρας έσπευσε ευγενικά δίπλα της να της προσφέρει φωτιά. Έτσι όρθιος μπροστά της σκυφτός ελαφρά. Τα μάτια της διασταυρώθηκαν με τα δικά του. Καστανά μεγάλα μάτια. Ρυτίδες αυλάκωναν δεξιά αριστερά το πρόσωπό του με σεβαστή γοητεία. Είδε στο βλέμμα του έναν θαυμασμό που της ήταν πρωτόγνωρος. Κλείνοντας τον αναπτήρα του ένιωσε το βλέμμα του να χαϊδεύει τα ημίγυμνα πόδια της ταξιδεύοντας στο λοιπό σώμα της.

Η Άφιξη των ποτών έσπασε για λίγο τη σιωπή.
Ένας μεγάλος πολυτελής δίσκος. Ένα πράσινο μπουκάλι τζιν Tanqueray μαζί με ένα Αμερικάνικο Burbon Four Roses. Κρυστάλλινα ποτήρια, ο σχετικός πάγος και τα αντίστοιχα συνοδευτικά. Αν μη τι άλλο ο ώριμος άντρας είχε εντυπωσιακό γούστο.
Ο Γκρουμ έφυγε, ο Χρήστος πήγε στην συσκευή του CD Player. Σε λίγο μια ήρεμη ορχηστρική μουσική ζέστανε όλο το χώρο.

Ήπιαν τις πρώτες γουλιές ανταλλάσσοντας αρκετές τυπικές κουβέντες της πρώτης στιγμής. Η Αμηχανία του τώρα πια συνοδευόταν και από ένα εμφανές φούντωμα καθώς το πολλά υποσχόμενο σώμα της εκτίθονταν στα μάτια του όλο και πιο απροκάλυπτα. Η Ικανότητα της Λώρας στο κομμάτι αυτό δεν επιδέχονταν καμία αμφισβήτηση. Ήξερε πως να χειριστεί τις πρώτες "εισαγωγικές" στιγμές στα ερωτικά ραντεβού της. Όμως παρ' όλα αυτά η συμπεριφορά του δεν έμοιαζε σε τίποτα με την ωμή σεξιστική συμπεριφορά των άλλων, που την έβλεπαν ωμά σαν το , προς επίδειξη και χρήση, "εμπόρευμα" προχωρώντας χωρίς πολλές περιστροφές στα παρακάτω.

Σκηνή Τρίτη:

Ήπιαν λίγο από το ποτό τους. Είπαν αρκετά για αρχή έχοντας ζεστάνει την ατμόσφαιρα μεταξύ τους. Η Λώρα σε αυτές τις περιπτώσεις απέφευγε να μπαίνει σε προσωπικές ερωτήσεις. Δεν την ενδιέφερε άλλωστε το ποιος ήταν ο "πελάτης" της μήτε το λόγο που βρέθηκε δίπλα της. Όμως απόψε κάτι πήγαινε εντελώς διαφορετικά.
Ο Χρήστος σηκώθηκε και τράβηξε κάποια στιγμή προς την μπαλκονόπορτα του δωματίου. Το βλέμμα του απλώθηκε πέρα στα φώτα της πόλης που λαμπύριζαν απέραντα και όμορφα. Το πρόσωπο της Λώρας αντιφέγγιζε μέσα στα μεγάλα κρύσταλλα.

"Όμορφα είναι ...." τον άκουσε να λέει.
"Λοιπόν είσαι λίγο παράξενος Χρήστο....", του είπε καθώς σηκώθηκε και κινήθηκε προς το μέρος του.
"Δες τα !" της είπε, "Πόσα μικρά και μεγάλα μυστικά κρύβουν στην απεραντοσύνη τους"
Ήρθε και στάθηκε δίπλα του, ακούμπησε το σώμα της στο δικό του. Τον ένιωσε να τρέμει.
"Ναι πράγματι είναι πολύ όμορφα".
"Έχεις ποτέ νιώσει την επιρροή που ασκούν αυτά τα φώτα της νύχτας πάνω σου Λώρα ;" την ρώτησε, ξαφνιάζοντάς την ακόμα μια φορά.
Χαμογέλασε αμήχανα δίπλα του. Δεν ήξερε τι να πει. Οι όροι αντιστράφηκαν και ένα περίεργο τρακ απλώθηκε στην ίδια.
"Ομολογώ όχι.." του είπε.
"Χάνεις! Κοίταξέ τα! Δες την απεραντοσύνη της πόλης, κοίτα πέρα στο μαβί ουρανό πως ακουμπά στη φωτισμένη γη. Δεν είναι ερωτικό; δεν σε κάνει να νιώθεις την ερωτική μοναξιά ;"
Άγγιξε το χέρι της δίπλα του. Η κοπέλα γέμιζε με ερωτήματα. "Σε έχει ενοχλήσει κάτι από μένα ;" τον ρώτησε περισσότερο από επαγγελματική προσέγγιση
Την κοίταξε στο πρόσωπο.
"Είσαι τόσο γεμάτη φως ! Μια παρουσία τόσο μακρινή ! Που μόνο στις φαντασιώσεις μου υπήρχες..."

Κατάλαβε ότι έπρεπε να κάνει εκείνη το πρώτο βήμα. Τον έπιασε από τους ώμους και τον γύρισε προς το μέρος της. Είδε τα μάτια του να παίρνουν φωτιά στην όψη των δικών της. Άπλωσε τα χέρια της στα πλαϊνά στο πρόσωπό του και κόλλησε τα χείλη της στα δικά του. Ένιωσε τους παλμούς της καρδιάς του να επιταχύνουν άναρχα. Η Λώρα ήταν εκείνη που θα έδινε απόψε το βήμα σε αυτόν τον ...επαγγελματικό ερωτικό χορό. Ο "πελάτης" της φανερά πελαγοδρομούσε.
Το φιλί της έγινε απόλυτα τολμηρό καθώς βύθισε τη γλώσσα της ανάμεσα στα μισάνοιχτα χείλη του για να συναντήσει τη δική του. Το ένα της χέρι κατέβηκε τολμηρά τραβώντας το σακάκι του μπαίνοντας βίαια ανάμεσα στο λευκό του πουκάμισο.
Διαπίστωσε ότι, παρά τα χρόνια του, το σώμα του διατηρούσε αξιοσημείωτο σφρίγος και αισθητική.
"Έλα !", του είπε χαϊδεύοντας έντονα το γυμνό του στήθος την ίδια στιγμή που τα δάχτυλά της έλυναν τη ζώνη στο παντελόνι του.

