~

Ήμασταν μέσα στο ταξί με προορισμό το κλαμπ. Περνούσαμε από τους δρόμους της πόλης και όλα έδειχναν τόσο όμορφα. Τα αμέτρητα χρωματιστά φώτα από του λαμπτήρες και από τα μαγαζιά έδειχναν την πόλη ακόμα πιο εκθαμβωτική καθώς σε δελέαζαν να περιπλανηθείς στους δρόμους της.
Τα πεζοδρόμια ήταν γεμάτα κόσμο, παρέες παιδιών ανάμεικτα κοριτσιών και αγοριών, ντυμένοι με όμορφα ρούχα περπατούσαν γελώντας δυνατά και καπνίζοντας τσιγάρο με κάποιον προορισμό, η και όχι.
Κοίταξα από το παράθυρο μου τον ουρανό και έδειχνε τόσο καθαρός με μερικά αστέρια να τον κοσμούν.

Ένιωσα το κινητό μου στο χέρι μου να δονείτε και μόλις κοίταξα το όνομα που με καλούσε το έκλεισα και κοίταξα πάλι έξω. Δεν ήθελα να μιλήσω αυτήν την στιγμή με την Σίλια διότι ήξερα ότι θα με ρωτούσε που είμαι και τι κάνω. Δεν ήθελα να της πως ότι ετοιμαζόμουν να πάω σε κλαμπ, διότι θα άρχιζε τα δικά της.

Μετά από δύο εικοσάλεπτα φτάσαμε σε ένα απόμερο μέρος, και όσο προχωρούσαμε άλλο τόσο ακουγόταν έντονα ο ήχος από αμάξια και της μηχανές. Η μουσική έφτανε πολλά χιλιόμετρα μακριά και ακούγαμε καθαρά των ήχο των μπάσων και της φωνές των παιδιών.

Όσο πλησιάζαμε αναρίθμητα αμάξια ήταν παρκαρισμένα δεξιά και αριστερά μας με αποτέλεσμα ο ταξιτζής να σταματήσει και να μας αφήσει σχετικά μακριά. Η Κλαίρη δυσανασχέτησε βρίζοντας από μέσα της, τον πλήρωσε και κατεβήκαμε από το ταξί. Στο βάθος έβλεπα ένα μεγάλο κτήριο σαν αποθήκη και ακόμα πιο πέρα πλήθος ανθρώπων μαζεμένο. Ακουγόταν έντονα ο ήχος αυτοκινήτων να γαζώνουν και κάποιων μηχανών να μαρσάρουν ενώ έβλεπες να ανεβαίνουν ποσότητες καπνού προς τον αέρα ανάμεσα από το πλήθος.

Περπατήσαμε με την Κλαιρη κρατώντας η μία το μπράτσο της άλλης. Καθώς προχωρούσαμε ανάμεσα στον κόσμο που γέμιζε το πάρκινγκ αμέτρητα βλέμματα έπεφταν πάνω μας πράγμα που μου προκαλούσε άγχος και με έκανε να νιώθω κάπως άβολα.

Προχωρήσαμε προς το κτήριο απ' όπου έβγαινε δυνατά η μουσική αγνοώντας τους νεαρούς που έπαιζαν με τα αμάξια τους έξω στο πάρκινγκ. 

«κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ κάνουν αγώνες με τα οχήματα τους.» με ενημέρωσε η Κλαίρη όταν πρόσεξε τι κοιτούσα «έλα πάμε να σου δείξω το κλαμπ μέσα.» μου χαμογέλασε πονηρά και με τράβηξε προς τα μέσα.

Μόλις μπήκαμε με χτύπησε αμέσως η μυρωδιά του τσιγάρου και του ποτού, για μια στιγμή ένιωσα αναγουλιασμένη και προσπάθησα να διώξω αυτήν την αίσθηση. Η μουσική ήταν αρκετά δυνατά και σχεδόν σου τρυπούσε τα αυτιά ενώ το δυνατό μπάσο σε τρανταζε σε κάθε χτύπημα ολόκληρη.

