Κεφαλαιο 9
ΕΛΛΗ
(Ελλη)- Αντωνη
Δεν το πιστευω..δεν μπορει να ειναι αυτος.
(Αντωνης)- τελικα θα περασω καλα εδω μεσα ..
Ειπε και μπηκε μεσα στο σπιτι..
Εγω παλι ο ι δεν με βλεπω να παιρναω καλα...
Ο Αντωνης και η μητερα του πηγανε και κατσανε στον καναπε ενω εγω περπατησα σιγα προς το δωματιο μου με την ελπιδα οτι δεν θα τον ξανα δω αλλα μολις μπηκα στο δωματιο ακουσα βηματα και καταλαβα οτι ερχοταν..
(Αντωνης)- γεια..η μαμα σου μου ειπε να ερθω και να παιξουμε...
(Ελλη)- εμεις..εγω και εσυ να παιξουμε...για πες ποιο παιχνιδι γιατι δεν μπορω να φανταστω εσενα και εμενα να παιζουμε..
(Αντωνης)- εχω ενα παιχνιδι για να παξεις αμα θες..
Και τοτε του εδωσα χαστουκι.
(Ελλη)- για πια με περασες...πως τολμας....μεσα στο ιδιο μου το σπιτι να ερχεσε και να λες τετοια...
Δεν ειμαι σαν τιαλλες τις ηλιθιες που βγανεις ..καταλαβες ή θες κι αλο χαστουκι...απο αυτα εχω αμα θες και μπορουμε να το κανουμε και παιχνιδι.
(Αντωνης)- ξερεις ποσο με αναβεις....
(Ελλη)- ξερεις ποσο με νευριαζεις...
(Αντωνης)- ακουω.....
Δεν του ειπα τιποτα....δεν χρειαζεται να του πω κατι ..
(Ελλη)- Αντωνη σε παρακαλω φυγε...
Δεν ξερω τι θα πεις στην μαμα μου..πες της οτι δεν σε ηθελα...πες της οτι θες απλα φυγε...
(Αντωνης)- εχεις κατι;..μπορω να βοηθησω..
Παει να με ακουμπησει αλαλ τραβιεμε μακρια...
(Ελλη)- απλα φυγε...
(Αντωνης)- αμα εκανα κατι συγνωμη...
Ακουσα καλα ο Αντωνης ζητησε συγνωμη....
Γυρισα να τον κοιταξω αλλα ειχε ειδη φυγει...
Μου αρεσει που με θεωρω καλη...ποιος καλος ανθρωπος διωχνει ετσι καποιον..
Οχι θα ερθει παλι μεσα...
Βγηκα εξω απο το δωματιο μου και περπαυησα μεχρι το σαλονι.
Εκει ειδα μονο την μαμα του Αντωνη....χωρις ομως τον γιο της..
Πρεπει να βγηκε...
Να τρεξω πισω του ή οχι...
Οοο τρεχα
Εβαλα γρηγορα τα παπουτσια μου και βγηκα εξω..
Ειδα τον Αντωνη να φευγει...και ετσι ετρεξα απο πισω του..
Αμα μου το ελεγε κανενας οτι θα εκανα κατι τετιο θα τον θεωρουσα τρελο...
Πηγα να υον φωναξω αλλα το εκανε αλλη για μενα...
Κοιταξα εκει οπου ακουσα την φωνη και ειδα την ξανθια απο το μπαρ...
Αμεσως γυρισα πισω και αρχισα να περπαταω με το κεφαλι κατω....
Για πες τι περιμενες Ελλη;...
Οχι δεν περιμενα κατι απλα....οοο βλακειες..τι σκεφτομουν οτι ο Αντωνης αλλαξε...αχαχ ας γελασω..μια ζωη ετσι..παντα ετσι.
Περπαταγα στον δρομο και επεσα πανω σε καποιον...
(Ελλη)- συγνωμη..δεν..
Κοιταξα το αγορι οπου επεσα πανω του και εκεινος μου χαμογελασε...
(Αρης)- Αρης
(Ελλη)- Ελλη χαρικα..
Του εδωσα το χερι και καναμε χειραψια..
(Αρης)- μενεις εδω κοντα;
(Ελλη)- ναι σε εκεινο το σπιτι..
Και με το χερι μου δειχνω το σπιτι μου..
(Αρης)- ωραια γιατι εγω μενω απεναντι ακριβως...αρα θα τα πουμε...
Ειπε και εφυγε χωρις να πει ή να πω κατι αλλο.Δεν ειμαστε στα καλα μας...
Εεε αυτο ουτε στα πιο τρελα μου ονειρα....
Με ενα χαμογελο ως τα αυτια εφτασα σπιτι..
Πριν μπω ακουσα την μαμα του Αντωνη να λεει...
(ΜαμαΑντωνη)- το παιδι μου αγαπαει πολυ την Ελλη..μολις του ειπα οτι θα ερθω εδω..ετρεξε να ετοιμαστει για να ερθει...
Μοκις το ακουσα αυτο εμεινα....τα ποδια μου κοπηκαν...
