~

Τα βλέμματα όλων στράφηκαν επάνω του, ενώ το δικό του ήταν καρφωμένο στα μάτια μου. Είχε ένα περίεργο στραβό χαμόγελο στα χείλη και ένα βλέμμα πονηρό. Με τον αντίχειρα του χάιδευε το κάτω χείλος του καθώς με απεργάστηκε για λίγο από πάνω έως κάτω.

«θα σε φιλήσω εγώ εάν δεν θέλει αυτός.» ξανά είπε και με πλησίασε.

Εγώ προσπάθησα να προχωρήσω προς τα πίσω όμως είχα κολλήσει στον καναπέ και δεν είχα που να πάω.

«παιδιά δεν παίζεται έτσι το παιχνίδι.» μίλησε ο Jungkook και κοίταξε τον Jimin ο οποίος έδειχνε ελαφρά σαστισμένος.

«ακριβώς, εμένα είπε να την φιλήσω.»

Γύρισα και τον κοίταξα έκπληκτη, προηγουμένως έδειχνε να μην θέλει να με φιλήσει και τώρα ξαφνικά είχε αλλάξει γνώμη; τι μεσολάβησε;

«απ' ότι άκουσα αρνήθηκες, έτσι προσφέρομαι εγώ.» του απάντησε και αμέσως κοιτάχτηκαν άγρια.

«μα..» κάτι πήγε να πει όμως σταμάτησε απότομα.

Ο Taehyung τον αγνόησε και απλά άπλωσε το χέρι του, το πέρασε γύρω από την μέση μου και με τράβηξε επάνω του. Εκείνη την στιγμή απλά δεν άκουγα τίποτα, δεν έβλεπα κανέναν και τίποτα σαν να σταμάτησε ο χρόνος. Η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή που φοβήθηκα μην την ακούσει και με κοροϊδέψει. Είχα παγώσει δεν μπορούσα να κουνηθώ πόσο μάλλον να αντιδράσω και να φύγω.
Το χαμόγελο του ήταν τόσο ελκυστικό που δύσκολα μπορούσες να μην μαγευτείς. Σήκωσε το χέρι του και ακούμπησε τον σβέρκο μου, το άγγιγμα του ήταν τόσο κρύο μα και κάπως επίμονο σχεδόν βίαιο. Τα μάτια μου ήταν καρφωμένα πάνω στα δικά του, και ένιωθα την καρδιά μου να ελαττώνει ταχύτητα και σχεδόν να μην χτυπάει. Η μουσική είχε σταματήσει απότομα, το ίδιο και οι ομιλίες γύρω μας, άκουγα ξεκάθαρα την βαριά ανάσα του και την δική μου ακόμα πιο βαριά.

«Tae σταματά.» του μίλησε τσαντισμένος ενώ σηκωνόταν όρθιος.

Έκανε σαν να μην τον άκουσε, η έκφραση του δεν έσπασε ούτε τόσο δα στην φράση του Jimin. Έγειρε μπροστά και με τράβηξε κοντά του. Ακούμπησε ελαφρά τα χείλη του πάνω στα δικά μου και εγώ δεν έπαυα να τον κοιτάω σαστισμένη. Δεν μπόρεσα να ανταποδώσω ούτε να αντιδράσω.

«Μπράβο Tae.»

Ξεφώνισε η Κλαίρη μόλις αποτραβήχτηκε, o Jungkook σφύριζε χτυπώντας παλαμάκια ενώ ο Jimin έδειχνε αρκετά εκνευρισμένος με τον Taehyung εφόσον τον κοιτούσε με μια θυμωμένη έκφραση.
Ο Taehyung δεν με άφησε από τα χέρια του, με κοίταξε για λίγο στα μάτια και ύστερα μου χαμογέλασε κλείνοντας μου το μάτι. Αφού με άφησε κατάφερα να συνέλθω. Κοίταξα την Σαρίνα η οποία είχε σηκωθεί και έφευγε βιαστικά από το σπίτι.

Χωρίς να πω τίποτα πήρα τα πράγματα μου και έφυγα βιαστικά ακολουθώντας την Σαρίνα από πίσω. Την πρόλαβα στον δρόμο και την έπιασα από το χέρι για να την σταματήσω. Με κοίταξε με λίγα δάκρυα στα μάτια της, πράγμα που με έκανε να νιώσω άσχημα.

