Όταν δύο άνθρωποι ειναι γραφτό να ειναι μαζί, θα ειναι μαζι, ότι και αν συμβεί. Μπορεί αυτοί οι δύο άνθρωποι να δυσκολεύτηκαν να είναι μαζί, μπορεί να χρειάστηκε λίγη παραπάνω πίεση και ελάχιστα κόλπα αλλά τελικά αποδεικνύεται ότι αυτοί οι δύο έπρεπε να είναι μαζί.

Μπορεί να είχε προηγηθεί μία ερωτική νύχτα μεταξύ τους αλλά αυτη η νύχτα στην Αθήνα ήταν αυτή  που τους ένωσε ολοκληρωτικά, που έκανε κορμί και καρδιά να ενωθούν σαν ένα. Όταν την αντίκρυσε εκεί κοντά στο παράθυρο δεν μπορουσε παρά να παραδεχτεί στον εαυτό του ότι ήταν ανούσιο και ανώφελο να μείνει μακριά της.

Η μεταφορά τους στο κρεβάτι ήταν ταχύτατη ενώ τα ρούχα βγήκαν με γρήγορες και βιαστικές κινήσεις καθως το πάθος και η ανυπομονησία, τους έκαναν να μην μπορούν να κρατηθούν μακριά ο ένας από τον άλλον.  Αφού πετάχτηκε ότι τους εμπόδιζε, ο Νίκος ξάπλωσε επάνω της και άρχισε να της χαρίζει μικρά και υγρά  φιλιά σε όλο της το κορμί εστιάζοντας κυρίως στο στήθος της που είτε ρουφούσε είτε το  δάγκωνε κάνοντας την Χαρά να μην μπορεί να συγκρατήσει τους αναστεναγμούς της.

Ωστόσο δεν είχε σκοπό να μείνει μόνο στα φιλιά στο κορμί της, ήθελε να της χαρίσει μία απόλυτα ερωτική και μαγική νύχτα, περνώντας από κάθε σημείο του κορμιού της, αφήνοντας έτσι τα σημαδια του. Κατέβηκε πιο κάτω, άνοιξε λίγο καλύτερα τα πόδια της και τοποθέτησε το πρόσωπο του  πάνω από το κέντρο της θηλυκότητας της. Η Χαρα τα έχασε δεν πίστευε αυτό που συνέβαινε...

-Νικο τι πας να...., αλλά δεν πρόλαβε ολοκληρώσει την κουβεντα της μιας και αυτόματα ένιωσε την καυτή του ανάσα πάνω στο ερεθισμό σημείο της.

-Απλά απόλαυσε το μωρό μου, είπε ο Νίκος και χωρίς δεύτερη κουβέντα η γλώσσα του με απόλυτη μαεστρία παιδευε με το πιο ερωτικό και βασανιστικό τρόπο το ευαίσθητο σημείο της.

Η Χαρα είχε παραδωθει στο απόλυτο, δεν μπορούσε να ελέγξει ούτε τους αναστεναγμούς της, ούτε τις χαμένες ανάσες της, απλά παρέδωσε το κορμί της σε αυτόν τον άνδρα, που της χάριζε στιγμές έρωτα και πάθους. Η γλώσσα του δεν σταμάτησε να κινείται, στο παιχνίδι όμως μπήκαν και πάλι τα δύο του δάκτυλα, κάνοντας ολο αυτό που γίνεται απλά μοναδικο. Η Χαρα δεν άντεχε άλλο, τα πόδια της άρχισαν και πάλι να τρέμουν, ήταν κοντά το ένιωθε και αυτό το γνώριζε και ο Νίκος, όποιος επιτάχυνε τις κινήσεις του.

-Νικο, είπε με μια εξασθενημενη φωνή, δεν άντεχε άλλο, ήταν τόσο μα τόσο κοντά και τότε ήρθε το μπαμ, ο δεύτερος οργασμός έκανε την εμφάνισή του πάνω στο στόμα και στα δάκτυλα του Νίκου, ο οποίος σταματησε, μονο όταν αισθάνθηκε ότι η Χαρά είχε παραδώσει πλήρως.

-Πως είσαι μωρό μου;; την ρώτησε ενώ ξανανεβηκε πάνω της. Ο ερεθισμός του ήταν πλήρως εμφανής, τον ένιωθε η Χαρά να τριβεται έτσι όπως κάθεται στο ήδη ερεθισμενο της σημείο, κάνοντας της να τρελαίνεται.

