Σήμερα η Άρτεμις είχε πάει σχολείο και εγώ πήγα να καθαρίσω το δωμάτιο της. Το περίεργο ήταν ότι ήταν πεντακάθαρα. Δεν ήθελε να μπω μέσα. Κάτι κρύβει.

Έφτιαξα μεσημεριανό και η πήγα να ψάξω στο δωμάτιο της. Ένα συρτάρι της είναι κλειδωμένο.  Βρίσκω το κλειδί. Το ξεκλειδωνω.

Υπάρχουν τετράδια που μοιάζουν αθώα αλλά δεν είναι. Τα ανοίγω. Στα περισσότερα είχε ασκήσεις για διάφορα μαθήματα.

Ανοίγω ένα. Γράφει ημερολόγιο . Το διαβάζω. Γράφει ότι όλους τους φονους τους έχει κάνει η Άρτεμις . Το παιδί μου έχει κάνει τόσους φόνους. Ακούω βήματα στην σκάλα.  Είναι η Άρτεμις. Πάω να το κλείσω βιαστικά δεν προλαβαίνω με βλέπει. Βγάζει ένα μαχαίρι από την τσάντα της. Πως τα έχει πρόχειρα τα μαχαίρια. Έγινε δολοφόνος. Με πλησιάζει.  Θα με σκοτωσ..

Τέλος!!!

Όχι Τέλος. Είμαι η θεία της Αρτεμις και θα δώσω φως σε όλους τούς ανεξιχνειαστους θανάτους. Άμα καταφέρω και μείνω ζωντανή.......