Η Allison Pill ως Αυτοκράτειρα Ματθίλδη

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Το Αββαείο του Φοντεφρώ ήταν ένα εγκαταλειμμένο παρεκκλήσι, γεμάτο φθορές και σημάδια του χρόνου, σαν ένας άνθρωπος που με την πάροδο του χρόνου είχε γεμίσει ρυτίδες κι ουλές από τους πολέμους. Ο γέρο-δούκας Γουλιέλμος είχε φροντίσει να το επισκευάσει και να αναστηλώσει κάπως τη χαμένη του αίγλη που μετρούσε αιώνες. Τώρα, σε αυτό το πανέμορφο εκκλησάκι, με τις ευσεβείς και φιλήσυχες μοναχές, είχε αποφασίσει μαζί με τον γιο του να βαφτίσουν την εγγονή του, την Ελεονώρα.

Οι ετοιμασίες έγιναν το γρηγορότερο δυνατό, χωρίς να λείπει η πολυτέλεια. Ο γιος του είχε δώσει τα χέρια με τον Βασιλιά Λουδοβίκο τον Έκτο, που ορίστηκε ως πνευματικός πατέρας της μικρής. Είχαν καλέσει όλους τους Γάλλους Αρχιδούκες, μεταξύ τους φυσικά και τον Φούλκωνα της Νορμανδίας μαζί με τη σύζυγο και τα παιδιά του. Σε μια τολμηρή κίνηση, ο ίδιος ο γέρο-Δούκας κάλεσε τη μοναχοκόρη του Βασιλιά Ερρίκου του Πρώτου της Αγγλίας, τη Ματθίλδη, η οποία είχε παντρευτεί προ καιρού τον Αυτοκράτορα Ερρίκο τον Πέμπτο της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Η κίνηση χαρακτηρίζονταν τολμηρή, γιατί το να καλεί την Πριγκίπισσα Ματθλίδη ταυτιζόταν με το να καλεί τον νόμιμο διάδοχο του Αγγλικού θρόνου. Ο πατέρας της δεν είχε άλλα νόμιμα παιδιά, τουλάχιστον όχι άλλα ζωντανά νόμιμα παιδιά.

Πριν σχεδόν τέσσερα χρόνια, στις 25 Νοεμβρίου του 1120, συνέβη η μεγαλύτερη συμφορά που μπορούσε να χτυπήσει μια Βασιλική οικογένεια -κι εν τέλει οποιαδήποτε οικογένεια. Ο πρωτότοκος γιος και διάδοχος του θρόνου, ο Γουλιέλμος ο Έθελινγκ, είχε πνιγεί σε μια απλή διαδρομή ρουτίνας από τη Νορμανδία στην Αγγλία. Στο Λευκό Πλοίο επέβαινε αυτός, η έγκυος γυναίκα του και περίπου διακόσιοι από τους ομορφότερους και πιο επιφανείς Άγγλους νέους. Ήταν ο μόνος εν ζωή νόμιμος γιος του Βασιλιά Ερρίκου και της Ματθίλδης της Σκωτίας, που είχε αίμα Σαξόνων, οι οποίοι βασίλευαν την Αγγλία πριν την Κατάκτηση του 1066. Τον είχαν ονομάσει Γουλιέλμο προς τιμήν του παππού του, του Γουλιέλμου του Κατακτητή, και το προσωνύμιο Έθελινγκ ήταν παραδοσιακό Σαξονικό, που αντιστοιχούσε στον διάδοχο του θρόνου. Ένας προνομιούχος, κοινωνικός νέος, που εξέπεμπε μια απόλυτα Βασιλική αύρα και ήταν καλομαθημένος από όλους, ειδικά από τότε που πέθανε η Βασίλισσα Ματθλίδη. Ντύνονταν μόνο με μετάξι χρυσοκέντητο κι είχε τεράστια ακολουθία να τον υπηρετεί νυχθημερόν και να τονώνει την άμετρη οίησή του. Όλοι στο πλοίο εκείνο ήταν μεθυσμένοι, γλεντοκοπούσαν, τραγουδούσαν και δεν πρόσεξαν τον ύφαλο στον οποίο χτύπησαν και μέσα σε λίγες στιγμές το πλοίο βούλιαξε, πνίγοντας όλους τους επιβάτες του εκτός από έναν κι αυτός δεν ήταν γαλαζοαίματος. Ο Έθελινγκ, η γυναίκα του και το αγέννητο παιδί του θάφτηκαν στα τρίσβαθα του ωκεανού.

