~

Είχε αρκετή ψυχρά σήμερα. Φυσούσε δυνατά και ο ουρανός ήταν σκοτεινός. Το μάθημα ήταν ήσυχο, μόνο μερικά άτομα  συζητούσαν μεταξύ τους την ώρα που ο καθηγητής μας μοίραζε ένα τεστ που είχαμε γράψει. Με πλησιάζει και αφήνει το τεστ πάνω στην έδρα μου και με κοιτάει χαμογελώντας. Ο βαθμός ήταν άριστα με τόνο. Τον κοιτάω και χαμογελάω.

«συνέχισε έτσι!»  μου είπε κλείνοντας μου το μάτι λίγο πριν με προσπεράσει.

Η Σαρίνα που καθόταν ακριβώς δίπλα μου με κοίταξε και μου έκλεισε το μάτι της παιχνιδιάρικα μιμούμενη τον καθηγητή Γουίλσον. Γέλασε και γύρισε να ξανά ελέγξει τα λάθοι της στο γραπτό.

Δεν μπορώ να πω, χάρηκα που είχα γράψει καλά όμως η όρεξη μου παρέμενε πεσμένη. Όλη την ώρα ερχόταν στο μυαλό μου τα λόγια του Jimin και χαλιόμουν περισσότερο. Καθόταν πιο πέρα με την Άλισον δίπλα του. Την κοίταξα διακριτικά παρατηρώντας την. Ήταν τόσο όμορφη, κομψή και ντελικάτη γυναίκα. Δεν μου φαινόταν περίεργο το ότι ήταν μαζί της. Ακόμα και το ντύσιμο της ήταν τέτοιο που αναδείκνυε την θηλυκότητα της.
Γύρισα το βλέμμα μου αλλού νιώθοντας τελείως ανασφαλής, πράγμα που δεν μου είχε ξανά συμβεί. Νωρίτερα δεν με ενδιέφερε αν έδειχνα όμορφη στους άλλους, όχι ότι παραμελούσα τον εαυτό μου. Όμως τώρα για είχα αποκτήσει ανασφάλειες; γιατί με ένοιαζε αν έδειχνα όμορφη;

Το κουδούνι μόλις είχε χτυπήσει. Βγήκα από την αίθουσα αφήνοντας τα πράγματα μου με την Σαρίνα μιας και την επόμενη ώρα είχαμε μάθημα στην ίδια αίθουσα. Κατευθύνθηκα προς της τουαλέτες και μπήκα μέσα. Αφού έκανα την ανάγκη μου και επλεινα τα χέρια μου βγήκα έξω.

«Σαμάνθα.»  η φωνή της με έκανε να σταματήσω και να γυρίσω προς το μέρος της.

Στεκόταν και περίμενε έξω από την τουαλέτα για να βγω. Με πλησίασε και στάθηκε μπροστά μου τινάζοντας τα υπέροχα ξανθά μαλλιά της.

«Άλισον.» 

Η έκφραση της με έκανε να ανησυχώ.
Έ

δειχνε αρκετά σοβαρή με έναν τόνο ειρωνείας στο βλέμμα της. Με κοίταξε χαμογελώντας και άπλωσε τα χέρια της για να χαϊδέψει της άκρες των μαλλιών μου.

«έμαθα για μια παρεξήγηση που έγινε εχθές στην βιβλιοθήκη.»  με ενημέρωσε κοιτώντας με, με ένα θερμό χαμόγελο.

Κάποιος της είχε αναφέρει μάλλον την συζήτηση μου με τον Jimin.

«όπως είπες και η ίδια ήταν μια παρεξήγηση.»  της απάντησα και της χάρισα ένα χαμόγελο ίδιο με το δικό της, ψεύτικο!

Ξαφνικά εκεί που δεν το περίμενα ενώ χάιδευε τα μαλλιά μου χωρίς λόγο, τα τράβηξε απότομα και με πλησίασε αρκετά κοντά στο πρόσωπο.

Μου ξέφυγε ένα επιφώνημα πόνου και την κοίταξα χωρίς να καταλαβαίνω «τι κάνεις, με πονάς.»

