Κωνσταντίνος

    Όπως την σκέφτομαι, βλέπω κλήση της Έλενας. Ήταν πριν λίγο από εδώ. Για να με καλεί τόσο γρήγορα φοβάμαι ότι είναι ανησυχητικό. Το σηκώνω και ακούω γρήγορα βήματα, χωρίς να μιλάει όμως. Πατήθηκε το κουμπί της κλήσης μήπως;  Η τρομαγμένη κραυγή όμως που ακούω, φανερώνει ότι κάτι πάει λάθος. Χωρίς να χάσω χρόνο, αρπάζω τα κλειδιά και βγαίνω έξω. Δεν έχει πέντε λεπτά που έφυγε, οπότε δεν θα βρίσκεται μακριά.
    Τρέχω προς το κάτω μέρος του χωριού που έχει πιο απόμερα σημεία, ενώ ταυτόχρονα
ειδοποιώ να έρθει η ασφάλεια μου, οι σωματοφύλακες που με προσέχουν. Την αναζητώ, ενώ η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα από την υπερένταση και το τρέξιμο. Μετά από κάποια λεπτά ακούω φωνές σε κάτι απόμερα στενά, όπου λόγω ώρας δεν κυκλοφορεί κανείς. Τρέχω κατευθείαν προς τα εκεί και την εντοπίζω με έναν άγνωστο άντρα. Φαίνεται πολύ φοβισμένη, ενώ αυτός την τραντάζει δυνατά.
    Χωρίς δεύτερη σκέψη τον αρπάζω και τον απομακρύνω από κοντά της. Τον αιφνιδιάζω και του ρίχνω μια μπουνιά. Δεν συνηθίζω να πλακώνομαι στο ξύλο, πόσο για μια γυναίκα, όμως όσο βλέπω τον τρόμο στο πρόσωπο της δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Του αξίζουν τα χειρότερα! Εκείνος με κοιτάζει με υπεροπτικό βλέμμα, λες και έχει το πάνω χέρι. Με πλησιάζει, αφού ακουμπάει το σημείο που τον χτύπησα από πόνο και μου ψιθυρίζει.

     - Ξέρω ποιος είσαι και θα σε διαλύσω μέχρι τέλους. Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Θα μάθουν όλοι την αλήθεια.

    Δεν πιστεύω αυτά που ακούω. Κάποιος γνωρίζει για τον αδελφό μου και τώρα ζητάει εκδίκηση. Πώς γίνεται αυτό; Πώς μαθεύτηκε; Ήμουν πολύ προσεκτικός. Αντέγραψα ακόμα και την συμπεριφορά του. Εμφανίζονται οι άντρες που κάλεσα και τους διατάζω να τον κρατήσουν κάπου κλεισμένο μέχρι να μπορέσω να ασχοληθώ μαζί του. Για την ώρα πρέπει να εστιάσω την προσοχή μου στην Έλενα. Την καθοδηγώ και πάλι σπίτι μου, γιατί αισθάνομαι το σοκ της. Εκείνη θυμάται πως πρέπει να πάει στο μαγαζί και μου αναφέρει χλωμή.

   - Πρέπει να πάω στην δουλειά, Κωνσταντίνε.

   - Όχι βέβαια. Δεν είσαι σε θέση να πας. Θα συνεννοηθώ εγώ μαζί τους. Χρειάζεσαι ηρεμία. Όλα θα πάνε καλά.

    Δέχεται διστακτικά, ενώ εγω αισθάνομαι τύψεις που εξαιτίας μου έγινε όλο αυτό. Η Έλενα είναι πολύ αθώα και καλή για να της συμβαίνουν τέτοια γεγονότα. Αυτά τα χαρακτηριστικά της μάλιστα με μαγνητίζουν και θέλω να είμαι δίπλα της. Δεν μου αρέσει όμως να σκέφτομαι έτσι. Την πηγαίνω στην κρεβατοκάμαρα του σπιτιού μου να ηρεμήσει, την προτρέπω να ξαπλώσει να ξεκουραστεί. Με δισταγμό μου ζητάει να  πέσω δίπλα της. Το πράττω και σκέφτομαι πως ξεκίνησε όλη αυτή η ιστορία.

   Βρέθηκα σε ορφανοτροφείο μικρός, ενώ ο αδελφός μου ήταν στην οικογένεια που υποτίθεται ήμουν και εγώ μέλος. Ποτέ δεν κατάλαβα τον λόγο, αφού μεγαλώνοντας έψαξα πληροφορίες για αυτούς και έμαθα ότι έχουν αμύθητη περιουσία. Όταν χάθηκε ο αδελφός μου ανησύχησα για αυτόν, αλλά καθόλου για τους γονείς μου. Δεν με ένοιαζε κι ούτε με νοιάζει για αυτούς καθώς δεν έμαθα ποτέ να με αναζήτησαν. Όταν οι έρευνες για να τον βρω αποδείχθηκαν μάταιες, χωρίς τύψεις κορόιδεψα όλους τους συγγενείς μου ότι ο Κωνσταντίνος ξανά βρέθηκε και απλά κάποιο διάστημα έκανε την επανάσταση του.

