"Θα μπορέσεις να με συγχωρέσεις ποτέ;" ρώτησα ψιθυριστά.

Ήξερα πως με άκουσε ακόμη κι αν δεν είχα χρησιμοποιήσει το μικρόφωνο.

Με κοίταξε βαθιά στα μάτια. Ήμασταν μόλις μια αναπνοή μακριά ο ένας από τον άλλον. Τόσο κοντά, που ήμουν σίγουρη πως μπορούσε να ακούσει τους χτύπους της καρδιάς μου. Ένιωθα την ανάσα να πιάνεται στο λαιμό μου, και τα λεπτά που περνούσαν μου έμοιαζαν με αιώνες. Ανυπομονούσα για την απάντησή του.

Έκανε να γείρει πιο κοντά μου, δεν υπήρχε άλλωστε και πολύ απόσταση μεταξύ μας. Τα χέρια του έπιασαν τη μέση μου, και το στόμα του είχε κολλήσει στο αυτί μου, με έκανε να ανατριχιάσω.

"Ήσουν μαγευτική όπως πάντα. Μην πάψεις ποτέ να χορεύεις!" τα λόγια του μου έδωσαν ελπίδα και έψαξα να βρω τα μάτια του.

Ένα γλυκό χαμόγελο είχε απλωθεί στα χείλη του και το ίδιο απλώθηκε και στο δικό μου. Τα μάτια του περιπλανήθηκαν έως τα χείλη μου, και μετά πάλι στα μάτια μου. Έφερε το κούτελο του στο δικό μου και το ακούμπησε σ' αυτό. Ήταν όνειρο αυτό που ζούσα και δεν ήθελα να ξυπνήσω!

Δίχως να το περιμένω, έφερε τα χείλη του στα δικά μου, κι άρχισε να με φιλάει απαλά. Έκλεισα τα μάτια αυθόρμητα στο φιλί του και ένιωθα πως πλέον ήμουν ολοκληρωμένη.

Τα χέρια μου τυλίχτηκαν γύρω από το λαιμό του, και τα δικά του έσφιξαν τη μέση μου. Το φιλί έγινε πιο απαιτητικό, και ένιωσα πως έψαχνε να βρει δίοδο για να περάσει τη γλώσσα του στο στόμα μου. Τότε, άρχισαν κι εκείνες έναν δικό τους χορό, στην αρχή χαλαρό και μετά όλο και πιο γρήγορο, πιο άγριο.

Ήταν λες και αυτό το φιλί εξέφραζε όλα τα ανείπωτα που είχαμε μέσα μας. Ένιωθες το πάθος, τη θλίψη, τη μετάνοια και την ανυπομονησία που κρύβαμε μέσα μας. Ήταν ένα φιλί αλλιώτικο από τ' άλλα, ένα φιλί που αναζητούσαμε και οι δύο εδώ και καιρό.

Με έκανε να νιώθω πως πετάω, μου έδωσε ζωή και ένιωθα πυροτεχνήματα να σκάνε δίπλα μας. Όμως, τελικά τα πυροτεχνήματα δεν ήταν από το φιλί. Ήταν όντως αληθινά. Διακόψαμε το φιλί μας και γυρίσαμε ταυτόχρονα το κεφάλι μας μόνο για να δούμε τον Νίκο δίπλα μας να κρατάει μία σαμπάνια μαζί με τους πυρσούς αναμμένους.

Όλη χειροκροτούσαν και πανηγύριζαν που τα βρήκαμε τελικά με τον Ιάσονα. Πλέον γινόταν χαμός στο μαγαζί και δεν μπορούσαμε να ακούσουμε τίποτα.

"Αυτή είναι κερασμένη από το μαγαζί" είπε δείχνοντας τη σαμπάνια ο Νίκος, και με δυσκολία καταφέραμε να τον ακούσουμε.

"Ευχαριστούμε" απαντήσαμε ταυτόχρονα και ο Ιάσονας την πήρε στα χέρια του.

"Τι λες, πάμε κάπου πιο ιδιωτικά;" με ρώτησε και έγνευσα θετικά.

"Ξέρεις, άκουσα πως έχουν κάτι αίθουσες για ιδιωτικούς χορούς, αν είσαι τυχερός μπορεί και να πετύχεις καμία καλή χορεύτρια εκεί μέσα!" αστειεύτηκα κι εκείνος γέλασε.

"Μόνο εάν δίνει καλά χαστούκια θα την πληρώσω" συμπλήρωσε ενώ πήρε το χέρι μου και μας καθοδήγησε προς την αίθουσα.

Φτάσαμε στην ίδια αίθουσα με τότε, στην ίδια αίθουσα που με έφερνε κάθε φορά.

"Δεν ξέρεις πόσες φορές ονειρεύτηκα αυτήν τη στιγμή" μίλησε πρώτος εκείνος μόλις μπήκαμε μες την αίθουσα.

"Ποια στιγμή;" ρώτησα ανήξερη.

"Που θα έρθεις εδώ με τη θέλησή σου!" αποκρίθηκε και με τράβηξε κοντά του.