Το πρόσωπο της είχε αλλάξει και αυτήν την φορά με κοιτούσε απειλητικά «μείνε μακριά από το αγόρι μου, γιατί θα το μετανιώσεις πολύ άσχημα.»  μου ψιθύρισε χαμογελώντας ενώ τραβούσε τα μαλλιά μου κοιτώντας τριγύρω διακριτικά για να μην την δει κανένας.

Πριν προλάβω να αντιδράσω το χέρι του άρπαξε τα δάχτυλα με τα οποία τραβούσε τα μαλλιά μου και τα έσφιξε με δύναμη πράγμα που την έκανε να παραπονεθεί από πόνο. Τράβηξε το χέρι της μακριά μου και με έφερε κοντά του.

«Σταμάτα να την ενοχλείς.»  της απάντησε με αυστηρό τόνο και αυτή απλά τον κοίταξε εκνευρισμένη τρίβοντας τα πονεμένα δάχτυλα της.

Χωρίς να μιλήσει μας προσπέρασε και έφυγε από κοντά μας. Εγώ κοίταξα τον Taehyung ο οποίος με χάζευε ήδη χαμογελώντας τρυφερά. Με κρατούσε ακόμα ανάμεσα στο αριστερό του χέρι και με το δεξί προσπάθησε να χάιδεψε το κεφάλι μου στοργικά. Ο τρόπος που μου τράβηξε τα μαλλιά με έκανε να πονέσω όμως αυτήν την στιγμή ήταν το τελευταίο που με ενδιέφερε.

«είσαι καλά;»  με ρώτησε στοργικά και εγώ του κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά χωρίς να μιλήσω «μην της δίνεις σημασία, μια ζηλιάρα χαζογκόμενα είναι.»

Με άφησε από το χέρι του και εγώ στάθηκα όρθια μπροστά του «δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί να μου φερθεί έτσι.»

«σε ζηλεύει!»  μου απάντησε χαμογελώντας ενώ με κοιτούσε προσεκτικά.

«μα γιατί;»  τον ρώτησα χωρίς να καταλαβαίνω, λογικά οποίος της μίλησε για την παρεξήγηση που έγινε θα της είπε και για τον τρόπο με τον οποίο μου μίλησε το αγόρι της, οπότε δεν έβρισκα κανέναν λόγο για να μου φερθεί έτσι.

Ο Taehyung με πλησίασε και χαμογέλασε ναζιάρικα «γιατί είσαι τόσο όμορφη που όλες θα σε ζήλευαν.»  μου απάντησε χαρίζοντας μου ένα φιλί στο κούτελο λίγο πριν με προσπεράσει και φύγει.

Ίσιωσα τα μαλλιά μου και γύρισα να τον κοιτάξω την ώρα που έφευγε. Προσπέρασε τον Jimin που απ ότι φαίνεται ερχόταν προς τα εδώ και έφυγε. Αυτός γύρισε και με κοίταξε περίεργα. Με έβρισκε όμορφη; για μια στιγμή τον κοίταξα στα μάτια και απλά γύρισα για να φύγω.
...
Μπήκα στο δωμάτιο μου και άφησα τα πράγματα στην άκρη αφού πρώτα πέρασα από την βιβλιοθήκη για να πάρω το τζάκετ μου. Όλο το πρωί έψαχνα για το τετράδιο όπου είχα της σημειώσεις μου από τα μαθήματα, όμως μάταια. Και στην βιβλιοθήκη με ενημέρωσαν πως δεν βρήκαν τίποτα άλλο. Ίσως να χάθηκε την ώρα που έτρεχα για να φύγω μακριά του. Μάλλον κάπου μου έπεσε και δεν το κατάλαβα, διότι είμαι σίγουρη ότι το κρατούσα στο χέρι μου φεύγοντας.

Έβγαλα τα παπούτσια μου και έκατσα στο κρεβάτι. Μόλις είχα ξαπλώσει προς τα πίσω για να χαλαρώσω όταν κάποιος μου χτύπησε την πόρτα. Σηκώθηκα και πλησίασα για να δω ποιος είναι. Αντίκρισα τον Jimin που στεκόταν μπροστά μου κρατώντας κάτι στα χέρια του. Ξαφνικά έδειχνε τόσο ψηλός και μεγαλόσωμος. Με κοιτούσε απευθείας στα μάτια χωρίς ίχνος μετάνοιας. Δίχως να μιλήσω άπλωσε το χέρι του και μου έδωσε το τετράδιο μου στα χέρια κοιτώντας τριγύρω του τους διαδρόμους.

