~
Συνέχεια...

Τότε στο πλήθος πρόσεξα τέσσερις φιγούρες. Οι δύο προχωρούσαν προς το μέρος μας με τα κορίτσια να τους ακολουθούν από πίσω. Ήταν ο Taehyung με τον Jimin, την Άλισον και την Φαίη. Η καλή παρέα! Ξαφνικά ένιωθα λες και έπαιζα σε καμία ταινία. Τους έβλεπα να μας πλησιάζουν με slow motion και έδειχναν τόσο εκθαμβωτικά ωραίοι. Ο Tae φορούσε ένα άσπρο μακρύ φανελάκι με ένα σκούρο πράσινο γυαλιστερό μπουφάν από πάνω και ένα απλό σκιστό μαύρο τζινάκι. Τα μαλλιά του τα τραβούσε προς τα πίσω η παντάνα που φορούσε αποκαλύπτοντας ένα μακρύ σκουλαρίκι στο δεξί λοβό του.
Ο Jimin που προχωρούσε δίπλα του κοιτώντας τριγύρω έδειχνε  σοβαρός και σκεπτικός, όπως πάντα άλλωστε. Τα μαύρα μαλλιά του έπεφταν σπαστά στα πλαϊνά του πρόσωπο του κρύβοντας του που και που τα υπέροχα γκρι του μάτια. Το βλέμμα του ήταν τόσο σκοτεινό και σέξι που με έκανε να τον χαζέψω παραπάνω απ ‘όσο θα ήθελα. Φορούσε ένα μαύρο κολλητό φανελάκι με χαμηλό λαιμό και ένα δερμάτινο τζάκετ από πάνω. Πριν το καταλάβω μας είχαν ήδη πλησιάσει και ο Taehyung έδειχνε ιδιαίτερα κεφάτος.

«γειά σας παιδιά.»  μας μίλησε γελώντας. Το βλέμμα του έπεσε πάνω μου και εγώ του χάρισα ένα αχνό χαμόγελο.

Χαιρετήθηκε με τα παιδιά ακόμα και με την Σαρίνα με έναν άβολο τρόπο αλλά τουλάχιστον χαιρετήθηκαν ανθρώπινα, όχι όπως της άλλες φορές.
Με πλησίασε και έκατσε δίπλα μου στο μπράτσο της πολυθρόνας όπου καθόμουν.

«δείχνεις κούκλα σήμερα.»  μου είπε χαμογελώντας και εγώ απλά γέλασα νιώθοντας τα μάγουλα μου να παίρνουν φωτιά.

Τα υπόλοιπα παιδιά στριμώχτηκαν λίγο για να χωρέσουν όλοι να καθίσουν. Η Κλαίρη έκατσε στα πόδια του αγοριού της, ω τι έκπληξη, το ίδιο και η Άλισον. Η Φαίη άρπαξε ένα σκαμπό από ένα τραπέζι παραδίπλα και έκατσε δίπλα στην Κλαίρη και τον Jungkook μιας και αυτοί καθόντουσαν στην άκρη.

Πρόσεξα ότι  ο Jimin είχε καρφώσει τα μάτια του πάνω μου και μπορούσα να τον δω ξεκάθαρα στο χαμηλό φως του club. Έστρεψα το βλέμμα μου αλλού μόλις με αντιλήφθηκε η Άλισον ότι κοιτούσα το αγόρι της.

Για μια στιγμή έπεσε σιγή αμηχανίας μεταξύ μας, ώσπου έσπασε την σιωπή η Φαίη η οποία προσφέρθηκε να φέρει ποτά στα παιδιά. Μέχρι και εμένα ρώτησε!

Άρχισαν να μιλάνε μερικοί μεταξύ τους και εγώ απλά καθόμουν σιωπηλή δίπλα στον Tae που δεν είχε κλείσει το στόμα του ούτε για ένα λεπτό. Μιλούσε με την Σαρίνα και την Άλισον λες και ήταν χρόνια φίλοι. Με παραξένευσε πολύ αλλά τουλάχιστον δεν υπήρχε αυτή η ένταση μεταξύ τους όπως συνέβαινε κάθε φορά.