Σκηνή τέταρτη:

Εκεί, αντίκρυ στο μεγάλο κρύσταλλο της μπαλκονόπορτας, με τα μυριάδες λαμπιόνια της πόλης να αντιφέγγουν στα σώματά τους, που άρχισαν σταδιακά να αποκαλύπτονται εκατοστό το εκατοστό.

Τα χέρια της Λώρας κινήθηκαν προσεκτικά και τρυφερά ψηλά ανάμεσα στα πόδια του καθώς τα τα κορμιά τους ελάφρυναν σταδιακά από τα ρούχα τους. Σε κάθε της άγγιγμα ένιωθε την ερωτική του ανατριχίλα. Ελευθέρωσε την ορθωμένη στύση του και τα χέρια της ξεκίνησαν να χαϊδεύουν το μήκος της προκαλώντας του μικρά ρίγη. Τα χείλη της άγγιξαν την κορυφή του πέους του αργά και βασανιστικά. Η γλώσσα της έκανε ένα ταξίδι στο μήκος του ωθώντας τον στους πρώτους ακανόνιστους αναστεναγμούς. Τα χείλη της έκλεισαν γύρω του και εκείνος αργά βυθίστηκε στο στόμα της αφήνοντας τον εαυτό του στο έλεος των κινήσεών της. Ένα βύθισμα σε ηδονικούς βυθούς χαμένους στη θύμησή του. Πήρε στο στόμα της όλο το μόριό του με ευαισθησία και ηδονική κίνηση χαρίζοντάς του δονήσεις ηδονής και ρίγη στο σώμα του. Παράλληλα το χέρι της ταξίδεψε στους γοφούς του. τους χάιδεψε τρυφερά και βυθίστηκε ανάμεσα στο χώρισμά τους. Για μια ανύποπτη στιγμή τα δάχτυλά της άγγιξαν την σφιχτή είσοδο πίσω του. Ασυναίσθητα ανταποκρίθηκε στην κίνησή της ωθώντας το μόριό του βαθύτερα στο στόμα της με έναν έντονο αναστεναγμό. Την ίδια στιγμή τα δάχτυλα της άνοιγαν τρυφερά την είσοδο του με μικρές διεισδύσεις, οι οποίες έγιναν βαθύτερες και ολοκληρωμένες με την πλήρη δική του αποδοχή. Η κίνησή τους ήταν ένας καυτός κύκλος ηδονής. Τα δάχτυλά της παραμέρισαν τους γοφούς του και άρχισαν να μπαινόβγαιναν πλέον ρυθμικά μέσα του. Δοκίμαζε τα μονοπάτια του σε άγνωστους για εκείνον δρόμους ηδονής.

"Με τρελαίνεις...τελειώνω", κατάφερε να ψελλίσει. Εκείνη το ένιωσε και τράβηξε, με τα χείλη της, το πέος του, πιο σφιχτά στο στόμα της. Έσφιξε αυθόρμητα τους γοφούς του νιώθοντας τα δάχτυλά της να εξερευνούν αργά και ηδονικά την είσοδό ανάμεσά τους. Η κίνησή τους έγινε σαν κύμα, το πέος του σπαρτάρησε στα χέρια της και η είσοδός του είχε ανοίξει σαν τριαντάφυλλο στα δάχτυλά της

"Αυτό δεν το έχω ξαναζήσει ποτέ!" της είπε προσπαθώντας να βρει την ανάσα του με ένα ελαφρύ χαμόγελο και κάποιες αναστολές.

"Δεν σε πρόσβαλα ελπίζω;" τον ρώτησε για να εισπράξει μια γλυκιά άρνηση. "Σού άρεσε;" τον ρώτησε αποφασιστικά. "Μην ντρέπεσαι να εκφράσεις αυτό που ένιωσες. Δεν υπάρχουν ταμπού ανάμεσά μας"

"Ναι, πολύ απάντησε εκείνος ξεψυχισμένα" μα και πάλι με αρκετή δόση αναστολής.

"Δεν στο έχει ξανακάνει γυναίκα αυτό, φαντάζομαι" τον ρώτησε.

"Όχι... ομολογώ όχι!"

"Να δέχεσαι την καύλα όπως έρχεται στο σώμα σου. Δεν υπάρχουν κανόνες όταν κάτι το θέλουν και οι δύο. Δεν υπάρχουν στερεότυπα και ταμπέλες. Να το ζεις... Έχεις πάει με άντρα ποτέ σου;" τον ρώτησε ξαφνικά, βλέποντας την έντονη αμηχανία του.

"Όχι, ποτέ!" απάντησε αποφασιστικά σαν να ήθελε να πετάξει από πάνω του την προηγούμενη αποδοχή του στην ενεργητική κίνηση της Λώρας.

"Γιατί δεν το ήθελες ή γιατί δεν έπρεπε..."

Την κοίταξε έντονα στα μάτια. Ήταν φανερό ότι η κουβέντα αυτή ήταν πρωτόγνωρη για εκείνον. Ήταν κάτι σαν εξομολόγηση πάνω σε κομμάτια της σεξουαλικότητάς του.

"Γιατί δεν το ήθελα αλλά γιατί με ρωτάς;" αποκρίθηκε με αμυντική διάθεση αλλά χωρίς την αποφασιστικότητα της απάντησης.

"Είδα ότι ανταποκρίθηκες στην κίνηση του χεριού μου. Άκου, Χρήστο. Η σεξουαλικότητα, ο αισθησιασμός είναι κάτι όμορφο, αν βασίζεται στη συναίνεση και στον αμοιβαίο ερεθισμό. Άρα δεν έχεις να ντρέπεσαι για ότι σε κάνει να νιώθεις όμορφα..."