Η Αυτοκράτειρα Ματθλίδη κατέφτασε στο παλάτι του Πουατιέ ως επίτιμη καλεσμένη, με μια τεράστια συνοδεία, γεμάτη πολυτέλεια και περισσή επιτήδευση. Εξήντα υπηρέτες έφερε μαζί της, μεταξύ των οποίων δέκα κύριες επί των τιμών, που κουβαλούσαν σαράντα μπαούλα με τα ρούχα και τα κοσμήματά της κι ειδικές θήκες για τα πολύτιμα στέμματά της.

"Ο Αυτοκράτορας είναι ξετρελαμένος μαζί της," σχολίασε πονηρά ο Φούλκων της Ανδεγαυίας, που βοηθούσε τον ξάδελφο του στην οργάνωση των εορτών. "Τη γεμίζει δώρα, της προσφέρει τα ακριβότερα υφάσματα από την Ανατολή και την Κωνσταντινούπολη και καμία χάρη δεν της χαλάει. Ακόμα και στον θρόνο του την αφήνει να κάθεται και να διοικεί, όταν αυτός λείπει."

"Προφανώς έχει κατανοήσει πόσο σημαντική είναι για τη συνέχεια της Νορμανδικής Δυναστείας στην Αγγλία," υπέθεσε ο Γουλιέλμος.

Οι δυο τους έμειναν και παρακολουθούσαν με δέος και θαυμασμό την αυτοκρατορική πομπή, η οποία εξαφανίστηκε με ένα μόνο νεύμα της Ματθίλδης, αφήνοντας τη μόνο με τις κύριες επί των τιμών της. Θα άφηναν τις αποσκευές της στα διανερίσματά της και θα έμεναν στα πλοία με τα οποία είχαν έρθει. Ο Γουλιέλμος κι ο Φούλκων την πλησίασαν με προσοχή κι υποκλίθηκαν ευγενικά.

"Καλωσήρθες, Ματθλίδη, Αυτοκράτειρα της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και Πριγκίπισσα της Αγγλίας," την καλωσόρισε ο οικοδεσπότης Γουλιέλμος. "Είναι τιμή και περηφάνεια για όλους μας να σε έχουμε κοντά μας. Είμαι ο Δούκας Γουλιέλμος της Ακουιτανίας και ο πατέρας της κόρης που πρόκειται να βαφτιστεί."

"Εγώ είμαι ο Δούκας Φούλκων της Ανδεγαυίας," συστήθηκε αμέσως κι ο ξάδελφος. "Με τον πατέρα σου μας συνδέει στενή συγγένεια, η ίδια που σας συνδέει με τους Άρχοντες της Ακουιτανίας."

Η Ματθίλδη δέχτηκε χειροφίλημα κι από τους δυο κι αμέσως μετά σκούπισε το χέρι της στην γαλανή της φούστα, κοιτώντας τους αποδοκιμαστικά με τα σμαραγδένια της μάτια.

"Ο τίτλος δεν κάνει τον ευγενή," τους είπε επικριτικά. "Αν ήσαστε πραγματικοί Δούκες στους τρόπους, θα γνωρίζατε ότι μια Αυτοκράτειρα δεν τη φιλούν στο χέρι, αλλά στο δαχτυλίδι της. Και με προσβάλεις, εξαδέλφε Γουλιέλμο, αποκαλώντας με Πριγκίπισσα της Αγγλίας. Είμαι η μέλλουσα Βασίλισσα της Αγγλίας."

"Πράγματι, ξαδέλφη, όμως ο πατέρας σου είναι παντρεμένος ξανά κι ίσως καταφέρει να γεννηθεί κι άλλος αρσενικός απόγονος," της υπενθύμισε ο Γουλιέλμος.

"Από τότε που πέθανε ο αδελφός μου, ο πατέρας μου ξαναπαντρεύτηκε ένα κοριτσάκι και εδώ και τέσσερα χρόνια παλεύει να τεκνοποιήσει χωρίς αποτέλεσμα," απάντησε κοφτά η Ματθίλδη. "Κι είναι ειρωνικό, δε νομίζετε; Έχει εικοσιδύο μπάσταρδα, μεταξύ τους ο ικανότατος Ρόμπερτ του Γκλώστερ, κι όμως αδυνατεί να σπείρει άλλο ένα για να τον διαδεχθεί. Ο Θεός έχει αποδείξει ότι γεννήθηκα για δυο στέμματα· της Ρώμης και της Αγγλίας."

"Εγώ πάντως γνωρίζω ότι όσο εντονότερα καυχιέται κανείς, τόσο περισσότερο τον τιμωρεί ο Θεός," ψιθύρισε στο αυτί του Γουλιέλμου ο Φούλκων.

"Ο ταπεινωθείς, υπερυψωθείς κι ο υπερυψωθείς, ταπεινωθείς," πρόσθεσε ο Γουλιέλμος, με το χωρίο από την Καινή Διαθήκη.