Αυτός είχε γύρει προς τα πίσω ακουμπώντας την πλάτη του στην πολυθρόνα για να κάτσει πιο άνετα με την Άλισον να έχει βολευτεί στα πόδια του. Ακουμπούσε τον αντίχειρα του στο κάτω χείλος του και με κάρφωνε με τα μάτια του πίνοντας που και που από το ποτό του.

Δεν ήθελα ούτε να τον βλέπω, είχε το θράσος να με κοιτάει με αυτό το βλέμμα μετά απ ότι μου είχε πει;

Οι υπόλοιποι ήταν απασχολημένοι με την κουβέντα τους οπότε γύρισα προς το Κάι ο οποίος ήταν ο μόνος που καθόταν ήσυχα στο κινητό του.

«πάω για λίγο έξω να πάρω καθαρό αέρα.»

«θες παρέα;»  με ρώτησε ευγενικά «έτσι κι αλλιώς θέλω να καπνίσω.»  είπε δείχνοντας το πακέτο με τα τσιγάρα του.

Του ένευσα καταφατικά και βγήκαμε έξω αφού πρώτα φόρεσα το δερμάτινο μου. Έκανε αρκετή ψυχρά για να βγω μόνο με το τοπάκι.

Προχωρήσαμε στο στενό δίπλα από το μαγαζί και σταθήκαμε στην άκρη κοντά στον τοίχο. Έβγαλε ένα τσιγάρο από το πακέτο του και το έβαλε στο στόμα του. Με κοίταξε και μου πρόσφερε το πακέτο «θες;» 

«δεν καπνίζω.»  του απάντησα χαμογελώντας.

«είσαι σίγουρη; θα σε χαλαρώσει. Φαίνεσαι πολύ τσιτωμένη.»  μου απάντησε με ενδιαφέρον.

Δεν είχα ξανά κάνει ποτέ μου και δεν ήξερα αν ήθελα να κάνω μιας και είχα πρόβλημα με τα πνευμονία μου. Όμως ήμουν όντως αρκετά τσιτωμένη με την εξέλιξη της βραδιάς. Πήρα ένα τσιγάρο βιαστικά και το έφερα στο στόμα μου. Χαμογέλασε ενώ έψαχνε της τσέπες του για αναπτήρα.

«γαμώτο, δεν βρίσκω φωτιά.»  έβρισε ανάμεσα από τα δόντια του.

Τότε θυμήθηκα πως είχα τον αναπτήρα του Jimin στην τσέπη μου. Το έβγαλα και του το έδωσα.

Με κοίταξε έκπληκτος «αφού δεν καπνίζεις.»

Γέλασα και του απάντησα πως δεν ήταν δικός μου. Άναψε το τσιγάρο του και μου το έδωσε για να ανάψω και εγώ το δικό μου. Πήρα μια τζούρα διστακτικά και αμέσως ένιωσα τον λαιμό μου να παίρνει φωτιά όπως και το στήθος μου. Έβγαλα τον καπνό βήχοντας και αυτός με κοίταξε καπνίζοντας.

«η πρώτη φορά είναι πάντα έτσι.»  μου απάντησε χαμογελώντας.

Ήμουν έτοιμη να βάλω τον αναπτήρα στην τσέπη μου όταν άκουσα βήματα να μας πλησιάζουν. Γύρισα και είδα την Άλισον να έρχεται προς το μέρος μας κρατώντας το αναμμένο τσιγάρο της στα χέρια. Έκανα να κρύψω τον αναπτήρα βιαστικά όταν τον πρόσεξε και με κοίταξε έκπληκτη.

«τι είναι αυτό;»  με ρώτησε και μπόρεσα να δω ότι το πρόσωπο της χλόμιασε.

