Δεν μπορώ να πιστέψω αυτά που ακούω. Περίμενα ότι ο "Κωνσταντίνος" κρύβει κάτι, αλλά εδώ στην ουσία δεν ήξερα ούτε ποιος είναι. Μου αναφέρει την τρελή ιστορία με τον αδελφό του και δεν ξέρω πως να αντιδράσω. Από την μια πλευρά η ηθική μου δεν μου επιτρέπει να αφήσω να συνεχιστεί άλλο αυτή η κοροϊδία, από την άλλη ο πληγωμένος μου ερωτευμένος εαυτός σκέφτεται αν έχει την δύναμη να τον καταστρέψει ουσιαστικά λέγοντας την αλήθεια. Τον ρώτησα τρεις τέσσερις φορές αν μου κάνει πλάκα. Τον ρωτάω το σημαντικότερο.

    - Οι γονείς σου το γνωρίζουν αυτό; Πες μου ότι δεν είναι όλη σου η ζωή ένα ψέμα.  Πήρες την θέση του αδελφού σου που δεν γνωρίζεις καν αν ζει. Πώς μπορείς και το κάνεις αυτό;
  
  Μιλάει κυνικά.

    - Οι γονείς μου ζούνε το παραμυθάκι τους. Είναι πολύ καλύτερα γι' αυτούς έτσι. Πιστεύεις ότι θα ήταν καλύτερα ακόμα να τον έψαχναν; Τον αναζήτησα πρώτα και μετά πήρα την θέση του. Επίσης, μπορεί να μην το ξέρεις αλλά με είχαν εγκαταλείψει, δίνοντας με σε άλλη οικογένεια και βρέθηκα με χρέη. Γιατί να μην έχω την ευκαιρία να έχω χρήματα που ανήκανε και σε μένα; Μην το τραγικοποιείς.

    Όσο τον ακούω, τόσο συνειδητοποιώ το χάσμα ιδεών μεταξύ μας. Το θεωρεί φυσιολογικό και δεν αισθάνεται καθόλου τύψεις. Δεν καταλαβαίνει το μέγεθος και τις συνέπειες των πράξεών του. Για εκείνον ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και δεν υπολογίζει ούτε την οικογένεια του, το αίμα του. Είναι ψυχρός απέναντι τους, άδειος από κάθε συναίσθημα. Δεν θέλω να είμαι μαζί με τέτοιο είδος άνθρωπο. Άσε που δεν είναι τίποτα αληθινό πάνω του. Του μιλάω με αυστηρό τόνο.

    - Τίποτα από όλα αυτά που έχεις τώρα δεν σου ανήκει. Τα διεκδίκησες με τον πιο παράλογο τρόπο. Ούτε καν δικό σου όνομα δεν χρησιμοποιείς. Δεν μπορώ να είμαι μαζί σου σε αυτό το θέατρο παραλόγου. Αν θες να υπάρχει περίπτωση να είμαστε μαζί, θα πρέπει πρώτα να συστηθείς σε όλους με την πραγματική σου ταυτότητα. Αλλιώς θα αναγκαστώ να τους ενημερώσω εγώ για την αλήθεια.

    - Εντάξει. Κάνε ότι θέλεις Έλενα. Εγώ θα συνεχίσω αυτό που πρέπει και δεν θα αφήσω τυχόν εμπόδια να τα διαλύσουν όλα. Να ξέρεις όμως, ότι αν τα αποκαλύψεις όλα τώρα, θα κινδυνέψεις. Κάποιος έχει επίγνωση των πραγμάτων και με απείλησε με εσένα όσο ήσουν στην άγνοια. Τώρα που είσαι ενήμερη σίγουρα θα έχει περισσότερους λόγους να τα βάλει μαζί σου.

    Κοιτάζω απευθείας τα μάτια του μήπως εκφράζουν κάποιο συναίσθημα, αλλά δεν εντοπίζω το παραμικρό. Ούτε θυμό διακρίνω, ούτε ίχνος στεναχώριας. Ωστόσο η αιτία της σημερινής επίθεσης που δέχτηκα από τον άγνωστο, είναι οι πράξεις του Κωνσταντίνου. Η αλήθεια βγαίνει πάντα στο φως, έτσι και στην προκειμένη περίπτωση. Όσο το σκέφτομαι τόσο διχάζομαι. Είμαι με το δίκιο, αλλά ένα κομμάτι μου ανησυχεί για την τύχη του. Θα έχει σοβαρές επιπτώσεις για τον ίδιο. Πηγαίνω να φύγω και με σταματάει.

