Ο Ντάνιελ καθόταν έξω από την πόρτα του δωματίου, όπου η Μία έκανε τα μαγικά της. Σε περίπτωση που φαινόταν στον ορίζοντα ο Ραφαήλ και ο Μιχαήλ δεν κατάφερνε να τον σταματήσει.

Ο Ραφαήλ όμως ήταν ακόμη άφαντος.

Με το πέρας μια ώρας, η Μία βγήκε από εκεί μέσα με την Ιθούριελ να στηρίζεται πάνω της αδύναμη.

«Τι έγινε;» πετάχτηκε αμέσως όρθιος ο Ντάνιελ.

«Τι να γίνει. Σκούρα τα πράγματα για όλους μας» του απάντησε η Μία σέρνοντας σχεδόν την Ιθούριελ μέχρι το δωμάτιό της. Την ακούμπησε απαλά πάνω στη κρεβάτι, με την Ιθούριελ να κλείνει τα μάτια της το ίδιο λεπτό.

«Ο Ραφαήλ δεν φάνηκε ε;» ήταν σειρά της Μία να λύσει τη δική της απορία.

Ο Ντάνιελ κούνησε το κεφάλι του πέρα δώθε, αρνητικά.

«Λέγε όμως, μη με κρατάς με την αγωνία» βιάστηκε ο Ντάνιελ να μάθει κοιτάζοντας στιγμιαία την πόρτα.

Η Μία τον πλησίασε, τραβώντας τον από τη μπλούζα ώστε να σκύψει κοντά της.

«Πρέπει να φύγουμε από εδώ το συντομότερο, αλλιώς θα κολλήσουμε για πάντα. Ήδη έχουμε δεθεί πάρα πολύ με αυτούς τους ανθρώπους. Αν και θα φανεί σκληρό αυτό που σου θα σου πω, πρέπει να λύσουν μόνοι τους τα προβλήματά τους. Έχουμε ανακατευτεί περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε. Η Ιθούριελ απλά... ανησυχεί. Γιατί θα αναγκαστεί να συμβιβαστεί με την ιδέα που...» σταμάτησε για λίγο κοιτάζοντας την κοπέλα πάνω στο κρεβάτι. «Θα αλλάξει τον κόσμο τους» μέσα στα λόγια της η Μία έκρυβε ένα υπονοούμενο.

Εκείνη την ώρα ο Ραφαήλ σαν σίφουνας ορμούσε στο δωμάτιο.

«Τι έγινε πάλι ρε γαμώτο» φώναξε, καρφώνοντας τη Μία με την αιχμηρή ματιά του. «Δεν γίνεται κάθε φορά να επεμβαίνεις παντού εσύ!» την κατηγόρησε.

Η Μία έστρεψε το βλέμμα της στον Ντάνιελ. «Τι σου έλεγα; Πρέπει να την κάνουμε από εδώ. Και καλό να θες να κάνεις, θα σε κατηγορούν» γύρισε έπειτα στον πανικόβλητο Ραφαήλ. «Ετοιμάσου Ραφαήλ. Τα πράγματα από εδώ και πέρα θα χειροτερέψουν... για σένα... για όλους» στράφηκε στην πόρτα απ' όπου είδε την Έλενα να μπαίνει με το ανάλαφρο βρικολακίσο βάδην της.

Ο Ραφαήλ εκνευρίστηκε. «Αυτό ήταν! Βαρέθηκα την αινιγματικότητα όλων σας! Μπορεί κανείς να μιλήσει ξεκάθαρα εδώ μέσα;» φώναζε πάλι με τη φωνή του να ακούγεται περισσότερο από οργισμένη και τα μάτια του να αλλάζουν χρώματα συνεχώς.

Η Μία με την Έλενα αντάλλαξαν μια ματιά όλο νόημα, σα να μοιράζονταν την ίδια σκέψη.

«Το μέλλον είναι προδιαγραμμένο. Οπλίσου με κουράγιο Ραφαήλ και κράτα τις δυνάμεις σου, γιατί θα σου χρειαστούν» είπε η Μία αποχωρώντας από το δωμάτιο της Ιθούριελ με τον Ντάνιελ να την ακολουθεί καταπόδας, και την Έλενα αμέσως μετά.

Μόλις έκλεισε η πόρτα, η Μία στράφηκε στην Έλενα. «Είσαι έτοιμη;» τη ρώτησε με ανασηκωμένα φρύδια.

Η Έλενα ένευσε με τα χείλη της να σφίγγονται. «Ο Κάι περιμένει κάτω. Φεύγουμε αμέσως τώρα. Πρέπει να γυρίσουμε μέχρι τη δύση. Όσο τελειωμένη κι αν φαίνεται η υπόθεση, είναι καθήκον μας να υπερασπιστούμε με κάθε πιθανό τρόπο, αυτόν τον κόσμο. Που είναι ο κόσμος μας» χαμογέλασε θλιμμένα. «Ίσως τα καταφέρουμε τελικά, και σας επισπευτούμε στη δική σας διάσταση κάποια στιγμή» συνέχισε και έμοιαζε να πλακώνει ένα βάρος την καρδιά της.

«Ίσως» είπε η Μία με ένα ελπιδοφόρο χαμόγελο.

Τικ τακ ο χρόνος κυλάει, τικ τακ ο χρόνος τελειώνει...