Het eerste wat ik zie is mensen, veel mensen achter een soort spiegel. Ik zie hoe mensen druk bezig zijn. Het is ook best moeilijk , lijkt mij. Er zijn ook zoveel spiegels bedenk ik me.
Plotseling bedenk ik me dat ik nog steeds in mijn huis sta, maar dan gespiegeld. Ik zie een soort ma, maar met een dikke laag make-up op en ze zit vermoeid naast de spiegel. "Hoi", zeg ik tegen haar. Verbaasd kijkt ze op. "Moet je niet naar je scherm? Je alarm gaat af!", zegt ze paniekerig. Plotseling begrijp ik waarom. Koning Alex. Gevangen. Verhongeren. Het dringt als een grote hamerslag in me door. Zo snel als ik kan ren ik naar mijn spiegel maar het is al te laat...