Ήταν η Άρτεμις. Μόλις με είδε να βγαίνω κατευθηνθηκε προς το μέρος μου. Όταν ξαφνικά με ρώτησε '' Τι κάνεις στην αστυνομία;  Για ψώνια δεν είχες παει; ''  Με ρώτησε με καχυποψια.

''Ναι αλλά στο δρόμο για το παντοπολειο θυμήθηκα κάτι σχετικά με την μαμά σου γιαυτό ήρθα εδώ. Τέλος πάντων, θα έρθεις μαζί μου για ψώνια; '' την είπα προσπαθώντας να τα μπαλωσω.

''Ναι πάμε. '' Μου είπε.

Οταν φτάσαμε σπίτι εγώ πήγα στην κουζίνα  να μαγειρεψω και εκείνη πήγε στο δωμάτιο της να κάνεις τα μαθήματα της. Πήρα τηλέφωνο στην αστυνομία και είπα '' Μην στείλετε αστυνομικό όλα καλά '' είπα γιατι άμα ερχόταν η Άρτεμις θα με υποψιαζοταν .

Ωστόσο ένας ακόμη θανατος τρόμαξε τους κατοίκους. Ένα παιδί βρέθηκε σκωτομενο με κομμένο το δάχτυλο. Ο φόβος μου άρχισε να μεγαλώνει. Η Άρτεμις με όσα συνέβαιναν ήταν πάντα χαλαρή. Και μόνο από αυτό κάνουμε υποψίες.

Τις υπόλοιπες δύο μέρες δεν έγινε τίποτα συνταρακτικο, ώσπου μια μέρα κάποιος χτύπησε το κουδούνι. Ανειξε την πόρτα η Άρτεμις. Στην πόρτα ήταν η........