Κωνσταντίνος/ Αντώνης pov

   Έχουν έρθει οι γονείς μου και δεν με αφήνουν σε ησυχία. Νευριάζω από μέσα με τον αδελφό μου που τους είχε μάθει έτσι και για να μην με καταλάβουν πρέπει να συνεχίζω το ίδιο τροπάριο. Βέβαια δεν γνωρίζω μέχρι πότε θα το αντέξω. Η μητέρα μου η Δήμητρα με ρωτάει τι έχω και τι έγινε με την κοπέλα που έχω δεσμό.

    - Παιδί μου επειδή σε ξέρω, καταλαβαίνω. Αν έχεις κάνει κάτι λάθος, αναγνώρισε το και διεκδίκησε την πάλι. Αν νιώθει πράγματα για σένα, θα είστε πάλι μαζί.

    Γελάω από μέσα μου ειρωνικά. Παριστάνει την καλή μάνα που τα νιώθει όλα, ενώ στην ουσία τίποτα δεν καταλαβαίνει. Από μητρικό ένστικτο μηδέν, αλλιώς θα γνώριζε την πραγματική μου ταυτότητα χωρίς να της πω το παραμικρό. Όσο για την Έλενα, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Για να δεχθεί να με ακούσει, μου έθεσε όρο να αυτοκαταστραφώ λέγοντας την αλήθεια σε όλους. Από εκείνη την στιγμή με αφήσει ολομόναχο. Μου έρχονται στο μυαλό κάτι στίχοι από ένα τραγούδι που ακούγεται συχνά.
Ένα σκοτάδι αχανές
Και του μυαλού μου οι φωνές
Με έχουν τρελάνει
Στην απομόνωση που μ' άφησες εσύ
Που 'χεις καρδιά συνηθισμένη να μισεί
Δεν βλέπω να έρθει το πρωί
Η απουσία σου μπορεί να με ξεκάνει

   Σκεφτόμενος αυτά ξεσπάω στην Δήμητρα λέγοντας λόγια χωρίς δεύτερη σκέψη.

    - Αν θες να λέγεσαι καλή μάνα, ψάξε τον γιο σου που έδωσες για υιοθεσία και μην ασχολείσαι μαζί μου.

   Την βλέπω να σοκάρεται από την επίθεση μου. Δύο ολόκληρα χρόνια ποτέ δεν έχω αναφερθεί στην υιοθεσία μου από τον φόβο μην πω κάτι και προδοθεί η αληθινή ταυτότητα μου. Βλέπεις κυρία Δήμητρα δεν είσαι αλάνθαστη για να συμβουλεύεις εμένα, που με άφησες σε μικρή ηλικία. Τουλάχιστον με αυτόν τον τρόπο σταματάει να το παίζει ψυχολόγος. Τον μόνο που λυπάμαι από την οικογένεια μου είναι ο αδελφός μου, ο οποίος εξακολουθεί να αγνοείται. Αυτό που κατάφερα να μάθω ως πιο σημαντικό στοιχείο, είναι ότι έπινε πολύ πριν την εξαφάνιση του και πήγαινε σε κακόφημα μπαρ σαν να είχε μπλέξει.

   Από την στιγμή που με αφήνει στην ησυχία μου, καλώ μια ακόμα φορά την Έλενα. Δεν μπήκε για ένα λεπτό στο κόπο να προσπαθήσει να δει την δική μου οπτική γωνία, λες και δεν την νοιάζει. Καταλαβαίνω το μέγεθος της πράξης μου, αλλά δεν άντεχα άλλο να ψάχνω καθημερινά ένα πιάτο φαγητό και να μην μπορώ να βοηθήσω κάπως στην αναζήτηση του αδελφού μου. Όταν πήρα την θέση του και τα λεφτά του με τρόπο άρχισα να κάνω έρευνες τι απέγινε. Ακόμα και τώρα χρησιμοποιώ όλα τα μέσα για να συλλέγω πληροφορίες για την εξαφάνιση του. Στο συμπέρασμα που έχω καταλήξει είναι ότι η κρύβεται κάπου εσκεμμένα ή τον σκότωσαν και εξαφάνισαν τελείως τα ίχνη του.

