~16~
~
Πλησιάζαμε το μπαρ όπου καθόντουσαν όλοι τους, με τον Taehyung να πίνει από νωρίς ένα ποτήρι αλκοόλ. Ένιωθα κάπως άβολα την ώρα που γύρισαν όλοι μαζί να μας κοιτάξουν μόλις αντιλήφθηκαν την παρουσία μας. Ο Tae με κοίταξε από κάτω προς τα πάνω και έφτασε στο βλέμμα μου χαρίζοντας μου ένα παιχνιδιάρικο χαμόγελο. Σηκώθηκε και με πλησίασε κοιτώντας την Κλαίρη με σοβαρό ύφος πριν απομακρυνθεί από δίπλα μας.
«ξέρεις δεν ήταν ανάγκη να στείλεις κάποιον για να μας φέρει στο μαγαζί.» του είπα μετά από μερικά λεπτά αμηχανίας. Με τα ψηλά παπούτσια είχα φτάσει αρκετά κοντά στο ύψος του πρόσωπο του, όμως ακόμα και τώρα τα μάτια του με κοιτούσαν από ψηλά.
Κόμπιασε για λίγο και μίλησε «ήθελα να είμαι σίγουρος ότι θα φτάσεις με ασφάλεια.» μου απάντησε χαμογελώντας «σου πάνε αυτά τα ρούχα μικρή.» ολοκλήρωσε και χάιδεψε την άκρη της μύτης μου.
Του χαμογέλασα και προχωρήσαμε στα υπόλοιπα παιδιά.
«τι πόστο θα αναλάβει ακριβώς και χρειάζεται τέτοιο ντύσιμο.» μίλησε αδιάφορος μέσα από τα δόντια του λίγο πριν πιει από το ποτό του.
Για πρώτη φορά σήμερα με ανάγκασε να τον αντικρίσω, γιατί τι είχαν τα ρούχα μου;
«θα δοκιμάσει ως σερβιτόρα.» του απάντησε ο Tae περνώντας το χέρι του γύρω από τον ώμο μου κάνοντας με να νιώσω άβολα.
Αυτός γύρισε το πρόσωπο του προς το μέρος μας και για μια στιγμή μου φάνηκε πως κοίταξε την κίνηση του. Άφησε το ποτό του και σηκώθηκε όρθιος από το σκαμπό κοιτώντας τον Tae ειρωνικά.
«δεν είσαι σοβαρός;»
«γιατί όχι;» τον ρώτησε κοιτώντας τον επίμονα.
Χωρίς να μιλήσει μας προσπέρασε και έφυγε. Περίεργο σκέφτηκα από μέσα μου λίγο πριν καταλάβω ότι Tae είχε πάρει το χέρι του μακριά μου, για να αρπάξει το ποτό του.
Ήπιε μια γουλιά και με κοίταξε.
«είσαι εντάξει με αυτήν την θέση;» κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά και συνέχισε «θα κανονίζω να μην δουλεύεις κανονικά και να φεύγεις πιο νωρίς μιας και δεν είσαι συνηθισμένη στο ξενύχτη ακόμα.» είπε και κοίταξε το ποτό του πριν ποιεί μια γουλιά. Έδειχνε κάπως ξινός καθώς μου μιλούσε και σχεδόν λες και έπληττε.
«τα λεφτά μην σε νοιάζουν. Θα είναι ικανοποιητικά.» μου απάντησε και χαρίζοντας μου ένα γάργαρο αλλά ψεύτικο γέλιο κοίταξε τον Κάι στο μπαρ «βοήθησε την.» του είπε ψυχρά και κρατώντας το ποτό του έφυγε χωρίς να με κοιτάξει.
Τι έπαθαν ξαφνικά; και αυτός και ο αγριάνθρωπος; δεν έδωσα πολύ σημασία και απλά στράφηκα προς τον Κάι. Προσπάθησε να μου δείξει πως να κρατήσω τον δίσκο πράγμα που κατέληξε σε τραγωδία μιας και έσπασα αρκετά ποτήρια στην προσπάθεια μου να κρατήσω με ένα χέρι έναν γεμάτο δίσκο. Ευτυχώς απλά γελούσε μαζί μου και δεν με μάλωνε πράγμα που με έβγαζε από την δύσκολη θέση που βρισκόμουν κάθε φορά που έκανα κάποια ζημιά.
