Pov Alex.
...
1 μερα μετα..

Καθομαι μαζι με τα παιδια στην καινουργια μας τραπεζαρια.

Μετα απο την φωτια οι υπολοιποι (εκτος απο την Ελενη και εμενα) κοιμηθηκαν στην πλατια. Ο Θανασης ακομα παραπονιεται για την μεση του... Σημερα ας εβαλαν εδω, στην πιο απομακρη κοινοτητα της κατασκηνωσης. Τα Δωδεκανησα. Κανονικα αυτη η κοινοτητα ειναι για επισκεπτες αλλα δεν πειραζει ειναι υπεροχα.

Επισης σημερα θα βγει και η Ελενη μου απο το γιατρειο. Θα παω να την παρω εγω, εκεινη δεν το ξερει. Και τωρα που μπορει να μιλησει μπορει να μου απαντησει στην ερωτηση μου. Γιουπιιι.

Ρε σαν πενταχρονο κανεις. Μια γκομενα ειναι χαλαρωσε. Φλορε ε φλορε. Με ντροπιαζεις ρε που σερνεσαι πισω της.

1 η Ελενη ΜΟΥ δεν ειναι απλα μια γκομενο και 2 οκ σκαω...

Δεν ειναι ΣΟΥ εφαγες Χ

Δεν εφαγα Χ απλα δεν εχει απαντησει...τι καθομαι να σου μιλαω

Νιωθω καποιον να με ταρακουναει κανοντας με να βγω απο τις σκεψεις μου. "Τι θες ρε Θαναση?" ειπα αποτομα.
"Ρε τοση ωρα σου μιλαω και εσυ με γραφεις" παραπονεθηκε
"Συγνωμη τι ελεγες?" ρωτησα βγαζοντας απο την τσεπη που ενα αναπτηρα και ενα τσιγαρο, το οποιο και αναψα . Ναι καπνιζω αλλα σους γιατι απαγορευεται εδω μεσα με τους ψενεροτους...
"Ελεγα πως γουσταρω την Νικη." ειπε οταν ρουφιξα τον καπνο απο το τσιγαρο μου και πηγα να πνιγω.
"Οπα ποια Νικη, την δικια μας την Νικη, την φιλη της Ελενης μου?" ειπα γρηγορα και χαμογελασε κουνοντας καταφατικα το κεφαλι του.
"Μολις ειπες Ελενης σου" ειπε σκουντοντασμε με ενα πονηρο χαμογελο.
"Ναι ρε Ελενη μου την λεω υπαρχει θεμα?" τον ρωτησα αφηνοντας λιγο καπνο στο προσωπο του.
"Οχι ρε απλα προσεχε την την Ελενιτσα." ειπε περνονταςμου το τσιγαρο απο το χερι και γυρισε να κοιταξει μπροστα του. "Η Ελενιτσα δεν ειναι σαν ολες της αλλες..." ειπε ρουφοντας λιγο καπνο απο το τσιγαρο και τον κοιταξα υποπτα.
"Το ξερω" ειπα κοφτα και αρπαξα το τσιγαρο "αλλα εσυ που το ξερεις" συνεχισα περνοντας μια γρηγορη τζουρα καθως το κοιτουσα με το ενα φριδι σηκωμενο και γηρισε να με κοιταξει.
"Πλακα κανεις? Την ξερω απο οταν ειμασταν 6 χρονων, λες να μην την ξερω. Σαν αδερφη μου ειναι." ειπε αποτομα και η ζηλια της στιγμης εξαφανιστηκε. Τον κολλητο μου ζηλεψα ρε. Ελεος τι μου εκανεε...

....

Ειμαι πισω απο ενα δεντρο οργισμενος απο το θεαμα που βλεπω. Οι γροθιες μου ειναι σφιγμενες και νιωθω το δερμα μου ετοιμο να ματωσει απο την πιεση. Νιωθω τοσο, τοσο προδομενος. Προδομενος απο τα συναισθηματα μου. Απο τα συνεσθηματα που ενιωθα για εκεινη. Και τοσο βλακας που νομιζα πως ηταν διαφορετικη.

Καθεται στο παγκακι. Ακριβως εξω απο το γιατριο μαζι με αυτον..τον μαλακα, τον ανωμαλο τον Γιαννη. Και μιλανε δεν μπορω να δω την εκφραση της αλλα η δικια του δεν μαρεσει. Εχει ενα πονηρο βλεμα και ενα αυταρεσκο χαμογελο που θελω να παω να τον βαρεσω τοσο αγρια. Γιατι του μιλαει γαμωτο? Αυτος ηθελε να την βιασει

Ασινεστητα χτυπησα με δυναμη το δεντρο κανοντας μερικους καρπους να πεσουν και να κανουν θορυβο. Τα βλεματα και τον δυο σταφξκαν προς το μερος μου. Με κοιταξε εκπληκτη και σηκωθηκε απο το παγκακι αποτομα. Την κοιταξα με απεχθεια βγενοντας πισω απο το δεντρο. Με πλησιαζε με το υπεροχο χαμογελο της ενω συνεχιζα να την κοιταω με απεχθεια. Το χαμογελο της εξαφανιστηκε οταν απεφυγα το αγγιγμα της και αντικατασταθηκε απο μια εκφραση περιεργιας.
"Και νομιζα πως εισαι διαφορετικη.." ειπα απογοητευμενος. Και εφυγα γρηγορα προς την κοινοτητα μας.
"Αλεξ" αναφωνησε με μια ταλαιπωριμενη φωνη και σταματησα για μια στιγμη αλλ μετα προχωρησα ακομα πιο δυναμικα.