«τι έκανες εκεί Σαμάνθα;»

Είχα μπερδευτεί για ένα λεπτό και απλά την κοιτούσα σαστισμένη. Δεν είχα καταλάβει που αποσκοπούσε η ερώτηση της.

«Σαρίνα δεν καταλαβαίνω τι..»

«σε συμβούλεψα να μείνεις μακριά τους Σάμ δεν θέλω να μπλέξεις κι εσύ.» σχεδόν φώναξε στην μέση του δρόμου και έδειχνε αρκετά αναστατωμένη.

«τι εννοείς κι εγώ;» την ρώτησα κοιτώντας το δάπεδο στεναχωρημένη.

Με πλησίασε και με πήρε στην αγκαλιά της, με έσφιξε τόσο δυνατά που νόμιζα ότι θα με σκάσει «απλά δεν θέλω να πάθεις τίποτα.»
 

                                ...

Στον γυρισμό αποφασίσαμε να ξεχάσουμε όσα έγιναν και να γυρίσουμε στους κανονικούς μας ρυθμούς. Δεν μπόρεσα όμως να μην σκέφτομαι αυτό που με είπε, τι εννοούσε ότι δεν ήθελε να μπλέξω κι εγώ μαζί τους; καταλάβαινα ότι φοβόταν μην με πληγώσουν όμως τόσο πολύ;
Το ένα ποτό που είχα πιει με βοήθησε να κοιμηθώ αμέσως.

Το επόμενο πρωί ξύπνησα σχετικά νωρίς και αποφάσισα να σηκωθώ και να πάω για τρέξιμο. Ο αέρας ήταν τόσο καθαρός εδώ γύρω πράγμα που θα μου έκανε καλό στο αναπνευστικό μου σύστημα. Από μικρή είχα ένα μικρό πρόβλημα υγείας, τα πνευμονία μου δύσκολα μπορούσαν να αναπνεύσουν έτσι έπαιρνα κάποια φάρμακα τα οποία με βοηθούσαν αρκετά. Η γυμναστική όμως ήταν το καλύτερο φάρμακο, έτσι συνήθιζα σχεδόν κάθε μέρα να πηγαίνω έστω για μια ώρα για ένα χαλαρό τρέξιμο. Είχα φορέσει της φόρμες μου και τα αθλητικά μου παπούτσια, έτσι αφού έβαλα το τραγούδι που ήθελα στα ακουστικά μου ξεκίνησα το τρέξιμο μουρμουρίζοντας τους στοίχους. Ο ήλιος μόλις ανέτειλε και το μέρος ήταν σχεδόν άδειο αφού οι περισσότεροι κοιμόντουσαν. Από την ώρα που ξύπνησα δεν έπαψα να σκέφτομαι το φιλί με τον Taehyung και την αντίδραση του Jimin που δεν είχε λογική. Ακόμα δεν είχε ξεκινήσει η χρονιά και είχαν γίνει τόσα περίεργα πράγματα.
Αυτός ήταν που αρνήθηκε το φιλί του με εμένα, γιατί αντέδρασε έτσι όταν ο Taehyung θέλησε να δεχτεί την πρόκληση. Αυτοί οι δύο έδειχναν πιο πολύ εχθροί πάρα φίλοι.

Και έτσι όπως έτρεχα αφηρημένη, για δεύτερη φορά έπεσα πάνω σε κάποιον, όμως αυτήν την φορά το βάρος του με τράβηξε να πέσω προς τα πίσω. Είχε βρεθεί από πάνω μου και με κοιτούσε με ένα περίεργο βλέμμα, τα χαρακτηριστικά του προσώπου του ήταν πιο χαλαρά σε σχέση με άλλες φορές που έδειχνε έτοιμος να κατασπαράξει όποιον έμπαινε μπροστά του. Για ένα λεπτό μου φάνηκε πως το βλέμμα του έτρεξε πάνω στα χείλη, κι αμέσως σκλήραινε το πρόσωπο του και σηκώθηκε με απότομες κινήσεις από πάνω μου.

