Τρανταγματα. Πόσα πια ; Σίγουρα με πάνε κάπου στο βουνό. Που όμως; Η Βαρκελώνη δεν έχει πολλά βουνά τριγύρω και  αν κρίνω από τη ταχύτητα του αυτοκινήτου και το έδαφος είμαστε εκτός πόλης. Το καθίκι! Δεν φταίει αυτός όμως. Εγώ φταίω. Εγώ και οι γαμημενες οι ορμόνες μου! Πώς διάολο τελείωσα ρε πουστη; Δεν γίνεται να συνέβη κάτι τέτοιο! Συνέβη όμως και απογοητεύομαι με τον εαυτό μου. Ο τύπος ήξερε να κουνηθεί. Ήξερε πότε να με πονέσει και πότε να μαλακώσει. Υποθέτω το έκανε άπειρες φορές στη ζωή του.

Ξεφυσαω. Τι άλλο να κάνω πια ; Εδώ μιλάμε για την απόλυτη φρίκη. Δίδυμος αδερφός; Δηλαδή σε κάτι πιο απλό δεν μπορούσα να πέσω;Και το όνομα μου ; Πώς γνώριζε το όνομα μου;  Θα μου πεις πως στη δουλειά τους, μαθαίνουν εύκολα τα πάντα. Το σκουλαρίκι όμως; Αυτό σίγουρα πρέπει να ήταν τυχαίο. Ο μόνος άνθρωπος που γνώριζε γι αυτό ηταν η θεία μου. Εκτός κι αν παρακολουθούσαν το κινητό μου !!! Γιατι όμως; Αφού ήδη είχαν την Τζουλς κι αν ήθελε θα με έπαιρνε και μενα εκείνο το βράδυ στο κλαμπ. Δεν το έκανε όμως...Αντιθέτως, πήρε τη θέση του αδερφού του το επόμενο πρωί στο Πανεπιστήμιο και τώρα το ξέρω με σιγουριά. Εκείνος ο Γκάμπριελ ήταν ο πρώτος που γνώρισα. Κάνει μπαμ κι είναι ολοιδιοι...Δεν ξέρω αν είναι πάντα έτσι, μα η σπιρτάδα στο βλέμμα του άλλου...Αυτός...Αυτός που ούτε το όνομα του ξέρω! Αυτός θα πεθάνει πρώτος! Ας με πάνε στην Τζουλς και δε με νοιάζει. Θα βρω τρόπο να την βγάλω κι ας πεθάνω. Έτσι κάνει η οικογένεια...

Η Ιζαμπέλ χανόταν μέσα σε σκέψεις, βυθίζοντας το μυαλό της στην απόλυτη παράνοια και ο Κρίστιαν στο μπροστινό κάθισμα κοιτούσε έξω από το παράθυρο σκεπτικός.

"Κρίστιαν τι συμβαίνει ρε; Δεν έχεις βγάλει λέξη καθ' όλη τη διαδρομή!" Με ρωτάει και δεν ξέρω. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ! Πώς να πω κάτι που μου τη δίνει και μονο σαν σκέψη;

"Τίποτα. Σε λίγο φτάνουμε και απλά θέλω να ξεκουραστώ"

"Να ξεκουραστείς;;; Από τι ρε;; Απο το πούτσο που της εριξες; είναι όνειρο όμως ...Ένιωθα να με σφίγγει και έτρεμα ρε μαλακά!"

"Να σε σφίγγει;" ρωταω απότομα διακόπτοντας τον.

"Ναι, κάτι έκανε με το κόλπο της και απλά ήταν φοβερό!!" Μου λέει  ενθουσιασμένος και βγάζω ένα τσιγάρο. Έκανα πολλές μαλακιες σήμερα. Να σταματήσω το αμάξι, να τη βγάλω και να την σακατεψω δεν θα βοηθήσει κανένα.

"Εσένα δε σε έσφιξε δηλαδή;" αδερφός μου είναι. Το έχουμε κάνει χιλιάδες φορές αυτό το πράγμα. Πηδηξαμε μαζί, είπαμε τις λεπτομέριες, μα τώρα με ενοχλεί. Δε γουστάρω. Αυτή η γυναίκα μου ανήκει για την αυθάδεια της. Για τη σιωπή της. Για τη συμπεριφορά της. Δέχθηκα τη πρόκληση...Ήθελε απάθεια ; Τη πήρε...τη πήρε κι εγώ δεν πήρα ούτε λίγο κλάμα. Ίσως κάποιος το βρίσκει άρρωστο αλλά δεν γίνεται να είναι τόσο αναίσθητη.! Εκτός από το γεγονός πως μου τη σόι στα νεύρα, όσο καλά και να πηδιέται, δεν θα κλείσω ποτέ πελάτη. Κανείς δεν θέλει να πηδάει ένα πτώμα! Κι εκείνη, το έκανε καλά σήμερα... Ξάφνου πιάνω τον εαυτό μου να σκάει ένα αμυδρό χαμόγελο. Φυσικά και παρίστανε την αναίσθητη, μέχρι που τελείωσε για πάρτη μου. Αυτό, ότι και να κάνει. Όσες μάσκες και να βάλει, το ένιωσα.