«κοίτα μπορείς απλά να κρατάς τον δίσκο με τα δύο χέρια, εξάλλου δεν είσαι κουλή έχεις και τα δύο οπότε γιατί να το κάνεις με ένα;» μου πρότεινε γελώντας.
Ήταν πολύ ευχάριστος χαρακτήρας και ακόμα πιο ευχάριστος για παρέα.
Είχαν αρχίσει να έρχονται όλο και περισσότεροι. Άρπαζαν ένα ποτό και μερικοί έβγαιναν έξω. Ο ντιτζει είχε ξεκινήσει ήδη να βάζει μερικά τραγούδια και όσο περνούσε η ώρα άλλο τόσο ανέβαινε η ένταση του ήχου. Για πρώτη μου μέρα πραγματικά υπήρχε χάος. Παράγγελναν πολλοί μαζί και προσπαθούσα ευτυχώς με ευκολία να συγκρατήσω τα ποτά τους ώστε να τα δώσω στον Κάι για να τα φτιάξει. Δεν ήταν και ότι πιο εύκολο να σερβίρω καθώς η μουσική ηχούσε χαοτικά στα αυτιά μου και ο κόσμος χοροπηδούσε πάνω κάτω σαν το κατσίκι. Ευτυχώς υπήρχαν και οι πιο εύκολες περιπτώσεις που ήταν αυτές που απλά αράζανε στους καναπέδες του μαγαζιού. Μπορούσα τουλάχιστον να αφήσω τον δίσκο στο τραπέζι τους για να τους μοιράσω τα ποτά τους. Το κακό ήταν ότι το μαγαζί ήταν γεμάτο με άντρες που δεν έπαυαν να με σχολιάζουν κάθε φορά που περνούσα από μπροστά τους ή όταν τους πλησίαζα για να τους δώσω το ποτό που μου είχαν παραγγείλει προηγουμένως. Ήταν λίγο ενοχλητικό διότι όσο παιρνούσε η ώρα αυτή μεθούσαν από τα πολύ αλκοόλ και τα σχόλια τους γινόντουσαν χειρότερα, πιο χυδαία και επιθετικά.
«δυο ουίσκι κόλα.» φώναξα στον Κάι για να μπορέσει να με ακούσει μέσα από όλη αυτήν την φασαρία που γινόταν.
«χαμός γίνεται Ε;» με ρώτησε γελώντας ενώ ετοίμαζε τα ποτά.
Τα πήρα στον δίσκο μου και προχώρησα προς την πλευρά που υπήρχαν οι καναπέδες. Εκεί καθόταν μια παρέα με αγόρια και δύο κοπέλες που από το αλκοόλ ήδη είχαν αρχίσει να μεθάνε. Άφησα τον δίσκο για να πάρω τα ποτά στα χέρια μου κι ένιωσα ένα απαλό χαστούκι πάνω στον πισινό μου πράγμα που με έκανε να κοκαλώσω. Μα τι στο; μου φάνηκε ότι κάποιος με άγγιξε η ήταν η ιδέα μου; ίσιωσα το σώμα μου βιαστικά και κοίταξα τον νεαρό δίπλα μου που καθόταν και με κοιτούσε χαμογελώντας λες και είχε κάνει κάτι το αξιοσημείωτο.
«μήπως εσύ;» σχεδόν τραύλισα προσπαθώντας να επεξεργαστώ αυτό που μόλις είχε συμβεί «μήπως κατά λάθος με άγγιξες;» τον ρώτησα τελικά περιμένοντας να μου απαντήσει πως ήταν της ιδέας μου.
Αυτός απλά γέλασε κοιτώντας την παρέα του και ύστερα εμένα «γιατί; πες μου ότι δεν σου άρεσε;» άπλωσε τα χέρια του τραβώντας με από την μέση για να έρθω κοντά του.
«μα τι κάνεις;» τον ρώτησα προσπαθώντας να φύγω.
«έλα τώρα που δεν θέλεις.» είπε γελώντας.
