"Nicholas;" ξαφνιάστηκα όταν τον είδα. Πριν προλάβω να πω κάτι άλλο μπήκε γρήγορα μέσα, έκλεισε την πόρτα και έπιασε και με τα δύο του χέρια το πρόσωπο μου και ένωσε βιαστικά τα χείλη μας. Πάγωσα από το ξαφνικό του φιλί όμως σύντομα τα χείλη μου κινούνταν μαζί με τα δικά του. Έντονα και γρήγορα.

Προχωρούσαμε μέσα όσο φιλιόμασταν και ακούμπησε η πλάτη μου πάνω στα σεντόνια όταν με έσπρωξε πάνω στο κρεβάτι. Σύντομα ανέβηκε και αυτός ενώνοντας ξανά τα χείλη μας. Τα χέρια του βρήκαν το κάτω μέρος της μπλούζας μου και άρχισε βιαστικά να την ανεβάζει αφήνοντας φιλιά σε όλο το μήκος της κοιλιάς μου.

Ήμουν μπερδεμένη. Μπήκε βιαστικά στο δωμάτιο μου και άρχισε ξαφνικά να με φιλά χωρίς να πει κουβέντα. "Nicholas," συνέχισε να φιλάει τον λαιμό μου σαν να μην με άκουσε ή απλά να με αγνοούσε. Τον έσπρωξα πίσω από το στήθος ώστε να μπορώ να τον κοιτάξω "έγινε κάτι;" Με κοίταξε σαν να προβληματιζόταν για την απάντηση του πριν μιλήσει.

"Ναι" ύψωσα τα φρύδια μου και συνέχισα να τον κοιτάζω, περιμένοντας την συνέχεια. "Μου έλειψες" χαμογέλασε στραβά, ένα μικρό χαμόγελο με ένα ίχνος πόνου ή κάτι τέτοιο.

Άρχισε ξανά να φιλάει τον λαιμό μου και τον έσπρωξα πίσω ξανά. "Σίγουρα;" όσο και να ήθελα να πιστέψω πως δεν έβλεπε την ώρα να βρεθούμε ξανά μόνοι μας, ένιωθα πως δεν ήταν ακριβώς αυτός ο λόγος της επίσκεψης του.

"Θες να στο αποδείξω;" Η πρόκληση στην ερώτηση του και η φωνή του που ακούστηκε πιο βαθιά και αισθησιακή από συνήθως, έφερε πίσω πάλι εκείνες τις σπίθες που κάνουν το σώμα μου να καίει και οι ανησυχίες που είχα πριν, είχαν αρχίσει σχεδόν να εξαφανίζονται. Τα χέρια μου εξερευνούσαν την πλάτη του και σύντομα τα νύχια μου άφηναν εκεί τα σημάδια τους.

____

Ξαπλώναμε στο κρεβάτι, εκείνος ανάσκελα και εγώ στο πλάι με το κεφάλι μου ακουμπημένο στο στήθος του. Άκουγα την καρδιά του και αναρωτιόμουν αν κτυπά τόσο γρήγορα γιατί βρίσκεται κοντά μου. Ήθελα τόσο πολύ να μάθω και ήθελα τόσο πολύ να είναι εκείνος ο λόγος γιατί και η δικιά μου για εκείνον ακριβώς τον λόγο κτυπούσε σαν τρελή.

"Με την μαμά μου συνηθίζαμε να κάνουμε μαζί ξιφασκία," ξαφνιάστηκα όταν άκουσα την λέξη μαμά να βγαίνει από τα χείλη του και ψήλωσα το κεφάλι μου προς το μέρος του. Πριν ένα μήνα μου είχε πει πως δεν θέλει να μιλάει για αυτήν και τώρα άρχισε αυτός να μιλάει χωρίς καν να τον ρωτήσω.

Κοιτούσε μπροστά του στο κενό και εγώ εκείνον, θέλοντας να μάθω για την μαμά του ότι ήταν διατεθειμένος να μου αφηγηθεί. "γι' αυτό μου αρέσει τόσο και γι' αυτό δεν αφήνω άλλους να μπαίνουν σε εκείνο το δωμάτιο" στο δωμάτιο που άφησε εμένα να μπω, λίγο αφού γνωριστήκαμε. "Εκτός από τον αδερφό μου που ξιφομαχούμε μαζί" έκανε παύση πριν με κοιτάξει και χαμογέλασε σαν να θυμήθηκε κάτι. Ίσως εκείνο που θυμήθηκα και εγώ "και τώρα εσένα." Χαμογέλασε και ένιωσα το γνωστό πεταλούδισμα στην σκέψη πως ήμουν μέρος σε κάτι τόσο ξεχωριστό. "Εκείνο το δωμάτιο και η ξιφασκία γενικά μου θυμίζουν εκείνην, νιώθω ότι μας φέρνει κοντά, ότι είναι κοντά μου" τα μάτια του έλαμπαν και ένα μικρό χαμόγελο τρεμόπαιζε στα χείλη του όσο μιλούσε για την μητέρα του. Σαν να την λάτρευε. Και ήμουν σίγουρη πως το έκανε.