Φορούσε μια αμάνικη μπλούζα, πράγμα που σε βοηθούσε να δεις καθαρά τα γυμνασμένα του χέρια και της έντονες φλέβες στους καρπούς του.
Αν και ιδρωμένος ήταν και πάλι όμορφος "όμως δεν έπαυε να είναι αγριάνθρωπος" υπενθύμιζα στον εαυτό μου για να μην παρασυρθεί.

«πάλι εσύ;» με ρώτησε ενώ σκούπιζε την σκόνη από πάνω του «στο τέλος θα πιστέψω ότι με παρακολουθείς. Πρώτα έπεσες πάνω μου, μετά με χάζευες από το παράθυρο της καφετέριας , ήρθες στο πάρτυ όπου ήμουν και σε πετύχαινα αρκετές φορές να με κοίτας και τώρα πάλι αυτό;» με κοίταξε καχύποπτα.

Δεν έκανε τον κόπο καν να με βοηθήσει να σηκωθώ. Με την βοήθεια του χεριού μου σηκώθηκα όρθια και τον κοίταξα ενοχλημένη. Αυτός με κοίταξε με το γνωστό ειρωνικό του βλέμμα και το ανασηκωμένο του φρύδι.

Τον πλησίασα και τον κάρφωσα στα μάτια εκνευρισμένη «ξέρεις μπορείς να είσαι πιο ευγενικός, λίγη ανθρωπιά δεν βλάπτει.» του μίλησα σκληρά κι αυτός φάνηκε να εξεπλάγην.

Αμέσως του ξέφυγε ένα μικρό γέλιο και συνέχισε να με κοιτάει ειρωνικά «πλάκα έχεις.» μου απάντησε γελώντας και ξεκίνησε πάλι να τρέχει
φεύγοντας μακριά μου.

Είχα καμία ταμπέλα πάνω μου όπου έγραφε "γελοία"; είχε αρχίσει να με εκνευρίζει αυτή η κατάσταση όμως είχε απομακρυνθεί αρκετά για να αντιδράσω. Και τι θα έκανα; θα τον έβριζα; δεν ήμουν τέτοια εγώ, η μήπως θα τον χτυπούσα; μπα ούτε τέτοια έκανα. Ίσως έτσι ήταν καλύτερα, αρκεί να κρατούσα την απόσταση μου απ' αυτόν. Συνέχισα το τρέξιμο ενώ προσπαθούσα να ξεχάσω ότι με είχε πιάσει αρκετές φορές να τον κοιτάω.
Κατευθύνθηκα στο δωμάτιο μου.

Η Κλαίρη για ακόμη μια φορά είχε γυρίσει αργά από το πάρτι και κοιμόταν του καλού καιρού. Μόλις με πήρε χαμπάρι άνοιξε τα μάτια της, με κοίταξε και τέλος είδε την ώρα.

«είσαι τρελή κοριτσάκι μου;» με ρώτησε μόλις κατάλαβε ότι δεν ήταν καν εφτά.

«πήγα για τρέξιμο.»

«είσαι τρελή.» μου απάντησε σίγουρη καθώς έβαζε ένα μαξιλάρι πάνω από το κεφάλι της για να κρυφτεί από τον ήλιο.

«πάω για μπάνιο.» της απάντησα αρπάζοντας μια πετσέτα από το ντουλάπι μου.

«θα τα πούμε στην καφετέρια;» μου φώναξε λίγο πριν κλείσω την πόρτα.

«ναι.» της απάντησα και έφυγα.

Είχα τσεκάρει της ώρες που ήταν άδειες οι ντουζιέρες, έτσι πήγαινα τότε για μπάνιο. Δεν ένιωθα άνετα να κάνω ντουζ μπροστά σε άλλες κοπέλες και εφόσον είχα καταλάβει πως τα αγόρια δεν δίσταζαν να κάνουν εφόδους εδώ μέσα. Ήμουν έτοιμη να μπω μέσα όταν άκουσα κάτι ήχους και σταμάτησα για να κρυφτώ πίσω από την πόρτα. Άκουγα μια γυναικεία φωνή να βογκάει ενώ κάποιον να μουγκρίζει έντονα. Η φωνή της ήταν τόσο γνώριμη και μόλις φώναξε το όνομα του κατάλαβα ποια ήταν. Δεν ήταν δύσκολο να καταλάβω ότι η Άλισον με τον Jimin έκαναν έρωτα μέσα στης ντουζιέρες. Μα τι το πέρασαν εδώ; υπήρχαν και δωμάτια για να κάνουν τα αίσχοι τους, ήταν ανάγκη να τους ακούσουμε και εμείς οι υπόλοιποι;