Είχα κολλήσει, δεν ήξερα τι να της απαντήσω. Έσβησε το τσιγάρο της και όπως ήρθε βιαστικά έτσι και έφυγε.

«τι έγινε μόλις τώρα;»  με ρώτησε ο Κάι χωρίς να καταλαβαίνει «άστην μωρέ.»  μου είπε μόλις πρόσεξε την έκφραση μου «είναι χαζή, μην της δίνεις σημασία.» 

Τον κοίταξα προσπαθώντας να καταλάβω τον λόγο που τα έλεγε όλα αυτά.

«πίστευες ότι επειδή δουλεύω γι’ αυτούς τους συμπαθώ κιόλας;»  απάντησε γελώντας με την έκφραση μου «μου έχει κάνει την ζωή κόλαση τόσο καιρό εκεί μέσα. Νομίζει ότι είναι κάποια επειδή ο πατέρας της είναι συνεργάτης στην επιχείρηση των αγοριών.»

Έτσι εξηγούταν ο λόγος που ήταν ο πατέρας της της προάλλες στο μαγαζί. Με είδε να κρατάω τον αναπτήρα του Jimin στα χέρια μου και αυτό σίγουρα δεν ήταν καλό. Ακούμπησα την πλάτη μου στον τοίχο και προσπάθησα να τραβήξω άλλη μια τζούρα. Τότε πρόσεξα πως αυτό το τσιγάρο ήταν πιο μακρύ από τα άλλα που είχα δει να καπνίζει ο Jimin, κι έβγαζε μια περίεργη μπόχα.

«ελπίζω να μην σε πειράζει;»  με ρώτησε όταν με είδε να κοιτάω το τσιγάρο περίεργα.

«ποιο;»  τον ρώτησα αμέσως.

«το ότι δεν είναι κανονικό τσιγάρο.»  απάντησε χαμογελώντας κάπως αμήχανα.

«Και τι είναι;»  τον ρώτησα κοιτώντας τον μπερδεμένη.

«ε να μωρέ, έβαλα λίγο χορταράκι μέσα.»  του ξέφυγε ένα μικρό γέλιο και κοίταξε γύρω μας να δει αν μας έβλεπε κάνεις.

«δηλαδή καπνίζω γρασίδι τώρα;»  τον ρώτησα έτοιμη να σκάσω στα γέλια.

«όχι καλέ.»  απάντησε γελώντας «χόρτο, μαύρο.. μπάφο πως το λένε.»

Προσπαθούσα να καταλάβω τι ήθελε να πει αλλά μάταια. Τότε συνειδητοποίησα τι εννοούσε.

«είσαι τρελός;»  τον ρώτησα έτοιμη να το πετάξω.

«είπα ότι θα σε χαλαρώσει, τι περίμενες; »  με ρώτησε αδιάφορα.

Και όντως ένιωθα το σώμα μου να χαλαρώνει και να ηρεμεί. Ήθελα να τον χτυπήσω γι αυτό, όμως το μόνο που έκανα ήταν να γελάσω μαζί του. Αυτήν την στιγμή δεν με ενδιέφερε τι ήταν, αλλά το ότι με έκανε να αλλάξω διάθεση και να γελάσω. Καθίσαμε εκεί ο ένας δίπλα στον άλλον και κοιτούσαμε τον σκοτεινό ουρανό πάνω από τα κεφάλια μας καπνίζοντας.

Ξαφνικά άρχισα να νιώθω περίεργα, το στόμα μου να στεγνώνει και τον χρόνο γύρω μου να κυλάει υπερβολικά γρήγορα. Έβλεπα τον Κάι δίπλα μου που γελούσε χωρίς λόγο κι άρχισα κι εγώ να κάνω το ίδιο. Τότε άκουσα βήματα και γύρισα για να δω μια μαύρη φιγούρα να στέκεται δίπλα μου.
Στάθηκα όρθια και προσπάθησα να δω ποιος ήταν.