"Δεν σε έχω δει ξανά να μιλάς για κάτι έτσι. Με τόση αγάπη. Σίγουρα η σχέση σας ήταν μοναδική" Χαΐδεψε τα μαλλιά μου και ένιωσα μια ζέστη στην καρδιά από το τρυφερό του άγγιγμα.

"Ναι...ήταν" ένιωσα πως ήθελε να πει κάτι παραπάνω όμως επέλεξε να μην το κάνει.

Άκουσα δύο κτυπήματα στην πόρτα και πεταχτήκαμε και οι δύο από το κρεβάτι. Τον κοίταξα πανικοβλημένα, δεν ήξερα τι να κάνω.

"Ποιος είναι;" Προσπάθησα να κρύψω τον πανικό στην φωνή μου όσο μπορούσα.

"Η Corine," μέρος του προσωπικού "έχω ένα μήνυμα για σας από τον βασιλιά" Από τον βασιλιά; Έμαθε κιόλας για την σχέση μας; Πότε μας είδε; Θα έχανα την δουλειά μου και τον- δεν έχουμε χρόνο γι' αυτά. Πρέπει να ανοίξω.

"Πρέπει να κρυφτείς" Γούρλωσε τα μάτια του σαν να του ζήτησα κάτι παράλογο. Ίσως για έναν πρίγκιπα να ήταν. Δεν νομίζω να χρειάστηκε πολλές φορές να κρυφτεί στην ζωή του. Ίσως και καμιά. Αλλά ήταν καλύτερο από το να τον βρουν στο δωμάτιο μου.

"Που;"

Αρχίσαμε να κοιτάζουμε τριγύρω για ένα μέρος που θα μπορούσε να κρυφτεί. Ένα πελώριο δωμάτιο που όμως είχε ελάχιστους χώρους όπου κάποιος θα χωρούσε. "Στην ντουλάπα" Ίσως στο μπάνιο να ήταν καλύτερα αλλά δεν είχαμε χρόνο να αλλάξουμε γνώμη. "Γρήγορα" μπήκε στην ντουλάπα, την έκλεισα και έλεγξα πως είναι τελείως κλειστή. Δεν είχα χρόνο να ντυθώ.

Ίσως να πήγε και στο δωμάτιο του Nicholas και να μην τον βρήκε εκεί και να σκέφτηκε ότι η εξαφάνιση του από το παλάτι έχει κάποια σχέση με μένα, αλλιώς τι να θέλει ο βασιλιάς από εμένα; Αφού δεν θα έφτιαχνα καινούρια ρούχα ακόμα ή- ή γίνομαι παράλογη.

"Μισό λεπτό" Τυλίχτηκα με ένα σεντόνι και θυμήθηκα πως τα ρούχα του είναι στο πάτωμα. Τα μάζεψα και τα έκρυψα κάτω από την κουβέρτα στο κρεβάτι και άνοιξα την πόρτα όσο πιο ήρεμα μπορούσα.

Χαμογέλασε όταν με είδε αλλά δεν άργησε να αντικατασταθεί το χαμόγελο της από απορία όταν με είδε τυλιγμένη με το λευκό σεντόνι.

Κοίταξα τον εαυτό μου και έδειχνα γελοία "Μόλις βγήκα από το μπάνιο και-" έξυσα άβολα το κεφάλι μου "δεν έβρισκα την πετσέτα..." Είχα γίνει σίγουρα ρεζίλι.

Συνέχισε να με κοιτάζει σαν να είπα το πιο τρελό πράγμα που άκουσε ποτέ και μου έδωσε το γράμμα του βασιλιά.

Την ευχαρίστησα και όταν έφυγε άνοιξα την ντουλάπα, διάβασα το γράμμα και σοκαρίστηκα.

"Θέλει ο πατέρας σου να δειπνήσω μαζί σας" Έπιασε ο Nicholas το γράμμα και άρχισε και αυτός να το διαβάζει. Ήταν το ίδιο ξαφνιασμένος από την πρόταση του.

"Ίσως να σε συμπάθησε" ανασήκωσε τους ώμους και άρχισε να ντύνεται. Μου έδωσε ένα φιλί "Θα σε δω σύντομα" Και έφυγε.

Και αν ο πραγματικός λόγος που θέλει να παραβρεθώ στο δείπνο είναι γιατί έμαθε για εμάς και θέλει να με ξεφτιλίσει πριν με απολύσει;

Ή ίσως μπορεί και να με συμπάθησε όντως.

Ή να άλλαξε γνώμη και να θέλει κάποιο καινούριο κουστούμι ή κάτι άλλο και να ήθελε να το συζητήσουμε στο δείπνο γιατί έχει βαρυφορτωμένο πρόγραμμα.

Πρέπει να σταματήσω να ανησυχώ τόσο. Δεν θα το μάθει κανείς για εμάς και όλα θα πάνε μια χαρά.

Απλά δεν ξέρω για πόσο ακόμα.