~

Ένιωσα ένα ελαφρύ άγγιγμα στον ωμο μου και κάποιον να με χαϊδεύει απαλά στην πλάτη για να με καθησυχάσει. Στάθηκα όρθια και γύρισα να κοιτάξω το άτομο που με βοηθούσε. Δεν περίμενα να δω την Άλισον να με κοιτάει σχεδόν στοργικά και με ενδιαφέρον στο βλέμμα της.

«σου είπε κάτι που σε τάραξε;»

Στην αρχή άργησα να καταλάβω για τι πράγμα μιλούσε όταν κοίταξε τον Taehyung που καθόταν με την Κλαίρη και έπινε καφέ, τότε κατάλαβα ότι μάλλον μας είχε δει.

«απλά ο χαρακτήρας του, είναι λίγο απότομος.» της απάντησα χωρίς να πω πολλά.

«το παθαίνεις συχνά αυτό;» με ρώτησε όταν κατάλαβε ότι προσπαθούσα να καλμάρω της ανάσες μου.

«δυσκολεύομαι μερικές φορές λόγω χρόνιου προβλήματος.» παραδέχτηκα ένα έφερα τα μαλλιά μου προς τα πίσω.

Κούνησε το κεφάλι της με κατανόηση και μου χαμογέλασε «νιώθεις καλύτερα τώρα;»

«ναι σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.»

Μου χαμογέλασε και κοίταξε προς το πάρκινγκ, ο Jimin μας κοιτούσε ενώ την περίμενε στο αμάξι του. Την κοίταξε με ένα σοβαρό ύφος και της έκανε νόημα να τον πλησιάσει. Γύρισε για να μου ξανά χαμογελάσει.

«πρέπει να φύγω, να προσέχεις.»

Με ακούμπησε ενθαρρυντικά στον μπράτσο και περπάτησε μέχρι το αμάξι του. Την έπιασε από την μέση χωρίς να παύει να με κοιτάει τσαντισμένος και την έβαλε μέσα στο αμάξι. Μπήκε και ο ίδιος μέσα λίγο πριν μου ρίξει ένα τελευταίο βλέμμα, αυτή την φορά πιο ήρεμο και ταυτόχρονα κάπως περίεργο.

Κοίταξα μέσα στην καφετέρια και σκέφτηκα πως δεν ήθελα να γυρίσω πίσω. Έτσι πήρα τον δρόμο για το δωμάτιο μου. Ο καιρός ήταν πολύ καλός, ευτυχώς είχα σκεφτεί να φέρω το ποδήλατο μου. Άλλαξα ρούχα και αποφάσισα να πάω μια μικρή βόλτα εδώ γύρω.

{Jimin}

Περίμενα την Άλισον να γυρίσει από την τουαλέτα. Είχα παρκάρει στο πάρκινγκ απέναντι από την καφετέρια και τότε την είδα να μπαίνει μέσα. Ήταν τόσο ενοχλητικό που την έβλεπα συνέχεια μπροστά μου, λες και η μορφή της με ακολουθούσε παντού. Δεν πίστευα ποτέ μου να γνωρίσω κοπέλα που να μου προκαλούσε τέτοια ενόχληση, όχι με την κακή έννοια. Την είδα που έκατσε κοντά στο παράθυρο και χάζευε τον ουρανό. Ευτυχώς δεν με είδε, ήθελα απλά να κάτσω για ένα λεπτό να την κοιτάξω. Δεν ήταν σαν της άλλες κοπέλες, ούτε σαν την Άλισον. Προσπαθούσα πολύ σκληρά να καταλάβω τι το διαφορετικό είχε. Το βλέμμα της ήταν τόσο αθώο και ήρεμο, τα χαρακτηριστικά του προσώπου της ήταν το ίδιο ήρεμα και ομοιόμορφα. Έδειχνε να μην την απασχολεί τίποτα και απλά να απολαμβάνει την ζωή, σε αντίθεση με εμάς τους υπόλοιπους.

