4μερες μετα

"Αποφασεις. Αποτελουνται απο στιγμιες σκεψεις και χρειαζεται μονο ενα πραγμα για να αλλαξουν σε δευτερολεπτα. Μπορουν να καθοριζονται απο 98% συναισθηματα και απο 2% λογικη ,και το αντιστροφο. Χωρις να το καταλαβαινουμε οι αποφασεις επιρεαζουν την ζωη μας. Εχεις σκεφτει ποτε τι θα ειχε γινει αμα δεν ειχες παρει μερικες αποφασεις. Αμα δεν ειχες δωσει μερικες απαντησεις. Αν διαλαγες μια διαφορετικη στιγμη για να απαντησεις. Μπορει να μην ειχες πληγωθει. Μπορει να μην ειχα πληγωθει." Διαβαζε ο Αλεξ το τετραδιο μου καθως χαδευε τα μαλλια μου.

Καθομασταν μονοι μας σε ενα παγκακι μεσα στα δρομακια της κατασκηνωσης. Εχω αγκουπησει το κεφαλι μου πανω στο ωμο του και εκεινος εχει περασει το χερι του πισω απο την πλατη μου. Μοιαζουμε τοσο ηρεμοι, σαν το μονο προβλημα μας να ειναι το τελος της κατασκηνωσης που πλησιαζει. Σαν να ειμαστε το τελειο ζευγαρι. ΜΟΙΑΖΟΥΜΕ

Καθε μερα που περναει οι απειλες και οι προσπαθειες του Γιαννη στο να μας κανει να τσακωνομαστε εχουν αυξηθει. Προσπαθουμε να εξασφαλησουμε οσες περισσοτερες στιγμες μπορουμε χωρις τσακομους. Δεν ξερω γιατι ο Γιαννης τα κανει ολα αυτα. Με φοβιζει. Ο Αλεξ φενεται να μην τον επιρεαζει καθολου η παρουσια του Γιαννη. Δεν καταλαβαινω τι γινεται.

"Αυτο ποτε το εγραψες?" ρωτησε γαργαρλοντας τον λαιμο μου και γελασα απαλα.
"Οταν εφυγα απο το ματσ" ειπα σκαναροντας τον γραφικο μου χαρακτηρα στο τετραδιο. "Πριν ερθεις να με βρεις" λεω με ενα μικρο γελακι κοιτοντας τον. Μου χαριζει και εκεινος ενα χαμογελο και αφηνει ενα φιλι στο μετωπο μου.
"Και πως σου ηρθε και γραφεις ολα αυτα" ρωτησε διχνοντας μου το τετραδιο και καθησα λιγο σκεπτικη.
"Δεν ξερω, θυμαμαι ενα blog που διαβαζα στο λαπτοπ μου το εγραφε μια κοπελα. Νομιζω την λεγανε missanonymous." ειπα καθως θυμομουν μερικες ησυχες βραδιες πανω στο κρεβατι μου να διαβαζω στο λαπτοπ μου το blog. "Με ειχαν επιρεασει πολυ αυτα που εγραφε." συνεχισα παιζοντας με τα δαχτυλα του.

Μιναμε λιγο σιωπηλοι. Απλα απολαμβαναμε την ησυχια. Ειναι μια ζεστη μερα του καλοκαιριου. Ο ηλιος λαμπει στον γαλανο ουρανο χαριζοντας στους κινους θνητους μια ωραια μερα. Οι φωνες των παιδιων απο τα γηπεδα σπανε την ησυχια.

"Ελενη που μενεις?" με ρωταει σπαζοντας την ησυχια και γυριζω να τον κοιταξω. Με κοιταει περιμενοντας την απαντηση μου σοβαρος.
"Στην Κηφισια" του απανταω και σφιγγει τα ματια του και βριζει χαμηλοφωνα. "Τι το κακο εχει η Κηφισια?" ρωταω καθως με μπεδευε η αντιδραση του.
"Ειναι αρκετα μακρια απο το κεντρο" λεει και τοτε καταλαβαινω τι εννοει. Τον κοιταζω λυπημενη χωρις να ξερω πως ακριβως να αντιδρασω. Εκεινος ξεφυσαει και με κοιταει με ενα απαλο χαμογελο. Αρχισε να χαιδευει τα μαλια μου. "Θα ερχομαι συνεχεια" λεει και αφηνει ενα απαλο φιλι στο μετωπο μου. Τα ματια μου ελαψαν και τον κοιταξα καταματα "Αληθεια θα ερχεσαι?" τον ρωτησα και εκεινος κουνησε θετικα το κεφαλι του.
"Ναι μωρο μου" λεει και επεσα με φορα επανω του.

