Το επόμενο πρωί, η Βάσια πήγε τα παιδιά στα σχολεία τους και μετά πήγε για καφέ στο σπίτι της Νάντιας, η οποία της είχε "σοκαριστικά νέα" όπως της είπε στο τηλέφωνο που μίλησαν. Έκανε σαν τρελή όταν την είδε, χοροπήδησε, τη φίλησε, την έβαλε να καθίσει και πήγε να φτιάξει τους καφέδες, ανυπόμονη να της πει τα νέα.

Γύρισε στο σαλόνι με τους μοντέρνους, λευκούς καναπέδες και κάθισε δίπλα στη Βάσια. Στο τραπεζάκι μπροστά τους ήταν ακουμπισμένο το πανάκριβο κινητό της, συνδεδεμένο μονίμως σε Φέισμπουκ και Ίνσταγκραμ.

"Για λέγε..." της είπε η Βάσια.

"Λοιπόν... Τον είδες τον κούκλο, τον καινούργιο γείτονα που μετακόμισε απέναντι μου;"

"Τον είδα. Ήρθε απ' το σπίτι μου χθες."

"Και από σένα; Κι εδώ ήρθε. Αχ... Είναι υπέροχος... Όλο το απόγευμα μιλούσαμε και είναι τόσο ενδιαφέρων τύπος...και χειρούργος, παρακαλώ. Μιλάμε για πολύ χρήμα. Αλλά δεν έγινε τίποτα, γιατί ήταν και η βλαμμένη η αδελφή μου εδώ και ήρθε και κάθισε μαζί μας. Και μετά αυτός έφυγε και..."

"Είναι πρώην μου." διέκοψε η Βάσια το μονόλογο της φίλης της.

Δεν μπορούσε να κρατηθεί να μην της το πει! Η Νάντια την κοίταξε καλά- καλά.

"Ο Ντίνος Λούθερης; Ο γείτονας μου; Πρώην δικός σου;" Δεν μπορούσε να το πιστέψει.

"Ναι." απάντησε με φυσικότητα η Βάσια.

"Τι πρώην σου, μωρή ψεύτρα;!" αναφώνησε η Νάντια και της πήρε τα αυτιά! "Αφού μόνο με τον Μύρωνα έχεις πάει, μωρή ξενέρωτη!"

"Ε... Όταν λέω πρώην μου, δεν εννοώ ότι το κάναμε κιόλας..." 

"Και τότε τι κάνατε; Πλέκατε πουλόβερ; Ή μήπως βλέπατε ταινίες με εξωγήινους;" κορόιδεψε η ξανθιά.

"Μόνο φιλιά και τέτοια. Ήμουν δεκαεφτά και αυτός δεκαοχτώ. Τότε πήγαινα ακόμα σχολείο στη Θεσσαλονίκη, οπότε είχα χωρίσει με τον Μύρωνα."

"Μα...τι νόημα έχει να τα φτιάξεις με κάποιον και να μην κάνεις σεξ;"

"Θα το έκανα. Νόμιζα πως ήμουν έτοιμη, όταν όμως έφτασε εκείνη η στιγμή, δεν ξέρω τι μ' έπιασε... Κόλλησα."

"Αν είναι δυνατόν!" αναφώνησε η Νάντια. "Κόλλησες και δεν μπόρεσες να το κάνεις με τον κούκλο;! Τον θεό;! Ή μήπως τότε δεν ήταν ωραίος;"

"Ίδιος ήταν. Και όχι μόνο στην ομορφιά, αλλά και στο χαρακτήρα. Όπως είναι και τώρα: γυναικάς." εξήγησε η Βάσια.

"Δεν με πειράζει. Θα τον στρώσω εγώ. Θα τρέχει και δεν θα φτάνει."

"Ναι, καλά!" γέλασε η Βάσια και ήπιε μια γουλιά καφέ. "Και για πες, τι έγινε μετά, όταν έφυγε;"

"Μετά από λίγο, μπήκα Φέισμπουκ και είδα ότι μου είχε κάνει αίτημα φιλίας. Τον δέχτηκα και μιλάγαμε τσατ μέχρι αργά τη νύχτα. Αν δεις τι μου έλεγε... Μου ζήτησε να βγούμε σήμερα το απόγευμα, αλλά δυστυχώς έχω φωτογράφιση για ένα περιοδικό. Γαμώτο... Είναι πολύ φορτωμένο το πρόγραμμά μου τελευταία. Να δω πότε θα τον συναντήσω."

Εκείνη την ώρα, μπήκε στο σαλόνι η Νίνα ενθουσιασμένη, κρατώντας το κινητό της.

"Κορίτσια, μου ζήτησε να βγούμε!" αναφώνησε και κάθισε απέναντι τους.

"Ποιος, μωρή;" τη ρώτησε η αδελφή της.

"Ο Ντίνος, φυσικά. Ο νέος μας γείτονας. Με έκανε αντ στο Φέισμπουκ και μιλήσαμε. Είναι τόσο γλυκός..." Η Νάντια ένιωσε να βράζει απ' το θυμό της και η Βάσια δεν μπόρεσε να μην το προσέξει...

"Δεν κατάλαβες, χρυσό μου!" είπε με κακία στην αδελφή της. "Ο Ντίνος είναι δικός μου. Σε εμένα μίλησε πρώτη."