Κοπέλες χόρευαν πάνω σε μπάρες ντυμένες με λίγα ρούχα ενώ οι άντρες σφύριζαν και φώναζαν από κάτω κρατοντας τα ποτά τους στο χέρι. Ο υπόλοιπος κόσμος χόρευε στον ρυθμό της μουσικής τρίβοντας τα κορμιά τους το ένα πάνω στο άλλο. Η μυρωδιά του ιδρώτα αιωρούνταν στον αέρα κάνοντας την ατμόσφαιρα εδώ μέσα ακόμα πιο βαριά.
Κοίταξα τον χώρο γύρω μου και το μάτι μου έπεσε στο βάθος δίπλα από το μπαρ. Ακριβώς δίπλα υπήρχε ένα μικρό υπερυψωμένο σκαλάκι και οδηγούσε σε ένα δωματιάκι ανοιχτό στην υπόλοιπη θέα του κλαμπ. Σε έναν γωνιακό κόκκινο καναπέ καθόντουσαν η γνωστή παρέα. Ο Jungkook με την Φαίη συζητούσαν πράγμα που η Κλαίρη πρόσεξε αμέσως.
Κοίταξα λίγο πιο δίπλα και τότε είδα την Άλισον όμορφη και εκθαμβωτική όπως πάντα, με τον Taehyung δίπλα της που έδειχνε να της λέει κάτι.

Εμεινα για λίγο να τον χαζέψω.Δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Taehyung μου φαινόταν τόσο ωραίος, απλα τώρα έδειχνε ακόμα πιο όμορφος. Φορούσε ένα λευκό πουκάμισο ελαφρώς ανοιχτό στο στέρνο, το οποίο τονιζε της μεγάλες πλάτες του και αγκαλιάζε όμορφα το υπόλοιπο κορμό του. Από κάτω είχε βάλει ένα μαύρο σκισμένο τζιν το οποίο φανέρωνε της απειροελάχιστες τρίχες στα γόνατα του. Τα μαλλιά του ήταν ελεύθερα και ανέμελα, ενω το πρόσωπο του έλαμπε ιδιαίτερα εκθαμβωτικά. Τα μάτια του κοιτούσαν την Άλισον που είχε ντυθεί κάπως προκλητικά και πετούσαν σπίθες, χαρίζοντας της κάθε τόσο ένα μικρό αισθησιακό χαμόγελο.

Τότε μια φιγούρα ανέβηκε το σκαλάκι κρατώντας ένα ποτήρι με ένα περίεργο πράσινο χρώμα μεσα. Περπάτησε με αργά βήματα προς το μέρος της Άλισον και τότε κατάλαβα ποιος ήταν.
Τα μαύρα μαλλιά του έπεφταν ελεύθερα στα πλαϊνά του πρόσωπο του, τα γκρίζα ματιά του έμοιαζαν με σκούρα μαύρα στο χαμηλό φωτισμό του χώρου, ενώ τα σαρκώδη χείλη του έδειχναν υγρά από το ποτό, τόσο απαλά και αφράτα. Φορούσε ένα μαύρο στενό πουκάμισο που πίεζε και έσφιγγε τους μυς των χεριών του ενώ το μαύρο παντελόνι ταίριαζε απόλυτα στην μέση του τονίζοντας τους μικρούς μεν αλλά καλοσχηματισμένους μηρούς του. Κοίταξε για λίγο την Άλισον που συζητούσε με τον Taehyung και μπορούσα να καταλάβω από εδώ που βρισκόμουν την δυσφορία του. Τους αγνόησε και έστρεψε το βλέμμα του προς τον κόσμο. Πέρασε τα δάχτυλα του που ήταν γεμάτα δαχτυλίδια ανάμεσα από τα μαλλιά του και τα τράβηξε ισιώνοντας τα προς τα πίσω. Τα μάτια του περιπλανήθηκαν στον χώρο ανέκφραστα σχεδόν έδειχνε να βαριέται την όλη κατάσταση απλά να την ανεχόταν για δικούς του λόγους. Ακούμπησε τα χείλη του στο στόμιο του ποτηριού του και ήταν έτοιμος να ρουφήξει μια μικρή γουλιά από το ποτό του, όταν το βλέμμα του έπεσε προς το μέρος μου. Για μια στιγμή δεν έδειχνε σίγουρος, με κοιτούσε με δυσκολία ανάμεσα από το πλήθος που χόρευε έξαλλο στην απόσταση μεταξύ μας και έδειχνε κάπως έκπληκτος. Το βλέμμα του είχε κοκαλώσει και για μια στιγμή φάνηκε να μην πιστεύει στα μάτια του, ίσως δεν περίμενε να με δει, ούτε εγώ θα το περίμενα στην θέση του.