«το ξέχασες στην βιβλιοθήκη και απ ότι κατάλαβα μάλλον σου είναι σημαντικό για το σχολείο.»  απάντησε βιαστικά χωρίς καν να τον ρωτήσω.«ήρθα να πάρω το σακάκι μου.»  πρόσθεσε γρήγορα και με κοίταξε υπεροπτικά περιμένοντας.

«ναι, μάλιστα.»  ήταν το μόνο που μπόρεσα να πω.

Άφησα το τετράδιο στο γραφείο μου και άρπαξα το σακάκι του από το κρεβάτι μου. Τον πλησίασα και του το έδωσα. Χωρίς να με κοιτάξει το πήρε στα χέρια του και έφυγε.

Έμεινα για λίγο να κοιτάω το κενό μπροστά στην πόρτα μου καθώς άκουγα τα βήματα του να απομακρύνονται. Έκλεισα την πόρτα και πήγα προς το γραφείο μου. Κοίταξα το τετράδιο καθώς σκεφτόμουν πως θυμώνουν καθαρά ότι το είχα πάρει μαζί μου φεύγοντας. Περίεργο, πως βρέθηκε στα χέρια του;
....
Έξω άρχιζε να βραδιάζει και το βιβλίο που κρατούσα στα χέρια μου έδειχνε να μην έχει κανένα ενδιαφέρον αυτήν την στιγμή. Σηκώθηκα και έκλεισα το παράθυρο μιας και είχε βγάλει ψυχρά.

Η Κλαίρη μπήκε μέσα στο δωμάτιο μαζί με τον Jungook που απ ότι φαίνεται τα είχαν βρει και με κοίταξαν. Άρπαξα αμέσως μια κουβέρτα από το κρεβάτι μου και την τύλιξα γύρω μου. Φορούσα ένα τιραντάκι χωρίς εσώρουχο και ένα κοντό σορτς μιας και δεν περίμενα να εισβάλει κάποιος μέσα στο δωμάτιο.

«προειδοποιεί ο κόσμος.»  την κοίταξα τελείως άβολα.

«sorry μωρέ.»  απάντησε μετανιωμένη χαμογελώντας «ακόμα έτσι είσαι;»  με ρώτησε έκπληκτη.

«γιατί πως θα ήθελες να πέσω για ύπνο, με την τουαλέτα μου;»  την ρώτησα γελώντας.

«Kookie μου,με περιμένεις έξω;»  τον ρώτησε ναζιάρικα.

Ήμουν έτοιμη να γελάσω από τον τρόπο που τον αποκαλούσε. Αυτός απλά την κοίταξε ντροπιασμένος και βγήκε έξω από το δωμάτιο κλείνοντας την πόρτα πίσω του.
Εγώ έκατσα στο κρεβάτι μου παρακολουθώντας την Κλαίρη να ανοίγει την ντουλάπα της και να ψάχνει τα ρούχα της.

«κανονίσαμε με τα παιδιά να βγούμε!» 

Με ενημέρωσε κεφάτη και εγώ αμέσως καταλάβαινα που το πήγαινε «καλά να περάσετε.»  της απάντησα ξαπλώνοντας στο κρεβάτι. Την ώρα που προσπαθούσα να σκεπαστώ με το πάπλωμα μου αυτή το τράβηξε απότομα από πάνω μου.

«δεν κατάλαβες, με την Σαρίνα και τον Jin εννοώ.»  μου απάντησε τσαντισμένη «κι εσύ θα έρθεις μαζί μας.»  ολοκλήρωσε κατηγορηματικά.

«δεν έχω όρεξη.»  της απάντησα προσπαθώντας να πάρω το πάπλωμα μου από τα χέρια της αλλά μάταια.

«ακόμα καλύτερα, θα έρθεις για να φτιάξει. Μια φορά έπεισα την αδερφή μου να βγούμε μαζί για ποτό λέγοντας της πως θα είσαι και εσύ, μην μου το χαλάς.»  παραπονέθηκε και καλά στεναχωρημένη.

