Ξυπνάω στο σπίτι του Κωνσταντίνου μετά την παρολίγο επίθεση του αγνώστου και τον ψάχνω αμέσως. Κατευθύνομαι προς το καθιστικό και ακούω φωνές. Όταν φτάνω, βλέπω το αγόρι μου με την Μαρία και τον κολλητό του, οι οποίοι σταματούν αυτόματα οποία συζήτηση είχαν. Αναρωτιέμαι τι έγινε, μοιάζει λες και κάνουν συμβούλιο. Η καλύτερη μου φίλη αμέσως έρχεται προς το μέρος μου με ανησυχία και αρχίζει τις ερωτήσεις.

    -Είσαι καλά κοριτσάκι μου; Τι έπαθες;

    - Εγώ καλά είμαι, εσείς είστε κάπως. Τι έχει γίνει; Γιατί δεν απαντάς; Κωνσταντίνε;

   Μόλις ακούνε την ερώτηση μου τα δύο αγόρια της κοιτάζουν με αγωνία την κολλητή μου, η οποία δείχνει να μην ξέρει τι να κάνει. Της έχω απόλυτη εμπιστοσύνη ότι θα πράξει το καλύτερο για μένα. Ότι πρέπει να το γνωρίζω, θα μου το αποκαλύψει. Σύντομα βρίσκει τον εαυτό της και με χαμόγελο μου μιλάει.

     - Μήπως θα ήταν προτιμότερο να τον αναφέρεις και με κανένα άλλο όνομα που και που για να κόψεις αντιδράσεις; Όχι τίποτα άλλο βλέπω ότι είναι ζηλιάρης, με ρωτάει συνέχεια για τον Άκη επειδή τον ανέφερα. Αλήθεια, τι κάνει αυτό το καλό παιδί; Δεν του λες να έρθει να σε βοηθήσει καθόλου, να σου δώσει καμία συμβουλή;

   Όσο μου μιλάει η Μαρία, ο Κωνσταντίνος πάει να πνιγεί δύο τρεις φορές και βήχει. Τι έπαθε τώρα αυτός; Ωστόσο, δεν καταλαβαίνω ούτε τον συνειρμό της κόλλητης μου με τον  φίλο μου τον δικηγόρο. Τι συμβουλές να χρειάζομαι από τον Άκη;  Της το αναφέρω κιόλας.

   - Τι είδους βοήθεια να μου προσφέρει ο Άκης; Δεν έκανα κάτι παράνομο κι ούτε σκοπεύω. Για το περιστατικό που μου έτυχε, δεν θα το τραβήξω τόσο.

    - Λοιπόν, ξέρεις θα σε αφήσω τώρα όμως, γιατί πρέπει να πάω στο εστιατόριο. Έφυγα για λίγα λεπτά. Θα τα πούμε μετά όμως εμείς. Οι δυο μας.

   Η αλήθεια είναι πως όσο μιλάει με μπερδεύει και περισσότερο. Την χαιρετάω όμως για να πάει στην δουλειά της. Φυσικά την ακολουθεί ο Αλέξανδρος και έτσι μένω μόνη μου με  το αγόρι μου. Τον κοιτάζω με απορημένο βλέμμα προκειμένου να μου δώσει αυτός τις εξηγήσεις. Αναστενάζει και εφόσον το σκέφτεται καλά καλά μου απαντάει.

    - Έρχονται εκτάκτως οι γονείς μου, επειδή τους το ζήτησα και εγώ, για να μην σε αφήσω μόνη μετά από αυτό και εξαιτίας κάποιων άλλων γεγονότων. Μόνο να σε ενημερώσω ότι έρχονται με άγριες διαθέσεις, θέλουν να γνωρίσουν την κοπέλα που με κρατάει στην Πάρο. Φοβούνται μην εξαφανιστώ ξαφνικά. Είσαι έτοιμη γι'αυτό;

    Η αλήθεια είναι πως μου ήρθε απότομο. Είναι νωρίς ακόμα για οποιαδήποτε επισημοποίηση της σχέσης και για γνωριμίες με γονείς. Αν το πιστεύω εγώ μια, το ίδιο θεωρεί επί εκατό ο Κωνσταντίνος. Για κάποιο λόγο όμως έχει ανάγκη να καθησυχάσει τους γονείς του και να δείξει ένα άλλο πρόσωπο από αυτό που είναι. Δεν μπορώ βέβαια να αρνηθώ μια απλή συνάντηση μαζί τους. Του γνέφω το κεφάλι μου θετικά και εκείνος αρχίζει να μου εξηγεί.