-Νομίζω ότι έχω δεν αντέχω άλλο, είπε μεταξυ σοβαρου και αστείου, κάνοντας τον Νίκο να χαμογελάσει...

-Ωω μωρό μου δεν έχουμε τελειώσει ακόμα, είπε και πήγε να σηκωθεί για να πάρει κάτι προφυλακτικά από την βαλίτσα του. Αν και βλέποντας τα ένιωσε μια θλίψη αφού γνώριζε , αλλά προς το παρόν η Χαρά δεν χρειαζοταν να μάθει κάτι. Ωστόσο, η Χαρά δεν τον άφησε να φύγει από πάνω της.

-Δεν θέλω να φέρεις κάτι που δεν χρειαζόμαστε, παίρνω αντισυλληπτικα. Θέλω και χρειάζομαι να σε νιώσω ολοκληρωτικά μέσα μου, του είπε κοιτωντας τον στα μάτια

Ο Νίκος δεν μίλησε απλά έσκυψε και της έδωσε ενα παθιασμενο φιλί, ενώ απότομα μπήκε μέσα της, κάνοντας την Χαρά να σηκώσει ελάχιστα την λεκάνη της από το ξαφνιασμα της εισόδου του.  Τα χέρια της χαραζαν ολόκληρες διαδρομές πάνω στην πλάτη του Νίκου, αφήνοντας βαθιές χαρακιες, κάνοντας τον Νίκο παράλληλα να χάνει την λογική του και οι ωθησεις του να γινονται όλο και  πιο έντονες . Δεν μπορουσε να ελέγξει πια τον εαυτό της, δεν μπορούσε να ελέγξει  ούτε καν τα χέρια της και τα βογγητα της που εβγαιναν ανεξέλεγκτα από το στόμα της , όλο αυτό ήταν πάνω από τις δυνάμεις της. Ολος αυτός ο παθιασμένος και ερωτικός χορός, έφτανε στο τέλος του, το ένοιωθαν και οι δύο . Η Χαρα αισθανόταν όλο της το σώμα να μουδιαζει σιγά σιγά ενώ ο Νίκος ενώ ήθελε να κρατηθει και άλλο, όλο αυτό που γινόταν τον ξεπερνουσε, πρώτη φορά ειχε τόσο έντονα συναισθήματα για μια γυναίκα.

-Νίκο δεν, δεν αντεεεχω άλλο, είπε η Χαρά με τρεμαμενη  φωνή, ενώ οι ωθήσεις του γινόντουσαν ακόμα πιο βαθιές, ήταν πολύ κοντά στο τέλος και οι δύο.

-Τώρα μωρό μου, είπε και κάνοντας δύο απότομες και βαθιές ωθήσεις, τελείωσαν και οι δύο παραδιδοντας ψυχή και σώμα ο ένας στον άλλον.

Ο Νίκος έπεσε  δίπλα από την Χαρά ιδρωμένος από την ένταση  προσπαθώντας να βρει και παλι την χαμένη του ανάσα, ενώ το ίδιο προσπαθούσε να κάνει και η Χαρά. Εκεινος την πήρε στην αγκαλιά του σκεπαζοντας τους και του δύο με το σεντονακι και εκείνη με την σειρά της κουρνιασε επάνω του, νιώθοντας η πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κοσμο, λες και τίποτα δεν μπορούσε να της πάρει όλο αυτό που έχει και ζει με αυτόν τον άνθρωπο. Αν όμως κάτι γίνει; Αν ξαφνικά αποφασίσει να φύγει και να γυρίσει πίσω στην παλιά του ζωή και όλο αυτό ειναι απλά ένα διάλειμμα στην ζωή του;; Ξαφνικά άσχημες σκέψεις άρχισαν να περνούν από το μυαλό της, αγχώνοντας την για το μέλλον και ο Νίκος σαν να διάβασε τις σκέψεις της, της χαιδεψε την πλάτη.

-Δεν θα φύγω μωρό μου, τώρα είμαι πραγματικά ευτυχισμένος, της είπε και την εσφιξε και άλλο επάνω του, κάνοντας της Χαρά να χαμογελάσει. Γνώριζε ότι μπορεί το μέλλον να μην ήταν έτσι όπως προσδοκούσε αλλά προς τον παρόν θα ζούσε το τώρα!!

Συνεχιζεται...