Άρχισε να αφήνει μικρά φιλιά στα χείλη μου και με κοιτούσε παιχνιδιάρικα. Με πήγε προς τον καναπέ και με έβαλε να κάτσω πάνω στα πόδια του. Δε στα ματησε να με φιλάει λεπτό, ενώ τα χέρια του με κρατούσαν σφιχτά.

"Ιάσονα..." είπα διστακτικά κι εκείνος απομάκρυνε το πρόσωπό του για να με κοιτάξει καλύτερα.

"Τι έγινε μάτια μου;" ρώτησε κι ένιωθα την καρδιά μου να φτερουγίζει.

"Ήθελα να σου ζητήσω συγνώμη" απάντησα και χαμήλωσα το βλέμμα μου. "Θέλω να σου εξηγήσω τα πάντα, προτού προχωρήσουμε παρακάτω. Δε θέλω να υπάρχουν παραξηγήσεις μεταξύ μας" συνέχισα κι εκείνος άφησε ένα φιλί στο μάγουλό μου.

"Είμαι όλος αυτιά" απάντησε και πήρα μια βαθιά ανάσα.

"Είμαι σίγουρη πως θα έχεις κάνει αρκετές υποθέσεις σχετικά με εμένα, όμως ήθελα να ακούσεις την αλήθεια ολοκληρωμένη από εμένα. Δεν σε πλησίασα για τα χρήματα. Δηλαδή, πότε δεν σε πλησίασα ερωτικά, όμως εκείνο το βράδυ στο σπίτι σου που ήρθαμε πιο κοντά, δεν το έκανα για τα χρήματα. Είχα αρχίσει όντως να έχω αισθήματα για 'σένα, διαφορετικά δεν θα σε φιλούσα. Όμως... Ήμουν μπερδεμένη, με όλα όσα συνέβαιναν στη ζωή μου δεν ήθελα να σου φορτώσω κι εσένα όλα αυτά. Από τη μια σκεφτόμουν πως αν το μάθαινες θα με λυπόσουν κι από την άλλη πως είχες μια τόσο τέλεια ζωή μες τα πλούτη που μια τέτοια αρρώστια θα σε έκανε να με σιχαθείς" άρχισα να του εξομολογώ κι εκείνος με άκουγε με προσοχή.

"Πώς πίστεψες κάτι τέτοιο για 'μένα; Είμαι άνθρωπος πάνω από όλα βρε Κυριακή" με επέπληξε αλλά γλυκά.

"Συγνώμη, απλά έτσι σκεφτόμουν. Το μίσος μου για 'σένα μου 'χε καλύψει τα μάτια και την καρδιά και δεν μπορούσα να δω καθαρά" απάντησα κι εκείνος γέλασε.

"Μίσος, ε; Μα νόμιζα πως ήσουν ερωτευμένη μαζί μου!" βιάστηκε να πει και με έκανε κι εμένα να γελάσω.

"Την πρώτη μέρα που ήρθαμε εδώ σε αυτήν την αίθουσα και έπρεπε να σου χορέψω, πίστεψέ με, σκεφτόμουν διάφορους τρόπους για να σε σκοτώσω!" άφησε ένα γελάκι κι ύστερα με φίλησε γλυκά.

"Ενώ εγώ σκεφτόμουν χίλιους τρόπους για να σε κάνω δικιά μου" είπε μέσα από το φιλί μας.

Αφού με άφησε να απομακρυνθώ, συνέχισα την εξομολόγηση. "Όταν έμαθες εν τέλει για την μητέρα μου σκεφτόμουν να σου μιλήσω, να σου πω όλη την αλήθεια. Αν και φοβόμουν... Φοβόμουν μη σε χάσω... Είχα αποφασίσει να σου μιλήσω με ρίσκο να σε χάσω εκείνο το βράδυ στο εστιατόριο, θα σου είχα πει την αλήθεια όμως, με πρόλαβες..."

"Ίσως αν τα άκουγα από 'σένα, όλα να ήταν διαφορετικά και να ήμασταν μαζί από τότε, όμως αυτό ας είναι το μάθημά μας για τη συνέχεια της σχέσης μας. Όχι πια ψέματα! Πίστεψέ με, αν μπορούσα να κάνω το οτιδήποτε για να φέρω πίσω τους γονείς μου, κι εγώ θα το έκανα, δίχως δεύτερη σκέψη. Πραγματικά καταλαβαίνω πως είχες κάθε λόγο να κάνεις ό,τι έκανες, απλώς τα ψέματα τα μισώ. Δες το σαν ένα ελάττωμά μου, όμως έτσι έχω μεγαλώσει. Ύστερα άρχισα να υποθέτω διάφορα, όπως είπες, μήπως με είχες πλησιάσει για τα λεφτά. Όμως σκέφτηκα πως αν ήταν αλήθεια αυτό, δε θα συνέχιζες να ήσουν δίπλα μου σαν Κυριακή, θα είχες εξαφανιστεί. Τελικά, η καρδιά μου αποφάσισε για 'μένα, και είδε την αλήθεια" είπε εκείνος και χώθηκα στην αγκαλιά του.

"Σε ευχαριστώ που με συγχώρεσες!" ψιθύρισα στο αυτί του, κι εκείνος με έκλεισε πιο σφιχτά μες την αγκαλιά του.