Η Ιθούριελ έφερε βρεγμένες πετσέτες, ώστε να καθαρίσουν το αίμα που λέκιαζε το πρόσωπό της και τα μαλλιά της Έλενας όσο εκείνη ήταν αναίσθητη.

«Μην ανησυχείς Κάι, θα γίνει καλά» τον καθησύχαζε, βρέχοντας ξανά και ξανά τη γωνία της πετσέτας μέσα στη λεκάνη με καθαρό νερό.

Της κρατούσε το χέρι, ακουμπώντας το πάνω στο μάγουλό του. Τα μάτια του ήταν κλειστά. «Μακάρι Ιθούριελ... μακάρι» ψέλλισε ο Κάι ξεφυσώντας την ίδια στιγμή.

Το νερό στη λεκάνη είχε γίνει κόκκινο και η Ιθούριελ έσπευσε να το αλλάξει. «Άφησέ το, θα φροντίσω εγώ τα υπόλοιπα» πρότεινε ο καταβεβλημένος αδερφός του Ραφαήλ. Χτένισε με τα δάχτυλά του, προς τα πίσω τη μακριά του φράντζα, διώχνοντάς την από τα μάτια του. «Πήγαινε, να μάθεις, ποιοι είναι αυτοί που ήρθαν και τί θέλουν» δεν την κοίταζε, αλλά τη χτύπησε στη πλάτη συνωμοτικά.

Η Ιθούριελ τον κοίταξε λοξά. «Τη δάγκωσες γερά τη λαμαρίνα ε; Τρομάρα σου... καρδιοκατακτητή!» χασκογέλασε χαμηλόφωνα. Ο Κάι χαμογέλασε κάπως ντροπαλά. «Χτύπησε και σε μένα την πόρτα ο άτιμος» μουρμούρισε εννοώντας τον διάβολο, τον έρωτα.

«Είσαι σίγουρος;» τον ρώτησε με τα μάτια να στρέφονται φευγαλέα στη λεκάνη. «Ναι θα τα καταφέρω» είπε με το κεφάλι του να μη σηκώνεται στιγμή, και τη φράντζα όλο να γλυστράει στα μάτια του μπροστά.

«Εντάξει τότε, αλλά αν χρειαστείς οτιδήποτε απλά φώναξέ με... ναι;» του είπε, ακουμπώντας στοργικά με την παλάμη της τον ώμο του. «Εννοείτε» απάντησε εκείνος και γονάτισε μπροστά στο κρεβάτι πάλι.

Η Ιθούριελ απομακρύνθηκε κλείνοντας την πόρτα πίσω της με προσοχή να μη τρίζει. Κατέβηκε τα σκαλοπάτια με βιασύνη.

Από την κουζίνα ακουγόταν η φωνή της Μία πιο διακριτή από εκείνες των αντρών. Γελούσε.

Η Ιθούριελ τη βρήκε διπλωμένη στα δύο, να κρατάει την κοιλιά της. «Αχ δεν μπορώ άλλο» φώναξε η Μία, με δάκρυα στα μάτια.

Ο Ραφαήλ είχε τα χέρια του σταυρωμένα πάνω στο στήθος του, με ένα ανεξιχνίαστο συγκρατημένο χαμόγελο.

«Τι έγινε μωρό μου;» τον ρώτησε η Ιθούριελ την ώρα που κρεμιόταν πάνω στο μπράτσο του.

Ο Ραφαήλ την κοίταξε φευγαλέα. «Τίποτα το ιδιαίτερο. Ο φιλαράκος από εδώ με ξεπερνά στην όρεξη, είναι το μόνο σίγουρο» είπε τινάσσοντας το κεφάλι του προς την κατεύθυνση του ψυγείου.

«Εντάξει δεν θέλω να φρικάρω περισσότερο κόσμο» είπε ο Ντάνιελ, σκουπίζοντας τις άκρες των χειλιών του με μια χαρτοπετσέτα.

Η Μία προσπαθούσε να πάρει ανάσα σκουπίζοντας τα μάτια της, και ψελλίζοντας συνεχώς πως δεν άντεχε άλλο.

