Μπλε απέραντε ορίζοντα

χαρά προσφέρεις,

ζωή.

Αχώριστε σύντροφέ μου

στα γλέντια και τελετουργίες,

στις χαρές και τις λύπες.

Όταν το λευκό κοκκίνησε

την εικοστή του έκτου...

Έχασα το φως μου,

αλλά συ μου αποκάλυψες ένα μυστικό σου

την αιώνια φωτιά της ψυχής μου.

Η μυρωδιά σου λύτρωσε τον πόνο μου.

Η ανάμνησή σου έσωσε την ψυχή μου.

Η αφή σου με αναζωογόνησε

και πάλι.

Στο σκοτάδι των φυλακών

φώτισες την καρδιά μου.

Αφιερωμένο στον Κύπριο ποιητή, Γεώργιο Χαριτωνίδη