    Στην συνέχεια ετοιμάζομαι να πάω στο εστιατόριο που δουλεύει η φίλη της. Δεν γίνεται να μην γνωρίζει που βρίσκεται η Έλενα. Πρέπει να την πείσω να μου πει. Λέω στους γονείς μου ότι έχω μια δουλειά και ξεκινάω. Είναι λες και με επηρέασαν τα λόγια της μητέρας μου και ας μην το ήθελα. Οφείλω να δοκιμάσω κι άλλο μαζί της. Φτάνω στο μαγαζί και παίζει το τραγούδι που ακούγεται παντού το τελευταίο καιρό.

    " Με την ψυχή μου δεν τα βρήκα πουθενά. Στέγνωσα θάλασσες και γκρέμισα βουνά, γιατί εκείνα που τα ήθελα πολύ ποτέ δεν ήρθαν. Με το όνειρο μου χτυπημένο στα φτερά, έξω από του σύμπαντος την άρρωστη χαρά, έξω από του κόσμου τα παραμύθια."

   Η αλήθεια είναι ότι δεν ακούω αυτό το είδος μουσικής, αλλά το συγκεκριμένο νομίζω ταιριάζει στην παρούσα φάση της ζωής μου και δεν θέλω να το ακούω. Ευτυχώς από τις σκέψεις με βγάζει η Μαρία η οποία μου απευθύνει τον λόγο μόλις με βλέπει.

   - Τι θες εσύ εδώ; Δεν θα ησυχάσω ποτέ από σένα ή από τον φίλο σου; Πιστεύεις μπορώ να ασχολούμαι συνέχεια με τα μυστικά σου;

    - Έχεις και εσύ τα μυστικά σου από την φίλη σου σωστά; Δεν της έχεις πει για το φλερτ σου με τον κολλητό μου και το φιλί σας. Που βρίσκεται τώρα; Μπορεί να κινδυνεύσει.

   Θυμώνει με την υπενθύμιση μου, αν και στην αρχή δείχνει να αισθάνεται αμηχανία. Ναι, δεν είναι το ίδιο αλλά και εκείνη κρατάει πράγματα για τον εαυτό της, όπως κάνω και εγώ αναγκαστικά δύο χρόνια. Μου απαντάει με ερώτηση.

    - Εσύ τι θέλεις για να καταλάβω; Να μην κινδυνεύσει ή ενδιαφέρεσαι γενικά τι κάνει; Γιατί δεν την αφήνεις λίγο να χωνέψει όσα έμαθε; Κάτι που έπρεπε να γίνει πριν τα φτιάξετε. Να της είχες μιλήσει ο ίδιος πριν φτάσει εκεί το θέμα.

    Αναστενάζω. Γιατί επιμένει να τα ξέρει όλα και με ρωτάει τόσα; Τι επιδιώκει; Να της κάνω ερωτική εξομολόγηση για την φίλη της; Έτσι και αλλιώς με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα ανακαλύψω που είναι. Της τάζω πολλά λεφτά αλλά είναι ανένδοτη. Με παίρνει κυριολεκτικά μια ώρα με το ρολόι στο χέρι να την πείσω να μου αποκαλύψει ότι έχει πάει Θεσσαλονίκη. Χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς να ενημερώσω τους γονείς μου, καθώς θα επιστρέψω την ίδια μέρα, ενημερώνω τον πιλότο που τους έφερε να με πάει αμέσως με το ιδιωτικό μας αεροπλάνο στην συμπρωτεύουσα.

    Δεν παίρνω τίποτα μαζί μου και πηγαίνω στο αεροδρόμιο επιτόπου. Ο καιρός είναι άστατος με θυελλώδεις ανέμους. Σήμερα έχει οκτώ και εννιά μποφόρ ανά τόπους. Κατά την διάρκεια του σύντομου ταξιδιού, καθώς διαρκεί μόνο σαράντα λεπτά αεροπορικώς, σκέφτομαι τι μπορώ να πω στην Έλενα, ώστε να μας δώσει μια ευκαιρία. Πρώτη φορά ασχολούμαι τόσο με γυναίκα και δεν με καταλαβαίνω. Ποτέ δεν έχω προσπαθήσει θα καμία. Ίσως είναι άσκοπο όλο αυτό όμως κάτι με τραβάει να το δοκιμάσω. Κάτι τέτοιες ώρες νιώθω ότι παίρνει υπόσταση η αρχαία φράση το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον. Είναι κάποια πράγματα σαν να μην μπορείς να τα αλλάξεις, απλά είναι γραμμένο να τα πράξεις και να τα ακολουθήσεις χωρίς να έχεις την δυνατότητα να τα αποφύγεις.

