Ενα ακόμα βράδυ πέρασε με τους ήρωες μας να συγκρούονται με τα συναισθήματα τους. Απο την μία μεριά η Χαρά έβριζε τον εαυτό της για τον αυθορμητισμό της, πως κατάφερε και φίλησε έστω και στο μάγουλο τον Νίκο. Ήταν σίγουρο ότι θα είχε τρομάξει με το φιλί, εδώ με το ζόρι αντέχει να μιλάει, φαντάσου και κάτι παραπάνω. Δεν θα του έλεγε κάτι, δεν θα αναφερόταν καν στο ζήτημα, άλλωστε ήταν ένας απλός χαιρετισμός  και τίποτα άλλο, ανεξάρτητα αν εκείνη ένιωσε την καρδιά της να τρέχει με 100 χιλιομετρα την ώρα.

Απο την αλλη ο Νίκος όταν η Χαρά του έδωσε το φιλί στο μάγουλο, πάγωσε, δεν περίμενε μια τέτοια χειρονομία. Αφού κούνησε για λίγο το κεφάλι του να συνέλθει, μπήκε στο διαμέρισμα του και έβαλε ένα ποτήρι κρασί να ηρεμήσει. Η Χαρα ήταν πολύ όμορφη γυναίκα, αυτό δεν μπορούσε να το αρνηθεί και μάλιστα όταν χορέψαν μαζί, δεν αισθάνθηκε αμήχανα, το αντίθετο μάλιστα, αρκετά οικεία. Παρόλο ότι ήταν ένα φιλί στο μάγουλο και  τόσο αποτομο, αισθάνθηκε τα απαλά της χείλη και δεν του πέρασε καθόλου αδιάφορο. Ωστόσο ακόμα δεν μπορούσε να προχωρήσει σε κάτι άλλο, άλλωστε μπορεί να ήταν ένα απλό φιλί χαιρετισμού και αυτός να το παρεξήγησε. Θα το άφηνε και δεν θα μιλούσε, θα συνέχιζαν κανονικά όπως και πριν.

Ενα ακόμα γεγονός όμως ήρθε να ταραξει την ησυχία του Νίκου εκείνο το πρωινό, ένα μήνυμα από την πρώην του. "Νίκο καλημέρα συγγνώμη που σε ενοχλώ, ήθελα να δω μόνο πως είσαι, έφυγες τόσο ξαφνικά που δεν καταφέραμε να μιλήσουμε, οπότε θες επικοινώνησε μαζί μου, Εύη". Μόλις είδε το μήνυμα από τα νευρα του αμέσως πέταξε το κινητό του στον τοίχο με αποτέλεσμα να σπάσει .Εκτός όμως από το κινητό πολλά γυαλικά από τα νεύρα του έπεσαν κάτω και έσπασαν ενώ τα ουρλιαχτά θα πρέπει να ακούστηκαν σε όλο το χωριό. Πως τολμούσε να του στέλνει μήνυμα και να κάνει πως νοιάζεται, όταν ήταν εκείνη που τον έκανε να αφήσει όλη του την ζωή και έρθει σε αυτό το χωριό με διαλυμένη την καρδιά του. Τον θόρυβο όμως από τα σπασμένα γυαλιά καθώς και τις φωνές του Νίκου, τις άκουσε και η Χαρά, με αποτέλεσμα όπως ήταν, να κατέβει κάτω και άρχισε να χτυπάει δυνατα την πόρτα αλλά δεν υπήρχε καμία ανταπόκριση.

-Νίκο, σε παρακαλώ άνοιξε μου, είπε η Χαρά ενώ χτύπαγε  την πορτα αλλά και πάλι καμια ανταπόκριση.

-Νίκο άνοιξε μου, η Χαρά είμαι, σε παρακαλώ, φώναζε απέξω η Χαρά ενώ η ανησυχία της είχε φτάσει στο κόκκινο.

Οι φωνές της Χαράς τον έβγαλαν από τον λήθαργο που είχε πέσει και πήγε να ανοίξει την πόρτα. Μόλις άνοιξε την πόρτα, κοίταξε την Χαρά με ένα απλανές και συνάμα πληγωμενο βλέμμα..

-Νίκο είσαι καλά, τι έγινε; ενώ μπήκε μέσα στο σπίτι χωρίς να τον ρωτήσει. Αυτό που αντικρυσε της έκοψε την ανάσα, κάτι γυαλικά σπασμένα, το κινητό και αυτό σπασμένο σε μια γωνιά, τα μαξιλάρια του καναπέ και τα ριχταρια κάτω στο πάτωμα, επικρατούσε ένα γενικό χάος.

-Νίκο τι συνέβη; πες μου σε παρακαλώ, είπε ενώ η ματια της μια έπεφτε στο χάος και μια στον Νίκο.

-Τίποτα δεν συνέβη, είπε ο Νίκος ενώ κάθισε στον καναπέ.

-Τι τίποτα; εδώ επικρατεί πανικός, είπε ενώ τότε τα μάτια της έπεσαν πανω στο χέρι του από το οποίο ετρεχε αίμα...Παναγια  μου εσύ έχεις χτυπήσει, είπε και πήγε κοντά του να δει την πληγή..

