Έχουν περάσει δύο εβδομάδες από τότε και το μόνο που μου θυμίζει τις ευχές είναι ο εφιάλτης που έρχεται συχνά στον ύπνο μου με το ίδιο μοτίβο. Εγώ με τον άγνωστο να πνιγόμαστε στον Θερμαϊκό. Βέβαια εναλλάσσεται με πονηρό όνειρο με τον ίδιο ξένο και ντρέπομαι πολύ όταν γίνεται αυτό. Από τον εφιάλτη στην κόλαση και το αντίστροφο. Δεν μπορώ να το ερμηνεύσω και δεν το αναφέρω στην Μαρία, γιατί θα ξεκινήσει τις θεωρίες της και θα το πάρει πιο σοβαρά από ότι πρέπει.

     Ωστόσο, κατά έναν παράδοξο τρόπο πραγματοποιήθηκε ένα μέρος της ευχής μου. Πρότεινε μια γνωστή της Μαρίας να δουλέψουμε σεζόν. Βρήκε σε μένα δουλειά σε ένα τουριστικό κατάστημα και στην φίλη μου σε ένα εστιατόριο με έναν πάρα πολύ καλό μισθό. Στην Πάρο και τα δύο. Θα μένουμε στο σπίτι που νοικιάζει το δεύτερο μαγαζί. Δέχτηκα εννοείται αμέσως να ακολουθήσω την κολλητή μου. Δεν θα είμαι μόνη από παρέα και θα έχω κάποιο εισόδημα τους επόμενους μήνες. Αν και θα μου λείψει πολύ η Θεσσαλονίκη.

    Ετοιμάζουμε σήμερα τα πράγματα μου παρέα με την Μαρία, καθώς αναχωρούμε αύριο. Ταυτόχρονα κάνουμε πλάνα και σχέδια πώς θα περάσουμε στο νησί, δουλεύοντας βέβαια. Ωστόσο, όταν ανοίγω την ντουλάπα μου, παρατηρώ δύο τρία καινούρια ρούχα. Μια ολόσωμη φόρμα, ένα ανάλαφρο φόρεμα και μια καινούργια μπλούζα. Και τα τρία είχα κάτι κοινό, παρά είναι προκλητικά για μένα. Θα φορέσω εγω αυτά, ενώ μέχρι τώρα κυκλοφορώ μόνο με την μπλούζα του γάτου μου; Η κολλητή μου παίρνει το ένοχο ύφος της και απολογείται.

     - Εγώ στα έβαλα μια στιγμή που δεν μου έβλεπες. Πρέπει να ανανεώσουμε την γκαρνταρόμπα σου επιτέλους. Έχω την αίσθηση ότι στην Πάρο θα γνωρίσεις τον έρωτα της ζωής σου και θα τον χειροκροτώ τον άνθρωπο. Αν και για να σε συγκινήσει κάποιος εσένα ερωτικά, θα πρέπει πραγματικά να είναι πανέξυπνος. Να έχει και εγώ δεν ξέρω τι τρόπους. Είσαι η μοναδική που δεν τον έχει διαβάσει τις πενήντα, γιατί ντρέπεσαι.

   Γελάω αλήθεια με κάθε της πρόταση και κοκκινίζω όμως όταν σκέφτομαι τον άγνωστο στον ύπνο μου. Αλήθεια τώρα πως μου ήρθε αυτό; Είναι παράλογο και το μόνο που έχω κρύψει στην φιλενάδα μου. Άραγε, αν υπήρχε στ' αλήθεια ο συγκεκριμένος, αυτόν θα ερωτευόμουν; Μου φεύγει ένας αναστεναγμός και η φιλενάδα μου γουρλώνει τα μάτια της, αρχίζοντας την ανάκριση.

