Είναι κάποιες μέρες που δεν έχω μιλήσει με τον Κωνσταντίνο. Δεν μπορώ να καταλάβω αν εγώ τον αποφεύγω ή το αντίθετο. Το ίδιο κάνω και με την Μαρία και τα καταφέρνω, γιατί φαίνεται να είναι σκεπτική αρκετά. Όμως τώρα πιστεύω ήρθε η ώρα να μάθω τι την απασχολεί και να έχουμε μια ειλικρινή συζήτηση οι φιλενάδες. Φυσικά έχουμε μέσα στα πόδια μας την κυρία Γεωργία, η όποια εμφανίζεται ανά διαστήματα. Όταν μένουμε μόνες με την κολλητή μου την ρωτάω.

    - Τι έχει γίνει με σένα; Αν θες να σου πω εγώ, θα ανοιχτείς και εσύ.

    Με κοιτάζει σαν να το σκέφτεται και τελικά μου αποκαλύπτει.
  
    - Με φίλησε ο Αλέξανδρος. Δεν μου αρέσει να μιλάω γι'αυτό, είναι σαν να μην συνέβη. Έχω σχέση και δεν έχω σκοπόνα μπλέξω με άλλον. Εσύ τι έχεις;

    Ελέγχω την ματιά της, μήπως αντιληφθώ περισσότερα για την συναισθηματική της κατάσταση. Είναι ακόμα ταραγμένη από το γεγονός. Μπορεί να μην θέλει να μιλήσει γι'αυτό, όμως τόσο καλά που την ξέρω, είναι σαν μου τα είπε όλα. Της άρεσε και προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από το γεγονός, καθώς έχει το αγόρι της και θεωρεί τον Αλέξανδρο επικίνδυνο. Δεν έχει νόημα να την πιέσω την δεδομένη στιγμή, θα της δώσω χρόνο. Το έχει ανάγκη, οπότε της εξομολογούμαι.

    - Κοιμήθηκα με τον Κωνσταντίνο και από τότε τον αποφεύγω. Όπως ξέρεις από τότε με τις ευχές βλέπω στον ύπνο μου σκηνές από το μέλλον. Είδα το τέλος μας και δεν θέλω να το ζήσω. Εκείνος με άλλες μπροστά μου, εγώ να υποφέρω και εκείνος σαν να μην υπάρχω, όπως και άλλα πράγματα που με τρόμαξαν. Βέβαια με το ζόρι κρατιέμαι να μην πάω να τον βρω και τον πνίξω στα φιλιά.

   Με ακούει προσεκτικά και μένει έκπληκτη. Μόλις συνέρχεται, μου απαντάει.

    - Δεν θα μου έκανε εντύπωση, μην πω ψέματα, αλλά είσαι πραγματικά ερωτευμένη μαζί του. Τι έχεις σκοπό να κάνεις; Εγώ προτείνω να πράξεις αναλόγως την δική του στάση. Σε αναζήτησε αυτές τις μέρες; Πώς έχει φερθεί εκείνος; Κάποιες στιγμές νιώθω πως είμαστε στοιχήματα για τους δύο κολλητούς.

    Την ακούω προσεκτικά και συμφωνώ μαζί της. Όλα θα εξαρτηθούν από το πώς θα αντιδράσει ο Κωνσταντίνος στην παρούσα φάση. Μπορεί να γύρισα σπίτι μου λίγο απότομα, όμως δεν προσπάθησε να επικοινωνήσει μετά μαζί μου. Μήπως τον βόλεψε η στάση μου; Και μόνο στην σκέψη πληρώνομαι αφόρητα. Εν τω μεταξύ εμφανίζεται η μαμά μου πάλι και κοιτώντας με αυστηρά με ρωτάει.

     -Θυμήθηκα που είχα ξαναδεί τον δικό σου. Γνωρίζεις ότι είχε εξαφανιστεί πάνω από ένα μήνα και οι γονείς του τον έψαχναν στην τηλεόραση; Άραγε τελικά γιατί το είχε κάνει αυτό;

    Εγώ με την Μαρία πλέον ακούμε με απορία την κυρία Γεωργία. Μετά από το πρώτο ξάφνιασμα ψάχνουμε στο ίντερνετ περισσότερες πληροφορίες. Όντως ανακαλύπτουμε αρκετά άρθρα από εκείνη την περίοδο, χωρίς όμως να καταλάβουμε στο τέλος που ήταν και πώς βρέθηκε. Θα τον ρωτήσω κάι μάλιστα σύντομα. Θα πάω σπίτι του. Έτσι κι αλλιώς πρέπει να μιλήσουμε. Το ανακοινώνω στην κολλητή μου και ανοίγω την πόρτα. Προς έκπληξη μου αντικρίζω τον Κωνσταντίνο να κάθεται στα σκαλιά μου. Το πρώτο πράγμα που κάνω αυθόρμητα, είναι να τον αγκαλιάσω.