"Μιλάς διαφορετικά..." τη ρώτησε πιο χαλαρωμένος, "Δεν ...περίμενα να μιλήσω για τέτοια πράγματα σε ένα τέτοιο ραντεβού"

Τον κοίταξε γλυκά στα μάτια. "Σού φαίνεται παράξενο ε; Δεν είσαι συνηθισμένος να ανοίγει μια ...πουτάνα μια τέτοια κουβέντα με τον πελάτη της"

Αντέδρασε, απλώνοντας το χέρι του τρυφερά.

"Όχι δεν ήθελα να πω αυτό, σε παρακαλώ, μακριά από μένα τέτοιες σκέψεις!"

Τον χάιδεψε πάλι τρυφερά και ήρεμα.

"Ξέρω τι είμαι γλυκέ μου, δεν το έκρυψα απ' τον εαυτό μου, λοιπόν δεν μού είπες; Θα πήγαινες με έναν άντρα για σεξ;"

"Δεν ...ξέρω, δεν το έχω σκεφτεί, δεν μού έχει τύχει. Είναι σαν να μην υπήρξε  ποτέ!"

"Είναι ένα τεστ, αν θέλεις να το πω έτσι, που κάνω σε μερικούς άντρες. Είδα ότι σού άρεσε, το δέχτηκες... μην απολογείσαι... προσωπικά το γούσταρα...Και να σού πω; Ναι, έχω πηδήξει άντρες με στραπ-ον, που δεν είχαν ποτέ εμπειρία με άντρα ούτε καν την ήθελαν"

"Εσύ έχεις πάει με γυναίκα;"

"Ωωωω πολλές φορές και για να σε προλάβω, γιατί το ήθελα"

"Πώς ήταν;"

" Έχει τρελή καύλα το διαφορετικό, Χρήστο, αν γίνει στις σωστές συνθήκες, σε απογειώνει, παίζει με το μυαλό και τις αισθήσεις σου..."

Το πρόσωπό της είχε πάρει μια απόλυτη αισθησιακή λάμψη. Τον είδε που παρακολουθούσε αμήχανος. Άπλωσε την αγκαλιά της προκλητικά.

"Ας αφήσουμε λοιπόν την κουβέντα γλυκέ μου... αρκετά σε ...τρόμαξα, το βλέπω... θα αρχίσεις σε λίγο να αναρωτιέσαι... κάτι έχουμε αφήσει στη μέση..."

Δεν άργησε η επόμενη στιγμή που τα γυμνά σώματά τους έγιναν καμβάδες προβολής από τις αντανακλάσεις και τις σκιάσεις από τα φώτα. Και τα μεγάλα τζάμια τα έστελναν με ακανόνιστα σχήματα πάνω στις καμπύλες τους. Τα χέρια του άρχισαν να ακολουθούν τα δικά της και βρέθηκαν να ταξιδεύουν στο στήθος της. Στάθηκε με δέος στις ορθωμένες ρώγες της ανταποδίδοντας με την ίδια τρυφερότητα τις χάρες των δικών της χειλιών.

Οι κινήσεις του ήταν αργές, προσεκτικές. Φανερά με μεγάλο σεβασμό σαν να είχε απέναντί του κάτι εύθραυστο, κάτι που έτρεμε στην ιδέα να το πληγώσει. Το χέρι του συνέχισε το ταξίδι του εξωτερικά στις καμπύλες του σώματός της κατεβαίνοντας από το στήθος της στη μέση της, στους γοφούς της και μετά στα πόδια της ανάμεσα. Τον ένιωσε σταδιακά να αποκτά και εκείνος μια πιο ισότιμη πρωτοβουλία στον ερωτικό αυτό χορό.

Την τράβηξε προς τον καναπέ. Τον έσπρωξε απαλά να καθίσει. Στάθηκε μπροστά του σαν αρχαία Ιέρεια στους βωμούς των ερώτων. Αργά, νωχελικά κατέβασε και έβγαλε το φόρεμά της μένοντας και οι δύο εντελώς γυμνοί στη θαλπωρή της νύχτας.

"Λώρα....!" άκουσε τη φωνή του
"Τι είναι ;" του είπε χαμογελαστά καθώς έστεκε μπροστά της.
"Είσαι..." κόμπιασε.
"Είμαι τι ;" του είπε με ένα ερωτικό μειδίαμα γεμάτο φωτιά την ίδια στιγμή που τα δύο στητά της στήθη έπεσαν μπροστά στα έκθαμβα μάτια του με τις θηλές της ρώγες στητές κορυφές ηφαιστείου έτοιμες για τρύγημα.
"Είσαι τόσο ...όμορφη...." ψέλλισε την ίδια στιγμή που το χέρι του άρχισε πάλι να αγγίζει το στήθος της που πάλλονταν μπροστά του.

"Ελπίζω να σού έδιωξα το φόβο ε; Δεν θα σε ...βιάσω, δεν κινδυνεύει η παρθενιά σου από μένα..." του είπε χαμογελώντας.

Σε λίγο τα σώματά τους ήταν ολόγυμνα σε εναγκαλισμούς που εναλλάσσονταν σε χαμηλούς ρυθμούς. Την πήρε στην αγκαλιά του. Τα ακροδάχτυλά του άρχισαν να αγγίζουν τα χείλη της, να κατεβαίνουν στα λακάκια του λαιμού της, να βυθίζονται απαλά στις καμπύλες του στήθους της.