    - Τι έπαθες εσύ και αναστενάζεις; Έχεις κανέναν καημό; Μήπως σου αρέσει κάποιος;

   Και μόνο στην ιδέα ενθουσιάζεται σαν μικρό παιδί. Γελάω με τις αντιδράσεις της. Άντε τώρα να της εξηγήσεις ότι πρόκειται για έναν άντρα που είδα μόνο στον ύπνο μου. Ντρέπομαι κιόλας, αλλά ξέρω ότι όπως ήρθαν τα πράγματα, δεν μπορώ να αποφύγω την αλήθεια. Με γνωρίζει πολύ καλά και δεν θα με αφήσει σε ησυχία, αν δεν της πω.

     - Όχι, αλλά κάτι περίεργο συμβαίνει τελευταία με τα όνειρα μου. Έρχεται συνέχεια ένας άγνωστος άντρας, πιθανόν ανύπαρκτος. Μια εμφανίζεται σε εφιάλτη, πνιγόμαστε μαζί στον Θερμαϊκό και την άλλη είμαστε ερωτευμένοι. Δεν καταλαβαίνω γιατί γίνεται αυτό.

   Με κοιτάζει προβληματισμένη και σκεπτική. Στο τέλος μου εξηγεί.

   - Σκέφτομαι κάτι τρελό. Είναι σαν να μπερδεύτηκαν οι ευχές μας. Εσύ ζήτησες δουλειά, εγώ βρήκα μέσω γνωστών και μάλιστα η δικιά μου με πολύ καλά λεφτά. Εσύ πάλι είναι σαν να βλέπεις μέσω ονείρων τι θα γίνει στο μέλλον, κάτι που είχα ευχηθεί εγώ. Ας ελπίσουμε βέβαια ότι δεν είναι αυτό, γιατί σημαίνει θα γίνει και ο εφιάλτης. Τέλος πάντων. Τώρα που ετοιμάσαμε και τα τελευταία ρούχα, βάλε το φόρεμα που σου πήρα να πάμε λίγο μια βόλτα.

    Βάζω το φόρεμα, αλλά μου φαίνεται πολύ κοντό και κάπως προκλητικό θα έλεγα για τα δικά μου δεδομένα. Η φίλη μου πάλι εντυπωσιάζεται. Τώρα να φορέσω κάτι τέτοιο; Με κοιτάζω στον καθρέφτη και αποφασίζω να κάνω την διαφορά. Να ντυθώ μια φορά αλλιώτικα. Ο γάτος μου έρχεται και μου νιαουρίζει, δείχνοντας ότι παρατήρησε την αλλαγή πάνω μου. Τον χαϊδεύω απαλά στον λαιμό που γνωρίζω ότι του αρέσει και προσπαθώ να το χορτάσω. Δυστυχώς δεν θα τον πάρω μαζί μου για σεζόν, αλλά θα τον προσέχουν οι γονείς μου. Πρώτον φοβάμαι μην τρομάξει με την μετακόμιση, αλλά και το σημαντικότερο ότι δεν επιτρέπει ο ιδιοκτήτης του σπιτιού κατοικίδια.

     Αφήνω με δυσκολία τον Ντίνο και χαιρετούμε την μητέρα μου, η οποία κοιτάζει καλά καλά την ενδυμασία μου. Ευτυχώς δεν μας καθυστερεί και σε λίγα λεπτά βρισκόμαστε σε ένα μπαρ. Δεν είναι από τις καλύτερες μου εξόδους, όμως η αλήθεια είναι πως νιώθω την ανάγκη να ξεφύγω λίγο από όλα αυτά. Στην τελική θα δουλεύουμε σεζόν και δεν θα έχουμε χρόνο γι´αυτά. Εγώ πίνω ένα ποτήρι κόκκινο κρασί, η Μαρία ένα περίεργο κοκτέιλ. Όταν βάζει το αγαπημένο μας χορευτικό τραγούδι, χωρίς να προλάβω να αντιδράσω με σηκώνει στο τραπέζι να χορέψουμε. Προσπαθώ να φανταστώ ότι είμαστε μόνες να ηρεμήσω. Κοκκινίζω, ενώ παρατηρώ να μας τραβάνε βίντεο. Επιχειρώ να κάνω πόζες και να μην φαίνεται η αμηχανία μου.