Τον αγκαλιασα και του εδωσα ενα φιλι στο μαγουλο χαρουμενη με την απαντηση του. Με κοιταξε πονηρα και με μια του κινηση βρεθηκα επανω στα ποδια του. Γελασα απο την αποτομη κινηση του και το πονηρο υφος που με κοιτουσε. Τα χερια του αγκιζαν την μεση μου απαλα χαιδευοντας την. Πειρα το ιδιο πονηρο βλεμα με το δικο του και περασα το χερι μου πισω απο τον λαιμο του παιζοντας-χαιδευοντας με τα μαλια του. Τραβηξα απαλα τα μαλλια του και εκεινος εκλεισε τα ματια του βγαζοντας μια βραχνη ανασα. Τα ακροδαχτυλα των χεριων του πιεσαν την μεση μου προς το μερος του και χωρις καμια δευτερη σκεψει πιεσα τα χειλια μου επανω στα δικα του.

Ενιωσα την καρδια μου να θελει να βγει εξω απο το σωμα μου καθως χανοταν στον χειμαρρο των αισθησεων. Τα χειλια μας χορευανε των δικο τους παθιασμενο χορο. Ενιωσα ενα μικρο κομπο στο στομαχι μου οταν μπηκε και η γλωσσα του στο χορο. Τα χερια του με τραβηξαν περισσοτερο επανω του δημιουργοντας μια τριβη στην περιοχη του. Ενιωσα ενα εξογκωμα αναμεσα στα ποδια μου κανοντας με να καταλαβω πως τον εχω ερεθησει.

"Α-Αλεξ" αναστεναξα μεσα απο το φιλι μας και ενιωσα ενα χαμογελο να σχηματιζεται στα δροσερα χειλια του. Τα χερια του κατεβηκαν στους γοφους μου και αρχισε να μετακινει αργα το σωμα μου επανω στο δικο του. "Γαμωτο Ελενη" ειπε με μια ερεθιστικη φωνη, καθως απομακρυνα τα χειλια μου απο τα δικα του αναζητωντας οξυγονο και χαμογελασα.
"Θες κατι Αλεξ?" ειπα κοιτοντας τον με ενα πονηρο βλεμα και μια φωνη που εκανα οσο πιο ερεθιστικη μπορουσα. Χαμογελασε πονηρα και πλησιασε παλι το προσωπο του στο δικο μου.
"Εσενα" ειπε αφηνοντας την καφτη ανασα του να πεσει στο προσωπο μου και ζουλιξε τον ενα μου γοφο κανοντας με να τιναχτο.
"Ειμαστε σε δημοσιο χωροο" ειπα τραγουδιστα και ενιωσα ενα δυνατο σφαλιαρισμα στο καημενο κωλαρακο μου που με εκανε να δαγκωσω τα χειλια μου για να μην φωναξω.
"Και ποτε δεν θα ειμαστε μωρο μου?" με ρωτησε προσπαθοντας να μην γελασει απο την εκφραση μου. Πειρα μια βαθια ανασα και στιφογυρισα τα ματια μου.
"Πρωτον. ΑΟΥΤΣ και δευτερον το βραδυ στο γνωστο σημειο" ειπα τριβοντας τον θορακα του και του εκλεισα το ματι. Εριξε το κεφαλι του πισω βγαζοντας μια βραχνη ανασα.
"Πρεπει να περιμενω το βραδυ" παραπονεθηκε και γελασα απαλα. Σηκωσε το κεφαλι του και το βλεμα του καρφωθηκε στα χειλη μου, εγλυψε το κατω χειλος του.
"Ελενη, σιγουρα δεν θες ναα" πηγε να πει αλλα το διεκοψα.
"Αλεξ ειπαμε αργα αργα. Δεν ειμαι ετοιμη σορρυ κιολας. Και στο κατω κατω ειμαστε κατασκηνωση δεν ηρθαμε εδω για-" ελα γρηγορα μεχρι τα χειλια του να με σταματησουν με ενα πεταχτο φιλι.
"Μιλας πολυ" ειπε με ενα πονηρο χαμογελο και στιφογυρισα τα ματια μου.
"Καταλαβες τι εννοω" ειπα χτυποντας απαλα τον θορακα του

....

