~

Πήγαμε με τα πόδια στον κοιτώνα μας. Η Κλαίρη έδειχνε εξουθενωμένη, έτσι την βοήθησα να αλλάξει ρούχα και ξάπλωσε κάτω από το πάπλωμα του κρεβατιού της. Δεν ήξερα τι της συνέβαινε και δεν ήθελα να την ρωτήσω για να μην το πάρει στραβά. Αφού βεβαιώθηκα ότι την πήρε ο ύπνος ετοίμασα της πιτζάμες μου και το κρεβάτι μου. Τότε άκουσα ένα ελαφρύ χτύπο στο τζάμι του παραθύρου μου, λες και κάποιος πετούσε πετραδάκια. Πλησίασα και κοίταξα έξω τον δρόμο. Κάτω από ένα δέντρο έκανε την εμφάνισή του ο Jimin, ο οποίος μου έκανε νόημα να κατέβω. Ακόμα και αν μου φάνηκε περίεργο, ήθελα να βεβαιωθώ εάν ήταν καλά έτσι αποφάσισα να πάω. Έκλεισα διακριτικά την πόρτα πίσω μου και με αθόρυβα βήματα κατευθύνθηκα προς τα κάτω. Κατέβηκα της σκάλες και βγήκα από το κτήριο. Στεκόταν κάτω από το δέντρο και κοιτούσε τριγύρω ενώ κάπνιζε ένα τσιγάρο. Τον πλησίασα με αργά βήματα και το βλέμμα του έδειχνε τόσο ήρεμο με μια περίεργη γαλήνη στα μάτια του. Με κοιτούσε από πάνω έως κάτω ενώ ρουφούσε τον καρκίνο στα πνευμονία του.

«είσαι καλά;»  τον ρώτησα μόλις τον πλησίασα αρκετά κοντά για να με ακούσει.

Κούνησε το κεφάλι του και κοίταξε τον ουρανό. Όταν δεν είχε αυτήν την σκληρή έκφραση στο πρόσωπο του τα χαρακτηριστικά του έδειχναν τόσο γλυκά και χαριτωμένα. Δεν ήταν ο ίδιος Jimin που είχα γνωρίσει.

«το ακούς;»

Τον κοίταξα μπερδεμένη και προσπάθησα να ακούσω κάτι, όμως μάταια.

«η απόλυτη ησυχία, τόσο γαλήνια που σε ηρεμεί.»  έκλεισε τα μάτια του και ρούφηξε άλλη μια τζούρα από το τσιγάρο του πριν το πετάξει.

Το ελαφρύ αεράκι ανέμιζε τα μαύρα μαλλιά του παιχνιδιάρικα, για πρώτη φορά ο Jimin χαμογελούσε γλυκά.
Άνοιξε τα μάτια του και γύρισε το κεφάλι του για να με κοιτάξει. Με πλησίασε και στάθηκε μπροστά μου.

«δεν πρόλαβα να σου πω ευχαριστώ προηγουμένως.»  μου απάντησε με σοβαρό τόνο στην χροιά του και με κοίταξε από ψηλά «δεν περίμενα να κάνεις κάτι τέτοιο μετά απ ότι σου έχω πει.»  ολοκλήρωσε χαμογελώντας στραβά και στο κούτελο του διέκρινα μια σταγόνα ιδρώτα, με κοιτούσε νευρικά περιμένοντας την απάντηση μου.

Άπλωσα το χέρι μου διστακτικά και τον άγγιξα, το κοίταξε μπερδεμένος με μια έκφραση τρόμου. Είχε ανοίξει ελαφρά τα χείλη του και προσπαθούσε να καταπιεί όσο περισσότερο σάλιο μπορούσε μιας και ο λαιμός του είχε στεγνώσει, ενώ η ανάσα του βάραινε όλο και περισσότερο. Χαμήλωσε τα μάτια του και με κοίταξε, άπλωσε βιαστικά τα χέρια του και κράτησε το πρόσωπο μου στην παλάμες του. Με μια απότομη κίνηση ένωσε τα χείλη του με τα δικά μου. Έκλεισα τα μάτια μου ασυναίσθητα και αφέθηκα στο φιλί του. Πίεσε απαλά την γλώσσα του πάνω στα χείλη μου κι εγώ τα άνοιξα ελαφρά δίνοντας του το ελεύθερο να βαθύνει το φιλί μας. Η γλώσσες μας ξεκίνησαν έναν γλυκό ήρεμο χορό και το φιλί μας έμοιαζε ατελείωτο. Ακούμπησα τα χέρια μου στο στήθος του και ένιωθα την καρδιά του να χτυπάει σαν τρελή. Τα δικά του ήταν πλεγμένα ανάμεσα στα μαλλιά μου και με χάιδευαν τρυφερά.