Η Λώρα δεν ήξερε πραγματικά τι να υποθέσει. Αυτό που ένιωθε στην αρχή το πήρε αψήφιστα, ίσως μια περισσή ευαισθησία σαν αποτέλεσμα απειρίας του πελάτη της. Όταν όμως ένιωσε το δέος και την τρυφερότητα με την οποία τα χείλη του κατέβαιναν τις γραμμές της κάτω από το στήθος της και έφτασαν ανάμεσα στα πόδια της τότε το ένιωσε. Ήταν κάτι που είχε πάρα πολύ καιρό να το αισθανθεί. Σαν να άνοιγαν με πάταγο οι πόρτες μια απωθημένης ηδονής τη στιγμή που τα χείλη του κατέβηκαν στον ερωτικό της βωμό, εκεί στην πηγή της ηδονικής φωτιάς. Στο μυαλό της δεκάδες σκέψεις εναλλάσσονταν με ταχύτητα ερωτήσεων. Τι ήταν άραγε αυτό που ζούσε ; όνειρο ; παραίσθηση ; πραγματικότητα.

Όχι ! Δεν ήταν όνειρο ! Της το επιβεβαίωσαν οι σπασμοί της ηδονής στο σώμα της τη στιγμή που τα δικά του χείλη είχαν πια γίνει ένα με τον δικό της βαθύ κόσμο της πηγής της. Άνοιξε τα πόδια της αφήνοντας την καυτή της κλειτορίδα να νιώθει απανωτούς σεισμούς στο ρυθμικό άγγιγμα της γλώσσας του.

"Γλύψε με!" τον πρόσταξε σαν μαινάδα.

Τύλιξε αυθόρμητα τα πόδια της γύρω στο πρόσωπό του στην αρχή προσεκτικά αλλά στην συνέχεια δυνατά, καθώς τα χέρια του τρυγούσαν τις σκληρές της θηλές, ένιωσε μια άναρχη δύναμη να τα κυβερνάει ανεξέλεγκτα. Οι πρώτοι αναστεναγμοί τους, έδωσαν στο μισοφωτισμένο δωμάτιο έναν αχό σαν ερωτική υμνωδία. Αφέθηκε στην έκφρασή του, άφησε κατά μέρος ξεχασμένα κάθε είδους ερωτήματα. Σε λίγο σκιρτούσε τη στιγμή που εκείνος ολοκλήρωνε με τέτοια ευαισθησία και πάθος, σαν ιεροφάντης ενός αρχαίου ναού της ηδονής.

Και τότε έγινε κάτι "αντιεπαγγελματικό". Ο οργασμός της ήρθε σαν καταιγίδα. Το σώμα της άρχισε να συσπάται ασύστολα, μέχρι που ο ρυθμός τους πέταξε κάτω στο χοντρό χαλί. Οι ανάσες τους προσπαθούσαν να κάνουν ένα ταξίδι επιστροφής στην κανονικότητα. Όμως οι πύλες των αισθήσεων είχαν ανοίξει πια διάπλατα και τα φρένα είχαν λυθεί. Τράβηξε με πάθος το πρόσωπό του ανάμεσα στα πόδια της καθώς ένιωθε τη γλώσσα του να βυθίζεται στο αιδοίο της καθώς εκείνο σπαρταρούσε τη στιγμή που εκείνος γεύονταν ασύστολα τους χυμούς της.

Έμειναν εκεί. Στο πάτωμα. Να πάρουν ανάσες, να νιώσουν ξανά. Με τη Λώρα να παίρνει εκείνη τώρα τα ηνία και να γίνεται κολασμένη Αμαζόνα πάνω στο κορμί του. Ψηλάφισε κάθε εκατοστό του ανταποκρινόμενη σε όσα εκείνα της είχε απλόχερα δώσει πριν λίγο. Κάθισε πάνω του και την ίδια στιγμή που τον ένιωσε να γίνεται ένα με το κορμί της. Έσκυψε στο πρόσωπό του. Ναι ! Το πρόσωπο ενός ώριμου άντρα, ενός απλού άντρα που της θύμισε πως ήταν Γυναίκα ! Γυναίκα με το "Γ" γραμμένο με κεφαλαία γράμματα.

Τον φίλησε με πάθος ! Με ηδονή. Τον βοήθησε στη χρήση του προφυλακτικού και οδήγησε ξανά τη στύση του βαθιά μέσα της. Άρχισε να λικνίζει το σώμα της σαν ηδονική χορεύτρια προκαλώντας του απανωτά σοκ. Έβλεπε εκστασιασμένος τις εκφράσεις στο πρόσωπό της και τις παλινδρομικές κινήσεις του στήθους της. Στροβιλίστηκαν στο πάτωμα, στο χαλί. Έγιναν ένα με τις αισθήσεις, τα βογγητά, τις ερωτικές στάσεις που δοκίμαζαν συνέχεια. 

Τα σφιχτά της μπούτια είχαν ανοίξει από κάτω του, είχαν τυλιχτεί γύρω από τη μέση του και με τις γάμπες της δεξιά και αριστερά, τον έσπρωχνε δυνατά να μπει βαθύτερα μέσα της.  Η λεκάνη και οι γοφοί της χόρευαν ρυθμικά έχοντας συντονιστεί με τη δική του κίνηση, καθώς την έπαιρνε. Η ρίζα του πέους του, έπεφτε με ορμή στο ανοιχτό της αιδοίο και έβαζε φωτιά στη μουσκεμένη της κλειτορίδα. 

Γύρισε την πλάτη της προς το μέρος του γονατίζοντας. Η μέση της ανέβηκε ψηλά σπάζοντας σαν ευλύγιστο τόξο. Είδε τους γοφούς της να ανοίγουν μπροστά στα έκθαμβα μάτια του καθώς έμεινε να λικνίζεται μπροστά του. Το αιδοίο της ήταν μουσκεμένο και ανοιχτό μπροστά του. Η πηγή της φωτιάς της τον περίμενε. Ένιωσε τα χέρια του να την πιάνουν από τους μηρούς ψηλά και να μπαίνει μέσα της ξεκινώντας και εκείνος το δικό του νέο χορό. Ταξίδευαν και οι δύο σε στιγμές ερωτικής πανδαισίας. Το μόριό του μπαινόβγαινε μέσα της σαν έμβολο βαθιά. Στην αναζήτηση της υπέρτατης ηδονής, κάποια στιγμή, οδήγησε με το χέρι της τη στύση του πιο ψηλά στους γοφούς της. Στα πρόθυρα της σφιχτής της εισόδου. Τον κατάλαβε να διστάζει και να σταματά. Πόσο παράξενο της φάνηκε αλήθεια. Δικαίωμα στη δική της προτεραιότητα και στα "θέλω" της, δεν ήταν συνηθισμένη να δίνει κανείς. Η ίδια πια είχε σπάσει κάθε "επαγγελματική" της συμπεριφορά και έμοιαζε πια σαν ανεξέλεγκτη ερωμένη.

