Other side

Ειναι σαν βρισκομαι στο χειροτερο εφιαλτη μου. Δε μπορω να κανω τιποτα. Δεν μπορω να την βοηθησω. Καθομαι διπλα της και της κραταω το χερι, αποφευγοντας να κοιταξω γυρω μου. Το ασπρο δωματιο του νοσοκομειου εχει γεμισει με λουλουδια απο φιλους μας και συγγενεις της.

Ειναι φρικτο να την βλεπω σε αυτην την κατασταση. Οροι και σακουλες αιματος τριπουν το δερμα της για να την βοηθησουν να ζησει. Το προσωπο της ειναι καλλυμενο με μια μασκα οξυγονου και το μετωπο της ειναι καλλυμενο με μια γαζα που καλλυπτει την πληγη της. Ολο της το σωμα ειναι πληγωμενο απο τα γυαλια του αυτοκινητου που την χτυπησε.
"Σε παρακαλω ξυπνα" την παρακαλω για ακομα μια φορα.

Η Νικολ ειναι ακομα σοκαρισμενη απο το θεαμα της λιμνης αιματος γυρω απο την κολλητη της. Το ιδιο και εγω. Εξετιας μου χτυπησε,εγω φταιω.

~Mine flashback..~

Στεκομαι ακινητος μερικα χιλιομετρα μακρια της. Περιμενω ανυπομονα η ματια της να πεσει επανω μου. Μολις το κανει το βλεμα της κοκαλωνει. Ενα πλατη χαμογελο διαγραφετε στο προσωπο της. Τρεχει προς το μερος μου και πηδα μεσα στην αγκαλια μου. Χαιδευω τριφερα τα καστανοξανθα μαλλια της και αφηνω ενα φιλι στο μετοπο της.
"Χρονια πολλα μωρο μου" ειπα καθως οι ματιες μας ειχα ξανα ενωθει.
"Πως ηξερες οτι ειμαι εδω?" με ρωτησε χαρουμενη χαλαρωνοντας την αγκαλια.
"Εχω και εγω τις πληροφοριες μου" ειπα γελοντας αχνα και κοιταξα την Νικολ που μας εβγαζε βιντεο. Κοιταξε και εκεινη την Νικολ και της εκανε νοημα να κλεισει το βιντεο. "Σαγαπω" ειπα μπροστα σε ολη την παρεα της και με κοιταξε με το υπεροχο χαμογελο της καθως τα πρασινα ματια της ελαμπαν "Κι εγω σαγαπω" ειπε και ενωσαμε τα χειλια μας ενω ολοι γυρω χειροκροτουσαν κανοντας αβολη την κατασταση. Απομακριθηκε φευγοντας εντελος απο την αγκαλια μου και κατευθιθηκε προς την γωνια του αδιου δρομου.
"Τα καλυτερα γενε-" πηγε να πει αλλα μεσα σε δευτερολεπτα βρισκοταν κατω στο δρομο με χειλιαδες γυαλια επανω στο σωμα της φτιαχνοντας μια λιμη αιματος που προερχοταν απο εκεινη. Ετρεξα κοντα της. Σηκωσα το κεφλι της ακουποντας το στα ποδια μου το προσωπο της ειχε χλομιασει και ειχε καλλυπτει απο το αιμα της, το μετωπο της ειχε μια βαθια πληγη που δεν σταματαγε να βγαζει αιμα λερωνοντας τα καστανοξανθα μαλλια της .
"ΕΛΕΝΗΗ" φωναξα πανικοβλημενος κουνοντας το σωμα της "ΕΛΕΝΗ ΓΑΜΩΤΟ" φωναξα αλλη μια φορα μα η φωνη μου εσπαγε και τα ματια μου αρχησαν να καινε. "ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΤΩΡΑ" φωναξα πιο δυνατα και εβαλα το κεφαλι μου στο στηθος της. Η καρδια της χτυπουσε σιγα σχεδον δεν επιανα του χτυπους της. Βγηκε ο οδηγος του αυτοκινητου που την χτυπησε και αναφωνησε τρομαγμενος και γυρισα να τον δω. Αφησα το κεφαλι της απαλα στον δρομο και κατευθικα προς το παπαρα που την χτυπησε.Τον επιασα απο την μπλουζα και τον σηκωσα στον αερα.
"ΑΜΑ ΔΕΝ ΑΝΟΙΞΕΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ ΜΕ ΑΚΟΥΣ; ΘΑ ΣΕ ΠΝΙΞΩ ΚΑΡΙΟΛΗ." του φωναξα μπροστα στο προσωπο του
"Μα κυριε βγηκε αποτομα μπροστα μου" ειπε τρομοκρατημενος.
"ΕΙΧΕΣ ΣΤΟΠ ΜΑΛΑΚΑ. ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΕΡΧΟΣΟΥΝ ΜΕ 200" του ξανα φωναξα πετοντας τον με δυναμη  κατω και πηγα παλι στην Ελενη.
"ΕΛΕΝΗ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ" την παρακαλουσα μα δεν αντιδρουσε. "ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΓΑΜΙΟΛΙΚΟ ΤΟ ΑΣΤΕΝΟΦΟΡΟ" φωναξα με οση δυναμη μου ειχε απομεινει
...
Τελος flashback

