Hχώ αγάπης

Ο ουρανός θα καλυφθεί με στίγματα σκόνης αστέρων,Και κλαδιά θα καμφθούν ελαστικά,Θα μπορώ να σε ακούσω χιλιάδες μίλια μακριά,Είμαστε ηχώ, ήμαστε ηχώΕίμαστε μεγάλη ηχώ ο ένας του άλλου,Είμαστε ηχώ, είμαστε ηχώΕίμαστε μεγάλη ηχώ ο ένας του άλλου..Κι εγώ νοιάζομαι για σένα, οπουδήποτε κι αν παςΔεν (μου) είναι δύσκολο να σε αγγίξω με την καρδιά.Η αγάπη μας κάλεσε πάλι,Είμαστε τρυφερότητα, είμαστε τρυφερότητα,Είμαστε αιώνια τρυφερότητα ο ένας προς τον άλλον.Είμαστε τρυφερότητα, είμαστε τρυφερότητα,Είμαστε αιώνια τρυφερότητα ο ένας προς τον άλλον.Κι ακόμη και στην άκρη του σκότους που κατεβαίνει,Πέρα από τον θανάσιμο κύκλο,Εγώ ξέρω ότι δεν θα μας χωρίσουν,Είμαστε μνήμη, είμαστε μνήμη,είμαστε αστρική μνήμη ο ένας του άλλου.Είμαστε μνήμη, είμαστε μνήμη,είμαστε αστρική μνήμη ο ένας του άλλου.Είμαστε ηχώ, ήμαστε ηχώΕίμαστε μεγάλη ηχώ ο ένας του άλλου,Είμαστε ηχώ, είμαστε ηχώΕίμαστε μεγάλη ηχώ ο ένας του άλλου.

            Όταν η πριγκίπισσα Maria ετοιμάστηκε να βγει από την άμαξα και είδε τον Aleksander να της απλώνει το χέρι του για να την βοηθήσει να κατεβεί, ένιωσε πολύ όμορφα επιτέλους δεν θα ένιωθε μόνη όπως ήταν πριν τον γνωρίσει, από την ημέρα που την είχε φέρει στον κόσμο η μητέρα της Villemine όλοι την αντιμετώπιζαν με άσχημο τρόπο,γιατί είχε  γνωστοποιήθει πλέον ότι ήταν νόθο παιδί του Ludwig II της Έσσης. Ποτέ της δεν αγαπήθηκε από τον περίγυρό της δυστυχώς και προκειμένου να μην πληγωθεί χειρότερα προτιμούσε την μοναξιά.

  Ο Οίκος της Έσσης είναι κλάδος του Reginar που κυβέρνησε τη μαρκιωνία της Έσσης. Τα μέλη του κύριου κλάδου Kassel αναβαθμίστηκαν σε εκλέκτορες, ενώ τα μέλη του πλάγιου κλάδου Darmstadt αναβαθμίστηκαν σε μεγάλους δούκες.

         Την ίδια στιγμή ο Vladimir και η Anna επέστρεφαν από τα ψώνια που είχαν κάνει για να στολίσουν το αρχοντικό <<Αγάπη μου σκέφτομαι την ημέρα των Χριστουγέννων να ανεβεί στο θέατρο του σπιτιού μας η παράσταση Romeo and Juliet όπως ακριβώς έκανε και ο πατέρας μου κάθε τέτοια μέρα, και φυσικά εσύ θα είσαι η βασική πρωταγωνίστρια>> << Πολύ ωραία ιδέα αγάπη μου, ο πατέρας σου θα χαιρόταν πολύ με την πρωτοβουλία σου και νόμιζα ότι δεν σου αρέσει το θέατρο>> <<Λάθος είχες καταλάβει αγάπη μου>> της λέει και της δίνει ένα φιλί στο μάγουλο. Όταν φτάνουν στο σπίτι κατεβαίνουν από την άμαξα και ζητάνε από κάποιους υπηρέτες να βοηθήσουν με τα πράγματα, αφού μπαίνουν μέσα ο Vladimir ζητά από την Anna να πει σε όλους τους υπηρέτες να έρθουν στο γραφείο του και να είναι και αυτή παρούσα. Αφού πήγαν όλοι, τους λέει ο Vladimir την ιδέα του για την θεατρική παράσταση και το ότι η Anna εκτός από τον ρόλο της πρωταγωνίστριας θα επιβλέπει και την γενική προετοιμασία, η Varvara μαζί με την Elena θα κανόνιζαν το δείπνο που θα γινόταν μετά την παράσταση. 

        Στο παλάτι ο Aleksander και η Maria αποφάσισαν αφού είχε βραδιάσει να πάνε βόλτα με τα άλογα άρεσε και στους δύο η ιππασία όπως πήγαιναν την βόλτα τους σταμάτησαν για να ξεκουραστούν ξαφνικά το άλογο της Marias αφηνιάζει και την πετάει κάτω, εκείνο μετά φεύγει μέσα στο δάσος, ο Aleksander την σηκώνει από το έδαφος και την βάζει να κάτσει σε ένα παγκάκι της κοιτάει το δεξί της πόδι μήπως έχει σπάσει εκείνη ασυναίσθητα βάζει το χέρι της στα μαλλιά του και του τα χαϊδεύει, εκείνος σηκώνει το κεφάλι του και την φιλάει στα χείλη της που έχουν γεύση κεράσι και την κρατάει από την μέση για να μην πέσει.

        Η Anna και ο Vladimir αφού έχουν δειπνήσει πηγαίνουν στο καθιστικό για να πιουν το τσάι τους εκείνη πάει στο πιάνο να παίξει ένα κομμάτι καταλάθος της πέφτει λίγο τσάι στο λαιμό ο Vladimir με την που βλέπει έτσι σηκώνεται και την φιλάει στο λαιμό εκείνη αφήνεται να την κάνει ότι θέλει ξέρει με ένα του άγγιγμα να την τρελαίνει την σηκώνει στα χέρια του, την αφήνει στο χαλί και κάνουν έρωτα χωρίς περιορισμούς τα βογγητά τους δείχνουν την ανάγκη του ενός για τον άλλον.

https://youtu.be/6fNJSFKarA4

How painful, my dear, how strangeTo become one on earth, uniting our branches.How painful, my dear, how strangeTo split in half under a saw.The wound in my heart won't heal,It will shed pure tears.The wound in my heart won't heal,It will shed flaming tar.While I'm alive, I'll be with you.The soul and the blood are inseparable.While I'm alive, I'll be with you.Love and death are always together.You'll carry with you, my love,You'll carry with you everywhere,You'll carry with you everywhereYour beloved land and dear homehile I'm alive, I'll be with you.The soul and the blood are inseparable.While I'm alive, I'll be with you.Love and death are always together.You'll carry with you, my love,You'll carry with you everywhere,You'll carry with you everywhereYour beloved land and dear homeBut what if I can't be deliveredFrom an incurable pity?But what if I can't be protectedFrom the cold and darkness?We'll meet again after saying farewell.Don't forget me, my love.We'll meet again after saying farewell.We'll both return: you and I.I'll pray for you thenSo that you won't forget your earthly path.I'll pray for you thenSo that you'll return unharmedI'll pray for you thenSo that you won't forget your earthly path.I'll pray for you thenSo that you'll return unharmed