Ήταν αυτή μια. Της κούνησα απλά το κεφάλι μου παραδομένη και αυτή μου έσκασε ένα πλάτη χαμόγελο. Όπως και να ‘χει, δεν ήθελα να της το χαλάσω, απ ότι είχα καταλάβει δεν βγαίνανε ιδιαίτερα έξω μαζί.

Μου έδωσε ένα ψηλόμεσο τζιν και ένα χακί τοπάκι με μανίκια και ανοιχτούς ώμους. Φόρεσα κάτι τραχτεροτά μποτάκια που είχα φέρει μαζί μου και το δερμάτινο μου. Με έβαλε κάτω και με έκανε στην κυριολεξία ότι ήθελε. Μου έκανε τα μαλλιά μπούκλες και μου τα σήκωσε ψηλά αφήνοντας μερικές τούφες στα πλαϊνά του προσώπου μου. Με έβαψε με αποχρώσεις του χακί και μου έβαλε ένα ματ καφέ κραγιόν τονίζοντας τα χείλη μου με ένα μολύβι.

Με κοίταξε μέσα από τον καθρέφτη «είσαι πανέμορφη.»  μου ψιθύρισε χαμογελώντας «κάτι τελευταίο.»  μου απάντησε χαρούμενη και εγώ απλά την κοίταξα μπερδεμένη μιας και νόμιζα ότι είχαμε τελείωσε.

Σήκωσε τα χέρια της και τα έφερε μπροστά μου. Τύλιξε χαλαρά ένα μαύρο κορδονάκι σε στυλ τσόκερ γύρω από τον λαιμό μου κλείνοντας το με ένα φιογκάκι μπροστά.

«Νομίζω σου πάνε πολύ.»  μου απάντησε κλείνοντας μου το μάτι.

Γέλασα αμήχανα κοιτώντας τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Μου άρεζε αυτό που έβλεπα, έδειχνα τόσο θηλυκή όσο και η Άλισον.

Η Κλαίρη άλλαξε ρούχα και ετοιμαζόταν ενώ την περίμενα. Τότε ενώ έφτιαχνα την τσάντα μου τοποθετώντας τα άκρως απαραίτητα για μια έξοδο πρόσεξα κάτι να λάμπει δίπλα από το κρεβάτι μου. Έσκυψα και διέκρινα ότι κάτι ήταν πεταμένο στο πάτωμα. Έσκυψα και το πήρα στο χέρι μου και τότε κατάλαβα ότι ήταν ο αναπτήρας του Jimin. Η Κλαίρη είχε τελειώσει και με πλησίαζε, έτσι τον έβαλα στην τσέπη μου για να μην το δει. Δεν ήθελα να της εξηγώ ποιανού αναπτήρας ήταν και πως βρέθηκε εδώ. Μάλλον θα μου γλίστρησε από το σακάκι και θα έπεσε κάτω χωρίς να το καταλάβω.

Τα παιδιά μας περίμενα απέξω. Μόλις μας είδαν και κυρίως εμένα έμειναν να με κοιτάνε. Οκευ, δεν με είχαν συνηθίσει με τέτοια εμφάνιση, όμως δεν ήταν ανάγκη να με κάνουν να νιώσω τόσο άβολα.

«μήπως να αλλάξω;»  ρώτησα αμήχανα όταν πρόσεξα πως με κοιτούσαν κάπως περίεργα.

«μα τι λες;»  με ρώτησε ο Jin πλησιάζοντας με «δείχνεις μια κούκλα.»  μου απάντησε χαμογελώντας.

«χαλάρωσε Καζανόβα.»  του μίλησε η Κλαίρη κοιτώντας τον καχύποπτα «δεν είναι για τα κυβικά σου.» 

Την κοίταξα έκπληκτη και απλά την σκούντησα ντροπιασμένη. Μα τι έλεγε; οι υπόλοιποι γελάσανε αμήχανα με το σχόλιο της Κλαίρης και απλά προχωρήσαμε προς τα έξω.