«Εκτός από όρεξη έχει έναν ιδιαίτερο τρόπο να καταναλώνει τρόφιμα» της εξήγησε ο Ραφαήλ.

«Για πείτε λοιπόν... πως είναι η ζωή σε αυτή τη διάστασή... έχετε κάποιον τραγουδιστή ονόματι Sean Paul;» ρώτησε το κορίτσι εύθυμα.

Οι ντόπιοι αντάλλαξαν βλέμματα. «Ναι έτσι νομίζω» είπε η Ιθούριελ αβέβαιη. «Και ποια χρονολογία έχετε;» ξαναρώτησε η Μία. «2016» αποκρίθηκε η Ιθούριελ.

«Πλάκα κάνεις;!» ξεφώνησε η Μία πάλι σαν μικρό παιδί.

«Για πες μου... τί είναι αυτό που ψάχνετε σε αυτή τη διάσταση;» ρώτησε η Ιθούριελ με τη σειρά της.

Η Μία πλησίασε τον Ντάνιελ και στάθηκε μπροστά του, με την πλάτη της να ακουμπά το στέρνο του. Πήρε τα χέρια του και τα τύλιξε γύρω της, σα να της είχε λείψει η αγκαλιά του.

«Πρέπει να βρω ένα περιβραχιόνιο που χάθηκε πριν από μερικούς αιώνες. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς που βρίσκεται, για αυτό και ξεκινήσαμε την αναζήτηση σε άλλες διαστάσεις. Μέχρι τώρα ταξιδέψαμε στις τέσσερεις από τις επτά» πάνω από τον ώμο της, τα μάτια της βρήκαν εκείνα του Ντάνιελ, που την κοιτούσαν με τόση αγάπη. «Είναι μεγάλη ιστορία βασικά. Απλά το θέμα είναι ότι αυτό το περιβραχιόνιο, μου είναι απαραίτητο, ώστε να ανακτήσω πλήρως τις δυνάμεις μου» συνέχισε.

Τον ενθουσιασμό της Ιθούριελ διέκοψε ο ερχομός του Σαχιήλ με τον Λίο σαν σκιά του, να τον ακολουθεί.

«Ετοιμαστείτε για μάχη» είπε μπαίνοντας στην κουζίνα και σκανάροντας το χώρο. Το μάτι του έπεσε σε μια γωνία, όπου είχε τοποθετηθεί ένας καναπές, μέσα στον οποίο είχαν βουλιάξει, δυο σώματα, χωρίς να δίνουν οποιαδήποτε σημασία στους γύρω τους. Στο άκουσμα όμως των λόγων του Σαχιήλ τα κεφάλια τους ανασηκώθηκαν απότομα. «Τί εννοείς;» πετάχτηκε η Ραχήλ.

«Ο καλός, και έμπιστός σου... έρχεται μαζί με μια στρατιά σκιών» απάντησε αμέσως ο Σαχιήλ. «Σκιών;» στρίγγλισε η Ραχήλ, ξετυλίγοντας τα μπράτσα του Μιχαήλ από γύρω της. Σηκώθηκε όρθια, κινούμενη ήδη πιο κοντά στην παρέα.

«Μάχη ακούω... σκιές... τί παίζει;» ο Ντάνιελ έτριβε τις παλάμες του μεταξύ τους.

«Δεν λυπάσαι κανέναν και τίποτα. Αυτό παίζει. Επιδιώκεις μόνο το θάνατο» του απάντησε η Ραχήλ με τους κυνόδοντές της να γυμνώνονται κάτω από τα χείλη της.

Εντάξει αντιφατική!!! που ταιριάζει 3 doors down  και Sean Paul, ε στο δικό μου σύμπαν κάτι λάθος είναι έτσι και αλλιώς. χαχαχαχαχαχχα

Άσχετο αλλά ο Sean στα μάτια μου είναι θεός! Ακούγοντάς τον πάω στην άκρη του κόσμου και μάλιστα χορεύοντας....