Η Κλαίρη ξεκίνησε να περπατάει προς το μέρος τους και εγώ την ακολούθησα από πίσω ξεγλιστρώντας ανάμεσα από τα ζευγάρια που χόρευαν. Ο μόνος που μας παρακολουθούσε τόση ώρα ήταν ο Jimin, κάνεις δεν είχε αντιληφθεί την παρουσία μας.

Ένας γεροδεμένος άντρας στεκόταν ένα βήμα πριν το υπερύψωνα με σταυρωμένα χέρια και σοβαρό ύφος. Τα μανίκια από το πουκάμισο του ήταν τραβηγμένα μέχρι τους αγκώνες του αποκαλύπτοντας το μαύρο μελάνι με τα περίτεχνα τατουάζ που κάλυπταν την μεγαλύτερη επιφάνια στα χέρια του. Τα πλαϊνά του κρανίου του ήταν ξυρισμένα φανερώνοντας μερικά τατουάζ ακόμα ενώ τα ροζ μακριά μαλλιά του ήταν τραβηγμένα προς τα πίσω. Όταν πρόσεξα καλύτερα το πρόσωπο του συνειδητοποίησα πως ο νεαρός μου φαινόταν αρκετά γνωστός. Όταν τον είχα πρωτοδεί είχε ξανθά μαλλιά και βρισκόταν σε απόσταση δέκα μέτρων, ενώ στεκόταν πίσω από το αμάξι του Jungook. Ήταν ο ίδιος νεαρός που είχε συναντηθεί η Κλαίρη μαζί του, μόνο που τώρα έδειχνε τελείως διαφορετικός. Είχε βάψει τα μαλλιά του και πρόσεξα πως η μύτη και τα αυτιά του ήταν τρυπημένα. Έμοιαζε πάνω κάτω στο στυλ της Κλαίρης.

Στάθηκε μπροστά του και αυτός της έριξε ένα ανέκφραστο βλέμμα χωρίς να κάνει ούτε ένα βήμα στο πλάι ώστε να περάσουμε προς τα μέσα. Κοίταξε τον Tae πίσω του που ήταν απασχολημένος με την Άλισον και ύστερα ξανά την Κλαίρη.

«δεν νομίζω ότι είσαι ευπρόσδεκτη εδώ πέρα.» την ενημέρωσε ανέκφραστος με τα χέρια σταυρωμένα.

«Taeyang κάνε στην άκρη, ήρθα να διασκεδάσω όχι να βλέπω την ηλίθια μούρη σου.» του απάντησε τσαντισμένη.

Του ξέφυγε ένα μικρό γέλιο και για μια στιγμή έδειχνε να χαλαρώνουν τα χαρακτηριστικά του προσώπου του.

Έκανε στην άκρη και την κοίταξε γελώντας «μην ζητήσεις βοήθεια άμα σου ορμήσει.» της απάντησε χαχανίζοντας ενώ την άφηνε να περάσει προς το δωμάτιο.

Στάθηκε και πάλι στην θέση του με εμένα να μην έχω κουνηθεί ούτε χιλιοστό. Το βλέμμα του έπεσε για πρώτη φορά πάνω μου και με κοίταξε παραξενευμένος. Άφησε τα χέρια του ελεύθερα και έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου. Άπλωσε το χέρι του για να με χαιρετήσει «είμαι ο Taeyang.» συστήθηκε και μου φίλησε το χέρι πράγμα που μου φάνηκε τόσο χαζό για κάποιον που έδειχνε τόσο άγριος και καθόλου ρομαντικός τύπος. Μου ξέφυγε ένα μικρό γέλιο και αυτό φάνηκε να του άρεσε.