Ο Jimin μας κοίταξε έκπληκτος και ύστερα σοβάρεψε το βλέμμα του και μας πλησίασε απειλητικά.

«φύγε.»  του φώναξα δυνατά και ο Κάι τραντάχτηκε δίπλα μου μπερδεμένος μιας και δεν τον είχε αντιληφθεί «δεν θα μου χαλάσεις την διάθεση.» 

«τι της έδωσες;»  ρώτησε τον Κάι ο οποίος τον κοίταξε αναστατωμένος.

«τίποτα, λίγο τσιγάρο.»  του απάντησε ενώ του το έδειχνε.

«σε ενημέρωσε η γκόμενά σου;»  του πέταξα τσαντισμένη και αυτός με κοίταξε χωρίς να καταλαβαίνει «Παρ ‘το.»  του είπα και έβγαλα τον αναπτήρα για να του το δώσω.

Αυτός το πηρέ στα χέρια του χωρίς να παίρνει τα μάτια του από τα δικά μου «μάλλον θα έπεσε από το σακάκι σου στο δωμάτιο μου.»  του εξήγησα φέρνοντας το τσιγάρο στα χείλη μου.

Πριν το καταλάβω άπλωσε το χέρι του και μου το άρπαξε πετώντας το κάτω.
Δεν κατάλαβα τον λόγο που το έκανε, τον κοίταξα θυμωμένη που μου έπαιρνε την χαρά από τα χέρια. Έσκυψε και με σήκωσε στον ώμο του σαν να ήμουν κανέναν σακί από πατάτες.

«τι κάνεις;»  τον ρώτησα έκπληκτη.

«δεν είδες τίποτα.»  γρύλισε εκνευρισμένος στον Κάι και άρχισε να περπατάει προς την αντίθετη μεριά. Κοίταξα τον Κάι  ο οποίος μου σήκωσε τους ώμους του μπερδεμένος.

«Jimin άσε με κάτω, τώρα!»  σχεδόν του τσίριξα χτυπώντας τον στην πλάτη.

Αυτός απλά συνέχισε να προχωράει χωρίς να μιλάει και εγώ ένιωθα φουλ ντροπιασμένη από τον κόσμο που περνούσε από δίπλα μας και μας κοιτούσε περίεργα. Κάπου έφτασε, έτσι με άφησε κάτω. Ξεκλείδωσε το αμάξι του και με έσπρωξε να μπω μέσα. Έκλεισε την πόρτα και πήγε από την άλλη πλευρά. Μα τι έκανε; μπήκε στο αμάξι και όταν διαπίστωσε πως ήμουν έτοιμη να βγω κλείδωσε την πόρτα μου και έβαλε μπρος.

«τι κάνεις; άφησε με να κατέβω.»  του μίλησα πιο ήρεμα μπας και μου άνοιγε, αλλά που; «άνοιξε μου τώρα!»  του είπα φωνάζοντας.

«Σκάσε.»  μου φώναξε δυνατά και  με έκανε να το βουλώσω αμέσως «βάλε την ζώνη σου και μη μιλάς γαμώτο.»  απάντησε θυμωμένος.

Σχεδόν τρόμαξα από το σκοτεινό βλέμμα του και έκανα όπως μου είπε. Σε όλη την διαδρομή που δεν ήξερα καν που πάμε, έμεινε σιωπηλός και απλά οδηγούσε προσηλωμένος στον δρόμο.
Τι το έπαιζε τώρα ακριβώς; χθες μου μίλησε απαίσια και με έκανε να νιώσω ένα τίποτα και τώρα με κρατούσε στο αμάξι του χωρίς την θέληση μου; τι προσπαθούσε να αποδείξει;

Ένιωσα το πρόσωπο μου να καίει και λίγα δάκρυα να τρέχουν στα μάγουλα μου. Η χαρά που ένιωθα προηγουμένως είχε μετατραπεί σε ένα αίσθημα θλίψης.