   Όσο πετάμε για κάποια στιγμή κλείνω τα μάτια μου και σύντομα βλέπω τον αδελφό μου μπροστά μου. Τον κοιτάζω με απορία. Με πλησιάζει και μου λέει να προσέχω, δίνοντας μου κάτι στο δεξί χέρι. Αυτόματα ξυπνάω και συνειδητοποιώ πως είδα όνειρο. Ποτέ δεν έχω δει κάτι ανάλογο. Το περίεργο είναι ότι βλέπω πως όντως έχω στο δεξί μου χέρι τον χρυσό σταυρό που φοράω. Φαίνεται χωρίς να το καταλάβω μου έπεσε κατά την διάρκεια της πτήσης. Στην αρχή σκάλωσα πως έγινε αυτό αλλά είδα από την αλυσίδα μου ότι είχε πέσει ο σταυρός. Τον βάζω στο πορτοφόλι μου μέχρι να τον φτιάξω.

    Φτάνω στην Θεσσαλονίκη και η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω που να κατευθυνθώ πρώτα. Σπίτι της ή στο μέρος που είχαμε πρώτο συναντηθεί; Ποιες οι πιθανότητες να την βρω σε κάποια από τα δύο μέρη; Επιλέγω να πάω πρώτα στην νέα παραλία του Θερμαϊκού στις ομπρέλες όπου την είχα γνωρίσει λόγω ώρας. Είναι η ώρα του ηλιοβασιλέματος και πιθανόν να έχει και η ίδια την ιδέα να βρίσκεται εκεί. Έχει αρκετούς περαστικούς και αρχίζω να την ψάχνω. Την εντοπίζω σε ένα σχετικά ήσυχο σημείο να είναι μόνη της και να αγναντεύει την θάλασσα με ένα άσπρο αέρινο φόρεμα.

    Την πλησιάζω και παρακολουθώ τα μεγάλα κύματα σκάνε μέχρι έξω με αποτέλεσμα να είναι η προβλήτα γεμάτο νερό. Κρατάει ένα μπουκάλι στο χέρι της και μέσα έχει ένα χαρτί, χωρίς να με έχει πάρει είδηση ακόμα. Τότε θυμάμαι που έχω ακούσει για τις ευχές που κάνουν και δήθεν πραγματοποιούνται. Δεν πιστεύω εγώ σε αυτά είναι η αλήθεια. Λέω το όνομα της και τότε φανερά τρομαγμένη γυρίζει στο μέρος μου. Ταράζεται λες και βλέπει κάποιο τέρας της κολάσεως.

    - Έλενα μην φοβάσαι. Εγώ είμαι εδώ απλά για να μιλήσουμε. Καταλαβαίνω το λάθος μου, το αναγνωρίζω αλλά πρέπει να με ακούσεις.
 
    Τότε ακούγεται από ένα αυτοκίνητο για μια ακόμη φορά το γνωστό τραγούδι. " Πάνω μου, πάνω μου το λάθος, έκπτωτος άγγελος μοναχός. Διώξε με αυτό την αγκαλιά σου κόψε με από τα φτερά σου. Η Έλενα πάντως συμπεριφέρεται σαν να παρακολουθεί εφιάλτη.

     - Φύγε σε παρακαλώ. Δεν έπρεπε να είσαι εδώ.

    Πάω να την πλησιάσω αλλά εκείνη κάνει βήματα πίσω, χωρίς να βλέπει πίσω της. Σκοντάφτει σε κάτι και με τα νερά που έχει στην προβλήτα γλιστράει και καταλήγει στην θάλασσα καθώς βρισκόταν κοντά προκειμένου να κάνει την ευχή με το μπουκάλι της. Παρακολουθώ την σκηνή με κομμένη την ανάσα. Τα κύματα είναι μεγάλα και η θάλασσα εδώ επικίνδυνη. Χωρίς δεύτερη σκέψη τρέχω και κάνω μια βουτιά μαζί της προκειμένου να την βγάλω. Βγαίνω στην επιφάνεια του νερού και την βλέπω. Είμαι έτοιμος να πάω στο μέρος της, όμως με προλαβαίνει ένα κύμα που σκάει πάνω μου και με παρασέρνει προς την προβλήτα.
  

Εύχομαι να περνάτε καλά. Πώς σας φάνηκε το κεφάλαιο; Το κορίτσι μας πήγε να κάνει την ευχή της, αλλά η κατάσταση ξέφυγε πολύ και ο εφιάλτης της έγινε πραγματικότητα... Τι πιστεύετε ότι θα γίνει;