Τινάχτηκα πάνω στο κρεβάτι μου κοιτώντας τριγύρω τρομαγμένη, τα ρούχα μου ήταν ιδρωμένα και τα μαλλιά μου βρεγμένα κολλημένα πάνω στο πρόσωπο μου. Κοίταξα την ώρα πάνω στο κομοδίνο και ήταν περασμένες τρεις. Ήταν όλα ένα όνειρο; τα φαντάστηκα όλα αυτά; κοίταξα την Κλαίρη στο κρεβάτι της που κοιμόταν ήρεμη. Μα τι μου συνέβαινε; γιατί είδα ένα τέτοιο όνειρο με τον Jimin;

Μάλλον με είχε επηρεάσει αρκετά το χθεσινό συμβάν και η ιδέα ότι είχα έρθει τόσο κοντά του. Όμως όλα έδειχναν τόσο αληθινά, η ενοχλητική μυρωδιά του τσιγάρου, η αίσθηση του κρύου αέρα πάνω στο πρόσωπο μου και ύστερα... Το τρυφερό άγγιγμα του στο μάγουλο μου και το απαλό φιλί του. Η γεύση της νικοτίνης στην γλώσσα του, όλα μα όλα ήταν πέρα για πέρα αληθινά. Πως γινόταν να είδα όνειρο; γέλασα με τον εαυτό μου, γνωρίζοντας πως δεν υπήρχε ποτέ η περίπτωση να έρθει ο Jimin να μου μιλήσει πόσο μάλλον να κάνει μια τέτοια κίνηση.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι αθόρυβα και άρπαξα μια πετσέτα από την ντουλάπα μου. Βγήκα από το δωμάτιο χωρίς να ξυπνήσω την Κλαίρη και κατευθύνθηκα προς της ντουζιέρες για να ξεπλύνω τον ιδρώτα από πάνω μου. Οι διάδρομοι ήταν σκοτεινοί και το φως σε όλα τα δωμάτια ήταν κλειστά. Όλοι κοιμόντουσαν και εγώ σαν το φάντασμα περιπλανιόμουν στους διαδρόμους.

Έβγαλα της βρεγμένες πιτζάμες μου και μπήκα στο ντουζ. Άνοιξα το νερό να τρέξει πάνω μου και μόλις έγινε η πρώτη επαφή του καυτού νερού με το δέρμα μου ένιωσα αμέσως να ηρεμώ. Το μόνο φως που μου φώτιζε το μέρος ήταν αυτό του φεγγαριού που έμπαινε έντονα μέσα από τα παράθυρα που υπήρχαν λίγο πιο χαμηλά από το ταβάνι.

Ξέπλυνα το πρόσωπο και τα μαλλιά μου, κι τότε άκουσα δύο βήματα πίσω μου, τα ίδια γνώριμα βήματα. Ήμουν έτοιμη να γυρίσω να δω ποιος ήταν όταν δύο χέρια τυλίχτηκα γύρω μου. Σκέφτηκα να τσιρίξω μα πριν προλάβω μου μίλησε, σχεδόν μου ψιθύρισε δίπλα από το αυτί. Με γύρισε προς το μέρος του και με κόλλησε πάνω του.

«Taehyung;» 
Τον κοίταξα έκπληκτη στα μάτια όταν συνειδητοποίησα ότι βρισκόμουν ολόγυμνη μπροστά του. Το σώμα μου ακουμπούσε το δικό του γυμνό κορμί το οποίο στο φως του φεγγαριού θύμιζε άγαλμα. Το ένα χέρι του είχε τυλιχτεί γύρω από την μέση μου ενώ το άλλο χάιδευε στοργικά τον λαιμό μου.

