Edward POV
Εφόσον ο Owen έφυγε με τούς δίσκους, αποφάσισα να κάνω την υποχρέωση μου μίας και ήθελα να την πλησιάσω ώστε να δούνε όλοι και συγκεκριμένα εκείνοι οι μπασταρδοι από πρίν που θέλουν να την κάνουν παιχνίδι ότι έχει παρτίδες μαζί. Κανένας τότε δεν θα τολμήσει να την αγγίξει πριν σκεφτεί για την ζωή του. Έτσι αποφάσισα να την πλησιάσω και να κάτσω στο τραπέζι τους και αυτό έκανα, ενώ οι φίλες τής μείνανε να με κοιτάνε με ανοιχτό το στόμα και με ένα φοβισμένο ύφος στα πρόσωπα τους, ενώ εκείνη με κοιτούσε απορημένη. Κάνεις δεν μιλούσε ενώ τα γύρο τραπέζια προσπαθούσαν να μην κουτσομπολεψουν ώστε να μην τούς ακούσω μιας και ξέρουν όλοι ότι δεν είμαι άνθρωπος που θα δείξει κατανόηση. Έτσι εφόσον κοιταζομασταν για λίγα λεπτά αποφάσισα να τής ζητήσω συγγνώμη για πριν στην βιβλιοθήκη που φάνηκα σαν μάλακας, αν και όλοι εδώ με έχουν συνηθίσει, αλλά δεν το κάνω γιατί το θέλω απλά να περάσω λίγα λεπτά συζητήσεις στο τραπέζι ώστε όλοι να λάβουν το μήνυμα και να απομακρυνθούν από εκείνη αν θέλουν την ζωή τους. Ξαφνικά μία από τις φίλες της έσπασε την αμήχανη ησυχία και την οπτική επαφή των ματιών μάς μίας και την κοιτούσα έντονα για να δώ αν θα μου απευθύνει το λόγο. Ίσως της έχουν πει για μένα, όπως είναι φυσικό θα της έχουν πει τα χειρότερα. Έτσι διέκοψα την οπτική επαφή μεταξύ μάς για να μιλήσω στην περίεργη και όλο αγενεστατη φίλη της!!!

Natalie: Συγνώμη, αλλά γιατί είσαι εδώ Walker?!
Edward: Μμμ... Ναι! Ήρθα να ζητήσω συγγνώμη! ( Καθώς γύρισα το βλέμμα μου να κοιτάξω την μικρή νέα μαθήτρια).
Kayle: Μάλιστα! Συγχωρεμενος! ( Μου είπε με ειρωνία).
Jassica: Kayle έγινε κάτι?!

Edward POV
Πριν κάν να προλάβει να απαντήσει την ερώτηση της φίλης της, ήρθε ο νεαρός που ήρθαν μαζί το πρωί και την πήρε βιαστικά βγάζοντας στην έξω από την αίθουσα της τραπεζαρίας. Μου την έσπασε τόσο πολύ ενώ προσπαθούσα να μην δώσω ιδιαίτερή σημαία και ενώ πήγα να σήκωθω για να φύγω από εκεί μία από τις φίλες της μου έπιασε το χέρι και με προειδοποιησε να μείνω μακριά της. Το μόνο που έκανα ήταν να τής ρίξω το πιο παγωμένο και εξοργισμενο βλέμμα μου και τότε εκείνη έβγαλε το χέρι τής από το μπράτσο μου καθώς έτρεμε ολόκληρη. Έτσι έφυγα από εκεί για πάω να βρω τον Owen. Καθώς οι μέρες περνούσαν και την έβλεπα να μιλάει, να γελάει με εκείνο τον μπασταρδο που έρχονταν κάθε πρωί μαζί του και με τους δύο φίλους του που ο ένας ήταν ο 2 εχθρός μου ο ένας και μοναδικός Steven Dixon, δεν άντεχα να μην την κοιτάω. Κάθε φορά έπιανα τον εαυτό μου να την κοιτάει και όταν το συνειδητοποιούσα νευρίαζα τόσο που πήγαινα στο γήπεδο του μπάσκετ να ξεθυμανω στην μπάλα. Μια μέρα που ήμουν στο διάδρομο με τον Owen και καθώς την παρατηρούσα με την άκρη του ματιού μου ενώ φορούσε την φόρμα της γυμναστικής της που την έκανε τόσο ελκυστική και σέξυ στα μάτια μου κάνοντας την καρδιά μου να αποκτά  ταχυκαρδία. Τότε εκείνη ξαφνικά ταράχτηκε καθώς είχε ξεχάσει κάτι στο γυμναστήριο και έτσι την ακολούθησα για να μάθω τι σχέση είχε με αυτό τον μπασταρδο που είναι όλο δίπλα τής. Έτσι βρέθηκα μπροστά της με μία μπάλα του μπάσκετ υποτίθεται για να παίξω. Αμέσως μόλις μπήκα μέσα στο γήπεδο του μπάσκετ και έκανα αισθητή την παρουσία μου οι ματιές μας συναντήθηκαν, αλλά εκείνη γρήγορα διέκοψε την σύνδεση μεταξύ μάς διαφοροντας για μένα. Αμέσως μου ήρθε η εικόνα στο μυαλό μου με εκείνη και τον μπασταρδο κολιτσιδα της καθώς χωρίς να το σκεφτώ βρισκόμουν ήδη μπροστά τής και την είχα σταματήσει βάζοντας το χέρι μου στο τοίχο της σκάλας για να κόψω το δρόμο της. Εκείνη γύρισε και με κοίταξε με ένα περίεργο ύφος! Να μου πείτε γιατί δεν βάζω τα κοπρόσκυλα του πατέρα μου που με ακολουθούν παντού και πάντα να ψάξουν πληροφορίες για εκείνη ή τον μπασταρδο κολιτσιδα της?! Γιατί πολύ απλά δεν θέλω να την φοβήσω και είπα ότι θα μείνω μακριά της, αλλά τώρα τι κάνω?! Τότε εκείνη με έβαλε από τις αλλοπρόσαλλες σκέψεις του μυαλού μου με την γλυκιά φωνή της!

