Πολλες φορές τα βάζουμε με την μοίρα μας και την θεωρούμε υπεύθυνη για ότι κακό μας συμβαίνει, οταν όμως μας φέρνει μπροστά μας την ευτυχία γιατί απλά δεν την ευχαριστούμε και κάνουμε τα πάντα για να αποδείξουμε ότι εμείς τα κάναμε όλα; ας πάρουμε για παράδειγμα τον Νίκο, όπου οταν πληγώθηκε από την πρώην του κατέληξε σε ένα χωριό για να βρει την ηρεμία του και να ζήσει με την μοναξιά του αλλά η μοίρα δεν το ήθελε αυτό και έτσι μπροστα του εμφανίστηκε η Χαρά, μια πολύ όμορφη γυναίκα γεμάτη ζωντάνια και αισιοδοξία, ακριβώς το αντίθετο από τον Νίκο. Όμως αντι ο Νίκος  να το θεωρήσει τύχη, έκανε τα πάντα να την απομακρύνει και εδώ ειναι που μπαίνει και το χέρι του ανθρώπου.

Ζήλια η μεγαλύτερη εφερευση του ανθρώπου, αφού αυτήν ήταν το μέσο για να ξυπνήσει ο Νίκος και να καταλάβει τι χάνει από την ζωή του. Η Δήμητρα που έχει τρελή αδυναμία στον αδερφό της κατάλαβε ότι η Χαρά είναι η ευτυχία που του αξίζει και έτσι μόνο ένας τρόπος υπήρχε για να το καταλάβει και να το παραδεχτεί να ζηλέψει. Το καλύτερο δόλωμα από όλα ο Έκτορας, όμορφος, με λεγειν κι πρόθυμος να μπει στο κόλπο για χάρη της Δήμητρας, παλιά του καψούρα, η οποία έμεινε και παλιά λόγω του άστατου χαρακτήρα του. Μόλις του το πρότεινε η Δήμητρα,  δέχτηκε αμέσως, του άρεσε και ο όλος χαβαλές και έτσι μάζεψε βαλιτσες και ήρθε. Η όλη του παρουσία κανονισμένη εκ των προτέρων, οι περισσότερες κινήσεις του προμελετημενες, εντάξει υπήρχαν και αυτοσχεδιασμοι. Η Χαρα δεν της άρεσε ο Εκτορας, απλά της άρεσε το όλο σχέδιο και το διασκέδαζε, ώσπου ήρθε η στιγμή που ο Νίκος κατάλαβε ότι η ζωή περνάει μπροστά του και αυτός κάθεται ακίνητος κι δεν την πιάνει. Όταν εμφανίστηκε στην Χαρά, η ίδια δεν το πίστευε, στην αρχή νόμιζε ότι της έκανε πλάκα αλλά το όλο του ύφος σε συνδυασμό με το χαμόγελο του, την έκαναν να θέλει να ουρλιαξει από την χαρά της αλλά συγκρατηθηκε.

Μόλις ανέβηκε επάνω άλλαξε ρούχα, χτενιστηκε και αφού έβαλε λίγο άρωμα, πήρε τα πράγματα της κατέβηκε σε χρόνο μηδέν κάτω στην αυλή,  όπου και την περίμενε ο Νίκος.

-Λοιπόν έτοιμη, δεν άργησα ε; τον ρώτησε προσπαθώντας μάταια να κρατήσει τον ενθουσιασμό της

-Καθόλου, μην ανησυχείς, της είπε και της χαμογελούσε κάτι σχεδόν σπάνιο για τον Νίκο.

-και που θα πάμε; ρώτησε ανυπόμονα και τον είδε να δυσκολεύεται να απαντήσει

-Η αλήθεια ειναι ότι είμαι τόσο καιρό στο χωριό και ακόμα δεν ξέρω τα μερη του και ήλπιζα ότι θα με καθοδηγήσεις εσύ, είπε και ήταν λες και ένιωθε ένοχος για αυτό

-Ωω μην ανησυχείς για αυτό, λοιπόν θα σε πάω σε όμορφο μέρος με  υπέροχη θέα και πανω από όλα ησυχα, το έχω δείξει και στην αδερφή σου, πιστεύω ότι θα σου αρέσει, είπε και τον κοιτούσε στα μάτια, δεν ήθελε να χάσει ούτε μια στιγμή απο όλο αυτό που ζούσε.

-Είμαι σίγουρος ότι θα μου αρέσει, λοιπόν τι λες πάμε; είπε και της έδωσε το χέρι του κατι που ξάφνιασε την Χαρά, δεν  περίμενε ούτε στο ελάχιστο ότι θα ήθελε ο Νίκος να κρατηθούν χέρι χέρι και να περασουν μπροστα σχεδόν από όλο το χωριο. Χωρίς όμως  να χάσει χρόνο του το έδωσε γιατί φοβόταν ότι  ανά πάσα στιγμή θα το μετανοιώσει.