"Οτιδήποτε κι αν λέτε, δε με αφορά. Δεν μπορούν οι έννοιες των Αυτοκρατόρων να συνάδουν με τις έννοιες των Δουκών," κατέληξε η Ματθίλδη με υπεροψία. "Τέλος πάντων, δεν ήρθα εδώ για εσάς, μα για το μωρό. Αυτό θα ήθελα να γνωρίσω."

"Όπως επιθυμείς, ξαδέλφη," δέχτηκε πρόθυμα ο Γουλιέλμος. "Ακολούθησε με ως τη βρεφική κάμαρα."

Μόλις έφτασαν, ο πατέρας άφησε την Αυτοκράτειρα στην κόρη και στη γυναίκα του και ξαναγύρισε στον Φούλκων, για να συνεχίσουν την οργάνωση των εορτών, αλλά και για να ξεφύγει από την αλαζονική συγγενή του.

Η Αίνορ εκείνη τη στιγμή θήλαζε τη μικρή, που μετρούσε ήδη τρεις μήνες ζωής και μεγάλωνε συνεχώς, με τα καστανά της μαλλιά να καλύπτουν το κεφάλι της και τα μάτια της να γίνονται όλο κι ομορφότερα ή τουλάχιστον έτσι πίστευαν οι γονείς και κυρίως ο παππούς της.

"Ποιά είσαι;" Ρώτησε τη Ματθίλδη με μια ήρεμη μα απειλητική φωνή.

Η κόρη του Ερρίκου του Πρώτου έδιωξε όλες τις κύριες επί των τιμών της και τις διέταξε να περιμένουν έξω από το δωμάτιο. Εκείνες έκπληκτες υπάκουσαν την κυρά τους, που πρώτη φορά τις απομάκρυνε και δεν ήταν για να κοιμηθεί.

Σαν έμειναν οι τρεις τους· η Αίνορ, η Ματθίλδη και το μωρό, η πρώτη επιθυμούσε να ρωτήσει ποιά ήταν η γυναίκα, όμως δίσταζε, γιατί ο άνδρας της την είχε αφήσει κι είχε φύγει σχεδόν τρέχοντας. Συμπέρανε ότι θα ήταν πολύ επίσημη και σημαντική, εξαιτίας της αρχοντικής της ενδυμασίας και της δεκαμελούς της συνοδείας.

"Ποσών ετών είσαι;" Έσπασε τη σιωπή η φιλοξενούμενη.

"Είκοσι," απάντησε εκείνη, χωρίς να κατανοεί σε τι χρησίμευε η πληροφορία.

"Και πόσο καιρό είστε παντρεμένοι;" Ξαναρώτησε η ξένη.

"Έναν χρόνο."

Αυτό ήταν μαχαίρι στην καρδιά για την Ματθίλδη, ωστόσο διατήρησε την στωική της έκφραση.

"Θα μπορούσα να δω την κόρη σου; Είδα ότι σταμάτησε να θηλάζει."

Η Αίνορ σήκωσε το φόρεμά της, για να καλύψει το στήθος της, και κοίταξε την κοπέλα με ένα αγνό χαμόγελο. Η μικρή στα χέρια της έβγαλε μια χαριτωμένη φωνούλα, λιώνοντας την καρδιά της από λατρεία.

"Φυσικά," αποκρίθηκε στη Ματθίλδη που περίμενε με αγωνία την απάντησή της και αυτή η λέξη φάνηκε να την ανακουφίζει. Αμέσως, την πλησίασε και πήρε το κοριτσάκι απαλά από τα χέρια της, προσέχοντας κάθε της κίνηση.

Όταν πια την κρατούσε στα χέρια της, η Ματθίλδη παρατήρησε τα υπέροχα χαρακτηριστικά της, τα σχεδόν μαύρα της μαλλιά και τα τεράστια γαλαζοπράσινα μάτια της.

"Είναι πανέμορφη," ψιθύρισε στον εαυτό της κι η Αίνορ μετα βίας την άκουσε.

"Έχει τα μάτια του παππού της, του Άρχοντα Γουλιέλμου," είπε περήφανα η μητέρα.

Η Ματθίλδη δε συνέχισε τη συζήτηση, παρά επικεντρώθηκε στα υπέροχα μάτια της μικρής, που έμοιαζαν να πετούν σπίθες και να αστράφτουν με μια ανίκητη κι ανυπέρβλητη λάμψη.

"Πώς θα τη βαφτίσετε;"

"Ελεονώρα."