   Να είναι καλά ο θείος του κολλητού μου,ένας ιδιωτικός ερευνητής που με βοήθησε να μάθω τις συνήθειες του αδελφού μου και να τις αποκτήσω χωρίς να καταλάβουν ότι δεν είμαι ο Κωνσταντίνος. Το όνομα μου είναι Αντώνης και με πιάνει κόμπος στον λαιμό που δεν με αποκαλεί έτσι η Έλενα. Πρέπει να μιλήσω με τον Αλέξανδρο μήπως με βοηθήσει ο συγγενής του πάλι να ανακαλύψω ποιος τα έχει μάθει όλα. Όταν η Έλενα κοιμάται μετά από κάποια ώρα, σηκώνομαι αθόρυβα και κατευθύνομαι προς την είσοδο του σπιτιού και στέλνω απευθείας μήνυμα στον φίλο μου.

    Κάποιος τα γνωρίζει όλα. Πάρε με τηλέφωνο όταν μπορείς είναι επείγον.

   Περιμένω πώς και πώς την κλήση του και είμαι νευρικός. Δεν ξέρω αν με ανησυχεί πιο πολύ η πιθανότητα να κινδυνεύσει η Έλενα ή μαθευτούν όλα και καταλήξω φυλακή για πλαστογραφία και τα χάσω όλα. Πρέπει να δω πως θα το διαχειριστώ όλο αυτό.  Η μόνη λύση που σκέφτομαι τώρα είναι να αφήσω στην ησυχία της την κοπέλα. Έτσι και αλλιώς όλο αυτό ξεκίνησε με την κουβέντα που είχα με τον κολλητό μου για το πόσο αγνή είναι. Επιβεβαίωσα πόσο αθώα είναι μάλιστα σε επικίνδυνο βαθμό. Δεν χρειάζεται να μπαίνει σε κίνδυνο για τις δικές μου πράξεις.

    Κρατιέμαι για δύο ολόκληρα λεπτά μέχρι τελικά να καλέσω εγώ τον Αλέξανδρο. Δεν μπορώ άλλο την αναμονή. Λογικά δεν θα είναι σε θέση να μιλήσει, αλλά δεν με νοιάζει. Εγώ θα το προσπαθήσω. Μου απαντάει μετά από τριάντα δευτερόλεπτα και μου έρχεται να τον βρίσω.
    
     - Εδώ ο κόσμος καίγεται και εσύ παίζεις. Κάποιος γνωρίζει για τον αδελφό μου. Πες μου ότι δεν το έχεις πει πουθενά εσύ και σκέψου γρήγορα τι μπορούμε να κάνουμε. Κινδυνεύουμε και οι δύο με φυλάκιση, γιατί εσύ έκανες όλες τις διαδικασίες για να φαίνομαι επίσημα ο αδελφός μου.

    - Πας καλά Κωνσταντίνε; Δεν θα μιλούσα εγώ πότε για αυτό το ζήτημα και το ξέρεις. Τι να πω; Ότι σου έδωσα την ιδέα να παριστάνεις τον αδελφό σου και τα πλαστά έγγραφα;

    Όσο μιλάει στα μισά της πρότασης του χάνει την ένταση της φωνής του , λες και συνέβη κάτι. Θα τον σκοτώσω. Τον ξέρω πολύ καλά οπότε εύκολα υποψιάζομαι τι έκανε. Πήγε κάπου να μιλήσει, όμως δεν ήταν προσεκτικός και κάποιος το παρατήρησε και τα άκουσε όλα. Οπότε και να μην είχε μιλήσει κάπου τα αποκάλυψε όλα. Μάλιστα αν υπολογίσω ότι τον τελευταίο καιρό βρίσκεται πίσω από τα φουστάνια της Μαρίας, μάλλον αυτή είναι μαζί του. Τον ακούω ίσα ίσα που προλαβαίνει να δικαιολογήθει.

     - Απομακρύνθηκα να μην με ακούσει, αλλά με ακολούθησε. Συγνώμη, μου παίρνθ το κινητό.

    Παίρνω μεγάλες ανάσες. Μετά από αυτό αν τον σκοτώσω, πόσα χρόνια φυλακή θα πάω; Δεν γίνεται όλο και κάποιος δικαστής θα με καταλάβει. Τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Το έμαθε η κολλητή της και είναι θέμα χρόνου να το μάθει και η Έλενα, η οποία όμως κινδυνεύει εξαιτίας μου. Θα με μισήσει μετά από αυτό και δεν θα με αφήσει να την προστατέψω. Ακούω την φωνή της Μαρίας.

    - Δεν ντρέπεσαι καθόλου;  Ποιος είσαι επιτέλους; Ήξερα ότι είσαι κάθαρμα,αλλά όχι και σε τέτοιο βαθμό. Θέλω πολύ να δω τι έχει να πει η φίλη μου, όταν μάθει επιτέλους ότι δεν σε λένε καν Κωνσταντίνο! Θα μετανιώσεις την ώρα και την στιγμή που το έκανες αυτό. Σπούδασαμε δίπλα στο τμήμα της νομικής και όλοι από τους καλύτερους της φίλους είναι δικηγόροι. Δεν πρόκειται να σε αφήσει έτσι ειδικά ο Άκης που την προσέχει σαν αδελφή του. Δεν ξέρεις που έμπλεξες.

    Γιατί έχει καλύτερο φίλο και μάλιστα νομικό και εγώ το μαθαίνω τώρα; Και γιατί την προσέχει τόσο πολύ; Το θέμα είναι τώρα εγώ τι κάνω; Πώς μπορώ να πείσω την κολλητή της, να μην της αναφέρει τίποτα; Δεν είναι καθόλου η σωστή ώρα να το μάθει.

Πραγματικά χίλια συγγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά μου έτυχαν πολλά και έπρεπε να βρω τους ρυθμούς μου. Εσείς τ κάνετε; Πώς είστε;μου λείψατε