     Όταν σταματάει το τραγούδι και κατεβαίνουμε, αποφασίζουμε να πληρώσουμε και να φύγουμε. Πριν όμως ζητήσουμε το λογαριασμό, έρχεται ένας ξανθός, γαλανομάτης και μας συστήνεται. Απευθύνεται κυρίως στην Μαρία.

     - Γεια σας κούκλες. Είμαι ο Αλέξανδρος και θα ήθελα να καθίσω λιγάκι μαζί σας. Εσένα πώς σε λένε ομορφούλα;

     Η φίλη μου απαντάει, αλλά του εξηγεί.
    
   -Να καθίσεις, αλλά καλύτερα να δώσεις σημασία στην φίλη μου που είναι ελεύθερη, σε αντίθεση με μένα. Μαρία με λένε.

    Εγώ πάλι κοκκινίζω. Η κολλητή μου αναμφίβολα είναι ο πιο ευθύς άνθρωπος που έχω γνωρίσει. Ο τύπος στρέφει την προσοχή του σε μένα, αλλά ταυτόχρονα της εξηγεί.

    - Την είδα και την φίλη σου, αλλά είπα να την αφήσω για τον κολλητό μου και να πάρω  εσένα.

     Η Μαρία είναι αιφνιδιασμένη. Τώρα για να καταλάβω, αυτός τι θέλει; Της κολλάει; Και τέλος πάντων που λέει ότι θα την πάει και εγώ τι σχέση έχω με τον φίλο του; Προσπαθώ να βγάλω από την δύσκολη θέση την φίλη μου.

     - Δεν πρόκειται να σε αφήσω να πάρεις την φίλη μου και να την πας σε κανένα απόμερο μέρος. Επίσης πρέπει να φύγουμε, γιατί έχουμε ταξίδι αύριο. Έτσι κι αλλιώς έχεις τον κολλητό σου για παρέα. Αλήθεια που είναι;

    - Κάπου θα είναι και θα φασώνεται. Βρήκε ώρα να φύγει και αυτός. Έχασε το θέαμα το καλό, αλλά του έστειλα το βίντεο σας και μόλις τελειώσει, θα έρθει. Τον λένε Κωνσταντίνο, αλλά μεταξύ μας από πίσω του τον φωνάζω Ντίνο ή Κώστα. Μην το μάθει όμως γιατί θα με σκοτώσει.

    Τι κάνει; Φασώνεται; Πρώτη φορά ακούω αυτήν την έκφραση και απορώ τι σημαίνει. Έχω τελειώσει φιλολογία, αλλά δεν μάθαμε καμία τέτοια λέξη. Ρωτάω πραγματικά με απορία.

    - Τι εννοείς φασώνεται;

    Με κοιτάζει σαν να είμαι από άλλον πλανήτη, τελείως ξαφνιασμένος. Η φίλη μου σαν να συνέρχεται και μου ψιθυρίζει στο αυτί.

     - Θέλει η παρθένα να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει. Σε παρακαλώ φιλενάδα, όταν έχεις τέτοιες ερωτήσεις μόνο σε μένα, γιατί δεν ξέρουμε και ποιοι είναι. Με γυναίκα είναι ο φίλος του.

     Παρακαλώ; Μου προξενεύει κάποιον που αυτήν την στιγμή που μιλάμε είναι με άλλη; Τι άλλο θα ακούσω; Ωστόσο, ο Αλέξανδρος φαίνεται απόρησε πραγματικά με την συμπεριφορά μου και με ρωτάει.

