35. Ο γάμος.
Ο Θοδωρής απλά ξαφνιάστηκε και πήγε στο σπίτι όπου η Διδώ έλειπε. Έμεινε με τον μικρό Φάνη στο σπίτι και έπεσε σε κατάθλιψη. Για 2 εβδομάδες δεν μιλούσε και δεν έκανε τίποτα. Η Διδώ δεν γνώριζε τι είχε συμβεί, αλλά δεν έκανε και μεγάλες προσπαθειες να μάθει.
Η ημερα του γάμου είχε φτάσει και η Ευρυδίκη μαζί με την μαμά της, την μέλλουσα πεθερά, την Ανδριάνα, την κολλητη της Αναστασία, και 2 ακόμα καλές της φίλες, Τάνια και Βιολέτα, μαζί με την μικρή Ευτυχία, βρισκοντουσαν στο σπίτι της και ετοίμαζαν την νύφη. Η ώρα ήταν 12 και ο γάμος ήταν στις 4 το μεσημέρι. Ο Στέφανος ήταν στο πατρικό του σπίτι μαζί με τον πατέρα της Ευρυδίκης, τον δικό του πατέρα, τον θείο του Μάριο, τον κολλητό του Ρένο, τον Πέτρο, σύντροφο της Αναστασίας, και φυσικά τον αγαπημένο του ξάδερφο Ιάκωβο.
Οι δύο "ομάδες" ετοιμάζονταν στα σπίτια τους. Στο γυναικείο σπίτι, επικρατούσε ένα χάος! Καλλυντικά, ρούχα, παπούτσια, χτενες, βούρτσες! Τα πάντα υπήρχαν εκεί γύρω! Γενικά μια ακαταστασία που όμως είχε καλή πρόσθεση! Αφού έφυγε η αισθητικός για να φτιάξει τα μαλλιά, το μακιγιάζ και τα νύχια της Ευρυδίκης τα κορίτσια φόρεσαν τα παπούτσια στην νύφη και έγραψαν τα ονόματα τους από κάτω, έτσι ώστε όποια σβηστούν σήμαινε πως θα παντρευτούν σύντομα, της φόρεσαν το φόρεμα και η ώρα είχε πάει ήδη 3!
Αγχωμένες γρήγορα γρήγορα έβαλαν τις τελευταίες πινελιές και επιμελήθηκαν την μικρη Ευτυχία!
Μπήκαν στα αυτοκίνητα τους και κατευθύνθηκαν στο Δημαρχείο των Χανίων όπου τους περίμεναν με ανηπομονησια οι άντρες της οικογένειας! Ο Στέφανος στεκόταν περήφανος με το υπέροχο κοστούμι του και περιμενε την αγαπημένη του.
Μόλις έφτασαν ο Στέφανος κοίταξε στα μάτια την Ευρυδίκη και την κόρη του την οποία κρατούσε η Αναστασία, που πρώτη φορά μετα από τόσο καιρό έβλεπε την φίλη της.
Σ: Είσαι πανέμορφη!
Ε: Σου πάει εκπληκτικά το μπλε!
Αν: Έλα παιδιά πάμε μέσα! Μετά τα μέλια!
Το ζεύγος μπήκε στο δημαρχείο και με μάρτυρες τον Ρένο και την Αναστασία, παντρεύτηκαν. Με συνοπτικές διαδικασίες η τελετή τελείωσε και η Ευρυδίκη πέταξε την ανθοδέσμη που τελικά την έπιασε η Αναστασία.
Σ: Πετρο ετοιμάσου!
Π: Μας ανάβετε φιτιλια τώρα!
Αν: Θα τα πούμε μετά εμείς κύριε Πέτρο!
Αργότερα έφυγαν και πήγαν να γιορτάσουν σε ένα μαγαζί που είχαν κλείσει τραπέζι για 15 άτομα. Το εστιατόριο ήταν κοντά στην θάλασσα και η θέα ήταν μαγευτική! Το ζευγάρι έκατσε δίπλα δίπλα με την κόρη τους, και οι υπόλοιποι βολεύτηκαν. Παρήγγειλαν να φάνε και αρχίσανε να συζητάνε μεταξύ τους.
Λιναρδος: Δωστην μου λίγο βρε συμπεθέρα να την κρατήσω!
Πηνελοπη: Έλα ελα παρτην!
Μεταξια: Αχου μωρέ! Τη ωραία κοπελαρα είσαι εσύ!
Ε: Μην την κακομαθενετε κυρία Μεταξια!
Με: Μαμά θα με λες κόρη μου!
Ε: Έστω!
Παυ: Γιε μου, γιατί γιος μου είσαι τώρα, κανένα καλό παλικάρι να παντρεψω την μικρή μου την κόρη έχεις;
Ανδ: Μπαμπά!