Οι γιατροι μου λενε συνεχως να παω να ξεκουραστω, μα εγω δεν προκειτε να φυγω απο διπλα της. Θα μεινω εδω μεχρι να ξυπνησει. Δεν φευγω απο εδω. Πλησιασα το προσωπο μου στο αυτι της και εσφιξα περισσοτερο το χερι μου που κρατουσε το δικο της
"Στο χερι σου ειναι να ζησεις" της ψυθιρισα με παραπονο στο αυτι της ελπιζοντας πως με ακουει.

11 μηνες πριν

Κασμουριεμαι καθως κατεβαινω απο το αμαξι του αδερφου μου και παιρνω την βαλιτσα μου απο το πορπαγκαζ.
"Αντε καλα να περασεις μικρε" μου λεει ο Μαρκος και φευγει. Περναω κατω απο την μεγαλη πορτα της εισοδου της κατασκηνωσης. Γεια σου κατασκηνωση ηρθε ο πολυαγαπημενος σου Αλεξ Σταθοπουλος ο νεος εκπαιδευομενος.
Περπατησα εως την γκεντρικη πλατια που συναντησα τον Θαναση
"Οο Αλεξ που σε ρε τρελα;" ειπε πλησιαζοντας με και καναμε την χειραψια μας "Λοιπον σε εχουμε ηδη παρει στην σκηνη μας ελπιζω να μην σε πειραζει" ειπε σπροχνοντας με προς τους αλλους.
"Ναι λες και θα με πειραζε να ειμαι με τα βλαμενα που ειμαι καθε χρονο" ειπα με ενα μικρο γελακι και στιφογυρισα τα ματια μου. "Και που θα ειμαστε φετος;" ρωτησα για να μπουμε στο θεμα.
"Στην Κηπρο" ειπε ο Χριστος κλεινοντας μας το ματι.

...

Ειμαστε στο σπιτακι και μολις τελειωσε η μεσιμεριανη αναπαυση (μια βλακεια που πρεπει να κανουμε ησυχεια και να ειμαστε στο σπιτακι απο τις 2μμ μεχρι της 4:30μμ..)

"Επιτελουυςς" λεμε ολοι μαζι βαριεστημενα και βγαινουμε απο το σπιτακι. Καθομαστε στην τραπεζρια και λεμε μαλακιες μεχρι που ακουμε πολλα γελια απο το διπλανα σπιτακι Γυρναμε ολοι και κοιταμαι τα κοριτσια που βγαινουν απο το διπλα σπιτακι γελοντας εντονα και πηγαιναν να καθησουν στην τραπεζαρια τους. Κοιτουσαμε ολοι την τραπεζαρια των κοριτσιων σαν βλαμενα.

"Θελετε κατι" λεει ξαφνικα μια γυναικια φωνη που προερχοταν απο την πορτα του σπιτιου των κοριτσιων. Γυρισα να κοιταξω απο που προερχεται η φωνη, την ηξερα αυτη την φωνη. Στην πορτα στεκοταν ενα κοριτσι με καστανοξανθα μαλλια. Ουοου ειναι ομορφη. Μας κοιταει με ενα στραυο χαμογελο κι στηριζει το σωμα της στο τοιχο.
"Θα πειτε κατι ή θα με κοιτατε ολοι σαν βλαμενα;" λεει στιφογυρινοντας τα ματια της. Οπ αυτο ηταν καρφι. Κανενας μας δεν της απαντησε.
"Αγορια" ειπε με ενα μικρο γελακι στο τελος και πηγε να καθησει στην τραπεζαρια της. Καπου την ξερω εγω αυτην...

Επιτελους ηρθε ο Θανασης με το απογευματινο και συζητουσε με μια κοπελα... Οπα Θανασακι
"Εη κοριτσια ελατε εδω θα φαμε με τα αγορια " ειπε η κοπελα διπλα στον Θαναση. Οπα μισο τι?.
"Τελειαα..." ειπε με αδια η κοπελα που στεκοταν πριν στην πορτα. Οπα ρε λιγοι σου πεφτουμε.