....

"Αλεξ" μου ειπε ακομη μια φορα αχνα, με την πονεμενη φωνη τη ακουμποντας το ωμο μου και εγω παλι την αγνοησα "μα δεν... (ξεροβηξε) δεν ειναι αυτο που νομιζεις..."ειπε ακομα πιο αχνα και ταλαιπωριμενα.
"Και που ξερεις τι νομιζω?" την ρωτησα κοφτα προσπαθοντας να μην γυρισω να την κοιταξω. Ενιωσα το χερι της να πεφτει απο τον ωμο μου και ακουσα το ξεφυσιμα της απο πισω μου.
"Πες μου τι νομιζες τοτε" ειπε ακομα πιο βραχνα απο πριν και ενωσα ενα κρακ μεσα μου. Δεν αντεχα να ακουω ετσι την φωνη της.
"Νομιζα πως τον συχωρισες." ειπε παλι αποτομα και ακουσα εν μικρο γελακι. Περασε απο διπλα μου και σταθηκε απεναντη μου. Με κοιτουσε ψυχρα, σαν απογοητευμενη. Οπως την κοιτουσα και εγω. Εμοιαζε σαν να κοιταζομαι σε εναν καθρεφτη, αλλα αντι για το ειδωλο μου αντικριζα το προσωπο της.

"Σοβαρα αυτο νομιζες?" ειπε με δυσκολια και ενιωσα το λαιμο μου να ματωνει οπως ο δικος της. Στραβοκαταπια κοιτωντας τα καστανοπρασινα μαλλια της.
"Ναι" ειπα ξερα και κουνησε το κεφαλι της δεξια και αριστερα απογοητευμενη.
"Τον εβριζα." ειπε κοιτοντας με βαθια μεσα στα ματια και την κοιταξα εκπληκτος. Μολις εκανα την μεγαλυτερη μαλακια στην ζωη μου...
Οντως ελεγε την αληθεια, ξερω πως ελεγε την αληθεια, το εβλεπα στα ματια της. Συνεχιζε να με κοιταει απογοητευμενα ενω χτυπουσε νευρικα το ποδι της στο πατωμα. Δεν μπορουσα να αντιδρασω. Δεν επρεπε να αντιδρασω. Επρεπε?

Ξεφυσιξε κοιτοντας το πατωμα και γυρισε να φυγει. Επισα το χερι της και με μια αποτομη κινηση την εβαλα στην αγκαλια μου. Την εσφιξα επανω μου και βυθισα το κεφαλι μου στον λαιμο της. Το αρωμα του σωματος της μεθουσε τις αισθησεις μου. Την κρατουσα στην αγκαλια μου. ΕΓΩ την κρατουσα, εκεινη ειχε κοκαλωσει.
"Αγκαλιασε με" την παρακαλεσα ψιθυριστα στο αφτι της. Δεν με ακουσε, αφησα ενα φιλι επανω στον λαιμο "παρακαλω" συνεχισα και υποχωρισε. Με αγκαλιασε και ενιωσα για μια στιγμη πως ειχα ολο τον κοσμο στα χερια μου, μα αυτη η στιγμη χαθηκε μεσα σε μερικα λεπτα. Οταν ακουσαμε ενα σφυριγμα και χαλαρωσαμε την αγκαλια μας. Ακουλουθησε χειροκροτημα απο μονο ενα ατομο και γυρισαμε να κοιταξουμε απο το σημειο που ερχοντουσα οι χτυποι. Ερχοταν απειλητικα προς το μερος μας με ενα αυταρεσκο υφος. Το ηλιθιο προσωπο του ειχε μια σιηουρια, μια μορφη νικης ειχε απλωθει στα χαρακτηριστικα του. Η Ελενη με αγκαλιασε σφιχτα στην αγκαλια της οπως και εγω και τον κοιταξαμε και οι δυο αγρια. "Τι θες Γιαννη?" ρωτησαμε ταυτοχρονα με την Ελενη
"Να σας προειδοποιησω" ειπε με ενα χαμεγελακι και μπερδευτικα. Δεν μου αρεσει αυτο.

......

Γεια σαςςςς

Τι κανετε? Συγνωμη που αργησα απλα δινω γαλλικα το απογευμα:(

Εμμ και το κεφ γιαυτο ειναι τοσο κακογραμενο, δεν ειχα εμπνευση:(
Νομιζω πως ηταν χαλια:(

Τεσπα ας το περασουμε αυτο.

Spoiler: 1 εβδομαδα μετα 😈

Το επομενο κεφ θα ειναι λιγοο ρομαντικουλι😇

Φιλακιαα ελπιζω να τα πουμε συντομα❤❤