Δεν ξέρεις πόσο σε αγαπώ.

Ισως.
Δεν νομίζω πως κανένας εκεί έξω ξέρει στην πραγματικότητα πόσο τον αγαπάνε.
Εσύ; εσύ ξέρεις πόσο σημαντικός είσαι για μένα;

δεν μου το έδειξες και ποτε νομιζω
κρίμα.

Ισως επειδή φοβόμουν.
Μα μέσα στα μάτια μου, στην ψυχή μου, στης λέξεις μου στο έδειχνα.
Ήταν εκεί, όλα εκείνα τα συναισθήματα όπου μου ξύπνησες.

γενικά δεν μου αρέσουν οι άνθρωποι που κρυβουν κατι  εστω και σε φανερά σημεία.

Δεν διαφέρουμε.
Δεν ξέρω γιατί.
Γιατί το έκρυψα.
Μπορείς να μού δώσεις μια ακόμη ευκαιρία;
να σου το πω οτι νιώθω ευθέως.

πες το τώρα εστω και αργά θα τα δεχτώ.

Σε αγαπώ.
Νομίζω πως δεν υπάρχει κάτι τόσο ξεχωριστό εκεί έξω από εσένα.
Θέλω να βγάλουμε εκατοντάδες φωτογραφικές αναμνήσεις.
Και να είμαι πάντα εκεί, για σένα.
Κοντά σου.
Να σου χαρίζω έμπνευση.
Να είμαι η μούσα σου.

εισαι  ήδη.  εγραψα   εκατομυρια   πραγματα  για σενα
και στο  μυαλο μου  υπαρχει η εικονα σου
ειτε  αθωα   ειτε  προστυχη
ειτε σαν μικρου παιδιου  που αποτομα μεγαλωσε

Στην καρδιά σου; τι υπάρχει; πως υπάρχω;

εισαι το λουλουδι  μου

Όπου ελπίζω να μην σε πληγώσουν τα αγκάθια μου..
Μα τι όμορφο που ακούγεται.
Να είμαι το λουλούδι για κάποιον
Κάτι μικρό, και αξιοθαύμαστο όμορφο

εγω  υπαρχω μεσα σου;

Υπάρχεις.
Σαν ένας αγνός Ουρανός, με χιλιάδες μικρά αστεράκια.
Είσαι εκεί, πάντα.
Στην μια ποιο ξεχωριστή μορφή όπου με ηρεμεί.
Όπου θέλω να χαζεύω με της ώρες.
Και όλα τα υπόλοιπα να γίνονται άνεμος. Και να φεύγουν μακριά.
Να είμαστε μόνο εσύ, και εγώ

έρωτας  σωματικός
και της ψυχής
τι ωραίο  αίσθημα

Μοναδικό, και σπάνιο

σ αγαπω γλυκό μου λουλούδι

Σ αγαπώ λαμπρό μου αστέρι

ποτέ θα σε ξαναδώ  δεν ξέρω.
Μείνε εδώ μαζί μου

Δεν έχω σκοπό να φύγω.
Εσύ;

ποτέ...

Τότε.. Για όσο διαρκεί το «πάντα» Ας είμαστε μαζί.

-Νικόλ Μπλακ & Samuel-Marian