«λυπάμαι, λυπάμαι πολύ που σκέφτηκα έτσι για εσένα, που πίστεψα πως είπες τέτοια πράγματα.» προσπάθησα να απολογηθώ.

«σσσς.»  με διέκοψε με τον αντίχειρα του να ακουμπάει το κάτω χείλος μου όπου και είχε καρφώσει τα μάτια του.

Σήκωσε το βλέμμα του και με κοίταξε, μπορούσα να διακρίνω ξεκάθαρα τον πόθο του για εμένα ανάμεσα σε αυτά τα πανέμορφα ματιά του. Έγειρε μπροστά και ακούμπησε τα χείλη του στα δικά μου σπρώχνοντας με κάτω από το νερό που ακόμα έτρεχε. Με σήκωσε στην αγκαλιά του και με κόλλησε πάνω στον κρύο τοίχο χωρίς να διακόψει το φιλί μας. Τα χέρια μου στηριζόντουσαν πάνω στα στιβαρά του μπράτσα ενώ τα πόδια μου είχαν τυλιχτεί γύρω από την μέση του. Ήταν η πρώτη φορά που έκλεισα τα μάτια μου και απολάμβανα το φιλί του Tae. Το ένιωθα να γίνεται βίαιος και η κινήσεις του πάνω στο κορμί μου ήταν έντονες. Βάθυνε το φίλη του πιέζοντας το κεφάλι μου πάνω στο δικό του εμποδίζοντας με να πάρω αναπνοή. Είχα ανοίξει τα μάτια μου και τον κοιτούσα τρομαγμένη που συνέχιζε ενώ πάλευα να ανασάνω ανάμεσα στα βίαια φιλιά του. Άπλωσε το χέρι του στον λαιμό μου και σχεδόν με πίεσε ενώ έδειχνε λες και ήταν υπνωτισμένος. Ένιωθα ότι θα πνίγω, τον χτυπούσα στο στήθος για να καταλάβει πως η κατάσταση είχε προχωρήσει περισσότερο απ ότι ήθελα κι ότι πλέον δεν περνούσα καθόλου καλά. Με κοίταξε και τρόμαξα από το μίσος που διέκρινα στα μάτια του, πλέον είχα αρχίσει να φοβάμαι. Χαμογελούσε πονηρά και με έναν κακιασμένο τρόπο. Ένιωθα φόβο και ήθελα να σταματήσει όλο αυτό.

Ώσπου άνοιξα τα μάτια μου. Κοίταξα τρομοκρατημένη γύρω μου και διαπίστωσα ότι ήμουν στο δωμάτιο μου. Ηρέμησα νιώθοντας ανακούφιση που όλα ήταν απλά ένα όνειρο. Μα τι εφιάλτης ήταν και αυτός; ξεφύσησα κοιτώντας την ώρα στο κομοδίνο. Ήταν μόλις έξι το πρωί και ο ήλιος ανέτελλε αργά, εισχωρώντας μέσα από της σχισμές της κουρτίνας του παραθύρου μου.

Σηκώθηκα όρθια και κοίταξα με την άκρη του ματιού μου προς τα έξω. Δεν υπήρχε ψυχή στον δρόμο. Πλησίασα την ντουλάπα μου και έβγαλα της φόρμες μου. Άλλαξα ρούχα και αφού πήρα το κινητό μου και τα ακουστικά μου βγήκα από το δωμάτιο αφήνοντας την Κλαίρη να κοιμηθεί λίγες ώρες ακόμα.

Βγήκα από το κτήριο και αμέσως ένιωσα τα μάτια μου να ανοίγουν διάπλατα και να ξυπνάω τελείως από τον κρύο αέρα που χτύπησε το πρόσωπο μου. Ξεκίνησα ένα αργό τρέξιμο και για λίγη ώρα  ακούγοντας μουσική. Ο ήλιος ανέβαινε όλο και πιο ψηλά με την ώρα και ζέσταινε το κορμί μου στο άγγιγμα από της αχτίνες του.