Σ: Ε πως! Εδώ τα παιδιά! Ρένος, Ιάκωβος! Ελεύθεροι και οι δύο!
Ια: Τον Ιάκωβο να τον αφήσεις ήσυχο! Κάτσε να πιάσω τα...
Ρ: Τα 30; 33 έφτασες κακομοίρη! Παντρεψου ρεε!
Μαριος: Τι του λες και εσύ μωρέ! Άμα δεν πιάσει τα 50 δεν παντρεύεται ο γιος μου έχουμε πει!
Λι: Ε πως ρε αδερφέ! Τι θα τον κάνεις στο σπίτι 40 χρόνων μαντράχαλο!
Βιολέτα: Καλέ γιατί τον μεγάλωνετε τον άνθρωπο!
Τάνια: Μην τον ακούς αγόρι μου εσυ! Κάτσε να γερασεις με τον μπαμπάκα σου!
Ανασ: Ε υπερβάλετε τώρα και εσείς!
Σ: Ο καθένας με τον πόνο του σε αυτήν την οικογένεια. Άιντε!
Ε: Δεν μπορώ. Γελάω απλά!
Σ: Χαίρομαι που γελάς! Νομίζω πως δεν στο είπα σήμερα. Σ αγαπώ!
Ε: Και εγω Μπραντ Πιτ μου!
Πη: Ευρυδίκη μου! Χτυπάει το κινητό σου!
Ε: Δως το μου λίγο!
Απομακρυνθηκε λίγο από την βαβούρα....
Ε: Ναι; Ποιος είναι;
Θ: Γειά, ενοχλώ; Ο Θοδωρής είμαι.
Ε: Θοδωρή; Πως... Πως αυτό το ξαφνικό;
Θ: Έμαθα ότι παντρευεσαι και ήθελα να σου ευχηθώ.
Ε: Καλοσύνη σου.
Θ: Να ζήσετε. Να έχετε υγεία και ευτυχία στον γάμο σας. Στο εύχομαι εγκάρδια.
Ε: Ευχαριστώ πολύ. Εσύ; Πως τα πας με την γυναικα σου;
Θ: Δεν είμαστε παντρεμένοι, οπότε... ναι.... Ε καλά.
Ε: Δε το λες με σιγουριά όμως.
Θ: Είμαστε μαζί μόνο και μόνο για το παιδί.
Ε: Πως είναι ο γιος σου; Θέλω να πω, σου μοιάζει καθόλου;
Θ: Είναι μικρός ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω. Εσένα η κόρη σου;
Ε: Α ξερεις...
Θ: Ναι. Να σε ρωτήσω πόσο μηνών είναι η κόρη σου;
Ε: Είναι πάνω κάτω...
Παυ: Ευρυδίκη! Έλα κόρη μου! Κλαίει η μικρή μας! Θέλει την μαμά της!
Θ: Μάλλον ενοχλώ! Θα σε πάρω άλλη φορά. Γεια.
Ε: Περίμενε! Το έκλεισε.
Παυ: Ευρυδίκη!
Ε: Έρχομαι!
Η Ευρυδίκη αιφνιδιαστηκε και παραξενευτηκε αρκετά! Ήθελε όμως να το ξεχάσει. Γύρισε πίσω στο τραπέζι της και πήρε την κόρη της στα χέρια της.
Ε: Έλα στην μανούλα! Κλαις μωρέ! Έλα!
Σ: Και στον μπαμπά λίγο και στον μπαμπά!
Ρ: Έλα ο χαζομπαμπας!
Αν: Κάτσε να γίνεις μπαμπάς πρώτα Ρένο!
Β: Να πάρεις ένα μωράκι στην αγκαλιά σου! Σαν την μπέμπα μας!
Ανδ: Ρε παιδιά πως θα την ονομάσετε τελικά;
Σ: Αποφασίσαμε να την πούμε Ευτυχία.
Λι: Μα τι υπέροχο όνομα! Ποιος το σκέφτηκε!
Ε: Μαζί το βρήκαμε! Μας άρεσε πολύ!
Ρ: Παιδιά άμα δεν έχετε βρει νονό εγώ είμαι εδώ!
Ανδ: Όχι! Δεν τα ξέρεις εσύ αυτά! Ο κυρ Παύλος αποφασίζει για τον νονό!
Τα: Πείτε μας! Ποιον θέλετε να σας την βαφτίσει;
Παυ: Αποφασίσαμε κοινού με την Πηνελόπη να την βαφτίσει ο παλιός μου φίλος ο Άγγελος. Που εισασταν μαζι στο πλοίο!
Σ: Τι;
Γειά σας! Τι απόφαση είναι αυτή; θα γίνει πραγματικότητα; θα το επιτρέψει η Ευρυδίκη και ο Στέφανος; Εσείς τι προτείνετε; Γράψτε μου στα σχόλια!
Σμουτςςς😘😘😘
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top