Ιδού τι έρχεται!
Μαύρα σύννεφα είναι αυτά;
Καταιγίδα!

Καταιγίδα θανατηφόρα από τον ορίζοντα έρχεται.

Τα πουλιά χάθηκαν.
Όλα βάφτηκαν στα μαύρα...
ειδικά η ψυχή των ανθρώπων.

Οι άνθρωποι έχασαν τα πρόσωπά τους.
Μέλλον δεν είχαν!
Απρόσωπο ήταν...
όπως κι αυτοί.
Κύκλος μεγάλος και φαύλος!

Τίποτα δεν ήταν πλέον το ίδιο...

Η Καταιγίδα καταπάνω μας έρχεται.
Ο ήλιος χάθηκε,
η θέρμη αφανίστηκε.
Κρυφτείτε,
χαθείτε,
εξαφανιστείτε!

Τρέξτε να σωθείτε
στα σκαλοπάτια των Ψευδών.
Τρέξτε να σωθείτε στα σπίτια σας
τα χάρτινα.
Ένας αγέρας
και πήγαν.
Τρέξτε να σωθείτε
γιατί κανείς για χάρη σαν δε θα το κάνει.

Ω δυστυχίες!
Ω καρδιά πέτρινη!
Ω Καταιγίδα, πού μας βρήκες;
Γιατί μας καταράστηκες;
Είσαι ευλογία και κατάρα...

Όμως γιατί να τρέξουμε;
Γιατί να μην την αντιμετωπίσουμε μαζί,
ενωμένοι;
Σταθείτε, ω απόγονοι των ανθρώπων!
Σταθείτε όλοι μαζί
και αντιμετωπίστε τον κοινό κίνδυνο.

Καθώς,
ο κάθε άνθρωπος μετράει
σ'αυτή την τιτάνια προσπάθειά μας
για τη σωτηρία του ανθρώπινου γένους
από τον όλεθρο.