Διέκρινα ένα παγκάκι λίγο πιο πέρα και σταμάτησα για λίγο ώστε να βρω της ανάσες μου. Κάθισα στο παγκάκι και κοίταξα την οθόνη του κινητού μου για να διαπιστώσω πως ήταν σχεδόν εφτά και μισή. Είχε περάσει τόσο γρήγορα η ώρα που δεν πρόλαβα να το καταλάβω. Τότε άκουσα βιαστικά βήματα να τρέχουν στον δρόμο και να με πλησιάζουν μειώνοντας ταχύτητα.

«Σαμάνθα.»  άκουσα την φωνή του μόλις με πλησίασε.

Σήκωσα το βλέμμα μου και τον είδα να με κοιτάει με ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη του ενώ παρατήρησα πως η γρατζουνιές και οι μώλωπες φαινόντουσαν πιο έντονα στο φως της ημέρας.

«Jimin.»  του χαμογέλασα νευρικά ενώ θυμήθηκα το όνειρο που είδα εχθές το βράδυ.

«θα σε πείραζε να ξεκουραστώ για λίγο δίπλα σου;»  με ρώτησε το ίδιο νευρικά, του κούνησα το κεφάλι μου και έκανα λίγο χώρο ώστε να καθίσει δίπλα μου.

Κοίταξα το μέρος μπροστά μου αποφεύγοντας το βλέμμα του κι αυτό φάνηκε να το παραξένευσε.

«δεν πρόλαβα..»  μίλησε μετά από λίγα λεπτά κάνοντας με να γυρίσω να τον κοιτάξω «δεν πρόλαβα να σου πω ευχαριστώ εχθές.»  είπε και προσπάθησε να χαμογελάσει «δεν περίμενα να κάνεις κάτι τέτοιο μετά απ ότι σου έχω πει.»

Τον κοιτούσα έκπληκτη όσο θυμώνουν πως τα λόγια του ήταν ίδια με αυτά από το όνειρο μου, ένα ρίγος με διαπέρασε και είμαι σίγουρη πως φάνηκα αρκετά τρομαγμένη μπροστά του. Άπλωσε το χέρι του δειλά και για ένα λεπτό με άγγιξε, όμως το τράβηξε βιαστικά πίσω και με κοίταξε με σοβαρό ύφος «είμαι πολύ ευγνώμων. Δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ.»

Σηκώθηκε όρθιος πριν προλάβω να πω κάτι και προχώρησε λίγα βήματα μακριά μου, γύρισε προς το μέρος μου και μου χάρισε ένα αχνό χαμόγελο «τα λέμε αργότερα.»  που είπε και ξεκίνησε ένα γρήγορο βάδην για να φύγει.

Πονούσαν τα χείλη μου από το τρόπο που τα τραβούσε το χαμόγελο μου, ακούμπησα με τα δάχτυλα μου το πρόσωπο μου και προσπάθησα να ηρεμήσω το γέλιο που προσπαθούσε να ξεφύγει από μέσα μου. Δεν ξέρω κι εγώ γιατί ένιωθα έτσι, όμως με έκανε να χαρώ με αυτήν την κίνηση του. Μάλλον με αντάμηυσε για τον τρόπο που τον βοήθησα χθες.
Ξεκίνησα να περπατάω παίρνοντας τον δρόμο για τους κοιτώνες.

Σκούντησα ελαφρά την Κλαίρη ώστε να την ξυπνήσω. Άνοιξε τα μάτια της και με κοίταξε στραβά χαρίζοντας μου ένα χαμόγελο.

«καλημέρα.»  ψέλλισε την ώρα που τεντωνόταν πάνω στο κρεβάτι της.

«μην κοιμηθείς γιατί θα αργήσεις στο μάθημα.»  της είπα χαμογελώντας .