     - Μην ανησυχείς, θα σε συμπαθήσουν πολύ, απλά θα σου πω δυο πράγματα να προσέξεις. Δεν χρειάζεται να αναφέρεις και πολλά για τον Αλέξανδρο. Επίσης πριν δύο χρόνια περίπου είχα εξαφανιστεί για παραπάνω από ένα μήνα χωρίς να έχω επικοινωνήσει μαζί τους. Το είχαν αναφέρει ως εξαφάνιση. Γι'αυτό κιόλας τώρα επιδιώκουν μαζί μου καθημερινή επικοινωνία και είναι ανήσυχοι που όλο αναβάλλεται η επιστροφή μου στην Θεσσαλονίκη. Σίγουρα κάτι θα αναφέρουν γι'αυτό.

   Τον ρωτάω το αυτονόητο.

   - Και εσύ γιατί είχες εξαφανιστεί για τόσο διάσημα χωρίς να επικοινωνήσεις μαζί τους. Γιατί το έκανες αυτό στους ανθρώπους;  Πού ήσουν;

    - Να μην σε νοιάζει!

    Μένω εμβρόντητη με τον τρόπο του. Δεν μπορώ να τον καταλάβω ώρες ώρες. Τον ρωτάω κάτι απλό και αυτονόητο και δεν απαντάει. Τι έγινε πάλι με την εξαφάνιση του και  δείχνει τόσο ευέξαπτος; Παίρνω τα πράγματα μου, αλλά με σταματάει. Δείχνει μετανιωμένος για την απότομη απάντηση του, οπότε περιμένω να δω τι θα μου πει.

    - Ήθελα κάποια απόσταση εκείνη την στιγμή από τους δικούς μου. Μην φεύγεις έτσι αμέσως.

    Δεν με πείθει η απάντηση του. Εδώ πέρα μου κρύβουν κάτι πολύ σοβαρό και είναι πια ολοφάνερο. Θα ρίξω και το τελευταίο.μου χαρτί ώστε να μου αποκαλύψει ο ίδιος την    αλήθεια. Τον κοιτάζω στα μάτια και τον προειδοποιώ.

    - Πες μου την αλήθεια. Τι έχει γίνει. Απλό την στιγμή που το γνωρίζει η Μαρία είναι θέμα ωρών να το μάθω και θα είναι καλύτερα να μου το ανακαλύψεις εσύ ο ίδιος. Αν έχεις κάνει κάτι πρέπει να το γνωρίζω από σένα. Αλλιώς δεν πρόκειται να σε συγχωρέσω. Και δεν θα γνωρίσω τους γονείς σου, αν δεν με εμπιστεύεσαι.

     Νιώθω την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά και εύχομαι να με εμπιστευτεί. Φοβάμαι γι'αυτό που πρόκειται να ακούσω, αλλά πρέπει να γνωρίζω εφόσον αφορά τον ίδιο. Δείχνει να έχει παραδόσει τα όπλα και με ρωτάει.

   - Αν δεν με συγχωρέσεις έτσι κι αλλιώς;

   - Πες μου για να κρίνω τι θα κάνω.

   Με πλησιάζει τόσο πολύ και με κοιτάζει μέσα στα μάτια. Με ακουμπάει τρυφερά στο μάγουλο και παίρνει ανάσες, λες και θέλει να πάρει δύναμεις. Είμαι ερωτευμένη μαζί του. Παρά τα μυστικά του οι κινήσεις του με επηρεάζουν όσο δεν θα έπρεπε.

    - Έλενα δεν είμαι αυτός που σου συστήθηκα. Πρέπει να γνωριστούμε από την αρχή.