Θα την σπάσω...Θα την κάνω να βγάλει προς τα έξω κάθε συναίσθημα που θα νιώθει ακόμα κι αν είναι κάτι απλό. Αν δεν το έχει μάθει, θα της μάθω εγώ να εκφράζεται. Στο βιασμό την έβγαλε στη πούδρα. Στο ξύλο όμως; Πόσο θα αντέξει μέχρι να ξεσπάσει σε κλάματα ; Κι αν αντέξει, πόσο θα πονέσει όταν μας δει να πηδάμε τη Τζουλς ; Βέβαια που να ήξερε ότι εκείνη το απολαμβάνει κι όλας...

Ο Γκαμπριέλ γουστάρει να τη πηδάει. Εγώ το έκανα μια φορά και ηταν αρκετό. Ούτε που ένιωσα πως ξεπαρθενιαζα γκόμενά. Φυσικά και ηταν παρθένα αλλά...Αλλά δεν. Δεν τραβάει. Και όχι τίποτα άλλο, Νομίζει ότι είναι και κάποια αυτές τις μέρες.! Δεν ξέρει ότι είναι το τελευταίο όπλο για να σπάσω τη Μπελ. Μόλις το κάνω, θα τη στείλω στην Αφρική ! Βέβαια η Ντάνι θα την περιμένει πίσω αλλά ποσώς με ενδιαφέρει. Το πολύ πολύ να τους σκοτώσω όλους...Αν μας βρουν....Τουκαχιστον αυτή η άχρηστη θα κάνει και κάτι Καλό!!

Την ίδια ώρα Σαν Χοσέ

Η Ντανιελα μπήκε αλαφιασμενη στο σαλόνι.

"Γιατί τρέχεις παιδί μου;;" ρώτησε ο Λουίς αμέσως

"Τα κορίτσια!!!" Φώναξε δυνατά και ο Ίαν πετάχτηκε όρθιος και έπιασε το όπλο.

"Τα κορίτσια τι;" ρώτησε σοβαρός

"ΠΉΓΑΝ ΕΚΔΡΟΜΉ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ ΣΤΗ ΒΑΛΈΝΘΙΑ!!!" Φώναξε χαρούμενη και άρχισε να χοροπηδάει...

Ο Ίαν κατέβασε το όπλο και κοίταξε το Λουίς.

"Γιατί δεν παντρεύτηκε ποτέ είπαμε;; Α  ναι... Γιατί έπρεπε ν τη τρώμε στη μούρη!" Σχολίασε προς το Λουίς ο οποίος την κοιτούσε έξαλλος.

"Θες να πάθουμε τίποτα; Τώρα γι αυτές λεγαμε. Έχουν να μας παρουν μέρες!"

"Μου έστειλε μήνυμα η Τζουλς μαζί με μια φωτο!! Κοίταξε την ! Είναι πανέμορφη! Η Ιζαμπέλ ξέχασε το τηλέφωνο της και το δικό της δεν έχει μπαταρία. Μόλις βρει η Τζουλς πρίζα θα μας πάρει τηλέφωνο!"

Η Ντάνιελα αποσύρθηκε στο δωμάτιο της. Έπιασε τη καρδιά της η οποία ήταν στα όρια πριν την έκρηξη  και κάθισε. Έπαιζε ριψοκίνδυνα. Αν η Τζουλς δεν έπαιρνε τηλέφωνο μέχρι το βράδυ δεν θα έβγαινε σε καλό. Την τελευταία φορά που μίλησαν της έδωσε οδηγίες να βρεθεί με τον Κρίστιαν στο κλαμπ για να την απαγάγει υποτίθεται και να τους δει η Μπελ. Τώρα όμως είχε να την πάρει μια μέρα. Της είπε ότι ήρθε πιο κοντά με τα αγόρια και πως έκανε και σεξ.... Η Ντάνι ένιωθε ήδη πως η ανιψιά της το χάνει μα επικεντρώθηκε στο στόχο....

Αν όλα ήταν όπως έπρεπε, η Μπελ θα ήταν ήδη μαζί τους. Και σύντομα...σύντομα θα έβλεπε και την αδερφή της όπως έπρεπε να τη δει...βιασμενη, χτυπημένη, πονεμένη.... Και όχι χαρούμενη, ερωτευμένη και ευτυχισμένη, όπως ήταν στη πραγματικότητα με το μυαλό της....

Η Ντάνι θεωρούσε πως η ανιψιά της ήταν λιγάκι πιο ελαφριά αλλά θα έκανε σωστά αυτό που έπρεπε. Μόλις η Ιζαμπέλ ήταν αρκετά μακριά θα επέστρεφε σπίτι από τη Βαρκελώνη και θα ανακοίνωνε σους δικούς τους πως η Ιζαμπέλ εξαφανίστηκε. Με αυτό το τρόπο, τα αδέρφια Μαρτινς ,θα είχαν άπλετο χρόνο για να την εξαφανίσουν . Η Τζουλς θα επέστρεφε σπίτι λυπημένη αποκτώντας την αγάπη που ήθελε σαν μοναχοπαίδι, και η Μπελ θα πλήρωνε με τη σειρά της τη συμφωνία της Άννας τριάντα  χρόνια πριν...

Η Ντάνι θα ήταν ασφαλής και σιγά σιγά όλοι θα άφηναν την αναζήτηση της. Σκέφτηκε ακόμα και να τους πει ότι έφυγε με τη θέλησή της αλλά δεν ήθελε να ρισκάρει τις ερωτήσεις προς το πρόσωπο της Τζουλς. Δεν είχε το μυαλό να πει πολλά ψέματα ταυτόχρονα. Η εξαφάνιση ήταν απλά αρκετή...

Σας φιλώ...