Είχε τοποθετήσει το μάγουλο της μέσα στην παλάμη της και χάζευε έξω από το παράθυρο σχεδόν χαμογελώντας με ευχαρίστηση. Η Κλαίρη την απασχολούσε με ερωτήσεις όμως έδειχνε να μην ενοχλείτε, σε αντίθεση με εμένα που δεν άντεχα ούτε λεπτό την Κλαίρη.
Τότε τον είδα να την πλησιάζει, μα από που ξεφύτρωσε αυτός εκεί; το πρόσωπο του ήταν τόσο χυδαίο όπως με όλες της υπόλοιπες κοπέλες. Της το έπαιζε καλός όμως μόνο εγώ ήξερα πόσο σκατόψυχος άνθρωπος ήταν ο Kim Taehyung. Τον είδα να κάθεται δίπλα της και σχεδόν να την στρυμώχνει στην αγκαλιά του, αυτή έδειχνε να νιώθει τόσο άβολα. Μα δεν το έβλεπε ο ηλίθιος ότι την έφερνε σε δύσκολη θέση;

Ένιωσα τον θυμό μου να χτυπάει κόκκινο μόλις τον είδα να την πλησιάζει αρκετά κοντά. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή το μόνο που ήθελα ήταν να μπω μέσα και να τον αρπάξω. Δεν είχα καταλάβει ποτέ με πλησίασε η Άλισον, όταν με ταρακούνησε για να την κοιτάξω. Σε εκείνο το ένα λεπτό που κοίταξα την Άλισον κάτι είχε συμβεί και την είδα να τρέχει φοβισμένη μέχρι έξω. Προσπαθούσε να συνέλθει ακουμπώντας τα χέρια της στα γόνατα της ανασαίνοντας τον αέρα γύρω της άπληστα. Τι συνέβη;

«είναι πολύ αθώα για να αντέξει τον Taehyung.» ψιθύρισε ενώ την χάζευε.

Μήπως την ακούμπησε; γι' αυτό αντέδρασε έτσι; αν έγινε κάτι τέτοιο θα τον πλάκωνα στο ξύλο. Ο γελοίος. Την έπιασα από το μπράτσο και γύρισε να με κοιτάξει.

«τραβά δες τι έγινε.» της είπα κοφτά ενώ προσπαθούσα να μην φανώ πολύ σοβαρός.

Προχώρησε προς το μέρος της και την είδα να της μιλάει. Μιλούσαν για μερικά λεπτά και έδειχνε να προσπαθεί να μην πει πολλά, αργούσε σε κάθε ερώτηση της και φαινόταν να το σκέφτεται. Δεν ήταν απόλυτα ειλικρινής με την Άλισον.

Με κοίταξε και τότε γύρισε κι αυτή το πρόσωπο της, με είδε. Με κοιτούσε απευθείας στα μάτια πράγμα που με ενόχλησε αρκετά. Δεν μπόρεσα να μην την κοιτάξω άγρια. Έκανα νόημα στην Άλισον να έρθει προς το μέρος μου.
Την πήρα από την μέση και την έβαλα μέσα στο αμάξι ενώ την έβλεπα να μας κοιτάει με ένα μπερδεμένο ύφος, σχεδόν απογοητευμένο. Μπήκα μέσα στο αμάξι και την τράβηξα να με κοιτάξει.

«τι έγινε;»

«ξέρεις τον Taehyung, πρέπει να της είπε κάτι χυδαίο και να την ενόχλησε.» παραδέχτηκε αδιάφορα.

Ο ηλίθιος δεν ήξερε ούτε πως να μιλάει σε μια γυναίκα.

«απ' ότι κατάλαβα έχει ένα πρόβλημα υγείας, προσπαθούσε με δυσκολία να ανασάνει. Πρέπει να την σύγχυσε αρκετά.»

Έσφιξα το τιμόνι στο χέρι μου και η Άλισον με κοίταξε. Με είχε μάθει καλά μετά από τόσο καιρό.

«Jimin γιατί ενδιαφέρεσαι τόσο;»

Την κοίταξα εφόσον γνώριζα ήδη ότι κάποια στιγμή θα με ρωτούσε κάτι τέτοιο.

