Όλα έχουν γυρίσει ανάποδα και ζω από το πουθενά ζωή κάποιου άλλου. Δεν θυμάμαι τίποτα από τα τελευταία χρόνια και αντιμετωπίζω παράλογα πράγματα για μένα.  Ήρθε η στιγμή να πάρω εξιτήριο και η "μητέρα" μου επιμένει να πάω σπίτι τους, ενώ με βάση την μνήμη μου δεν μιλούσαμε καν. Δεν γνώριζαν καν που βρίσκομαι. Είναι τόσα τα ερωτηματικά που έχω στο μυαλό μου. Ανέφερα ότι θέλω να πάω στους θετούς γονείς μου, αλλά μου είπαν ότι δεν βρίσκονται στην ζωή.

   Το απόγευμα με βρίσκει στο πατρικό μου με την Έλενα μαζί. Φτιάχνουμε το δωμάτιο μου. Αισθάνομαι περίεργα μαζί της. Ισχυρίζεται ότι ήμασταν μαζί, όμως δεν έχω καμία ανάμνηση που να με βοηθάει. Τι χαρακτήρας είναι και τι ξεχώρισα πάνω της και είχαμε σχέση; Η αλήθεια είναι πως μου φάνηκε εκνευριστική από την πρώτη στιγμή που ήθελε να πω το όνομα του αδελφού μου. Άραγε δική της σκευωρία ήταν όλο αυτό; Να κυκλοφορώ με άλλη ταυτότητα;

   Βέβαια οπότε αντικρίζω τα μάτια της είναι καθαρά και αθώα, δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα έκανε κάτι τέτοιο. Είμαι μπερδεμένος και δεν σταματάω να την παρακολουθώ. Μήπως αν έρθουμε πιο κοντά, καταφέρω και θυμηθώ κάτι; Όπως πιάνει τα ρούχα μου για να τα βάλει στην ντουλάπα, την σταματάω με το χέρι μου. Την αγγίζω στον ώμο και μετά στο πρόσωπο. Με κοιτάζει απορημένη, ενώ φαίνεται επηρεασμένη από τις κινήσεις μου. Μου αρέσει αυτό πολύ.

    - Θέλω να σε φιλήσω Έλενα.

   Απομακρύνεται όμως από μένα.

    - Όχι, Αντώνη. Είμαστε και οι δύο μπερδεμένοι. Εσύ ψάχνεις να βρεις τι έχει γίνει και εγώ ποιος είσαι. Το ξέρεις πως μετά το ατύχημα δεν σε αναγνωρίζω; Είσαι πραγματικά άλλος άνθρωπος και είναι σαν να ήμουν με τον αδελφό σου. Δεν λέω, μου αρέσει ο χαρακτήρας που δείχνεις τώρα πολύ περισσότερο όμως χρειαζόμαστε χρόνο. Επίσης δεν θέλω εκμεταλλευτώ την ευάλωτη κατάσταση σου λόγω μνήμης.

   Αυτός είμαι θέλω να φωνάξω, αλλά δεν το κάνω. Γιατί με απορρίπτει η πεισματάρα γυναίκα; Ίσως έτσι ξεκαθάριζα τα συναισθήματα μου. Δύσκολη... Από την στιγμή που συνήλθα αναρωτιέμαι τι με τράβηξε πάνω της και αν θα μπορέσουμε να είμαστε μαζί χωρίς την μνήμη μου. Τις σκέψεις μου διακόπτει η πόρτα η οποία χτυπάει και ακούγεται ο πατέρας μου, ο οποίος ζητάει να μιλήσουμε. Χωρίς να έχω καμία διάθεση για κάτι τέτοιο, ανοίγω την πόρτα και τον ακολουθώ στο γραφείο του. Μόλις κλείνουμε την πόρτα με ρωτάει.

    - Πες μου που είναι ο Κωνσταντίνος; Εκείνος σου είπε να επιστρέψεις στην θέση του; Θα έφευγε επειδή κινδύνευε και θα γυρνούσε στους πρώτους μήνες, όταν εμφανίστηκες εσύ. 
  
    Τον κοιτάζω επιφυλακτικά, ενώ προσπαθώ να αφομοιώσω τις καινούργιες πληροφορίες. Άραγε γνώριζα τίποτα από αυτά εγώ; Αν κρίνω με βάση όσα μου ανέφερε ο Αλέξανδρος, ο κολλητός μου, δεν είχα επίγνωση ότι ο αδελφός μου θα δραπέτευε επειδή κινδύνευε. Συναγερμός σημάνει στο κεφάλι μου και έχω άσχημο προαίσθημα για την τροπή των πραγμάτων. Κινδύνευε και μάλιστα το γνωρίζε ο πατέρας μας και το μονό που έκανε είναι να κλείσει εισιτήρια για να τον φυγαδεύσει; Ξεσπάω.

