Ω Βοριά, ούριε άνεμε,

ευλογείς αλλά και καταριέσαι.

Τόσες ευτυχίες έφερες σ' εμάς τους δυστυχείς...

Το δροσερό αεράκι του καλοκαιριού,

την ευωχία των Ανατολών,

το κρύο των χειμώνων,

την αγάπη των προγόνων...

Όσο και δυστυχίες,

δεν έφερες θανάτους,

αιχμαλωσία,

πόνο,

θρήνο.

Μας έφερες τη συμφορά

άθελα.

Σε εκμεταλλεύτηκαν,

έβαλαν τη μάσκα σου,

έγινες όμηρος αυτών

και εμείς αιχμάλωτοι της ομηρίας σου.

Αφιερωμένο στον Κύπριο ποιητή, Γεώργιο Χαριτωνίδη