Το παρόν έργο πνευματικής ιδιοκτησίας προστατεύεται κατά τις διατάξεις του Ελληνικού Νόμου (Ν. 2121/1993 όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει μέχρι σήμερα) και τις διεθνείς συμβάσεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας. Απαγορεύεται απολύτως η άνευ γραπτής αδείας του συγγραφέα κατά οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο αντιγραφή, φωτοανατύπωση και εν γένει αναπαραγωγή, διανομή, εκμίσθωση ή δανεισμός, μετάφραση, διασκευή, αναμετάδοση, παρουσίαση στο κοινό σε οποιαδήποτε μορφή (ηλεκτρονική, μηχανική ή άλλη) και η εν γένει εκμετάλλευση του συνόλου ή μέρους του έργου.

Τα ακόλουθα αποτελούν μη πνευματική ιδιοκτησία μου και ανήκουν καθαρά στους δημιουργούς τους :
Α) Εικόνες
Β) τραγούδια +μουσική +στιχοι
Γ) Φωτογραφίες

Το παρόν έργο που είναι γραμμένο από εμένα , αποτελεί καθαρά δική μου πνευματική ιδιοκτησία.  Εχει καταχωρηθεί και κατοχυρωθεί νομικά.Απαγορεύεται η αναδημοσίευση, η αντιγραφή και κάθε είδους υποκλοπη του κειμένου χωρίς την δική μου γραπτή άδεια

Η ανάγκη για να γράψεις γεννιέται.... θέλεις να το βγάλεις... να φωνάξεις τις ιδεες σου ,να τις δημιουργήσεις και να τις ολοκληρώσεις...

Ακόμα μια ιστορία μέλλει να ξεκινήσει το ταξίδι της σύντομα... Μια ιστορία που αφορά πολλά μαζί. 

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης είναι ένα από τα  πιο αψυχολόγητα ψυχολογικά φαινόμενα...Πόσο ειρωνικό είναι όλο αυτό άραγε...  θα χαρώ να περάσουμε μαζί ένα μικρό ταξιδάκι μέσα από αυτό...

Όσες με ξέρετε καταλαβαίνετε το είδος που γράφω και σε τι κοινό απευθύνομαι, έχω μελετήσει το θέμα και εύχομαι να το υλοποιήσω όμορφα...

Cast .... ας δούμε τα πρόσωπα μας ...

                   Ρενατα ετών 25

               Bridget Satterlee

                          Iαν ετών 28
                      Toni Mahfud
             

Περίληψη....

Πώς είναι άραγε αυτό το ταξίδι; Πνίγω τον πόνο και χαμογελάω... αφήνω τα ατελείωτα κενά της κατεστραμμένης μου ύπαρξης να γεμίσουν αγαλλίαση... αφήνω τα συντρίμμια της ζωής μου να βρουν αξίες και φωνή... Ναι, φωνή... φωνή για να ουρλιάξουν ότι έζησα... πόνεσα... αρρώστησα και αυτή είναι η τελευταία μου προσπάθεια να γιατρευτω...

Απλώνω το χέρι και πιάνω το δικό του ...

Ίσως μάτια μου να μην ήταν γραφτό μας ... Ίσως μέσα από όλα αυτά να πήραμε το πιο σημαντικό μας μάθημα...

Όχι !! Μη !!! Σταματά να με κοιτάζεις με αυτό το βλέμμα... κλείσε τα όμορφα μάτια σου και πήγαινε στο πιο όμορφο και υπέροχο ταξίδι... πήγαινε κάπου όπου εγώ κι εσυ θα είμαστε ένα...

Καλό ταξίδι αγάπη μου .... σ'αγαπάω...

Καλή μας αρχή... θα πάρει σειρά μετά το δεύτερο βιβλίο της Καταλινας το οποίο αρχίζει στο τέλος του Mission ...

Σας ευχαριστώ από καρδιάς...

Δύο  λόγια για το σύνδρομο της Στοκχόλμης

Το σύνδρομο της Στοκχόλμης μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή τραυματικής συγκόλλησης, η οποία δεν απαιτεί απαραιτήτως ένα σενάριο ομηρείας, αλλά η οποία περιγράφει «ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς που αναπτύσσονται μεταξύ δύο ατόμων, όπου ένα πρόσωπο παρενοχλεί περιοδικά, χτυπάει, απειλεί, κακοποιεί, ή εκφοβίζει το άλλο

Συμπεριφορά:

Θετικά συναισθήματα από το θύμα προς το θύτη (άτομο που το κακοποιεί ή το ελέγχει).
Αρνητικά συναισθήματα από το θύμα προς την οικογένειά του, τους φίλους ή τις αρχές.
Θετικά συναισθήματα από το θύτη προς το θύμα.
Υποστηρικτική συμπεριφορά από το θύμα προς το θύτη.
Ανικανότητα του θύματος να καταστρέψει την "σχέση" του με το θύτη

Aτομα που βρίσκονται σε μια σχέση εξουσίας και φόβου συχνά δημιουργούν συναισθηματικούς δεσμούς με το άτομο που τα κακοποιεί (συναισθηματικά, σωματική, ή πνευματικά).

Στην ουσία είναι η ψυχολογική σύνδεση που αποκτάει το θύμα με τον θύτη... Η εξάρτηση και η άρρωστη "αγάπη" που τρέφει προς το πρόσωπό του .