   Με περίμενε τελικά, δεν με ξέχασε. Με σεβάστηκε απλά και μου έδωσε χρόνο. Του το αναγνωρίζω. Ενώνει τα χείλη μας και με επηρεάζει ολόκληρη. Ταυτόχρονα με καθοδηγεί σπίτι του. Μόλις μπαίνουμε όμως παρατηρώ έτοιμες βαλίτσες για ταξίδι! Θα φύγει, ενώ μου είχε πει θα καθίσει μέχρι τέλος σεζόν. Σταματάω το φιλί μας και μόλις βρίσκω την αναπνοή μου αμέσως τον ρωτάω.

    - Φεύγεις, ενώ υποτίθεται θα έμενες ολόκληρη την σεζόν και αγόρασες σπίτι. Τι έγινε; Σκοπεύεις να εξαφανιστείς και τώρα όπως έκανες πριν δύο χρόνια;

    - Θα πάω κάποιες μέρες Θεσσαλονίκη και θα έχει επιστρέψω πάλι. Στην τελική πήρα σπίτι για να έρχομαι οπότε θέλω. Και τι είναι αυτά που μου λες; Ποτέ δεν εξαφανίστηκα.

    Με κοροϊδεύει μπροστά στα μάτια μου; Η εξαφάνιση του είναι διαδεδομένη, ποιος ο λόγος να το αρνείται; Μου λέει ψέματα τόσο αυθόρμητα και μόλις αντιλαμβάνεται ότι είδα στο ίντερνετ το γεγονός, χάνει το χρώμα του. Είμαι σίγουρη ότι από μέσα του βρίζει τον εαυτό του για αυτό του το λάθος. Προσπαθεί να με πείσει να μην ασχοληθώ άλλο με αυτό το θέμα.

    - Εντάξει, κάποιο διάστημα ήμουν εξαφανισμένος, αλλά είναι ένα θέμα για το οποίο  δεν θέλω να μιλήσω. Μπορείς να με εμπιστευτείς γενικά και να είσαι μαζί μου; Το μόνο που επιθυμώ είναι να σε κάνω χαρούμενη και αυτό δεν επηρεάζεται από την ιστορία μου. Μην με ρωτάς τίποτα για την ζωή μου μέχρι τώρα.
   
   Μεγάλο δίλημμα. Για να τον εμπιστευτώ, δεν πρέπει να ξέρω  πράγματα γι´αυτόν και το παρελθόν του; Δεν καταλαβαίνω τον λόγο τόσης μυστικοπάθειας για την ζωή του. Και δεν αφορά μόνο την εξαφάνιση. Δεν αποκάλυψε απολύτως τίποτα , για να μην τον ρωτήσω και άλλα πράγματα. Μου ξεκαθάρισε ότι θα είμαστε μαζί μονό αν δεν κάνω ερωτήσεις για τον ίδιο και τον δεχτώ όπως είναι. Αυτό με ανησυχεί. Τι μπορεί να έχει γίνει ή να έχει κάνει και δεν δέχεται έστω μια αναφορά σε όσα έχει ζήσει;

   - Πώς θα σε θέλω, αν δεν ξέρω ποιος είσαι; Δεν είμαι μαζί σου για τα ωραία σου μάτια.

    Φεύγω σκεπτική από το σπίτι του. Όλα μου δείχνουν ότι δεν χρειάζεται να του δώσω μια ευκαιρία. Κάνω μια βόλτα στο χωριό πριν πιάσω δουλειά, μήπως και ηρεμήσω. Παρατηρώ τα ηλιόλουστα στενάκια και νιώθω την υγρασία του νησιού κι ας έχει ζέστη. Οι βουκαμβίλιες είναι πρώτη θέση στο χωριό, λες και είναι κάποιο ανείπωτο εθιμοτυπικό στοιχείο του χωριού σε κάθε αυλή ή μπαλκόνι. Ο δρόμος προς την Αγία Τριάδα είναι όλο κατηφορικός.

    Έχει αεράκι σήμερα που σημαίνει θα χρειάζονται προσοχή τα πράγματα έξω στο μαγαζί και θα είναι απαραίτητη μια ζακέτα. Στην διαδρομή κάποια στιγμή προσέχω ότι κάποιος με ακολουθεί. Μόλις γυρίζω πίσω το βλέμμα μου, κρύβεται ή κάνει τον ανέμελο τουρίστα και μόλις προχωράω, συνεχίζει και αυτός.     Τώρα τι να κάνω; Αρχίζω να τρέχω με την ελπίδα ότι θα είναι κανένας ντόπιος στον δρόμο μας.

Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο!!! Εσείς τι κάνετε, πώς είστε;