    - Είσαι σοβαρός; Ρωτάς εμένα που είναι ενώ τον άφησες εκτεθειμένο στον κίνδυνο; Τι έκανες εσύ σαν πατέρας για να τον προστατέψεις από ότι είχε μπλέξει; Πες μου επιτέλους τι έκανες σαν γονιός ; Εμένα με έδωσες και το άλλο το άφησες έρμαιο στην τύχη του. Τι να σου πω...

   Είμαι τέρμα απογοητευμένος και δεν αντέχω λεπτό να μείνω μαζί του από την στιγμή που δεν απαντάει στις ερωτήσεις όπου του έθεσα. Βγαίνω έξω και εντοπίζω τον κολλητό μου , ο οποίος φαίνεται ανήσυχος σαν να ψάχνει κάτι. Μόλις με βλέπει πλησιάζει και χωρίς να χάσει χρόνο μου εξηγεί με μια ανάσα.

   - Πες μου ότι ξέρεις που είναι η Έλενα. Δώσαμε ραντεβού να συναντηθούμε στο κήπο και ξαφνικά δεν την βρίσκω πουθενά. Ήλπιζα ότι ήταν μαζί σου. Θέλαμε να σε πάνε κάπου μήπως και θυμηθείς.

    - Όχι, μίλησα μόνος μου με τον πατέρα μου. Μου είπε ότι θα με περιμένει εδώ.

   Αναστενάζω και δεν ξέρω αν πρέπει να ανησυχήσω. Υπάρχει περίπτωση να της συνέβη κάτι και να εξαφανίστηκε; Το γεγονός ότι δεν θυμάμαι τίποτα πριν το ατύχημα μαζί της, δεν με βοηθάει να βγάλω κάποιο συμπέρασμα. Ο κολλητός μου φαίνεται και αυτός σκεπτικός και εκφράζει την απορία του.

   -Μήπως έμαθε ότι είχες αγοράσει το μαγαζάκι που δούλευε και από τα νεύρα της εξαφανίστηκε; Είχες εξαγοράσει τα αφεντικά της, ώστε να ρυθμίζεις το πρόγραμμα της και ποτέ θα πηγαίνει. Τέλος πάντων ακολούθησε με να κάνουμε πράξη το σχέδιο της. Ίσως είναι ο μόνος τρόπος να θυμηθείς.

   Κοίτα πράγματα που δεν θυμάμαι. Έκανα διακοπάρες στην Πάρο με γυναίκα, αγόρασα επιχείρηση επειδή μου την έδωσε. Μοιάζει σαν να συμπεριφερόμουν άπληστα το τελευταίο διάστημα. Δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Ωστόσο τον ακολουθώ να δω τι έχει στο μυαλό του και πιστεύει ότι θα ξανά βρω την μνήμη μου. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και κινούμαστε προς την παραλία στο κέντρο. Σταματάει όπου βρίσκει πάρκινγκ πιο κοντά και μου δίνει ένα μπουκάλι με ένα χαρτί μέσα, ενώ μου εξηγεί.

   - Η Έλενα έκανε τρεις ευχές και πιάσανε. Ώρα να κάνεις και εσύ την δική σου ευχή, να θυμηθείς.

   Τον κοιτάζω προσεκτικά, ενώ σκέφτομαι. Δεν πιστεύω σε τέτοια προληπτικά πράγματα. Από την άλλη δεν έχω να χάσω και τίποτα αν ρίξω το μπουκάλι στην θάλασσα. Ίσα ίσα θα δοκιμάσω την κάθε πιθανότητα που υπάρχει να επιστρέψουν οι αναμνήσεις μου. Νιώθω τελείως απόπροσανατολισμένος να μην θυμάμαι τίποτα ενώ έχουν γίνει τόσα. Την ώρα που ετοιμάζομαι να μιλήσω με τον κολλητό μου, χτυπάει το κινητό μου. Απαντάω και ακούω μια άγνωστη φωνή.

    - Αν θέλεις να ξανά δεις την Έλενα, πήγαινε τώρα και αποκάλυψε όλη την αλήθεια, για να μην την ψάχνεις όπως τον αδελφό σου.

    Δεν προλαβαίνω να απαντήσω και κλείνει η γραμμή. Έτσι αλλάζουν τα σχέδια. Μάλλον θα πρέπει να άμεσα να πάω στο αστυνομικό τμήμα και μετά να ασχοληθώ με προληπτικές αηδίες.