Είχα εκνευριστεί και ήθελα να τους φωνάξω όταν άργησα να καταλάβω πως είχαν σταματήσει αυτό που κάνανε. Τότε ξεπρόβαλε ο Jimin και με κοίταξε για μια στιγμή έκπληκτος. Ύστερα γέλασε ελαφρά και μου έκλεισε το μάτι. Με προσπέρασε και έφυγε με υπερήφανη στάση στο σωμα του. Μα τι ντροπή, τα μάγουλα μου είχαν πάρει φωτιά το ίδιο και το στήθος μου από τους δυνατούς χτύπους. Είχε καταλάβει πως τους είχα ακούσει, το είδα στο βλέμμα του και στον τρόπο που με κοίταξε.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και μπήκα μέσα, κοίταξα την Άλισον η οποία φτιαχνόταν στον καθρέφτη. Αυτή απλά έβηξε για να καθαρίσει τον λαιμό της, χωρίς να μου μιλήσει μα ούτε και να με χαιρετήσει έφυγε από το ντουζ.

Υπέροχα σκέφτηκα από μέσα μου, γιατί έπρεπε πάντα να πέφτω σε άβολες καταστάσεις;

Αφού έκανα ένα γρήγορο μπάνιο άλλαξα ρούχα και έφυγα για το καφέ. Μπήκα μέσα και έψαξα τα κορίτσια με το μάτι μου. Η Σαρίνα εξυπηρετούσε κάποιους πελάτες ενώ η Κλαιρη καθόταν μόνη της κοντά στο παράθυρο. Την πλησίασα και έκατσα απέναντι της. Έδειχνε ταλαιπωρημένη και να πονάει σχεδόν παντού.

«είμαι τόσο χάλια που ούτε ο καφές μπορεί να με συνεφέρει, τι ήπια χθες το βράδυ;» ρώτησε τον εαυτό της κουρασμένη.

«δεν έχω ιδέα, όταν φύγαμε εμείς εσύ έδειχνες ακόμα καλά.» της απάντησα και γέλασε μαζί μου.

«τώρα που το ανέφερες.» με είπε και σοβάρεψε το ύφος της «τι έγινε χθες γιατί έφυγες έτσι;»

Τι να της έλεγα ότι ήταν η πρώτη φορά που με φιλούσαν και κόμπλαρα τελείως; ότι ένιωσα τόσο άσχημα που το μόνο που ήθελα ήταν να το βάλω στα πόδια; ευτυχώς εκείνη την στιγμή μας πλησίασε η Σαρίνα και έκατσε δίπλα μου δίνοντας μου τον καθημερινό μου χυμό.

«τι λέγατε;» μας ρώτησε μόλις βολεύτηκε στην θέση της.

«για το χθεσινοβραδινό.» της απάντησε και αυτή ξερόβηξε ελαφρά ενοχλημένη «ο Taehyung δείχνει να σε γουστάρει.» μου ψιθύρισε μόλις πλησίασε ποιο κοντά στο τραπέζι.

Έξυσα νευρικά το σβέρκο μου και έστρεψα το βλέμμα μου αλλού. Δεν ένιωθα πολύ άνετα για να συζητήσω για κάτι τέτοιο.
Τότε τον είδα να περιμένει στο ταμείο και να ψάχνει με το μάτι του για την σερβιτόρα. Μόλις μας είδε με κοίταξε χαρούμενος και προχώρησε προς το μέρος μας.

«κορίτσια, Σάμι.» μου χαμογέλασε και στάθηκε δίπλα μας.

«Tae.» του μίλησε η Κλαίρη χαρούμενα.
Ενώ η Σαρίνα το αντίθετο «Taehyung.» του είπε λες και βαριόταν.