Αμέσως μόλις κράτησε ο ένας το χέρι του άλλου, μια ομορφη ζεστασιά απλωθηκε και στους δύο. Ξεκίνησαν την βόλτα τους ήρεμοι, δεν πολυμιλουσαν, όσοι ήταν έξω στους δρόμους τους χάζευαν, ήταν όμορφο ζευγαρι και αυτό δεν μπορούσε να το αρνηθεί κανείς. Μετά από αρκετη ώρα περπατήματος έφτασαν στο προορισμό τους και κάθισαν σε αυτό το μικρό ύψωμα που είχες όλη την θέα πιάτο.

-Είναι πολύ όμορφα εδώ, είπε ο Νίκος και ένιωθε μια απίστευτη ηρεμία χαζεύοντας όλη αυτήν την μαγευτική θέα.

-Χαίρομαι που σου αρέσει, είπε η Χαρά, η οποία δεν ήξερε αν μπορούσε να χαζέψει την θέα οταν δίπλα της ήταν αυτός ο όμορφος άντρας.

-Χαρά θα ήθελα να μιλήσουμε, είπε σοβαρευοντας κάπως απότομα κάτι που αγχωσε την Χαρά

-Ακούω πες μου, είπε προσπαθώντας να μην φανεί το άγχος της.

-Χαρά είσαι  μια πολύ όμορφη γυναίκα, έξυπνη, γλυκιά και δεν σου κρύβω ότι από την πρώτη στιγμή παρόλο το διαφορετικό του χαρακτήρα μας μου είχες κεντρίσει το ενδιαφέρον, αλλά ο φόβος του παρελθόντος πολλές φορές δεν βοηθάει. Όταν έγινε ότι έγινε εκείνη την νύχτα, δεν το μετάνιωσα, δεν ήμουν τόσο πιωμένος όσο πίστευες και..., πήγε να συνεχίσει αλλά η Χαρά δεν μπορουσε να το πιστέψει.

-Δεν ήσουν πιωμένος; άρα γιατί όλο αυτό την επόμενη μέρα; ρώτησε κάπως πιο εκνευρισμενη η Χαρά

-Χαρά οπως θα έχεις καταλάβει δεν είμαι εύκολος άνθρωπος και καθόλου ανοιχτός, είπε αλλά τον ξαναδιεκοψε η Χαρά

-Κάτι έχουμε καταλάβει..

-Άσε με να συνεχίσω, που λες δεν είμαι εύκολος ανθρωπος αλλά δεν ημουν πάντα έτσι, ίσως αυτό να στο έχει πει ήδη η Δήμητρα. Είχα  έναν άσχημο χωρισμό, που μάλλον τον βίωσα πιο άσχημα και βαριά από ότι έπρεπε, αλλά βλέπεις η προδοσία ήταν διπλη, είπε και σταματησε για λίγο να πάρει μια ανάσα

-Τι εννοείς διπλή; ρώτησε με απορία η Χαρά. Βλέπετε η Δήμητρα δεν της είχε αποκαλύψει τίποτα, πιστευε ότι έπρεπε ο ίδιος να της τα αποκαλύψει

-Η γυναίκα μου με απατούσε με τον κολλητό μου, φαντάζεσαι το σοκ που έπαθα, είπε και η Χαρά είχε μείνει με το στόμα ανοιχτό

-Α την πουτ, ωπ συγγνώμη, είπε προσπαθώντας να σταματήσει να βρίζει

-Δεν έχεις και άδικο, όπως και να έχει καταλαβαίνεις έχασα την εμπιστοσύνη μου στους ανθρώπους γύρω μου, ήθελα να μείνω μόνος μου και έτσι ήρθα εδώ. Εδώ όμως δεν τα υπολόγισα σωστά τα πράγματα, μιας και στον δρόμο μου εμφανίστηκες εσύ, μια εντελώς διαφορετική γυναίκα. Μου κέντρισες το ενδιαφέρον όπως σου είπα και πριν αλλά αποφάσισα να μείνω μακριά σου, ο φόβος ότι θα πληγωθω ειναι μεγάλος αλλά ακόμα πιο μεγάλος είναι ο φόβος ότι θα σε πληγωσω μιας και δεν ξέρω αν ακόμα μπορώ να δοθω και να εμπιστευθώ πλήρως, είπε ανοίγοντας καθαρά τα χαρτιά του  κάνοντας την Χαρά από την μία να νιώσει περίεργα αλλα από την άλλη να τον κατανοήσει

-Νίκο σε καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν θα κρυφτώ πίσω από το δάκτυλο μου, μου αρέσεις αυτή ειναι η αλήθεια, από εκεί και πέρα όμως δεν μπορώ να σε υποβάλω σε κάτι που ίσως δεν θες, είπε με κάθε ειλικρίνεια

-Σε ευχαριστώ πολύ που με καταλαβαίνεις, αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμένα. Χαρα μου αρέσεις, θέλω να είμαι μαζί σου αλλά μπορείς να είσαι με ένα άνθρωπο που ακόμα κάποιες πληγές είναι ανοιχτές; την ρώτησε κοιτώντας την κατευθείαν στα μάτια.. Άραγε μπορούσε να είναι μαζί του ακόμα και αν ξέρει ότι μπορεί εύκολα να πληγωθει... εε;

Συνεχίζεται...

Νέο κεφάλαιο κορίτσια!!!