Είδος: Φαντασίας

Η Λουκία είναι μια συγγραφέας μιας best-seller σειράς βιβλίων φαντασίας, με πρωταγωνίστρια μια μάγισσα/βρικόλακα η οποία υπηρετεί το καλό και μάχεται ενάντια σε σκοτεινές δυνάμεις. Αναγνώστες σε όλο τον κόσμο έχουν ταξιδέψει στον κόσμο τον οποίο έχει δημιουργήσει η Λουκία μέσα από τις ιστορίες της, όμως η ίδια συνειδητοποιεί μια μέρα ότι δεν έχει πλέον ζωή έξω από αυτόν. Ζει απομονωμένη, χωρίς φίλους, με μοναδικό της σύντροφο έναν υπολογιστή, ενώ δεν της είναι πλέον αρκετό να γράφει για αυτόν τον κόσμο. Θα ήθελε κυριολεκτικά να ζει μέσα σε αυτόν ως η βασική ηρωίδα της, όμως η πιο κοντινή εμπειρία σε αυτόν είναι τα όνειρα που βλέπει και τα οποία της δίνουν νέες ιδέες για τα βιβλία της σειράς.

Όλα αλλάζουν, όταν βλέπει όνειρο με έναν μυστήριο ξένο, ο οποίος ισχυρίζεται πως είναι από αυτόν τον κόσμο όπως κι η ίδια, και ότι κάποιοι της διέγραψαν τις αναμνήσεις και την έστειλαν να ξαναγεννηθεί στον θνητό κόσμο απ' την αρχή. Κάποια στιγμή ξυπνάει, σκεπτόμενη ότι αυτό το όνειρο φαινόταν πολύ ζωντανό για να είναι ψεύτικο.

Τελικά, τι είναι φαντασία και τι πραγματικότητα;

******

Ορίστε και το απόσπασμα με το όνειρο:

«Πάντα ένιωθα σαν να μην ανήκα στον κόσμο αυτόν. Δεν μου άρεσε η ζωή που ζούσα, έτσι δημιούργησα έναν δικό μου κόσμο μέσα από τα βιβλία που έγραφα για να δραπετεύω από τον δικό μας βαρετό, χωρίς μαγεία κόσμο. Η βασική ηρωίδα του βιβλίου είμαι εγώ, όπως θα ήθελα να είμαι, με την ιστορία και τις δυνάμεις που θα ήθελα να έχω. Πολλές φορές έβλεπα και σχετικά όνειρα και στη συνέχεια τα έγραφα. Στην αρχή, όπως είπα, έγραφα αυτές τις ιστορίες ώστε να μπορώ να ξεφεύγω από την καθημερινότητα, όμως με τον καιρό η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο μου... Πλέον ζω μόνο στον κόσμο των βιβλίων μου, στον εικονικό εκείνο κόσμο γεμάτο μαγεία, ενώ η έξω ζωή δεν με νοιάζει ιδιαίτερα. Πιο πραγματικός μου φαίνεται εκείνος ο κόσμος παρά αυτός εδώ.» Ήταν η πρώτη φορά που τα εξομολογούνταν όλα αυτά σε κάποιον, δεν σκόπευε να τα πει ποτέ, πουθενά πόσο μάλλον σε έναν ξένο. Όμως αυτός ο ξένος της ενέπνεε εμπιστοσύνη και μια παράξενη οικειότητα. Έμοιαζε πολύ με...

«Και αν σου έλεγα, ότι όλα εκείνα που γράφεις έχουν συμβεί στα αλήθεια; Ότι δεν ήταν αποκυήματα της φαντασίας σου;» διέκοψε τις σκέψεις της. «Αν σου έλεγα, ότι όλα αυτά είναι αναμνήσεις μιας άλλης ζωής, οι οποίες θαμμένες βαθιά στο υποσυνείδητο σου βγαίνουν στην επιφάνεια με τη μορφή ιδεών; Ότι σου έκαναν πλύση εγκεφάλου για να ξεχάσεις και σε έστειλαν σε αυτόν τον κόσμο και, τέλος, ότι ήρθα από εκεί για να σε πάρω πίσω, τι θα έκανες τότε; Θα με ακολουθούσες πίσω στον κόσμο μας, Λουκία;» Τα σμαραγδένια μάτια του την κοίταξαν έντονα και της φάνηκε πως είδε μια λάμψη μέσα τους.

«Όχι, αποκλείεται... Κάποιο όνειρο βλέπω...»

«Κι όμως, όσα σου είπα είναι αλήθεια. Σε σκότωσαν σε εκείνο τον κόσμο και ξαναγεννήθηκες εδώ ως θνητή, χωρίς τις αναμνήσεις από την προηγούμενη ζωή σου. Και τώρα που άρχισες να θυμάσαι και σε βρήκα, πρέπει να έρθεις μαζί μου, πριν σε βρουν εκείνοι και διαγράψουν ξανά τις αναμνήσεις σου.»

«Τι εννοείς; Ποιοι εκείνοι; Και με ποιον τρόπο θα περάσουμε μαζί μέσα στον κόσμο εκείνο;»

Το ξυπνητήρι που χτύπησε την ξύπνησε διακόπτοντας μια και καλή τη συζήτηση τους. Βρισκόταν και πάλι στο κρεβάτι του διαμερίσματος της.

Ώστε ήταν όνειρο λοιπόν... σκέφτηκε απογοητευμένη. Όμως γιατί έμοιαζε τόσο ζωντανό;

**************

Άλλη μια ιστορία φαντασίας λίγο διαφορετική από όσες με έχετε συνηθίσει. Την εμπνεύστηκα επειδή σκεφτόμουν πόσο θα ήθελα να υπήρχαν φανταστικοί κόσμοι και ειδικά αυτοί που δημιουργούμε μέσα απ' τα βιβλία μας. Μπορεί και να είναι λιγάκι εμπνευσμένη από το Matrix, αλλά λιγότερο sci-fi και περισσότερο fantasy.
Ελπίζω να αρέσει και σε εσάς.

Λέτε να τη γράψω;

Εκτος από το εξώφυλλο που εμφανίζεται επάνω, έφτιαξα και άλλα δύο, όμως δεν είμαι σίγουρη ποιο ταιριάζει περισσότερο. Εσείς ποιο θα μου προτείνατε ;