Όμως αυτό που την έκαιγε δεν είχε σταματημό. "Ναι.. εκεί! Σε θέλω εκεί... μέσα μου..." ακούστηκε η φωνή της. Εκείνος έκπληκτος δεν ήξερε αν ζει όνειρο ή πραγματικότητα. Είχε τις αναστολές του. Εκείνη το κατάλαβε και τον κάλεσε συναινετικά.

"Δεν το κάνω εύκολα αυτό, να το ξέρεις, όμως... απόψε... σε θέλω έτσι μωρό μου στον κώλο μου"

Τράβηξε το πέος του στην μικρή καυτή της "απαγορευμένη" είσοδο. Άνοιξε τους γοφούς της να τον δεχτεί βαθιά εκεί αρθρώνοντας προκλητικά καλέσματα. Η μικρή ροδαλή της είσοδος, τον περίμενε προκλητική.

"Γάμησέ με! Μπες στον κώλο μου βαθιά... Πάρε με έτσι...Ξέσκισέ με μωρό μου" βγήκε η φωνή της ερωτική, προκλητική, αυθάδης. Κάτι σαν παράκρουση σε πρωτόφαντες προκλήσεις. Το μόριό του βυθίστηκε αργά και μαλακά στην σφιχτή της είσοδο. Έσφιξε τους γοφούς της γύρω του προκαλώντας του κύματα ηδονής. Άρχισε να λικνίζει τους γλουτούς της μπρος πίσω συντονισμένη με τις δικές του ωθήσεις μέσα της. Άκουσε τις φωνές της μαζί με τις δικές του πλέον.

Κάθε της εκατοστό στο κορμί της έγινε ένα με εκείνον, τα χέρια του ταξίδευαν στις καμπύλες της, τις χώριζαν, ψηλαφούσαν τις εισόδους της ηδονής ακανόνιστα. Και να εναλλάσσεται η ένωση των σωμάτων τους στις καυτές πηγές της φωτιάς καθώς τον δέχονταν με ανερμάτιστη αποδοχή και κατάρρευση κάθε έννοιας αναστολής και ορίων. Τα δάχτυλά της χόρευαν πάνω στην κλειτορίδα της. Έσπρωξε τον κώλο της προς τα πίσω νιώθοντας να την γεμίζει βαθιά μέσα της. Την ίδια στιγμή που εκείνος χώριζε τους γοφούς της στα δύο βαθιά μέσα στην καυτή της είσοδο.

"Μη βγεις! Χύσε άντρα μου, θέλω να χύσεις στον κώλο μου μέσα, εκεί... άνοιξέ με..." τον κάλεσε προκλητικά και ασύστολα

Ο Οργασμός του ήρθε να ακολουθήσει το δικό της. Τραβήχτηκε την κατάλληλη στιγμή. Έβγαλε το προφυλακτικό και αμέσως τον ένιωσε να χύνει ανάμεσα στους ανοιχτούς γοφούς της με το σπέρμα του να πλημμυρίζει τον κώλο και τα μπούτια της, τη στιγμή που το αιδοίο της μούσκευε από τα δικά της. Οι χυμοί τους έγιναν ένα μαζί με κορμιά τους σε έναν ερωτικό σπαραγμό παρασύροντας καλύμματα, μαξιλάρια και τα ποτήρια απ' το τραπέζι του σαλονιού. Όλα έγιναν ένας θορυβώδης και ακραίος ερωτικός βωμός ολόγυρά τους.

Σκηνή πέμπτη:

Όταν η Λώρα άρχισε να ανασαίνει κανονικά, κατάφερε να επικεντρώσει το βλέμμα της στο χώρο. Στο κομοδίνο δίπλα ήταν τα μπουκάλια μισοάδεια με τα ποτήρια. Είδε τα μάτια του να την κοιτούν προσεκτικά με χαρακτηριστική ευλάβεια. Δεν είχε καταλάβει καν πως είχαν βρεθεί στο κρεβάτι μήτε μπορούσε να συνειδητοποιήσει πόσος χρόνος είχε περάσει. Την κοιτούσε επίμονα με μια διάθεση ενατένισης. Κάποια στιγμή ένιωσε το χέρι του εντελώς διακριτικά να χαράζει μικρά αγγίγματα πάνω στο γυμνό της σώμα. Οι ερωτικοί τους χυμοί, μικρά ρυάκια ψηλά ανάμεσα στους γοφούς και τους μηρούς της. Τα ακροδάχτυλά της ακολούθησαν σαν μολυβιά τις ροές τους . Ένιωσε να ανατριχιάζει ξανά αλλά κρατήθηκε. ήταν τώρα σε μια ποιητική διάθεση, που δεν είχε την παραμικρή σχέση με την ένταση με την οποία έκαναν έρωτα πριν.