Ισως να μην καταλαβε καλα...ναι αυτο ειναι. Ο Αντωνης δεν λεει ποτε τι νιωθει....τουλαχιστον αυτα εχω ακουσει...
ΔΑΦΝΗ
Ξυπνησα το πρωι απο το κουδουνι του σπιτιου μου..πω ποιος ειναι τετοια ωρα...Πηγα με αργα βηματα και χτυπαγα οπου βρω μεχρι να φτασω στην πορτα..
Οταν εφτασα και ανοιξα ειδα αυτον..
Εκεινος αμεσως κοιταξε το σωμα μου και καταλαβα οτι ειμαι απλα με τα εσωρουχα...
Οοοο ελεος.
Πηγα να κλεισω αλλα σταματησε την πορτα.
(Δαφνη)- τι θες;..να με βιασεις πρωι ..πρωι..
(Αχιλλεας)- οχι ....απλα μου τελειωσε το αλατι και αφου εισαι εσυ εδω ειπα να παερασω να δω αμα εχεις..
(Δαφνη)- οπως βλεπεις δεν εχω..καληνυχτα..
Ειπα και του εκλεισα την πορτα..
Δηλαδη παλι το ιδιο εκανε...
(Δαφνη)- μπορεις επιτελους να πεις τι θες και μετα να φυγεις...ελεος θελω να παω να κοιμηθω..πες το μια ωραα..
Εγω αρχιζα να φωναζω ενω εκεινος κοιταγε την ωρα...
Ααα εχει και ραντεβου το παιδακι..
Εεε ενταξει δεν θα κατσω σαν την ηλιθια εδω..
(Αχιλλεας)- ηθελα να σου..
(Δαφνη)- πες το ....πες το να τελειωνουμε...με κουρασες..
(Αχιλλεας)- συγνωνη...ηθελα να σου ζητησω συγνωμη....
Ααα δεν το πιστευω το παιδι απο εδω ζητησε συγνωμη..
(Δαφνη)- δεκτη.....αντιο τωρα..
Πηγα παλι να κλεισω την πορτα..αλλα αυτος ο ηλιθιος παλι την σταματησε...πωω να με βασανισει θελει το βλεπω..
(Δαφνη)- ειπα συγνωμη..κατσε και να σου φερω αλατι αλλα σε παρακαλω ασε με να κοιμηθω...τι εχεις παθει...
Σε ολους ετσι κανεις...γιατι αν ναι..πολλους εχθρους θα εχεις...
Του ειπα και τον κοιταξα..
Εκεινος τιποτα απλα γελασε..
(Αχιλλεας)- εισαι αστια.. ειπα και ηθρε πιο πολυ κοντα μου
(Δαφνη)- ακουσεμε....εγω σχεση δεν κανω γιαυτο μην με πλησιαζεις του ειπα και τον εσπρωξα..
(Αχιλλεας)- ποιος μιλησε για σχεση...και μια νυχτα μαζι σου καλα θα ειναι..
(Δαφνη)- ακου και βαλτω καλα στο κεφαλακι σου.
Εγω σχεση δεν κανω και ογτε ειμαι πουτανα να παω ενα βραδυ με τον εναν και το αλλο βραδυ με τον αλλον..
Γιαυτο φυγε.....και σε παρακαλω μην με ξανα ενοχλησεις...
(Αχιλλεας)- οταν βαζω κατι στο μυαλο μου δεν το βγαζω με τιποτα αρα κουκλα θα τα πουμε συντομα....
Ειπε και την επομεμη στιγμη ειχε φυγρι..πω αυτος ο ανθρωπος δεν παει καλα.....κατι πρεπει να κανω....κατι αλλα τι;
Τωρα ξερει και που μενω και θα τον εχω εδω μπαστακα.
Πωωωω κατι πρεπει να κανω....
ΜΕΛΙΣΣΑ
Εγω και ο Ορεστης πηγαμε στον φιλο του τον Νικο για να παρουμε τα κλειδια του σπιτιου του..
Οταν φτασαμε εκει ειδαμε να φιλαει την Δωρα...ο Ορεστης με κοιταξε και εγω σκεφτηκα την Μανια....
Να της το πω τωρα αυτο ή οχι.....
Ως φιλη της πρεπει να την πορστατευω αλλα και αμα της το πω θα πληγωθει....πω ο Νικος σταματαει και μας κοιταει...
(Νικος)- ο γεια σας...η Μανια;
Δεν το πιστευω οτι εχει το θρασσος και μιλαει γιαυτην...
Τελος θα το πω στην Μανια για να γλυτωσει
ΕΛΕΝΑ
(Μανος)- λοιπον σε ρωταω για τελευταια φορα...θα μεινεις;..θα κοιμηθεις εδω;...αλλιως θα σε παω σπιτι.
Απο την μια θελω να κατσω μαζι του..αλλα απο την αλλη φοβαμε οτι θα δεθω περισσοτερο μαζι του...δεν ξερω τι να πω ..
(Ελενα)-
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top