"Και τι θα γινει το βραδυ?" ρωτησε πονηρα η Νικολ απο το τηλεφωνο. Αφησα λιγο απο τον καπνο και εσβησα το τσιγαρο μου στον τοιχο.
"Θα δουμε" ειπα και εγω πονηρα ακουμποντας την πορτα της τουαλετας.
"Θα του κατσεις?" ρωτησε ενθουσιασμενη και χτυπησα με το χερι μου το προσωπο μου.
"ΟΧΙ ΑΝΩΜΑΛΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΠΟΥ ΕΧΩ ΓΙΑ ΚΟΛΛΗΤΗ. ΑΝΤΕ ΞΕΤΣΙΠΟΤΗ" φωναξα στο κινητο μου αλλα εκλεισα το στομα μου με το χερι μου οταν καταλαβα τον κινδυνο να με ακουσει καποιος. Γελεια ακουστηκαν απο το κινητο μου.
"Σιγα βρε Ελενη μου νομιζω εχει προφυλακτικα μαζι του" ειπε γελοντας και εγω ημουν ετοιμη να βαρεσω το κεφαλι μου συον τοιχο.
"Ρε ξερεις οτι αυτο δεν ειναι το προβλημα μου, απλα δεν νιωθω ετοιμη. Στο κατω κατω εγω θα αποφασησω ποτε θα κανω ερωτα και με ποιον. Συν οτι τα εχουμε ουτε μια εβδομαδα" ειπα ψιθυριστα και γρηγορα.
"Ναιι αλλα τον γουσταρεις εδω και ενα χρονο. Τωρα εισαι στον δευτερο." ειπε και εκεινη ψιθυριστα για να με πειραξει λογικα και εβγαλα μια ανασα που εδιχνε την κουραση μου.
"Αυτο δεν σημαινει οτι πρεπει να του κατσω. Θα με περασει για ευκολη" παραπονεθηκα. "Νικολ μου σε αφηνω σε λιγο εχουμε πλατια" συνεχισα και ακουσα ενα ξεφισιμα απο την αλλη γραμμη.
"Και ποτε θα με παρεις ρε τρελοκαμπερο μου. Μου λειπειςς" νιαουρισε απο την αλλη γραμη κανοντας με να κανω puppy face.
"Αν σου ελειπα τα σαββατα που εχουμε επισκεπτηριο θα ερχοσουν" παραπονεθηκα ναζιαρικα. "Ελα φιλακια τωρα πρεπει να κλεισω" συνεχισα καθως κοιτουσα εξω απο την πορτα για να σιγουρευτω πως ημουν μονη μου.
"Αντε καλα φιλια αζαπη" ειπε στελνοντας μου ενα φιλι οπως και εγω
"Φιλια, φιλια θα σου στειλω το βραδυ" ηταν το τελευταιο πραγμα πριν τερματισω την κλιση και βγηκα απο το μπανιο κριβοντας το κινητο μου.

.....

Γειαα σας

Τι κανετε?

Οκευ αυτο ειναι οντως κακογραμμενο κεφ.

Τεσπα...

Πειτε μου οτι δεν το εχετε κανει αυτο. Δεν εχετε πει ποτε στην κολλητη σας τι εγινε στο ραντεβου με το κρας ή με το αγορι σας? Δεν εννοω ολες τις ανατριχιαστιξες λεπτομεριες. (Αν τα ελεγα ολα οι κολλς μου θα τον ερωτευοντουσαν και αυτες😂)

Σχολια σε αυτο☝

Spoiler: ποιο ειναι το γνωστο σημειο😏

Φιλακια μεχρι το επομενο κεφ❤❤❤