Ολες σηκωθηκαν απο την τραπεζαρια και ηρθαν σε μας. Μας κοιτουσαν σαν να ελεγαν απο μεσα τους "αναγωγοι"...
"Ε παιδια ας σηκωθουμε να κατσουν τα κοριτσια " ειπα κανοντας νοημα στα αγορια και σηκωθηκα και ολοι αντεγραψαν την κινηση μου.
"Αντε καλε εκοψε σε καποιον" ειπε με ενα γελακι παλι αυτο το κοριτσι και με πλησιασε "Αφου εισαι τοσο καλος κανε και στην ακρη για να κατσω" ειπε αφου στεκοταν απεναντη μου και εκανα στην ακρη διχνοντας την θεση που καθομουν πριν. "Ευχαριστω" ειπε με ενα χαμογελακι και καθησε
"Τιποτα" ειπα και της χαμογελασα και εγω "Αλλα προσεχε ποιον λες καλο" συμπληρωσα και της εκλεισα το ματι και με κοιταξε πονηρα

"Λοιπονν, εγω ειμαι η Νικη" ειπε η κοπελα που μιλουσε πριν με τον Θαναση "Κοριτσια τι με κοιταται συστηθειτε με τα αγορια" ειπε κοιτοντας τις αλλες
"Αα πολυ κοινωνικη μας βγηκες εσυ" ειπε το κοριτσι που καθετε διπλα μου και γελασε λιγκακι
"Ελενη εσυ τους μισους μας ξερεις ηδη" ειπε ο Θανασης. Μισο σε ποια μιλαει
"Ναι ενταξει Θαναση απλα σχολιασα" ειπε η κοπελα διπλα μου κοιτοντας επιθετικα τον Θαναση και σταυρωσε τα χερια της κατω απο το στηθος της. "Ωραια λοιπον, ειμαι η Ελενη χαρηκα" ειπε κοιτοντας ολα τα αγορια αδιαφορα.
"Εγω ειμαι ο Θανασης για οσες δεν ξερουν" ειπε κοιτοντας χαμογελαστος ολα τα κοριτσια.
"Κι εγω ο Αλεξ" πεταχτηκα και ολες γυρισαν να με κοιταξουν οπως και η Ελενη"χαρηκα" συνεχισα κοιτοντας την Ελενη και της χαμογελασα.
"Επομενος;" ρωτησε κοιταζοντας τους αλλους
....

"Ωραια τωρα που συστηθηκαμε να φαμε τα παγωτα μας γιατι θα λιωσουν" ειπε η Ελενη και γελασα λιχουδαα
"Ναι θελω το παγωτο μου" την κοροδεψα και εκανα μια γλυκια φατσουλα κανοντας ολους να γελασουν.
Ο Θανασης και η Νικη αφησαν τις σακουλες με τα παγωτα στο τραπεζη. Η Ελενη πηρε ενα παγωτο σοκολατα και αρχισε να το γλυφει-τρωει (παντα για το παγωτο μιλαμε ετσι) Πηρα και εγω ενα παγωτο απο την σακουλα. Οο ειναι βανιλια,εγω ηθελα σοκολατα. Κοιαταξα πονηρα το παγωτο της Ελενης. Και πριν το καταλαβει εγλυφα το παγωτο της.

"Εηη" ειπε ενοχλημενη "αυτο ειναι το παγωτο μου" συνεχισε και με εσπρωξε μακρια απο το παγωτο της
"Ναι αλλα εγω ηθελα σοκολατα" διαμαρτυρηθηκα και σηκωσε το ενα φρυδι της
"Ναι ομως και εγω θελω το παγωτο μου ξερεις" ειπε και εγλυψε παλι το παγωτο της.
"Ωραια κανουμε μια συμφωνια;" την ρωτησα και με κοιταξε περιεργη
"Εξαρταται" ειπε συνεχιζοντας να με κοιταει περιεργα
"Θα σου δωσω το παγωτο μου και εσυ θα μου δωσεις το δικο σου" ειπα διχνοντας το χονακι βανιλια που κρατουσα.
"Θα κερδισω τιποτα αλλο;" ρωτησε κοιτοντας με πονηρα
"Αμ.. Τι αλλο θες; Ωραια θα σου χρωσταω και μια χαρη. Συμφωνοι;" την ρωτησα και με κοιτουσε πονηρα
"Ωραια συμφωνοι" ειπε και μου εδωσε το παγωτο της.
"Yes" ειπα σαν πενταχρονο και γελασε
....

Γεια σαςς

Λοιπον δευτερο παρτ πως σας φενεται;

Ο Αλεξ ηταν το αγνωστο αγορι😉
Η Ελενη γνωριζεται με τον Αλεξ:)

Spoiler: pov Ελενης μια βδομαδα μετα (θυμιζω ειμαστε ακομα 11 μηνες πριν το ατυχημα)

Τα λεμε συντομα❤