Kayle: Συγνώμη, αλλά μπορείς να πάρεις το χέρι σου να περάσω?!
Edward: Όχι πρίν μου δώσεις κάποιες απαντήσεις!!!
Kayle: Συγνώμη δεν σε ξέρω και φυσικά δεν θέλω να σε μάθω!
Edward: ( Αμέσως κατάλαβα ότι ήξερε για μένα όπως κάθε άνθρωπος στην πόλη και ενώ πήγε να φύγει εγώ για ακόμα μια φορά την σταμάτησα καθώς μπήκα μπροστά της και εκείνη έπεσε πάνω μου χτυπώντας το κεφάλι της στο στήθος μου!) Να ξέρεις πάντα παίρνω αυτό που θέλω!
Kayle: Σταματά να με ενοχλείς γιατί θα φωνάξω τον αδελφό μου!!! Φυσικά αυτό δεν ήθελες να μάθεις?! Πάντα με καρφώνεις με ένα εξοργισμένο και απορίας βλέμμα όποτε είμαι δίπλα στον αδερφό μου!

Edward POV
Με άφησε άφωνο καθώς δεν περίμενα να το είχε καταλάβει μόνο με ένα βλέμμα μου. Ήταν τόσο έξυπνη και παρατηρητική που είχα χαθεί ενώ εκείνη είχε ήδη φύγει όταν εγώ συνήλθα. Η καρδιά μου χτύπησε πολύ γρήγορα, το σώμα μου έλεγε και αυτές τις μέρες βρίσκομαι περισσότερο στις σκέψεις μου για εκείνη παρά στο πραγματικό κόσμο. Όμως όλα αυτά είναι πρωτόγνωρα για μένα που μόνο εκείνη μου τα δημιούργησε. Τότε το κινητό μου χτύπησε και με ξύπνησε από το βαθεί σκοτεινό λήθαργο τών θλιβερών αναμνήσεων που με είχε συνεπάρει σε όλη την σύσκεψη με τούς στελέχους που θέλουν να πάρω εγώ την εξουσία της MAFIAS μιας και πήραν πολλά ποσοστά από μένα. Τουλάχιστον οι περισσότεροι καθώς και κάποιοι απολύθηκαν.

Τέλος flashback! ( Προς το παρόν).

Edward POV
Όλοι με κοιτούσαν αμήχανα και παράξενα καθώς το κινητό χτυπούσε επί πολλά λεπτά και εγώ βρισκόμουν χαμένος στο σκοτεινό λήθαργο του παρελθόντος. Το κινητό συνέχιζε να χτυπάει ασταμάτητα μίας και ήταν ο πατέρας αν φυσικά αυτός είναι πατέρας. Αναστέναξα βαριά ενώ τους έδιωξα όλους για τα γράφεια τους και πρίν εξαφανίστουν από τα μάτια μου τους διέταξα να βάλουν μπροστά το πρώτο στάδιο για να πάρω ότι δικαιωματικά μου ανήκει. Εφόσον φύγανε οι μεγάλοι στελεχοι, αμέσως σήκωσα το τηλέφωνο για να ακούσω δεν ξέρω και εγώ τι θα είχε να μου προσάψει και να κατηγορήσει το τέρας ο πατέρας μου.

Κλήση!

Edward: Ναι!!! ( Είπα ξερά).
Dexοn Wolker: Πού είσαι??!
Edward: Στο γραφείο!
Dexon Walker:  Σε 1 ώρα να είσαι στο αεροδρόμιο! Πετάς για Μελβούρνη!
Edward: Για ποιο λόγο?!!!
Dexon Walker: Θα πας να πάραλαβεις την νέα οικογένεια σου, την αδερφή σου και την μητέρα σού!!! Φερσου σαν άνθρωπος, αλλιώς θα σε διώξω από την εταιρεία!!!
Edward: ΠΟΙΌΝ ΑΠΕΙΛΉΣ?!
Dexon Walker.....!

Τέλος κλήσης!

Edward POV
Αμέσως το κινητό το πέταξα στο τοίχο και έγινε χίλια κομμάτια! Δεν σταματάει να με απηλει κάθε μέρα, όμως μένω για να του αποδείξω ότι εγώ αξίζω όσα αξίζει και όλα μικρότερος αδερφός μου. Έτσι καθώς ενήμερωσα την γραμματέα μου για την έξοδο μου και ενώ ο Owen μου έδωσε νέο κινητό τηλέφωνο ξεκίνησα για το αεροδρόμιο.

Την ίδια ώρα στην αντίπαλη Μαφία του Colin Brus! Ο Kris και οι παρέα του ξεκίνησαν το σχέδιο της έρευνας τους.

Νέο κεφάλαιο από μένα για σάς.

Τί λέτε να πήγε στραβά στο σχέδιο του Kris και της παρέας του?!

H Vivianna αντιμέτωπη με τον Edward Walker και όχι μόνο 😈😜😉.

Τα λέμε στο επόμενο καλό βράδυ φατσούλες μου. 🌃 😴💤💗