Κατάλαβα ότι φτάναμε στην σχολή. Σταμάτησε απότομα το αμάξι του και εγώ έβγαλα την ζώνη μου χωρίς να τον κοιτάξω. Άνοιξα την πόρτα αφού την ξεκλείδωσα, βγήκα από το αμάξι βιαστικά και ξεκίνησα να περπατάω για να πάω στο δωμάτιο μου.

«που πας;»  τον άκουσα να φωνάζει πίσω μου.

Δεν γύρισα καν να του απαντήσω όταν με άρπαξε από το χέρι και με έστρεψε προς το μέρος του. Με κοίταξε με αυστηρό υφάκι και μόλις είδε τα δάκρυα στο πρόσωπο μου το βλέμμα του χαλάρωσε.

«γιατί κλαις;»  με ρώτησε ενώ απέφευγα να τον κοιτάξω.

Τώρα το έπαιζε και καλά ότι ενδιαφέρεται;

«να μην σε νοιάζει.»  του απάντησα κατηγορηματικά.

«Σαμ!»  του ξέφυγε ο τόνος της φωνής και αμέσως προσπάθησε να χαλαρώσει.

Γύρισα και τον αντίκρισα «τι νομίζεις ότι κάνεις;»  τον ρώτησα χωρίς να πάρω κάποια απάντηση «με ποιο δικαίωμα με παίρνεις από το club όπου είχα πάει για να διασκεδάσω και με γυρνάς στο μέρος όπου μένω;»  τον ξανά ρώτησα καθώς τον χτύπησα με το δάχτυλο μου στο στήθος «γιατί επεμβαίνεις στην ζωή μου;»  συνέχισα να του μιλάω και ένιωθα τα δάκρυα μου να αυξάνονται «με ταπείνωσες, μου μίλησες τόσο άσχημα που με έκανες κομμάτια! Μου έδειξες ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι είμαι μια ανόητη ηλίθια που πίστεψε ότι ερχόταν όλο και πιο κοντά σου. Ότι ίσως και να σε ενδιέφερα.»  δεν πίστευα στα αυτιά μου όσα έλεγα, δεν ήξερα και εγώ τι με είχε πιάσει «έχεις στοιχειώσει την ζωή μου με έναν εκνευριστικό τρόπο, μέχρι και στα όνειρα μου έρχεσαι. Γιατί το κάνεις αυτό;»  τον ρώτησα κοιτώντας τον στα μάτια «δεν σε αντέχω άλλο.»  του απάντησα σκουπίζοντας τα δάκρυα μου «γιατί; γιατί συνεχίζεις να με κάνεις ότι θες;»  τον ρώτησα αυτήν την φορά θυμωμένη «γιατί..»

Με πλησίασε απότομα και με φίλησε κόβοντας την ανάσα μου. Τα κρύα χέρια του αγκάλιασαν τρυφερά το πιγούνι μου ενώ τα ζεστά του χείλη φιλούσαν τα δικά μου. Καταλάβαινα ότι τα δάκρυα μου έβρεχαν τα μάγουλα του αλλά έδειχνε να μην τον νοιάζει.
Ένιωθα τον αέρα γύρω μου να έχει σταματήσει και δεν άκουγα τίποτα πέρα από το φιλί μας. Τα χείλη του ήταν απαλά και υγρά, με μια γεύση αλκοόλ και τσιγάρου μαζί. Δεν ήθελα να σταματήσει! Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή ενώ φοβόμουν μην την ακούσει.

Τραβήχτηκε προς τα πίσω και με κοίταξε έκπληκτος, δεν πίστευε και ο ίδιος αυτό που έκανε. Χωρίς να μιλήσει γύρισε και μπήκε στο αμάξι του. Έβαλε μπρος και έφυγε αφήνοντας με εκεί ολομόναχη.  Τι συνέβη μόλις τώρα;
Με φίλησε!