Την κοίταξε κάπως μελαγχολικά «τι συμβαίνει Σαρίνα, η φάτσα σου..» το σκέφτηκε για λίγο και την απάντησε «δεν δείχνει να είναι καλά.»

Αγριοκοίταξε πρώτα την αδερφή της η οποία προσπαθούσε να συγκρατήσει το γέλιο της και ύστερα αυτόν. Σηκώθηκε όρθια «καφέ;» τον ρώτησε κοφτά.

«σκέτο.» της απάντησε ψυχρά και αυτή έφυγε για να ετοιμάσει την παραγγελία του.
Κάθισε δίπλα μου και μου χάρισε ένα πλατύ χαμόγελο, ήταν καλός στο να αλλάζει απότομα της εκφράσεις του «λοιπόν Σάμ, που χάθηκες χθες; μου φάνηκε ότι έφυγες σαν κυνηγημένη.»

Η Κλαίρη έδειχνε να διασκεδάζει με όλο αυτό από την αρχή που μας πλησίασε, μόλις όμως της έριξε ένα σοβαρό βλέμμα αυτή σηκώθηκε και πλησίασε την αδερφή της σιωπηλή. Τι ήταν αυτό ακριβώς; τον κοίταξε με ένα ίχνος φόβου και υποταγής στο πρόσωπο της.

Πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους μου και με κοίταξε στα μάτια χαμογελώντας «Λοιπόν Σάμ.»

«βασικά είναι Σαμάνθα, Σαμ για τους φίλους.» τον διόρθωσα ασυνείδητα.

«Το ίδιο μου κάνει, τι Σάμ τι Σαμάνθα.»

Δεν τον θεωρούσα φίλο μου για να έχει τέτοια οικειότητα μαζί μου. Ξερόβηξα για να καθαρίσει ο λαιμός μου και απλά σώπασα.

«ποτέ θα σε ξαναδώ;»

«με βλέπεις τώρα.» του απάντησα αμέσως.

«ιδιαιτέρως εννοώ.» απάντησε ξερά και ξανά χαμογέλασε.

Γιατί πίστευε ότι ήθελα να βρεθούμε ιδιαιτέρως; δεν νομίζω να του είχα δώσει τέτοια εντύπωση ιδικά με την αντίδραση μου με το φιλί του.
Με πλησίασε αρκετά κοντά και τον κοιτούσα έκπληκτη, έστρεψα το βλέμμα μου μπροστά μου ώστε να μην προσπαθήσει να με ξανά φιλήσει. Του έδωσα ακριβώς αυτό που ήθελε, να με πλησιάσει στο αυτί.

Η ανάσα του βγήκε βαριά και τα λόγια τους σαν ψίθυρος
«νομίζεις πως δεν κατάλαβα πως έτρεμε η καρδούλα σου εχθές μόλις σε κράτησα στα χέρια μου;» του ξέφυγε ένα μικρό γέλιο και συνέχισε «ακόμα και σ' αυτά τα ρούχα, έχεις πολύ όμορφο σώμα.»

Και τότε ξεροκατάπια και απλά σάστισα. Δεν περίμενα να ακούσω αυτό που μόλις μου είπε, αυτή η φωνή, αυτά τα λόγια ήταν ίδια με του αγοριού που με είδε γυμνή στα ντουζ. Θεέ μου τι ντροπή ήταν αυτή; δεν ένιωθα την καρδιά μου, νόμιζα θα πεταχτεί έξω από το στήθος μου.

«ακόμα και τώρα νιώθω την καρδούλα σου να τρέμει, τι έγινε μικρό;» με ρώτησε και τράβηξε το βλέμμα μου προς το δικό του «με ντρέπεσαι;»

Δεν μπόρεσα να μιλήσω, ένιωθα τον λαιμό μου να στεγνώνει και τον αέρα γύρω μου να με πνίγει. Σηκώθηκα από δίπλα του και έφυγα τρέχοντας προς τα έξω. Χρειαζόμουν αέρα, καθαρό φρέσκο αέρα για να μπορέσω να συνέλθω.

Πέρασαν μερικά δευτερόλεπτα ώσπου άκουσα μια φωνή «είσαι καλά;»

Με ρώτησε κι ένιωσα το χέρι του να αγγίζει τον ώμο μου.