Είδος: Μεταφυσικό (ή φαντασίας), τρόμου, ρομαντικό

Απελπισμένη έπεσα πάνω από το σώμα του άτυχου άνδρα, προσπαθώντας να τον συνεφέρω. Ήταν μάταιο όμως. Είχε ήδη φύγει. Τότε, εμφανίστηκε μπροστά στα έντρομα μάτια μου μια απόκοσμη φιγούρα, ένα πλάσμα με μια μακριά, γκρίζα κάπα με κουκούλα. Το πρόσωπο του δεν φαινόταν και σε ένα από τα δύο λευκά χέρια του κρατούσε ένα δρεπάνι που κατέληγε σε ένα μακρόστενο κοντάρι.

«Ααα!» ούρλιαξα και σύρθηκα όπως ήμουν καθισμένη κάτω προς τα πίσω. «Ποιος είσαι εσύ;! Τι θέλεις;! Σε παρακαλώ μη με πειράξεις... Δεν τον σκότωσα εγώ... Ήταν ατύχημα...»

Η μορφή στράφηκε προς το μέρος μου και διέκρινα δύο κίτρινα λαμπερά, απόκοσμα μάτια να φαίνονται μέσα απ' την κουκούλα. Ήταν διάπλατα ανοιχτά, σαν να είχε εκπλαγεί και εκείνο το πλάσμα το ίδιο με εμένα.

«Με... βλέπεις...;» ακούστηκε μια ανδρική φωνή.

«Ποιος είσαι;» τον ρώτησα, έχοντας αρχίσει ήδη να υποπτεύομαι την ταυτότητα του. Δεν μπορεί να το ζω εγώ αυτό... μα τι γίνεται; Πέθανα;

«Δεν γίνεται να με βλέπεις. Είσαι ζωντανή. Κάποιο λάθος έχει γίνει. Είμαι... Είμαι ο Χάρος.» μου απάντησε.

**************

Δεν ξέρω αν θα είναι αυτή η περιγραφή του βιβλίου ή αν θα γράψω μια κανονική περίληψη. Είναι η πρώτη φορά που χρησιμοποιώ απόσπασμα του βιβλίου ως περιγραφή. Δεν είδαμε πολλά, όμως σας κίνησε το ενδιαφέρον έστω αυτή η σκηνή;

Όπως καταλάβατε, αυτή η ιστορία θα έχει να κάνει με τον ίδιο τον Θάνατο αυτοπροσώπως ή αλλιώς Χάρο. Grim reaper είναι ο Χάρος στα Αγγλικά, για αυτό χρησιμοποίησα και τη λέξη Grim ως τίτλο. 

Πώς σας φάνηκε; Γιατί άραγε η πρωταγωνίστρια είδε τον Χάρο με τα μάτια της (κυριολεκτικά) ενώ κανονικά ως ζωντανή δεν θα έπρεπε να τον βλέπει, τη στιγμή που εκείνος ήρθε για να πάρει την ψυχή ενός ανθρώπου που μόλις πέθανε; (Ούτε εγώ έχω ιδέα αλλά πιστεύω πως όταν ξεκινήσω να το γράφω θα μου έρθει η έμπνευση και θα με οδηγήσει η πλοκή). 

Fun facts: Ο τίτλος είναι ο μικρότερος που έχω χρησιμοποιήσει σε ιστορία μου (μόλις πέντε γράμματα) ενώ το εξώφυλλο (εικόνα επάνω) ένα από τα αγαπημένα μου που έχω φτιάξει!!