Τον χτύπησα με το γόνατο μου στο στήθος πράγμα που μου έδωσε το ελεύθερο να ξεφύγω από την αγκαλιά του. Τον κοίταξα και τον έλουσα με τα κρύο ποτά που κρατούσα στα χέρια μου.
Άρχισε να βρίζει καθώς σηκωνόταν όρθιος κοιτώντας την βρεγμένη μπλούζα του.
«τσούλα τι έκανες;» με ρώτησε την ώρα που άρπαξε το μπράτσο μου με τα δυνατά του χέρια.
«άφησε με, με πονάς!» του απάντησα τσαντισμένη και ήμουν έτοιμη να τον ξανά χτυπήσω όταν μια γροθιά προσγειώθηκε πάνω στο πρόσωπο του κάνοντας τον να παραπατήσει και λίγο πριν με πάρει και με ρίξει κάτω μαζί του ένα χέρι με γράπωσε από το μπράτσο και με βοήθησε να σταθώ όρθια. Σήκωσα το βλέμμα μου και τον κοίταξα. Στον κούτελο του έσταζε ιδρώτας εκεί όπου είχε χαραχτεί μια φλέβα. Χαμήλωσε το γκριζαρισμένο του βλέμμα στο ύψος των ματιών μου και με αντίκρισε. Τα χείλη του ήταν σφιγμένα καθώς και το σαγόνι του ενώ το χέρι του χαλάρωσε γύρω από το μπράτσο μου όταν συνειδητοποίησε πως με έσφιγγε.
«τι έκανες;» τον ρώτησε κρατώντας το σαγόνι του από πόνο.
«τι συμβαίνει εδώ;» έφτασε τρέχοντας δίπλα στον Jimin και κοίταξε τον λουσμένο νεαρό στο πάτωμα «πάλι φασαρίες δημιουργείς εσύ μικρέ;» τον κοίταξε λες και είχε κουραστεί από την συμπεριφορά του.
«βγες έξω εσύ και περίμενε με.» μου μίλησε αυστηρά λίγο πριν στραφεί στον Taeyang που βοηθούσε το αγόρι να σηκωθεί από κάτω ο οποίος είχε αρχίσει να κλαίει. Φαινόταν λιώμα από το πιοτό και αύριο σίγουρα θα μετάνιωνε για το κλάμα.
Βγήκα έξω βιαστικά χωρίς δεύτερη σκέψη και στάθηκα δίπλα στην είσοδο. Κοίταξα το χέρι μου και το ένιωθα ότι θα αφήσει μελάνια, όχι πως με ένοιαζε. Μετά από λίγη ώρα βγήκε έξω φουριόζος και με πλησίασε λίγο πριν κλείσει το κινητό του. Κάτι πήγε να πει όμως το ξανασκέφτηκε και απλά περπάτησε πέρα δώθε σαν νευρικός ψυχάκιας. Ψυχάκιας; α δεν ήταν κακό παρατσούκλι μιας και έμοιαζε με έναν τέτοιο. Μα τι έλεγα, δεν έπρεπε να σκέφτομαι έτσι εφόσον μόλις με είχε βοηθήσει.
«σ'ευχ...» πήγα να πω αλλά με διέκοψε αμέσως και συνέχισε να σκέφτεται.
Ήμουν έτοιμη να τον ευχαριστήσω όμως τώρα με την συμπεριφορά του με έκανε να θέλω να τον χτυπήσω. Τον κοίταξα εκνευρισμένη που απλά πήγαινε πέρα δώθε χωρίς να μιλάει ενώ τύλιγα τα χέρια μου γύρω από τα μπράτσα μου για να τα ζεστάνω. Δεν ήταν καιρός για λεπτό μπλουζάκι μιας και η νύχτα είχε πέσει για τα καλά όπως και η θερμοκρασία.
«δεν ήθελα να δημιουργήσω φασαρία, λυπάμαι.» είπα τελικά και απλά με κοίταξε λίγο πριν με πλησιάσει εκνευρισμένος.
«κατάλαβες τώρα γιατί δεν μου άρεσαν τα ρούχα σου;» με ρώτησε και απλά τον κοίταξα έκπληκτη λες και είχε καταλάβει πως προηγουμένως με είχε πειράξει το σχόλιο του.