«ποιος είπε ότι ενδιαφέρομαι;» την ρώτησα ήρεμα καθώς πέρασα το χέρι μου γύρω από τους ώμους της.

«Jimin σε βλέπω πως την κοιτάς, πόσο μάλλον όταν την πλησιάζει ο Tae.»

Δεν ένιωθα απολύτως τίποτα, απλά είχε αρχίσει να μου γίνεται τόσο ενοχλητική μα και ταυτόχρονα συμπαθής που ήθελα το καλό της. Ο Taehyung απλά θα την χρησιμοποιούσε, θα της έκανε κακό και θα την πέταγε στην άκρη σαν σκουπίδι. Το είχε κάνει σε πολλές κοπέλες, όπως και στην χαζή Κλαίρη.
Η ηλίθια, νόμιζε πως δεν ήξερα τον λόγο που είχε μπλέξει με τον κολλητό του τον Jungkook.

Άπλωσα το χέρι μου και την χάιδεψα στο μάγουλο «εγώ μόνο εσένα θέλω μωρό μου.» της ψιθύρισα και την φίλησα στα γλυκά της χειλάκια.

Σαμάνθα

Δεν περίμενα η Άλισον να ήταν τόσο καλή και συμπονετική. Εξεπλάγην θετικά.
Σκέφτηκα ενώ έκανα βόλτα με το ποδήλατο. Χάζευα τα δέντρα και το τοπίο γύρω μου καθώς απολάμβανα την ησυχία και το ελαφρύ κελάϊδισμα των πουλιών. Δυστυχώς ο δρόμος ήταν γεμάτος πέτρες με αποτέλεσμα το ποδήλατο μου να χάσει την ισορροπία του. Βρέθηκα απότομα στο χώμα χτυπώντας τους αγκώνες μου και το πρόσωπο μου. Τα κλαδιά και τα χόρτα με είχαν σκίσει και μπορούσα να νιώσω καθαρό τον οξύ πόνο. Ένας περαστικός σταμάτησε και έτρεξε να με βοηθήσει. Με κράτησε από τα μπράτσα και με βοήθησε να σταθώ όρθια. Ένιωθα στο πόδι μου έναν δυνατό πόνο και τέλος να μουδιάζει, πράγμα που σήμαινε πως μάλλον το είχα γυρίσει. Τέλεια σκέφτηκα από μέσα μου.

«είσαι καλά;» με ρώτησε γλυκά καθώς κοιτούσε το σώμα μου για τυχόν χτυπήματα.

«δεν μπορώ να πατήσω το πόδι μου.» του απάντησα και αμέσως με στήριξε πάνω του καλύτερα.

Με βοήθησε να κάτσω σε ένα παγκάκι και μάζεψε το ποδήλατο μου για να το βάλει στην άκρη. Έσκυψε μπροστά μου και άπλωσε το χέρι του για να σηκώσει το πιγούνι μου να δει την γρατζουνιά

«μην ανησυχείς δεν θα αφήσει σημάδι.»

Με απαλές και αργές κίνησης προσπάθησε να κουνήσει τον αστράγαλο μου. Τότε συνειδητοποίησα πως πονούσα αφόρητα έτσι σταμάτησε και με κοίταξε στα μάτια.

«Νομίζω ότι το γύρισες.» μου απάντησε και χαμογέλασε.

«έτσι φαίνεται.» συμφώνησα μαζί του.

«μάλλον πρέπει να σε γυρίσω σπίτι.»

Του χαμογέλασα ευγνώμων και με βοήθησε να σηκωθώ. Αφού κλείδωσε το ποδήλατο μου σε ένα δέντρο, μας πήρε αρκετή ώρα να φτάσουμε στο δωμάτιο μου εφόσον κούτσαινα. Άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου και με βοήθησε να κάτσω στο κρεβάτι.

«καλό θα ήταν να το τυλίξεις και να μην κουνηθείς για λίγες ώρες, ίσως και μέρες.»