-Δεν είναι τίποτα Χαρά, μην ανησυχείς, είπε ενώ φαινόταν εντελώς αδιάφορος για την πληγή..

-Τι τίποτα και τίποτα ρε Νίκο, εδώ τρέχει αιμα, είπε ενώ πήγε προς το μπάνιο να βρει το κουτί με τα φάρμακα, σίγουρα θα είχε κάποια γάζα, κάτι και ξαναγύρισε κοντά του.

-Χαρά γιατρός είμαι, δεν ειναι τίποτα, είπε αλλά η Χαρά δεν του έδωσε σημασία.. Έτσι αφού το καθάρισε με οινοπνευμα καλά καλά και betantin κάνοντας τον Νίκο να τσιτωνεται, το κάλυψε με μια μικρή γάζα.

-Ετοιμο σαν καινούριο, είπε και πηγε και παλι προς το μπάνιο να αφήσει το κουτί ενώ ο Νικος δεν έλεγε να κουνηθεί από την θέση του.

-Λοιπόν κάτσε να μαζέψω λιγάκι γιατί επικρατεί ένα χάος, είπε η Χαρά και ξεκίνησε να μαζεύει

-Χαρά σε παρακαλώ δεν ειναι δική σου δουλειά, θα τα μαζέψω εγώ, είπε με μια ψυχρότητα στην φωνή που έκανε ακόμα και τη Χαρά να ανατριχιασει.

-Νίκο δεν μου ειναι κόπος, είπε και συνέχισε να μαζεύει..

-Χαρά σου είπα ότι θα το κάνω εγώ, είπε ενώ η φωνή του ακούστηκε μια οκτάβα επανω κάνοντας την Χαρά να τρομάξει και να μαζευτεί προς τα πίσω. Δεν τον είχε ξαναδεί τόσο εξοργισμένο και άγριο

-Καααλαα, είπε τρεμαμενα η Χαρά και πήγε να φύγει.Τότε μόνο ο Νίκος κατάλαβε την βλακεια που έκανε, δεν του έφταιγε σε τίποτα η Χαρά, αυτή το μόνο που έκανε, ήταν να τον βοηθήσει. Έτσι άμεσως σηκώθηκε και την πλησίασε..

-Συγγνώμη Χαρά δεν μου φταις σε τίποτα εσυ, είπε με πιο ηρεμο τόνο.

-Δεν πειράζει Νίκο δεν έγινε κάτι, δεν έπρεπε να μπλεκτω, είπε ενώ δεν μπορούσε να τον κοιτάξει στα μάτια.

-Χαρά συνέβη κάτι στην ζωή μου που μου άλλαξε όλη την ηρεμία και τώρα ήρθε πάλι αυτο το κάτι να ταραξει την ζωή που πάω να χτίσω εδώ, είπε και για πρώτη φορά ο Νίκος ανοικτηκε έστω και έτσι, κάνοντας την Χαρά να ξαφνιαστει.

-Δεν θα σε ρωτήσω τι ήταν αυτό που συνέβη στο παρελθόν, αλλά πιστεύεις ότι αξίζει να σου χαλάει όλη την διάθεση και την ψυχική σου υγεία; τον ρώτησε κοιτώντας τον στα μάτια.

-Δεν ξέρω πως μπορώ να το αντιμετωπίσω, είπε παραδεχομενος την αλήθεια.

-Με ηρεμία, όλοι έχουμε ένα παρελθόν αλλά καλό αυτό να μην μας καθορίζει, το μέλλον ειναι όλο μπροστά μας, γιατι να κοιτάμε πίσω όταν μπορούμε να κοιτάμε μπροστά; τον ρώτησε και ο Νίκος την κοιτούσε σαν μαγεμένος από τα λόγια της..

-Πραγματικά δεν ξέρω τι να πω, είπε αφού πραγματικά δεν είχε τίποτα να πει.

-Δεν χρειάζεται να πεις κάτι, απλά να ηρεμήσεις και να τα βάλεις κάτω, αυτό χρειάζεται μόνο, είπε με μια γαλήνη στην φωνή της, την οποία με κάποιο μαγικό τρόπο την μετέδιδε και στον Νίκο.

-Χαρά τι θα έλεγες να με βοηθήσεις με όλο αυτόν τον πανικό που δημιούργησα και έπειτα να καθίσουμε να φάμε κάτι μαζί ; της πρότεινε μιας και αισθανόταν καλά δίπλα της. Ηταν από τις λίγες φορές που ένας ανθρωπος του εξέπεμπε τόση γαλήνη και ηρεμία..

-Ναι βέβαια, πάω να αλλάξω μιας και είμαι με τις πυζαμες και έρχομαι, είπε χαμογελαστά και έφυγε για να πάει στο σπίτι της να αλλάξει.

Ήταν χαρούμενη μιας και για πρώτη φορά ένιωσε ότι της εκμηστηρευτηκε κάτι απο την ζωή του. Ήταν ένα πρώτο βήμα, μικρό μεν αλλά βήμα!

**********

Ένα ακόμα κεφαλαιο,αρκετα γρήγορα!! Ελπιζω να το απολαύσετε!