    - Περίμενε. Θέλω μια χάρη πριν φύγεις. Ένα φιλί. Με λένε Αντώνη.

   Με πιάνει στον αγκώνα και με πλησιάζει. Τον κοιτάζω μέσα στα μάτια προσπαθώντας να τον καταλάβω. Βέβαια η τελευταία του φράση σε συνδυασμό με το βλέμμα του μου αποκαλύπτουν το μικρό ένοχο μυστικό του. Θέλει να με φιλήσει, γνωρίζοντας την πραγματική ταυτότητα του και να τον αποκαλέσω με το όνομα του. Ενώνει τα χείλη μας και όσο να μην θέλω επηρεάζομαι από την στενή επαφή μας. Χρειάζεται όλη μου την ψυχική δύναμη για να απομακρυνθώ και άθελά μου να ψελίσσω Αντώνης καθώς έχει κολλήσει το μυαλό μου στην τελευταία φράση του. Φεύγοντας πια από το σπίτι του για να σκεφτώ καθαρά, του λέω το συμπέρασμα μου.

    - Χρειάζεσαι ψυχολόγο.

    - Έχω κλείσει και μάλιστα πρώτο τραπέζι στην συνέδρια του ψυχολόγου εν ονόματι Οικονομόπουλος. Ξέρεις πόσο κοστίζει αυτή; Αν θες έλα μαζί μου.

    Μετά από αυτό αποχωρώ. Δεν έχει νόημα να αναλύσουμε το θέμα από την στιγμή που δεν βγάζουμε άκρη. Έχουμε εντελώς αντίθετα πιστεύω. Δεν ξέρω τι να σκεφτώ πρώτα στην συγκεκριμένη περίπτωση. Τους γονείς που ζούνε ένα ψέμα και δεν γνωρίζουν ότι χάθηκε το ένα τους παιδί; Τον αδελφό του που έχει χαθεί και αυτός επωφελείται από όλα όσα του ανήκουν; Ίσως αν δεν είχε πάρει την θέση του, να είχε βρεθεί τώρα μια απάντηση στην εξαφάνιση του. Με την σκέψη αυτή αποφασίζω ποια θα είναι η τρίτη μου ευχή.

     Να γίνει κάτι ώστε να είναι σαν να σβηστεί η γνωριμία μας. Σαν να μην γνωριζόμαστε.

    Όσο περπατάω τόσο τα ερωτήματα μου αυξάνονται. Θυμάμαι όμως και ο όνειρο μου που με είχε προειδοποιήσει ότι θα φτάσω στο σημείο να κάνω αυτή την ευχή. Άραγε να είναι δυνατόν μην γίνει όλο το σκέλος του ονείρου πραγματικότητα; Μην εμφανιστεί εκείνος την ώρα που κρατάω το μπουκάλι και πέσουμε και οι δυο; Αν το κάνω χωρίς να με πάρει είδηση θα το πετύχω. Τώρα θα περιμένει τους γονείς του, οι οποίοι θα του αποσπάσουν την προσοχή.

    Πρέπει να φύγω άμεσα γιατί Θεσσαλονίκη. Όχι μόνο για να κάνω την ευχή χωρίς να προλάβει εκείνος να με εμποδίσει, αλλά και για να ακούσω την νομική γνώμη του φίλου μου του Άκη. Δεν έχω ιδέα τι πρέπει να κάνω και όσο ερωτευμένη και να είμαι,δεν γίνεται να το αφήσω έτσι. Επίσης το βασικότερο πρέπει να δω τι θα κάνω, καθώς έγινα στόχος στον άγνωστο που γνωρίζει την αλήθεια. Μου επιτέθηκε λες και φταίω για να εκδικηθεί τον Κωνσταντίνο, Αντώνη, ή όπως αλλιώς τον λένε. Οφείλω να είμαι προσεκτική και να μάθω ακριβώς τι έχει γίνει. Πώς ενημερώθηκε για όλο αυτό; Ποιος να είναι άραγε και τώρα εμφανίστηκε για να πάρει εκδίκηση;

    Σας ευχαριστώ πολύ!! Τ κάνετε; Πώς είστε; Εύχομαι ν περνάτε τέλεια και να σας άρεσε το κεφάλαιο. Φιλιά