Τον κοίταξα γουρλώνοντας τα μάτια μου «δηλαδή άμα θέλω να πάω τουαλέτα να μην πάω;» τον ρώτησα και αμέσως γέλασε με τα λόγια μου.

«είσαι πολύ αστεία μικρή.» μου απάντησε και χαμογέλασε θερμά.

«λέγε με Σαμ.»

«κι εσύ Jin.»

Του ένεψα και του χάρισα ένα χαμόγελο. Ίσως είχα κάνει έναν καινούργιο φίλο σκέφτηκα χαρούμενη. Με άφησε αφού βεβαιώθηκε πως ήμουν εντάξει και έφυγε χωρίς να πούμε τίποτα παραπάνω. Προσπάθησα να καθαρίσω το ξεραμένο αίμα από τους αγκώνες μου και το πιγούνι μου.

Έμεινα όλη την υπόλοιπη μέρα στο δωμάτιο παρέα με τα βιβλία μου. Το βράδυ ήρθε η Σαρίνα στο δωμάτιο και έμεινε να μου κάνει παρέα.

«και ήταν όμορφος ο νεαρός αυτός;» με ρώτησε πονηρά όμως ο τόνος της φωνής της έκρυβε κάτι παραπάνω.

«ήταν πολύ καλός, δεν κοίταξα αν είναι όμορφος.» της απάντησα αμέσως και χαμογέλασε.

«πως τον έλεγαν, ίσως τον ξέρω.»

«με είπε να τον φωνάζω Jin.» της απάντησα την ώρα που έμπαινε η Κλαίρη στο δωμάτιο.

«α βλέπω γνώρισες τον αγόρι της αδερφής μου.» με ενημέρωσε κεφάτη.

Κοίταξα την Σαρίνα δίπλα μου η οποία είχε μείνει έκπληκτη.

«ο Jin είναι το αγόρι σου;» την ρώτησα ελαφρά ενοχλημένη που δεν με εμπιστεύτηκε ώστε να μου πει κάτι τέτοιο.

«μην νομίζεις τίποτα τρομερό, απλά βγαίνουμε.»

Η Κλαίρη γέλασε καθώς μας είχε πλησιάσει και είχε κάτσει δίπλα μας «ναι πως; νομίζεις θα ξεχάσω την μέρα που σε ακούσαμε με την Άλισον στης τουαλέτες να το κάνετε.» της απάντησε και αυτή αμέσως κοκκίνησε.

Γέλασα ελαφρά και αυτό φάνηκε να μην της άρεσε. Δεν έβλεπα που ήταν το κακό σε όλο αυτό, είχε φίλο και; καλά έκανε. Αδυνατούσα πολύ να καταλάβω την αντίδραση της.

«τέλος πάντων.» απάντησε μόλις είδε πως η αδερφή της έδειχνε ενοχλημένη «εσύ κοπελιά γιατί έφυγες πάλι έτσι;» με ρώτησε περίεργη.

«δεν ένιωθα πολύ καλά, ήθελα να πάρω λίγο καθαρό αέρα.»

«εγώ νομίζω ότι σου είπε κάτι ο βλάκας που σε ενόχλησε.» με κοίταξε η Σαρίνα εξεταστικά.

Δεν της είχα μιλήσει για όσα έγιναν της πρώτες μέρες. Δεν είχα αναφέρει ούτε ένα περιστατικό απ' όσα μου συνέβησαν, γι αυτό προτίμησα να μείνω σιωπηλή.

«σε βλέπω να μένεις αρκετές μέρες στο κρεβάτι.» είπε η Κλαίρη καθώς κοιτούσε το πρησμένο και ήδη μελανιασμένο μου πόδι.

Όντως έμεινα στο δωμάτιο μου για τουλάχιστον δύο μέρες και την τρίτη αναγκαστικά θα έπρεπε να βγω εφόσον ξεκινούσαν τα μαθήματα.

Χάζευα έξω από το παράθυρο τα παιδιά που περνούσαν όταν κάποιος χτύπησε την πόρτα μου. Σηκώθηκα αργά προσπαθώντας να σταθώ όρθια με το ένα πόδι και πλησίασα την πόρτα. Κρατήθηκα πάνω της για να μην ρίξω το βάρος μου στο πόδι που με πονούσε και την άνοιξα.

