Η Anna και η Liza ακούν ένα θόρυβο από τις σκάλες που οδηγούν στο γραφείο του Frank, αμέσως παίρνουν τα χαρτιά που αποδεικνύουν την αθωότητα του Vladimir και του Micha, φεύγοντας η Anna αφήνει μια προειδοποίηση << Να φοβάσαι τους ανθρώπους που έχουν πληγωθεί γιατί κάνουν το μεγαλύτερο κακό.>> Αφού καταφέρνουν και φεύγουν ο Aleksander μαζί με τις κοπέλες κατευθύνονται προς το παλάτι με σκοπό να μιλήσουν με τον πατέρα του.

         Ο ακόλουθος του παλατιού οδηγεί τον Aleksander και τις κοπέλες στην αίθουσα του θρόνου, η Anna και η Liza μένουν έκπληκτες με την τόση πολυτέλεια που κυριαρχεί. Όταν μπαίνουν μέσα τους υποδέχεται ο αυτοκράτορας Νικόλαος Α'. Ο Aleksander καταφέρνει να πείσει τον πατέρα του ότι ο Vladimir και ο Michael δεν έχουν καμιά σχέση με την κλεψιά της κρατικής περιουσίας μέσω των στρατιωτικών τίτλων τους και παίρνει το χαρτί απελευθέρωσης.

         <<Καλά όπως τα λες γιε μου αλλά η απόφαση που έχει παρθεί για αυτό το ατόπημα των δύο στρατιωτικών είναι θάνατος και τώρα που μιλάμε θα πραγματοποιηθεί η εκτέλεση.>> Με το που το ακούνε οι κοπέλες χάνουν το χρώμα τους. Αμέσως πηγαίνουν με μια άμαξα που τους παραχωρεί ο αυτοκράτορας προς τις φυλακές ελπίζοντας να καταφέρουν να σταματήσουν την εκτέλεση.

       Με το που φτάνουν στις φυλακές βλέπουν τα πιστόλια παρατεταγμένα και τρέχουν να μπουν μπροστά τους ώστε να τους καθυστερήσουν. Ο Aleksander δείχνει τα χαρτιά απελευθέρωσης στους στρατιωτικούς που θα πυροβολήσουν, εκείνοι κατεβάζουν τα όπλα και τους αφήνουν να φύγουν. Με το που φτάνουν στο σπίτι, πηγαίνουν στο δωμάτιο που υπάρχει πίσω από τον κυρίως χώρο του γραφείου και η Anna ζητάει από τον Vladimir να βγάλει το πουκάμισο του ώστε να του περιποιηθεί την πληγή.

           Η Anna αρχίζει και του καθαρίζει την πληγή με απαλές κινήσεις ώστε να μην τον πονέσει. Η Anna κάποια στιγμή κλαίει. << Αγάπη μου τι έπαθες και κλαις;>> << Τίποτα απλά μου βγήκε η κούρασή τόσων ημερών και ξεσπάω συγνώμη>>. <<Μην μου ζητάς συγνώμη είναι απολύτως φυσιολογικό.>> Ξαφνικά του δίνει ένα φιλί τόσο όμορφο που εκείνος το απολαμβάνει και αφήνονται να παρασυρθούν στον δικό τους κόσμο.

Μίλα ψιθυριστά αν μου μιλάς για αγάπη

William Shakespeare