«δεν σε έχω ξανά δει εδώ, είσαι καινούργια;» με ρώτησε γεμάτος ενδιαφέρον αν και ακόμα δεν είχα συστηθεί.

«είμαι η..» ήμουν έτοιμη να μιλήσω όταν μας διέκοψε η βαριά και ενοχλημένη φωνή του.

Έδειχνε σοβαρός και πάσχιζε να κρύψει τον θυμό στο βλέμμα του. Ο Taeyang τον κοίταξε μπερδεμένος κάνοντας στην άκρη το κορμί του για να μας πλησιάσει ο ιδιος. Του έκανε νόημα και τον πλησίασε αρκετά κοντά ψιθυρίζοντας του κάτι το οποίο φάνηκε να τον ξενερώνει.

«πρέπει να φύγω εμ..» με κοίταξε με προσμονή.

«Σαμάνθα.» του απάντησα χαμογελώντας.

«Σαμάνθα λοιπόν.» χαμογέλασε και με κοίταξε από κάτω μέχρι πάνω ώσπου το βλέμμα του έφτασε πάλι στο δικό μου «χάρηκα.» μου ξανά φίλησε το χέρι και έφυγε από δίπλα μας.

Τον κοιτούσα για λίγο μέχρι που χάθηκε από το οπτικό μου πεδίο. Έστρεψα και πάλι το κορμί μου και το βλέμμα μου προς αυτόν. Είχε βάλει το ένα χέρι του μέσα στην τσέπη του στενού παντελονιού του, τεντώνοντας το ύφασμα σε εκείνο το σημείο. Το δεξί του χέρι ήταν κοντά στο σαγόνι του, ενώ με τον αντίχειρα του χάιδευε το κάτω χείλος του. Με κοιτούσε ανέκφραστος και αμίλητος, έδειχνε όμως να σκέφτεται κάτι έντονα καθώς τα μάτια του είχαν κολλήσει πάνω στο σώμα μου για αρκετή ώρα.

«Jimin.» ήμουν έτοιμη να του χαμογελάσω όταν με διέκοψε απότομα.

«τι θέλεις εδώ;» με ρώτησε μόλις συνήλθε από τον λήθαργο που είχε βυθιστεί.

Για μια στιγμή ένιωσα μια περίεργη αίσθηση ανάμεσα από τα στήθη μου. Ο τόνος του ήταν τόσο επιθετικός και έδειχνε να ενοχλείτε με την παρουσία μου εδώ.

«απαγορεύεται να διασκεδάζω;» τον ρώτησα και φάνηκε να εκπλήσσεται με την απάντηση μου.

Στράφηκα προς την Κλαίρη που μιλούσε καθιστή στο μπράτσο του καναπέ δίπλα από τον Tae. Αυτός είχε γύρει προς τα πίσω στην θέση του, είχε ανοίξει ελαφρώς τα πόδια του ενώ το χέρι του έτριβε το σαγόνι του, λες και σκεφτόταν όλα όσα του έλεγε η Κλαίρη. Το βλέμμα του έλαμψε σε κάτι που του ψιθύρισε και με κοίταξε χαμογελώντας.
Τα μάτια του έτρεξαν για λίγο πάνω μου ενώ γυάλιζαν αισθησιακά στέλνοντας ένα έντονο ρίγος πάνω μου. Το ένιωθα να με διαπερνά στο πετσί και να με ταράζει συγκορμη. Το βλέμμα του ήταν διαφορετικό από της άλλες φορές, δεν ήταν τόσο χυδαίο και βίαιο. Σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μας.

«Σαμάνθα.» κατέβηκε το σκαλοπάτι και έσπρωξε ελαφρώς τον Jimin ώστε να με πλησιάσει.