    - Αλήθεια πόσο χρονών είσαι, αν επιτρέπεται; Με τι ασχολείσαι;

    Η φιλενάδα μου είναι επισήμως έξω φρενών μετά από τις ερωτήσεις του. Την έχω μάθει και γνωρίζω πολύ καλά το σούφρωμα της μύτης και την μπουνιά που σχηματίζουν τα χέρια της. Είμαι σίγουρη ότι τώρα θα μου ζητήσει να απομακρυνθώ και θα τα ψάλλει για τα καλά. Θα πει τα γαλλικά της. Και έτσι γίνεται.

    - Έλενα πήγαινε λίγο έξω και έρχομαι. Κοίτα να σου πω εσένα, μην τυχόν και πειράξετε την φίλη μου. Αν είναι καλός ο φίλος σου να την γνωρίζει, αλλά δεν θα ρωτάς εσύ επειδή την είδες αθώα. Εμείς θα κάνουμε εξονυχιστικό έλεγχο. Θέλουμε ΑΦΜ, ΑΜΚΑ, Ε1,Ε9 είσοδο στην ΑΕΕΔΕ και ψυχολογικά τεστ από ψυχίατρο. Εσύ Έλενα, πήγαινε να πληρώσω.

    Χαμογελάω. Μου αρέσει που είναι δυναμική και τα λέει έξω από τα δόντια πάντα, ειδικά αν νιώθει ότι απειλείται αυτή ή κάποιο δικό της άτομο. Την ακούω όμως και πηγαίνω έξω, καθώς θέλω να πάρω καθαρό αέρα. Η ατμόσφαιρα εδώ μέσα είναι αποπνικτική με τα τσιγάρα. Βγαίνοντας αντικρίζω απέναντι τον Θερμαϊκό, καθώς το μπαρ είναι στην παραλία. Περνάω τον δρόμο και κατευθύνομαι προς τα εκεί.

   Είναι νύχτα και κάνει ψύχρα. Θυμάμαι τους εφιάλτες μου και το σκοτάδι δεν βοηθάει. Έχω σταθερά το βλέμμα μου στα κύματα που έχει η θάλασσα. Από συνήθεια ψάχνω μήπως έχω και το μπουκάλι με την ευχή στο χέρι μου. Νιώθω ότι σε λίγο θα ακολουθήσει η κλασική σκηνή και είναι γελοίο όλο αυτό. Κλείνω τα μάτια μου, απολαμβάνω το αεράκι, αλλά αισθάνομαι σε λίγο μια ματιά καρφωμένη πάνω μου. Ταράζομαι και γυρίζω να δω, μήπως ήρθε η Μαρία. Δεν είναι όμως αυτή...

  Όπως βλέπω κάθε φορά στον ύπνο μου, βρίσκεται ο μελαχρινός άντρας μπροστά μου. Η καρδιά μου κοντεύει να σπάσει, τόσο γρήγορα που χτυπάει. Δεν μπορώ να πιστέψω τα ίδια μου τα μάτια. Δεν γίνεται να είμαι ξύπνια. Με κομμένη την ανάσα πηγαίνω προς το μέρος του και κάνω να τον ακουμπήσω στο μάγουλο, να δω αν είναι αληθινός. Μόλις όμως το αντιλαμβάνεται με σταματάει.

    Το βλέμμα του διαφέρει, δεν είναι το θλιμμένο του ερωτευμένου. Το άγγιγμα που ένιωσα για να με σταματήσει, δείχνουν να είμαι ξύπνια. Τα έχω ειλικρινά χαμένα. Το μόνο που με επαναφέρει κάπως στην πραγματικότητα είναι η φωνή της κολλητής μου. Φοβισμένη από το "όνειρο"  που έγινε " πραγματικότητα ". Με τρομάζει όλο αυτό.
Τρέχω χωρίς δεύτερη σκέψη στο μέρος της.

    ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο!❤️ Ευχαριστώ πολύ για την στήριξη σας, καθώς μου δίνει κουράγιο να συνεχίζω. 😊