"Ναι, αλλά σε εμένα πρότεινε να βγούμε!" είπε με πείσμα η Νίνα και σηκώθηκαν όρθιες, έτοιμες να τσακωθούν.

"Αχ, μην αρχίσετε πάλι να μαλώνετε σαν κοριτσάκια." τους είπε η Βάσια.

Ο δυο αδελφές την αγνόησαν.

"ΟΚ, βγες απόψε μαζί του, αλλά από εκεί και πέρα θα βάλω έναν όρο χωρίς περιορισμούς: όποια προλάβει!" πρότεινε η Νάντια.

"Σύμφωνοι!" δέχτηκε την πρόκληση η Νίνα. Η Βάσια πετάχτηκε πάνω εκνευρισμένη.

"Είδατε τι γυναικάς είναι;!" τους φώναξε. "Αυτός θα σας βάλει να πιαστείτε στα χέρια, να το θυμάστε αυτό! Πάντα έτσι έκανε και δεν πρόκειται να αλλάξει! Πρώτα την έπεσε σε σένα Νάντια, είδε ότι δεν μπόρεσες να βγεις μαζί του και μετά λέει τι να κάνω για να περάσω την ώρα μου; Ας την πέσω στην αδελφή της μπας και μου κάτσει πρώτη και απόψε κιόλας!"

Οι αδελφές έμειναν να την κοιτάζουν απορημένες.

"Μα τι έπαθες στα καλά καθούμενα; Μήπως ζηλεύεις, επειδή τον θες κι εσύ;" τη ρώτησε η Νάντια.

"Αν είναι έτσι, γιατί δεν βρίσκουμε μια λύση ώστε να τον έχουμε και οι τρεις;" πρότεινε η Νίνα μεταξύ σοβαρού και αστείου.

"Είστε απίστευτες. Απορώ γιατί κάνω παρέα μαζί σας." είπε η Βάσια εκνευρισμένη και πήρε την τσάντα της για να φύγει.

Στο δρόμο για το σπίτι της, σκεφτόταν συνεχώς τα λόγια της Νάντιας! Μήπως είχε δίκιο; Μήπως όντως ήταν ζήλια αυτό που ένιωθε, βλέποντας τόσες γυναίκες, συμπεριλαμβανομένης και της Κατερίνας, να περιτρυγιρίζουν τον πρώην της; Όμως η ίδια δεν θα έκανε ποτέ ξανά κάτι μαζί του. Ή μήπως θα έκανε; 

Σύνελθε, Βάσια! είπε στον εαυτό της. Εσύ έχεις τον άντρα σου, τον αγαπάς και σ΄αγαπάει. Δεν πρέπει να πας με άλλον. Σκέψου και τα παιδιά σου! Μη διαλύσεις την οικογένεια σου εξαιτίας του Ντίνου! Δεν αξίζει.

Το απόγευμα, την επισκέφθηκε η Κατερίνα, φέρνοντας κι εκείνη συνταρακτικά νέα.

"Το έκανα με τον Ντίνο." της είπε μόλις κάθισαν.

"Τι;" απόρησε. Άντε πάλι αυτό το συναίσθημα που έμοιαζε με ζήλια.

"Πώς; Πότε; Πού;" ρώτησε σαστισμένη.

"Χθες το μεσημέρι, όταν φύγαμε από εδώ. Πήγα μαζί του μέχρι το σπίτι του και μου λέει όταν φτάνουμε απ' έξω: Θες να ανέβεις για να σε δείξω το τηλεσκόπιο μου;" 

Έχει ακόμα τηλεσκόπιο;! είπε από μέσα της η Βάσια.

"Και όπως το περίμενα, δεν με έδειξε μόνο το τηλεσκόπιο... Είναι φανταστικός εραστής." συνέχισε η Κατερίνα.

"Δεν σε πιστεύω... Και ο έρωτας σου για τον Δημήτρη;"

"Έχεις δίκιο τελικά. Δεν έχω ελπίδες μαζί του. Αύριο κιόλας θα του πω να διακόψουμε και θα σταματήσω να καθαρίζω το σπίτι τους." είπε αποφασισμένη η κουμπάρα της.

"Και μη μου πεις ότι θα αρχίσεις να βγαίνεις με τον Ντίνο...;"

"Δεν ξέρω. Θα δείξει. Αν εκείνος μου πει να βγούμε δεν θα πω όχι."

"Το ξέρεις ότι θα έχει εσένα κι άλλες τόσες." της είπε η Βάσια, σκεπτόμενη όλη αυτή τη φαρσοκωμωδία με τις αδελφές Καλογήρου.

"Φυσικά και το ξέρω." παραδέχτηκε η Κατερίνα. "Δεν θα κάνω σοβαρή σχέση μαζί του. Απλά θα περνάω την ώρα μου."

Ο Ντίνος βγήκε τελικά εκείνο το απόγευμα με τη Νίνα και το ίδιο κιόλας βράδυ την πήγε σπίτι του και έκαναν σεξ, την ίδια στιγμή που η Νάντια έβραζε στο ζουμί της. Τον ήθελε τον Ντίνο και θα έκανε τα πάντα για να τον αποκτήσει. Δεν θα δίσταζε ακόμα και να τον κλέψει απ΄τη μικρή της αδελφή, αν όντως τον κέρδιζε επάξια εκείνη.