Είχε έρθει αρκετά κοντά μου χωρίς να παύει να με κοιτάει χαρούμενος. Με το χέρι του με άγγιξε στο μπράτσο και τα μάτια του καρφώθηκαν μέσα στα δικά μου. Το χαμόγελο του ήταν έτοιμο να σκίσει τα χείλη του πράγμα που τον έδειχνε τόσο χαριτωμένο.

«έλα να σε κεράσω ένα ποτό.» με παρότρυνε να τον ακολουθήσω.

Πέρασε το χέρι του ανάμεσα από το δικό μου και με καθοδήγησε προς το μέρος των παιδιών. Κάθισα στον καναπέ που βρισκόταν απέναντι απ αυτόν που καθόντουσαν όλη η παρέα του.
Ο Jimin βυθίστηκε δίπλα στην Άλι που επιτέλους είχε στρέψει το ενδιαφέρον της μακριά από τον Taehyung. Μου έγνεψε με ένα χαμόγελο το ίδιο και η υπόλοιποι, όση ώρα ο Jimin με κοιτούσε σκεπτικός.

Ο Tae με πλησίασε κρατώντας δύο ποτά στα χέρια του. Μου πρόσφερε το ένα ενώ πήρε την θέση δίπλα μου. Στριμώχτηκα σχεδόν στην άκρη του καναπέ όμως δεν με ενοχλούσε η επαφή του ποδιού του με το δικό μου. Ούτε ότι πέρασε το χέρι του πάνω στον καναπέ ακριβώς από πίσω μου. Είχε στρέψει τον κορμό του προς το μέρος μου και με κοιτούσε ευδιάθετος.

«δεν φαντάζεσαι πόσο χαίρομαι που ήρθες στο μαγαζί μας.» είπε χαμογελώντας.

Για μια στιγμή μου φάνηκε πως δεν άκουσα καλά, τι εννοούσε με το "μαγαζί μας"; τον κοίταξα μπερδεμένη και κατάλαβε πως δεν είχα ιδέα για τι πράγμα μιλούσε.

«δεν σε ενημέρωσε η Κλαίρη πως το μαγαζί ανήκει σε εμένα και στον Jimin;» με ρώτησε δήθεν έκπληκτος.

Κοίταξα την Κλαίρη που έδειχνε ενοχή όμως δεν έπαυε να μου χαμογελάει μετανιωμένη. Ήξερε πως αν μου έλεγε πως το μαγαζί ανήκε σε αυτούς τους δύο, ότι δεν υπήρχε περίπτωση να έρθω. Κάτι είχα καταλάβει όμως! Εργαζόμενοι και να κάθονται στο vip μέρος του κλαμπ με κάποιον να τους φυλάει, όσο να 'ναι δεν κολλούσε.

«είναι πολύ ωραίο.» του απάντησα κοιτώντας τριγύρω.

Κοίταξε γύρω του ευχαριστημένος «χαίρομαι που σου αρέσει.» έστρεψε το βλέμμα του προς το δικό μου και αυτήν την φορά με κοιτούσε διαφορετικά, το χαμόγελο του είχε χαλαρώσει, ενώ τα μάτια του με επεξεργάζονταν από πάνω έως κάτω με την έκφραση του πόθου.

Ζητούσε το μάτι του να δει περισσότερα από το σώμα μου και αυτό μπορούσα να το καταλάβω όταν το βλέμμα του έψαχνε κάθε σημείο του κορμιού μου. Σήκωσε τα μάτια του και με κοίταξε κάπως ένοχα θα έλεγα παιχνιδιάρικα.

«είσαι εκθαμβωτική σήμερα.» με πλησίασε και μου ψιθύρισε στο αυτί κάτι που με έκανε να ανατριχιάσω.

Το απαλό άγγιγμα του στο σβέρκο δεν με βοηθούσε ιδιαίτερα ενώ το ποτό είχε αρχίσει ήδη να με ζαλίζει αφού δεν ήμουν συνηθισμένη στο αλκοόλ.

«και εσύ δείχνεις πολύ όμορφος απόψε.» του απάντησα χωρίς να κάτσω να το σκεφτώ και πολύ. Το ποτό με παρότρυνε να μιλήσω ελεύθερα, πράγμα που μόλις συνειδητοποιήσα τι του είχα πει τα μάγουλα μου πήραν αμέσως φωτιά.