Χωρίς να μιλήσει στάθηκε λίγο πιο πέρα ανάβοντας ένα τσιγάρο λες και περίμενε κάτι. Δεν ήταν τα ρούχα μου που δεν του άρεσαν πάνω μου αλλά το πως έδειχναν στο σώμα μου. Μήπως εγώ είχα προκαλέσει την χυδαία συμπεριφορά του αγοριού πριν; τώρα ένιωθα τελείως ηλίθια. Απέφυγα να τον κοιτάξω νιώθοντας ακόμα πιο ηλίθια και του γύρισα την πλάτη σκεπτική. Τότε ένιωσα ένα ζεστό ύφασμα ελαφρώς υγρό να σκεπάζει τις πλάτες μου και το πάνω μέρος του κορμιού μου. Με γύρισε προς το μέρος του και χωρίς να με κοιτάει στα μάτια κρατώντας το τσιγάρο με τα απαλά του χείλη μου πέρασε τα χέρια από τα μανίκια και έκλεισε τα κουμπιά από το σακάκι που μόλις είχε βγάλει από πάνω του. Σήκωσα τα μάτια μου και τον κοίταξα κάπως αβέβαιη. Άρχιζε να με τρομάζει η υπερβολική του καλοσύνη. Ήταν κάτι που δεν είχα δει έως τώρα και μου φαινόταν τελείως λάθος επάνω του.
Απομάκρυνε το τσιγάρο από τα χείλη του ρουφώντας μια τζούρα και με κοίταξε «θα αρρωστήσεις και δεν θα μπορέσεις να έρθεις μεθαύριο στο μάθημα.» απάντησε σαν να ήθελε να δικαιολογήσει αυτό που μόλις είχε κάνει βγάζοντας τον καπνό από το στόμα του «όχι πως με νοιάζει.» μουρμούρισε τοποθετώντας το τσιγάρο ξανά στο στόμα του.
Δεν πρόλαβα να του πω ευχαριστώ όταν το μαύρο τζιπ που με είχε φέρει προηγουμένως σταμάτησε μπροστά μας.
Κατέβασε το παράθυρο του συνοδηγού και κοίταξε τον Jimin «κύριε Park.»
Πέταξε το τσιγάρο χαμηλά σβήνοντας το με την μύτη του παπουτσιού του καθώς άνοιγε την πίσω πόρτα. Άπλωσε το χέρι του και με κράτησε από τον καρπό. Με έβαλε μέσα στο αμάξι και έγειρε ελαφρώς μπροστά μου. Μπορούσα να δω ξεκάθαρα την φλέβα που χτυπούσε στον λαιμό του και τον ιδρώτα που ακόμα έσταζε. Τα μαλλιά του είχαν κολλήσει ελαφρώς στο δέρμα του όπως και η μπλούζα του. Ο λαιμός του απέπνεε μια μεθυστική μυρωδιά κολόνιας και ιδρώτα ταυτόχρονα. Μου πέρασε την ζώνη και την ασφάλισε λίγο πριν βγει από το αμάξι και κλείσει την πόρτα χωρίς να με κοιτάξει. Στάθηκε στο παράθυρο του συνοδηγού και κοίταξε τον οδηγό «να την πας κατευθείαν στο σπίτι!»
Ο νεαρός κούνησε το κεφάλι του θετικά και έβαλε μπρος την μηχανή. Ο Jimin έκανε προς τα πίσω βγάζοντας άλλο ένα τσιγάρο από την τσέπη του. Καθώς τα άναβε μου έριξε μια τελευταία ματιά λίγο πριν φύγουμε από μπροστά του. Γύρισα το κεφάλι μου και τον κοίταξα από το πίσω παρμπρίζ. Το βλέμμα του ήταν ευθεία με το δικό μου και απλά με κοιτούσε να απομακρυνόμαστε.
..
Κατέβηκα από το αμάξι και κοίταξα τον νεαρό.
«σε ευχαριστώ πολύ που με έφερες.»
Με κοίταξε και απλά ένευσε ευγνώμων που ήμουν ευγενική μαζί του. Χωρίς να πει τίποτα άλλαξε ταχύτητα και έφυγε.