Άλλαξα βιαστικά ρούχα και έφυγα πιο νωρίς από το δωμάτιο μου για να προλάβω να περάσω από την γραμματεία ώστε να πάρω την στολή μου.
Κράτησα την σακούλα με την στολή στα χέρια μου αποχαιρετώντας την γυναίκα που μου την είχε προμηθεύσει. Βγήκα από το γραφείο της και για κακή μου τύχη έπεσα πάνω σε κάποιον. Παραπάτησα λίγο όμως στάθηκα όρθια στα πόδια μου. Έπρεπε να σταματήσει αυτό, σκέφτηκα από μέσα μου σηκώνοντας το βλέμμα μου για να δω με ποιον είχα συγκρουστεί αυτήν την φορά.
Ο Taehyung με κοίταξε από ψηλά με σοβαρό ύφος, δεν χαμογελούσε όπως συνήθως και έδειχνε αρκετά κακόκεφος. Το πρόσωπο του είχε ελάχιστες γρατζουνιές και έδειχνε πιο φυσιολογικός απ ότι ο Jimin. Έκανε να φύγει όμως μπήκα μπροστά του για να τον σταματήσω, με αποτέλεσμα να με κοιτάξει με ειρωνεία.

«θες κάτι;»  με ρώτησε ενοχλημένος.

«Tae.»  με κοίταξε ξαφνιασμένος διότι ήταν η πρώτη φορά που τον φώναζα έτσι «ήθελα να σου ζητήσω συγνώμη, δεν έπρεπε ποτέ μου να πιστέψω ότι είπες κάτι τέτοιο. Όμως..»

«όμως τι;»  με ρώτησε με ενδιαφέρον ενώ έκανε ένα βήμα προς το μέρος μου.

Δεν κουνήθηκα ούτε στο ελάχιστο, ίσιωσα την πλάτη μου και τον κοίταξα κατάματα «όμως ο χαρακτήρας που μου δείχνεις μερικές φορές με κάνει να σε φοβάμαι..»  του απάντησα και αμέσως με κοίταξε σοκαρισμένος σαν να τον χτύπησαν με δύναμη στο κεφάλι.

«Σάμ με φοβάσαι;»  με ρώτησε έκπληκτος και στην φωνή του μπορούσα να ακούσω ξεκάθαρα την απογοήτευση που του είχα προκαλέσει με αυτό που είπα.

Πέρασε το χέρι του ανάμεσα από τα μαλλιά του για να τα ισιάξει και με προσπέρασε χωρίς να με κοιτάξει. Έφυγε από κοντά μου δίχως να πει κάτι παραπάνω.

Πρόσεξα την Σαρίνα που μιλούσε με τον Jin παραπέρα και έτσι τους πλησίασα. Η Σαρίνα με αγκάλιασε λέγοντας μου καλημέρα ενώ ο Jin μου χάρισε ένα από τα ζεστά του χαμόγελα.

«πως είσαι;»  με ρώτησε η Σαρίνα με ενδιαφέρον.

«καλά είμαι.»  της απάντησα βιαστικά χωρίς να της πως ότι ήμουν κάπως αναστατωμένη μετά τα όνειρα από χθες το βράδυ «πήρα την στολή.»  τους ενημέρωσα δείχνοντας την.

Άνοιξα το περιτύλιγμα και ο Jin με βοήθησε να την φορέσω. Ήταν μια μακριά μαύρη πόδια μέχρι τον αστράγαλο με κόκκινα γράμματα όπου αναγραφόταν το όνομα της σχολής. Πέρασα τα χέρια μου μέσα από τα μανίκια και ο Jin στάθηκε μπροστά μου κοιτώντας με στα μάτια. Πήρε στα δάχτυλα του της κορδέλες που κρεμόντουσαν από την πόδια και πέρασε την μια μέσα στην άλλη σχηματίζοντας έναν φιόγκο μπροστά στο λαιμό μου. Μου χαμογέλασε και έκανε προς τα πίσω.

«δεν είναι ανάγκη να την φοράς συνέχεια, μόνο στο μάθημα του Γουίλσον. Είναι πολύ συνεπείς στης παραδόσεις.»

Και όντως πρόσεξα πως τα περισσότερα παιδιά δεν φορούσαν καν της στολής τους, ήταν ντυμένοι με τα καθημερινά τους ρούχα.

«πάμε;»  ρώτησε η Σαρίνα χαμογελώντας.