Ο Jungook είχε παρκάρει το αμάξι του κοντά στην σχολή. Σε δύο λεπτά είχαμε φτάσει και είχαμε κάτσει μέσα. Μπορώ να πω πως είχα γίνει σάντουιτς πίσω μιας και τα καλά παιδιά η Σαρίνα και ο Jin δηλαδή, ήθελαν να καθίσουν κοντά στο παράθυρο γιατί ένιωθαν πιο άνετα. Τους κοίταξα δήθεν ενοχλημένη και αυτοί απλά γέλασαν.

Μετά από λίγη ώρα, ο Jungkook βρήκε ένα πάρκινγκ δίπλα στο πεζοδρόμιο και πάρκαρε. Το club όπου ήταν να πάμε λεγόταν "Άσπρος Λαγός" και ήταν στο κέντρο της πόλης. Η μουσική ηχούσε δυνατά από μέσα και απ ότι έδειχνε είχε αρκετό κόσμο.

Περάσαμε τον μπράβο που στεκόταν στην είσοδο και μπήκαμε μέσα. Ο χώρος ήταν πανύψηλος με χρωματιστά φώτα να κρέμονται από το ταβάνι. Ήταν φουλ στον κόσμο. Ευτυχώς βρήκαμε μερικές θέσεις σε κάτι καναπέδες στο βάθος. Αφήσαμε τα πράγματα μας και εγώ έβγαλα το δερμάτινο μου διότι είχε αρχίσει να κάνει ζέστη. Ο Jungkook με την Κλαίρη πήγαν να πάρουν ποτά κι εγώ το μόνο που ήξερα και αυτό από την δουλειά ήταν το weskey Cola, οπότε κι αυτό παρήγγειλα. Εκείνη την ώρα μας πλησίασε ένας νεαρός και αμέσως κατάλαβα ότι ήταν ο Κάι, ο αδερφός των κοριτσιών.

«Κάι, γεια.»  σηκώθηκα να τον χαιρετήσω.

Η Σαρίνα τον κοίταξε ειρωνικά με ένα μικρό γελάκι στα χείλη της «δεν ήξερα ότι θα ερχόσουν κι εσύ.»  σηκώθηκε και τον αγκάλιασε.

«σιγά μην έλειπα από μια τόσο επική έξοδο. Την δική σου και της αδερφής μου.»  απάντησε γελώντας.

Κάθισε δίπλα μου και τα παιδιά επέστρεψαν με τα ποτά μας. Ο Κάι ζήτησε από την Κλαίρη να του φέρει ένα ποτό και έφυγε πάλι για το μπαρ. Αφού γύρισε ξεκινήσαμε να μιλάμε. Προς μεγάλη μου έκπληξη το ποτό μου, μου άρεσε αρκετά έτσι μόλις τελείωσε παρήγγειλα και δεύτερο. Απόψε βγήκα να διασκεδάσω κι αυτό θα έκανα. Έδιωξα κάθε αρνητική σκέψη από το μυαλό μου και απλά έδωσα σημασία στην παρέα μου. Σηκωθήκαμε μερικές φορές να χορέψουμε με τα παιδιά, την μια στιγμή με τον Κάι και την άλλη με τον Jin.

Γελούσα με την ψυχή μου και ένιωθα να περνάω καλά για πρώτη φορά μετά από καιρό. Με κάνανε να ξεχάσω κάθε τι ενοχλητικό που συνέβη αυτές της μέρες. Μόλις κάτσαμε ο Κάι προσπάθησε να ηρεμήσει της ανάσες του και μας κοίταξε «ξέχασα να σας πω.»  όλοι μας γυρίσαμε προς το μέρος του «θα έρθουν και τα αφεντικά.»  είπε χορεύοντας στην θέση του.

Αμέσως ένιωσα έναν σφικτό κόμπο στο στομάχι μου και η διάθεση μου άλλαξε απότομα.

«γιατί ρε Και;»  τον ρώτησε η Σαρίνα τσαντισμένη.

«έλα ηρέμησε, μην χαλάσουμε την βραδιά μας.»  της πρότεινε ο Jin χαϊδεύοντας την στον όμο.

Εγώ όμως δεν μπορούσα να χαλαρώσω. Δεν τους είχα πει τι έγινε με τον Jimin οπότε είχα λόγω να θέλω να σηκωθώ να φύγω αμέσως.

Συνεχίζεται... ➡️