Γέλασε για λίγο μαζί μου που έδειχνα να ντράπηκα με τα λόγια μου, όμως δεν φάνηκε να τον ενοχλεί αυτό, το αντίθετο έδειχνε να το διασκεδάζει. Άπλωσε το χέρι του και με τα ακροδαχτυλα του χάιδεψε διακριτικά το πίσω μέρος του λαιμού μου.

«έμαθα ότι ψάχνεις δουλειά, θα σε ενδιέφερε να δουλέψεις εδώ;» με ρώτησε με σοβαρό τόνο και μια δόση ενδιαφέροντος.

Η ερώτηση του με συνέφερε από την ζάλη που ένιωθα και της περίεργες σκέψεις που έκανε το μυαλό μου και τον κοίταξα με σοβαρό ύφος.

«στην αρχή αυτό ήταν το σκεπτικό, να ζητήσω δουλειά εδώ όμως τώρα δεν είμαι σίγουρη..» του απάντησα αβέβαιη χαμηλόνοντας το βλέμμα μου ενώ έτριβα κάπως νευρικά το σημείο πίσω από το αυτί μου.

Αυτός με πλησίασε πιο πολύ στον καναπέ και με τα δάχτυλα του σήκωσε το βλέμμα μου απέναντι στο δικό του «γιατί δεν είσαι σίγουρη;» με ρώτησε μπερδεμένος «νιώθεις άβολα που θα είμαι το αφεντικό σου;» ρώτησε βιαστικά κοιτώντας με στα μάτια.

«η αλήθεια είναι ότι μου φαίνεται περίεργο και μόνο στην ιδέα δεν νιώθω και πολυ άνετα.» του παραδέχτηκα ενώ προσπαθούσα να χαμογελάσω.

Του ξέφυγε ένα γέλιο και με το χέρι του χάιδεψε το μάγουλο μου «μην ανησυχείς. Έλα αύριο το απόγευμα να δοκιμάσεις και άμα δεν σου κάνει η δουλειά, σου βρίσκω κάτι άλλο.» μου απάντησε κεφάτος σηκώνοντας το ποτήρι με το ποτό του.

Ακούμπησε τα χείλη του στο στόμιο κοιτώντας με βαθιά στα μάτια «στην υγεία σου.» σχεδόν μου ψιθύρισε και ήπιε μια γουλιά.

Χαμογέλασα ασυναίσθητα και ήπια λίγο από το ποτό μου όταν τα μάτια μου έπεσαν προς το μέρος του. Όλη αυτήν την ώρα ένιωθα το βλέμμα του πάνω μας και τώρα ήμουν σίγουρη πως μας κοιτούσε αφού μόλις τον αντίκρισα ο ίδιος με κοιτούσε ήδ. Είχε ακουμπήσει τους αγκώνες του στα γόνατα του και είχε πλέξει τα δάχτυλα των χεριών του μεταξύ τους όσο το σαγόνι του έπαιζε νευρικά και τα μάτια του πετούσαν σπίθες θυμού.

Μα τι του συνέβαινε πάλι; αυτός σίγουρα είχε σοβαρό πρόβλημα με τον θυμό του.

«μωρό μου βγαίνω σε λίγο.» του είπε ακουμπώντας το σώμα της πάνω του, αγνοώντας πως το βλέμμα του ήταν καρφωμένο σε εμένα. Έτριψε το κορμί της ενάντια στο δικό του ενώ του μιλούσε ναζιάρικα.

«εντάξει.» της απάντησε ξερά και συνέχισε να με κοιτάει.

Με μπέρδευε τόσο πολύ αυτός ο άνθρωπος, στην αρχή ήταν τόσο ειρωνικός απέναντι μου και ύστερα φάνηκε να μαλακώνει και να προσπαθεί να είναι καλός μαζί μου. Και τώρα; τώρα έδειχνε τόσο επιθετικός και ενοχλημένος πράγμα που δεν μπορούσα να καταλάβω το γιατί.