Ανασηκώθηκε στο κεφαλάρι του κρεβατιού. Γύρεψε τα τσιγάρα της. Το κατάλαβε και της προσέφερε ένα από τα δικά του. Το άναψε και το έβαλε διακριτικά στο στόμα της. Τον κοίταξε:

"Λοιπόν οφείλω να παραδεχτώ ότι αυτό που μου συνέβη απόψε...."
"Ξεπέρασε τους κανόνες ε ;" την διέκοψε.
Φύσηξε τον καπνό ψηλά.
"Είναι κάτι που... δεν το περίμενα..." του είπε. Αντί για απάντηση της προσέφερε ένα ήρεμο χαμόγελο που τα ώριμα χρόνια του το έκαναν ακόμα πιο γοητευτικό.
"Δεν έχεις κάτι να πεις ; τι με κοιτάς ;" τον ρώτησε λίγο αμήχανα μα γλυκά.
"Είσαι όμορφη !" της είπε
"Μου το είπες και πριν"
"Είσαι πολύ όμορφη ! Όλο αυτό ήταν ένα δώρο για μένα", επανέλαβε εκείνος.
"Δώρο ; ποιο ήταν δώρο ;" του είπε χαμογελώντας.
"Είχα χρόνια να νιώσω έτσι ;"
"Πως δηλαδή ;"
"Ένιωσα ποθητός, Ζωντανός. Είδα ξανά ότι το σώμα μου μπορεί ακόμα να δώσει αλλά και να πάρει..."
"Τι θες να πεις ; Δεν είχες ερωτική ζωή ;" τον κοίταξε με απορία.
Η σιωπή του έδειξε να της απαντά. Εκείνος συνέχισε.
"Στα δικά μου χρόνια κάθε αναστεναγμός είναι δώρο ζωής, κάθε ηδονή επιβεβαίωση ύπαρξης. Κάθε χαμόγελο ενθάρρυνση..."
"Είσαι τελικά παράξενος άντρας ναι ;"
"Δηλαδή ;"
"Κλείνεις ένα ραντεβού με ένα call girl. Έρχεται στο χώρο σου και αυτό που ζει δεν έχει την παραμικρή σχέση με αυτό που υποτίθεται πως θα ήταν..."
"Τι εννοείς ;"
"Ήρθα εδώ ...Χρήστο, με ένα μεγάλο ποσό για μια νύχτα πληρωμένου σεξ. Σεξ καταλαβαίνεις ! Και στο τέλος έκανα έρωτα... Ακόμα και το ότι σε καλώ με το όνομά σου, ξέρεις ότι είναι παράβαση ενός επαγγελματικού ραντεβού ; Οι πελάτες για μας δεν έχουν όνομα, δεν έχουν οντότητα. Αυτό δηλαδή που θέλετε και εσείς για μας"
"Σε ενόχλησε αυτό ;" την ρώτησε άμεσα.
"Να με ενοχλήσει ;" τον κοίταξε ίσια στα μάτια με ένα βλέμμα όλο έκφραση.
"Κοίτα, ξέρω τι είμαι και τι κάνω. Όμως δεν είμαι μηχανή. Και απόψε εδώ, κατάφερες κάτι σημαντικό..."
"Εγώ ; τι ;"
"Καλά δεν το είδες; Δεν το ένιωσες; Όλη αυτή μου η αντίδραση μαζί σου, όλο αυτό που έζησε το σώμα μου νομίζεις ότι ήταν ...επαγγελματική μου υπέρβαση ;"
Δεν απάντησε, την άφησε να συνεχίσει.
"Όχι ! Αυτό που πήρες από μένα το ένιωσα ! Αυτό που σου έδωσα το ήθελα ! Και να ξέρεις, επειδή όλα αυτά δεν γίνονται από τον έναν, με έκανες να νιώσω ξανά γυναίκα !"
"Όλα αυτά εγώ ;"
"Ναι... με έκανες και θυμήθηκα κάποια ξεχασμένα πράγματα. Καύλωσα για σένα! Γαμήθηκα με κάθε μου θέληση και ένταση με σένα. Έχυσα μαζί σου" τού είπε και σηκώθηκε από το κρεβάτι. Το γυμνό της σώμα φώτισε πάλι το χώρο. Πήγε προς το μπάνιο με τα μάτια του να την ακολουθούν.

Σκηνή έκτη:

Στην επιστροφή ντύθηκε και με τα εσώρουχά της ήρθε και έκατσε κοντά του.

"Δεν μου είπες για σένα... Παντρεμένος ;"
Την κοίταξε για μια στιγμή στα μάτια
"Ναι"
"Γιατί βρέθηκες μαζί μου ;"
Τον είδε που δίστασε.
"Συγγνώμη, δεν ήθελα να σε πιέσω, δεν έχω και δικαίωμα, μια ακόμα επαγγελματική μου απρέπεια"
"Το κενό..." είπε και σταμάτησε, δεν τον πίεσε, τον άφησε να συνεχίσει αν ήθελε και το έκανε.
"Όλα αυτά που μας αποξενώνουν, που μας στερούν την τρυφερότητα, την ηδονή, τον έρωτα. Ο ευνουχισμός του πόθου"
"Την αγαπάς;"
Δεν την περίμενε την ερώτηση αλλά απάντησε.
"Ναι..."
"Σκέφτηκες ποτέ εκείνη να κάνει το ίδιο; "
"Τι θες να πεις ;"
"Αυτό που έζησες εσύ με μένα να το ζήσει και εκείνη με άλλον άντρα. Να στο πω ωμά Χρήστο, να γαμηθεί με άλλο άντρα όπως εγώ απόψε μαζί σου"
Της απάντησε με εντυπωσιακή εσωτερική γαλήνη.
"Ίσως και να το έχει κάνει ήδη. Και ...ναι! Το έχω σκεφτεί. Το έχω αποδεχτεί..."
"Γιατί;"
"Ίσως να μην της αξίζω, ίσως να μην μπορώ να δώσω..."
"Δεν έδειξες απόψε κάτι τέτοιο" τού απάντησε.