Ανέβαινα της σκάλες όταν συνειδητοποίησα πως φορούσα ακόμα το σακάκι του Jimin, όμως ήταν πολύ αργά για να το δώσω πίσω σε αυτόν τον άντρα ώστε να του το γυρίσει πίσω. Έβαλα τα χέρια μου μέσα στης τσέπες του σακακιού για να τα ζεστάνω όταν στο δεξί μου χέρι ένιωσα κάτι κρύο μεταλλικό. Σταμάτησα να περπατάω και το έβγαλα από μέσα. Ήταν ένας μαύρος αναπτήρας με χαραγμένο το γράμμα "Α". Κοίταξα στο πλάι του και διέκρινα μια αφιέρωση με χρυσά καλλιγραφικά γράμματα "στον αγαπημένο μου Jimin". Λογικά θα ήταν δώρο της Άλισον. Το έβαλα στην θέση του νιώθοντας έναν κόμπο στον λαιμό μου και προχώρησα προς τους κοιτώνες.
..
Έκανα ένα καυτό μπάνιο για να φύγει η μυρωδιά του τσιγάρου από πάνω μου. Στέγνωνα στο δωμάτιο τα μαλλιά μου με μια πετσέτα όταν ξανά κοίταξα το σακάκι που είχα αφήσει προηγουμένως στην καρέκλα του γραφείου μου. Άφησα την πετσέτα στην άκρη και πήρα το ρούχο του στα χέρια μου. Το έφερα αρκετά κοντά στο πρόσωπο μου και αμέσως μπόρεσα να μυρίσω την γλυκιά του μυρωδιά. Είχε μείνει πάνω στο ύφασμα έντονη και μεθυστική, κι ένιωθα λες και βρισκόταν κοντά μου. Έκλεισα τα μάτια μου και για έναν περίεργο λόγο ήθελα να μείνω εκεί να εισπνεύσω λίγο ακόμα από το άρωμα του. Προηγουμένως με βοήθησε κι αν και για κάποια που δεν άντεχε ούτε να βλέπει φάνηκε πολύ υπερπροστατευτικός. Δεν πίστευα ότι ήταν αναγκαίο να τον χτυπήσει, εξάλλου το αγόρι ήταν μεθυσμένο και δεν ήξερε τι έκανε. Όμως αυτός έδειχνε τόσο τσαντισμένος μαζί του και όχι τόσο με εμένα που θα έπρεπε σαν σερβιτόρα του μαγαζιού να κρατήσω τα προσχήματα σε μια τέτοια περίπτωση. Υποθέτω.
Ξαφνικά ένιωθα τόσο μπερδεμένη. Κάτι με έπνιγε και δεν γνώριζα τι ήταν. Κάτι με ενοχλούσε έντονα και δεν ξέρω αν ήταν τα γεγονότα η ή περίεργη αλλαγή στην συμπεριφορά του απέναντι μου. Τουλάχιστον δεν ανέφερε τίποτα για χθες, ίσως όμως και να το ονειρεύτηκα.
«μα γιατί να ονειρευτείς κάτι τέτοιο Σαμάνθα;» μιλούσα μόνη μου την ώρα που ξάπλωνα στο κρεβάτι. Αν με έβλεπε κάνεις θα με περνούσε για καμιά τρελή που τα είχε χάσει. Έκλεισα το φως στο κομοδίνο μου και κοίταξα το λευκό του φεγγαριού που έμπαινε από το παράθυρο μου.
«Μα ήταν τόσο τρυφερός μαζί μου.» υπενθύμισα στον εαυτό μου αλλάζοντας στάση πάνω στο κρεβάτι, και ξανά και ξανά ώσπου κατέληξα να μην μπορώ να κοιμηθώ όλο το βράδυ.
Σε λίγο θα ερωτευτώ κι εγώ τον Jimin 😭 (πόσο πιο πολύ;) αγαπάκια ελπίζω να σας άρεσε τον καινούργιο κεφάλαιο. Θα τα πούμε στο επόμενο, με πολύ αγάπη ❤️✌️
Bạn đang đọc truyện trên: AzTruyen.Top