«Ει Tae! Τι συζητάτε εκεί πέρα και μας την απασχολείς την κοπέλα;» τον ρώτησε ο Jungkook όλο περιέργεια.

«ναι αλήθεια, τι κουβεντιάζεται τόση ώρα;» ρώτησε η Άλισον χαμογελώντας ειρωνικά σηκώνοντας το φρύδι της.

Μα πόσο σκύλα μπορούσε να γίνει αυτή η κοπέλα; άθελά μου κάθε φορά το ξεχνούσα.

«η Σαμάνθα θα έρθει αύριο δοκιμαστικά για δουλειά.» της απάντησε χαμογελώντας ενώ δεν έπαυε να με κοιτάει με αυτό το αγνό χαμόγελο του παιδιού.

Έδειχνε τόσο ευτυχισμένος αυτήν την στιγμή πράγμα που έκανε την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή για έναν ανεξήγητο λόγο.

Οι εκφράσεις όλων άλλαξαν απότομα, από χαμογελαστές σε έκπληκτες και κυρίως του Jimin που το πρόσωπο του είχε σκληρύνει απειλητικά.

Σηκώθηκε όρθιος «μα δεν χρειαζόμαστε έξτρα άτομα, ήμαστε ήδη αρκετοί.» διαμαρτυρήθηκε εκνευρισμένος, αν και δεν έδειχνε τελείως σίγουρος με αυτό που έλεγε «και πιστεύω ότι θα μπορούσες να το συζητήσεις και μαζί μου πριν της δώσεις την δουλειά.» ολοκλήρωσε απηυδισμένος.

«ηρέμησε Jiminako θα έρθει δοκιμαστικά το κορίτσι.» του απάντησε τόσο αδιάφορα μα και ταυτόχρονα κουρασμένος με την ανόητη αντίδραση του «εξάλλου μπορεί να μην της κάνει το περιβάλλον και να αποφασίσει να μην μείνει.»

Το βλέμμα του μου έκαιγε το πρόσωπο και είχα αρχίσει να εκνευρίζομαι. Μα γιατί αντιδρούσε έτσι; δεν μπορούσα να καταλάβω που ήταν το πρόβλημα.

Σηκώθηκα όρθια εκνευρισμένη και τον κοίταξα έντονα στα μάτια, ο ίδιος με πλησίασε αρκετά κοντά και είμαι σίγουρη πως για ένα δευτερόλεπτό κοίταξε τα χείλη μου. Βρισκόταν σε απόσταση αναπνοής από το πρόσωπο μου και τα μάτια του ήταν καρφωμένα στα δικά μου με ένα επικίνδυνο βλέμμα.

"Θεέ μου πόσο όμορφος έδειχνε" σκέφτηκα άθελά μου και προσπάθησα να διώξω αυτήν την σκέψη από το μυαλό μου.

Με κοίταξε κάπως περίεργα στα μάτια λες και κατάλαβε τι σκέφτηκα.

«δεν είναι μέρος αυτό για αθώα κοριτσάκια σαν εσένα.» ολοκλήρωσε την φράση του και ένα ειρωνικό χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του.

Και ναι είχε επιστρέψει και πάλι ο καλός ειρωνικός του εαυτός.

______

Έχει διαταραγμένη προσωπικότητα ο Jimin-άκος αλλιώς δεν εξηγείτε η συμπεριφορά του.

Τι κάνεται αγαπακια; καλά είστε;

__

Κάποιος κάποτε είπες πως "ο θυμός είναι η άμυνα απέναντι στον έρωτα που απειλεί να εισβάλει στην καρδιά μας."

__

Ελπίζω να σας άρεσε το σημερινό κεφάλαιο και χίλια συγνώμη που άργησα να ανεβάσω. Ξεκίνησα και πάλι μαθήματα εκμάθησης γερμανικών και δεν μου μένει πολύς χρόνος, όμως ελπίζω να μπορέσω να ανεβάζω πιο συχνά!

Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο, από μένα πολλά "σμουτςςς" μπαααααιιι.