"Δεν είναι μόνο το σεξ, Λώρα. Ίσως να είμαι λίγος σε άλλα πράγματα"

Μέσα της σαν να ένιωσε κάπως. Ένα παράξενο συναίσθημα. Κάτι σαν ζήλεια. "Αν είναι δυνατόν", σκέφτηκε από μέσα της. Πρέπει να αντέδρασε κάπως αμήχανα γιατί εκείνος το πρόσεξε.
"Έκανα κάτι που σε πείραξε ;" της είπε.
Της βγήκε σαν ξέσπασμα, η φωνή της έβγαινε με κάποια ένταση:
"Ναι ! Ήρθα εδώ πληρωμένη να με πηδήξεις. Όπως γίνεται με όλους ! Να με δεις σαν μια πλαστική κούκλα που δίνει καύλα και τίποτα παραπάνω ακούς ;" πραγματικά δεν καταλάβαινε και η ίδια πως της έβγαινε όλο αυτό. Την κοιτούσε έκπληκτος. Εκείνη συνέχισε στον ίδιο τόνο:
"Να με γδύσεις, να σκίσεις τα ρούχα μου, να με μεταχειριστείς σαν μια πουτάνα πολυτελείας, να με πονέσεις όπως όλοι, να με προσβάλλεις όπως όλοι, να βγάλεις πάνω στο κορμί μου τα βίτσια σου όπως όλοι... και... αντί για αυτό είσαι γλυκός, τρυφερός, ένας αληθινός άντρας, ένας άνθρωπος, γιατί το κάνεις ε ;" οι τελευταίες λέξεις βγήκαν από μέσα της με μια απρόσμενη ένταση.

"Λώρα...."

"Με αγγίζεις, με προσέχεις, μου κάνεις έρωτα, και όλα αυτά λες και... λες και...."
"Λες και τι ;"
Όρμησε πάνω του. Τον αγκάλιασε με πάθος. Κόλλησε τα χείλη της στα δικά του σε ένα φιλί δύο εραστών.
Απότομα τραβήχτηκε.

Σκηνή Έβδομη:

Πήγε στο σαλόνι δίπλα. Αναζήτησε τα ρούχα της, σκορπισμένα στο πάτωμα. Άρχισε να ντύνεται. Μια σιωπή απλώθηκε στο χώρο.

"Η Γυναίκα σου σε περιμένει... νομίζω έχεις πολλά να της δώσεις... και οι δύο σας, ο ένας στον άλλον, μην αφήνετε το χρόνο να σας σαπίσει, μπορείτε ! τολμήστε ! η ζωή κυλάει σαν νερό" είχε πια ντυθεί.
"Λώρα..." την κοίταξε γλυκά.
Είχε πια ντυθεί κανονικά. Πήρε τα προσωπικά της αντικείμενα, τα έβαλε στην τσάντα της. Στάθηκε κοντά στο παράθυρο. Στα μαλλιά της ταξίδευαν τα φώτα όλης της πόλης. Έμοιαζε με κάδρο.
"Σήμερα ξαναβρήκα τη ξεχασμένη γυναίκα που ήταν κρυμμένη μέσα μου", του είπε. Άπλωσε το χέρι της στο πρόσωπό του. Και εκείνος στο δικό της. Τα δάχτυλά τους συναντήθηκαν κάπου κοντά στα χείλη του.
"Σε ευχαριστώ", της είπε εκφραστικά.
Του χαμογέλασε γλυκά. Τα βήματά της αποφασιστικά την οδήγησαν στην έξοδο. Ανάμεσα στον μισοφωτισμένο διάδρομο με τις αναμμένες απλίκες δεξιά-αριστερά και το πλούσιο κόκκινο χαλί να σβήνει τον ήχο από τις ψηλοτάκουνες γόβες της.

Σκηνή Όγδοη:

Ο φρέσκος κρύος αγέρας της νύχτας ήρθε απότομα στο πρόσωπό της. Δεν γύρισε να κοιτάξει πίσω. Το χέρι της έκανε νόημα στο πρώτο ταξί που περίμενε στη σειρά στο δρόμο. Ο οδηγός πρόσεξε ένα ελαφρύ τρέμουλο στα χείλη της απ' τον καθρέφτη του σαν της έδωσε την άδεια να ανάψει ένα τσιγάρο. Το τρέμουλο συνεχίστηκε σχεδόν σε όλη τους τη διαδρομή. Κρυφόπαιζε το βλέμμα του στον καθρέφτη όσο η Λώρα ήταν μόνιμα με τα μάτια της στην νύχτα έξω από το παράθυρο.

Σκηνή Ένατη:

Η Φιγούρα της έγινε κάδρο μακρινό στα μάτια του καθώς την παρατηρούσε από το παράθυρο του τρίτου ορόφου του δωματίου που πριν λίγο για ώρες σπαρταρούσε στο σώμα της. Το βλέμμα του σηκώθηκε ψηλά στον ορίζοντα. Τα μάτια του ταξίδεψαν αργά κατά την Ανατολή που είχε θέα. Μια νέα μέρα γεννιόταν με το φως της να προσπαθεί να αντιπαλέψει τη δύναμη του σκοταδιού.

Οκτώ μήνες μετά...

Σεκάνς Οίκου Μόδας

Σκηνή πρώτη: (στην αίθουσα επίδειξης)

Τα δυνατά παλλόμενα φώτα είχαν σβήσει στη ράμπα της επίδειξης. Ο Οίκος μόδας μόλις είχε τελειώσει μία ακόμα από τις λαμπερές του επιδείξεις. Ο πολύς κόσμος είχε αρχίσει να αποχωρεί. Αρκετοί πελάτες, σε μικρά πηγαδάκια σχολίαζαν και κοίταζαν τα ρούχα στις κούκλες. Τα μοντέλα, άντρες-γυναίκες, κουρασμένα και από τις συνεχείς λάμψεις των προβολέων, των κινητών και των φωτογραφικών μηχανών, είχαν πλέον αποσυρθεί στα καμαρίνια.

Σκηνή δεύτερη (στο καμαρίνι)

"Λώρα σε ζητούν", της είπε μία μακιγιέρ που μόλις μπήκε στο καμαρίνι της. Δεν είχε προλάβει ακόμα να αλλάξει. Ήταν με μια ολόσωμη μαύρη τουαλέτα με ένα μεγάλο άνοιγμα στο πλάι των ποδιών της. Στο στήθος της έλαμπε μια διπλή σειρά από ένα μενταγιόν με στρας. Στο καμαρίνι μπροστά της ήρθε ένα καλάθι με πανέμορφα κόκκινα τριαντάφυλλα. Δεν είχε καν προλάβει να διαβάσει το σημείωμα.