Ψάξαμε στο πρόγραμμα μας τον αριθμό της αίθουσας που είχαμε μάθημα και μόλις την βρήκαμε ανοίξαμε την πόρτα και μπήκαμε μέσα.
Στην αίθουσα υπήρχαν λίγα παιδιά ανάμεσα τους και ο Taehyung με την Άλισον. Μόλις μας είδαν, άρχισαν όλοι τους να γελάνε και να σφυρίζουν. Δεν καταλάβαμε τι γινόταν ακριβώς, όταν ο ένας άνοιξε το στόμα του και μίλησε.

«ήρθε και η λεσβία με την γκόμενά της.»  φώναξε δυνατά ενώ σκάσανε στα γέλια.

Τότε γύρισα το βλέμμα μου και το μάτι μου έπεσε πάνω στον πίνακα της αίθουσας.

"Η Σαρίνα γουστάρει να γλύφει μουνιά." ήταν γραμμένο με μαύρο μαρκαδόρο, με έντονα μεγάλα γράμματα.

Μόλις με είδε η Σαρίνα να κοιτάω κάτι έντονα γύρισε για να δει τι ήταν. Μόρφασε ντροπιασμένη και νόμιζα ότι.. Ότι θα άρχιζε να κλαίει όμως γύρισε προς το μέρος τους και τους κοίταξε εκνευρισμένη. Περπάτησε προς το μέρος τους ενώ όλοι την κοιτούσαν γελώντας.

«είστε πολύ ηλίθιοι.»  τους φώναξε εκνευρισμένος ο Jin.

«μίλησε και ο κερατάς.»  φώναξε μια από το βάθος.

Η Σαρίνα είχε πλησιάσει τον Tae και την Άλισον και τους κοιτούσε εξοργισμένη.

«ποιος το έγραψε αυτό;»  τους ρώτησε θυμωμένη και αυτοί το μόνο που κάνανε ήταν να γελάσουν.

Η Άλισον ύψωσε με το ύφος της σκύλας τον μαύρο μαρκαδόρο που κρατούσε στο χέρι της και το ακούμπησε χαμογελώντας στα χείλη της. Χωρίς να το περιμένει η Σαρίνα σήκωσε το χέρι της και την χαστούκισε με δύναμη. Η Άλισον άρπαξε το μάγουλο της σοκαρισμένη ενώ ο Tae γράπωσε το μπράτσο της Σαρίνα «σε προειδοποίησα ότι θα το μετανιώσεις.»  της ψιθύρισε σφίγγοντας τα δόντια του.

Ο Jin τον είχε πλησίασε και τον έσπρωχνε από πάνω της θυμωμένος.

«το έχεις παρατραβήξει φίλε.»  του ψιθύρισε ο Jin ενώ τον πίεζε στο στήθος για να κρατήσει μια απόσταση μεταξύ τους.

«αυτή το ξεκίνησε και η χαζή αδερφή της.»  του απάντησε δείχνοντας την με το δάχτυλο.

Εγώ τους είχα πλησιάσει και κρατούσα την Σαρίνα από τα χέρια ώστε να μπορέσει να ηρεμήσει για να μην τους επιτεθεί.

«Tae.»  του μίλησα εκνευρισμένη και το βλέμμα του στράφηκε πάνω μου «νομίζεις πως με αυτήν την συμπεριφορά θα καταφέρεις κάτι;»  τον ρώτησα τσαντισμένη ενώ οι υπόλοιποι συνέχισαν να γελάνε «φτάνει πια!»  ολοκλήρωσα παίρνοντας την Σαρίνα από κοντά τους. Ο Jin τον έσπρωξε ελαφρά στο στήθος και ύστερα μας πλησίασε.

Καινούργιο κεφάλαιο μωρά μου ❤️
Λοιπόν πολύ περίεργα όνειρα βλέπει η Σαμ; μήπως φταίει το ότι την ελκύουν και οι δύο; πολύ εκδικητικός μας βγήκε ο Taehyung 😂 αλλά έχει κάποιον λόγο που το κάνει..
Τέλος πάντων θα σας αφήσω με απορίες, τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο ❤️