«Jin;» δεν περίμενα να τον δω εδώ.

«τι κάνει η τραυματίας μας;» με ρώτησε χαμογελώντας και μπήκε μέσα κρατώντας μια σακούλα πατατάκια και δύο χυμούς «σκέφτηκα να έρθω να σου κάνω παρέα, μιας και είσαι όλη την ώρα μέσα. Ελπίζω να μην ενοχλώ;» με ρώτησε δειλά.

«θα σε έλεγα να περάσεις αλλά βλέπω το έκανες ήδη.» γέλασε νευρικά και τα μάγουλα του κοκκίνησαν «πολύ ευγενικό εκ μέρους σου που ήρθες να με δεις.» του απάντησα και αφού έκλεισα την πόρτα καθίσαμε στο κρεβάτι μου.

«πως νιώθεις;» με ρώτησε κοιτώντας το πόδι μου.

«ευτυχώς κάπως καλύτερα, σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον.» του απάντησα και χαμογελάσαμε ο ένας στον άλλον.

«λοιπόν τι λες να δούμε καμιά ταινία;» με ρώτησε χαμογελώντας πλατιά.

«φυσικά.» συμφώνησα μαζί του και του ανταπέδωσα το χαμόγελο.

Βάλαμε μια ταινία στο λάπτοπ και βολευτήκαμε στο κρεβάτι μου ο ένας δίπλα στον άλλον. Χαζεύαμε για λίγη ώρα σιωπηλοί και μπορούσα να νιώσω την αμηχανία στον αέρα. Ήταν φορές που τον ένιωθα να με κοιτάει έντονα, όμως ύστερα ξανά κοιτούσε την οθόνη του υπολογιστή. Είχε αρχίσει να με ενοχλεί και το πόδι μου ενώ ήθελα να ξάπλωσα, όμως δεν ήθελα να του πω να κάνει στην άκρη η να σηκωθεί. Μετά από λίγο το κατάλαβε και μόνος του όταν προσπαθούσα να ηρεμίσω τον πόνο στο πόδι μου καθώς το έτριβα.

«έλα εδώ.»

Τράβηξε τα πόδια μου προς το μέρος του και τα έβαλε πάνω στα δικά του. Η αλήθεια ήταν ότι δεν ένιωθα και πολύ άνετα όμως δεν ήθελα να φανώ κακία απέναντι του αφού τον έβλεπα ότι προσπαθούσε να βοηθήσει.
Με τα χέρια του μου έκανε ένα ελαφρύ μασάζ πάνω από τον αστράγαλο μου. Δεν τολμούσε να με κοιτάξει, χάζευε την ταινία προσπαθώντας να δείχνει ατάραχος, όμως δάγκωνε νευρικά την μέσα πλευρά από τα μάγουλα του και με τσέκαρε με την άκρη του ματιού του για να δει εάν τον κοιτούσα.
Δεν είπα τίποτα απλά περίμενα την κατάλληλη στιγμή για να τραβήξω τα πόδια μου από πάνω του. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί νιώθαμε τόσο άβολα μεταξύ μας.
Εκείνη την στιγμή κάποιος χτύπησε την πόρτα η οποία άνοιξε πριν προλάβουμε να το αντιληφθούμε. Για μια στιγμή μας κοίταξε η Κλαίρη έκπληκτη το ίδιο και ο Taehyung από πίσω της ο οποίος την έκανε άκρη για να μπει μέσα.

«Seokjin.» του μίλησε ειρωνικά με μια έκφραση θυμού στο πρόσωπο του.

«Taehyung.» του απάντησε αδιάφορα.

Θα ήθελα να μου πείτε την γνώμη σας αγαπάκια μου, πως σας φαίνεται η πορεία του βιβλίου; Πιστέψτε με ή συνέχεια θα σας αφήσει άφωνους 🤣🤣❤️
Τα λέμε στο επόμενο κεφάλαιο, με πολύ αγάπη 💕