"Ποιος ;" ρώτησε με απορία.
"Ένας Κύριος"
Δεν πρόλαβε να μιλήσει και εκείνος πρόβαλε στην πόρτα της. Ο άντρας εκείνης της νύχτας στο ξενοδοχείο. Στο Ραντεβού της Παρασκευής. Ο Χρήστος. Η κοπέλα έφυγε διακριτικά αφήνοντάς τους μόνους.
Η Λώρα σηκώθηκε αργά με ένα βλέμμα όμορφης έκπληξης. Έλαμπε μέσα στην ομορφιά της. Την πλησίασε.
"Ήσουν υπέροχη, σαν τα κόκκινα τριαντάφυλλα..." της είπε.
Έριξε μια ματιά στο καλάθι. Δεν το πίστευε.
"Δικά σου ;"
"Για σένα ! Για τη γόνιμη φωτιά που κρύβεις μέσα σου" της είπε και φίλησε το χέρι της με ευγνωμοσύνη. Μια παράξενη συγκίνηση απλώθηκε ανάμεσά τους.
"Γιατί ήρθες ; θέλω να πω..."
Ένα ώριμο χαμόγελο έσπασε στο πρόσωπό του κάνοντας τις ρυτίδες να κυρτώσουν.
"Ήθελα να έρθω ! Να σε δω ξανά. Να εκφράσω κάτι...." κόμπιασε.
"Κάτι ;" τον ρώτησε με έναν κράτημα στο λαιμό της.
"Αυτά τα τριαντάφυλλα έχουν το χρώμα της ζωής. Κόκκινα της φωτιάς. Σαν τις στιγμές που βρήκα ξανά κοντά σου.. τα αξίζεις.."
"Σε ευχαριστώ..." απάντησε με ένα ζεστό χαμόγελο. "Πώς με βρήκες ;"
"Έψαξα, ρώτησα, έμαθα. Ειδικά για αυτό το τελευταίο χάρηκα πολύ που σε είδα εδώ.. Λώρα.."
Τα μάτια τους έμειναν ακίνητα στο βλέμμα που τους ένωνε.
"Να είσαι καλά, βλέπεις... εκείνο το ραντεβού έφερε μια καινούργια μέρα στη ζωή μου"
"Όταν μου το είπαν ότι είσαι σε έναν τόσο επιτυχημένο οίκο μόδας και μάλιστα από τα πρώτα μοντέλα το χάρηκα..."
"Είδες λοιπόν; Πόσα παιχνίδια στήνει η ζωή ;"
"Νιώθεις καλά τώρα ;" τη ρώτησε
"Ας πούμε έχω μια άλλη εικόνα για τον εαυτό μου. Ξέρεις δεν παριστάνω την μετανιωμένη κλαίουσα. Ότι έκανα το έκανα συνειδητά..."
"Καταλαβαίνω..."
"Έτσι πίστευα τουλάχιστον, μέχρι το ραντεβού εκείνης της Παρασκευής"
"Καθένας μας κουβαλάει τις επιλογές του Λώρα. Δεν γεννηθήκαμε κριτές κανενός", της είπε και έριξε μια ματιά στο ρολόι του.
"Σε περιμένει... πιστεύω !" του απάντησε αυθόρμητα με ένα μορφασμό ερώτησης.
"Ναι.." της είπε γλυκά
"Μην την κάνεις να περιμένει..."
"Καληνύχτα Λώρα" της είπε φιλώντας τρυφερά το χέρι της.
"Σε ευχαριστώ", κατάφερε να του πει, τη στιγμή που την άφηνε χωρίς να της γυρίζει τη πλάτη μέχρι που χάθηκε στο διάδρομο.

Σκηνή Τρίτη:

Βγήκε από το καμαρίνι. Τον έχασε στο βάθος του διαδρόμου. Τον ακολούθησε στις σκάλες. Κατέβαινε τα σκαλιά στο κεντρικό σαλόνι. Τον είδε που στάθηκε δίπλα σε μια ώριμη όμορφη καλοστεκούμενη γυναίκα που περιεργάζονταν κάποια ρούχα σε stands. Είδε το χέρι του που την πήρε τρυφερά αγκαζέ. Παρατήρησε το χαμόγελό τους. Ένιωσε τη ζεστασιά ανάμεσά τους. Κατάλαβε. Κρέμασε το βλέμμα της πάνω τους ακολουθώντας το πλάνο της αποχώρησής τους ώσπου χάθηκαν στην έξοδο. Πήρε μια ανάσα. Γύρισε ευχαριστημένη αλλά και με μια γλυκιά μελαγχολία, γαλήνια στο καμαρίνι της. Πήρε στο χέρι της τα κόκκινα τριαντάφυλλα. Τα έφερε κοντά στο πρόσωπό της. Το άρωμά τους απλώθηκε στις αισθήσεις της. Ο νους της έτρεξε πάλι στο ραντεβού εκείνης της νύχτας. Ο καπνός του τσιγάρου ανηφόριζε μοναχικός. Στον καθρέφτη απέναντί της φάνηκαν τα κρύσταλλα του ξενοδοχείου, τα αμέτρητα φώτα της πόλης, η αίσθηση από το καυτό τζιν στη γεύση της, τα δάχτυλά του στο κορμί της. Είδε το χέρι της μέσα απ' τον καθρέφτη να αγγίζει το στήθος της. Η Ανάσα της άφησε μικρούς υδρατμούς στο τζάμι.

ΤΕΛΟΣ

Η συνέχεια της ιστορίας...

(Η Λώρα άφησε το "πρακτορείο" στο οποίο δούλευε ως συνοδός call girl. Έπιασε δουλειά ως fashion model σε ένα μεγάλο πρακτορείο μόδας. Ο αέρας και η άνεσή της, την βοήθησαν να καθιερωθεί. Ο Χρήστος ζει με την γυναίκα του, έναν δεύτερο κύκλο ζεστής ανανέωσης της σχέσης τους)

Σημείωση: Σεκάνς (Κινηματογραφικός όρος): Ένα σύνολο σκηνών στην ίδια θεματική ενότητα

Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top