"Της ταιριάζει θαυμάσια," ενέκρινε η Αυτοκράτειρα της Ρώμης. "Λάμπει ολόκληρη σαν αστέρι κι είμαι βέβαιη ότι το μέλλον της θα είναι εξίσου λαμπρό."

Τότε, το κοριτσάκι έτεινε το χέρι της στο κεφάλι της Ματθίλδης, σήκωσε το στέμμα που φορούσε και μαζί ξέμπλεξε και μερικές από της πυρόξανθες μπούκλες της. Η Πριγκίπισσα της Αγγλίας τράβηξε το σκοινί που συγκρατούσε τα μαλλιά της και τα έλυσε τελείως, αφήνοντας τα να πέσουν στους ώμους, στο στήθος και στην πλάτη της. Η μικρή φάνηκε να ενθουσιάζεται με αυτή την κίνηση και βάλθηκε να παίζει με τις μακριές και φροντισμένες μπούκλες γελώντας και χαμογελώντας με το πιο όμορφο χαμόγελο που είχε δει ποτέ της η Ματθίλδη. Άθελά της άφησε ένα δάκρυ να κυλήσει στο μάγουλό της, γεγονός που δεν πέρασε απαρατήρητο από την Αίνορ, ωστόσο δεν σχολιάστηκε.

"Εσύ έχεις δικά σου παιδιά;" Ρώτησε αυτή τη φορά η οικοδέσποινα.

Η Ματθίλδη σε αυτή την ερώτηση πάγωσε και κάθησε σε μια καρέκλα, κουνώντας απαλά το κορίτσι στην αγκαλιά της.

"Εγώ είμαι εικοσιδύο χρονών," απάντησε πικρά, χωρίς να παίρνει τα μάτια της από τη μικρή. "Έχω παντρευτεί από τα δώδεκά μου και ακόμα δεν είχα ούτε μια εγκυμοσύνη. Εχω αρχίσει να πιστεύω ότι είμαι στείρα κι ότι ο Θεός με τιμωρεί, γιατί δε θα ήμουν καλή μητέρα."

"Ανοησίες," προσπάθησε να την καθησυχάσει η Αίνορ. "Απλώς δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα· άγνωσται αι βουλαί Του. Άλλωστε, από τον τρόπο που σε λάτρεψε η κόρη μου, είμαι σίγουρη ότι θα γίνεις υπέροχη μητέρα."

Η Ματθίλδη γέλασε ψυχρά.

"Εσύ είσαι καλόψυχη και σου έδωσε ένα αγγελούδι. Εγώ είμαι επιεικώς στρίγγλα και δε θα μου δώσει τίποτα."

"Μη χάνεις την πίστη σου," επέμεινε ευγενικά η Αίνορ, σφίγγοντας της το χέρι. "Δεν ξεχνά κανέναν κι αν αυτή είναι η πιο δυνατή σου επιθυμία, θα σου την εκπληρώσει."

Η Ματθίλδη αυθόρμητα αγκάλιασε την Αίνορ, προσέχοντας να μην πλακωθεί το παιδί, σαν να ήθελε να την ευχαριστήσει για την υποστήριξή της.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Η βάφτιση έγινε στο Αββαείο του Φοντεφρώ, παρουσία όλων των ιερέων της Ακουιτανίας και με όλη τη λαμπρότητα που απαιτούσε η περίσταση. Η μικρή βυθίστηκε στην κολυμπήθρα και δεν έκλαψε καθόλου, διατηρώντας μια αρχοντική στάση καθόλη τη διάρκεια του μυστηρίου. Ντύθηκε με ένα ασημογάλαζο φόρεμα, με τον θυρεό των Βασιλέων της Γαλλίας, προς τιμήν του νονού της, του Βασιλιά Λουδοβίκου του Έκτου, που θαύμαζε το κοριτσάκι και είχε δεσμευτεί να του προσφέρει οτιδήποτε χρειαζόταν. Πλούσια δώρα δέχτηκε από τον νονό της, τη Ματθίλδη κι πλους τους καλεσμένους, χτίζοντας ήδη μια ισχυρή προίκα, που χαροποίησε τους γονείς της και γέμισε χαμόγελα τον παππού της. Ο τελευταίος μάλιστα, έχοντας κατανοήσει την υπεροψία της Αυτοκράτειρας της Γερμανίας, την επέπληττε και την ειρωνευόταν με κάθε δυνατή ευκαιρία, παίρνοντας πίσω το αίμα του γιου και του ανιψιού του για όλες τις προσβολές που τους είχε προσφέρει. Ο Γουλιέλμος κι ο Φούλκων διασκέδαζαν βλέποντας τον να βάζει τη σκύλα στη θέση της.

Στη γιορτή που ακολούθησε, ο Γουλιέλμος και η Αίνορ δεν είχαν μάτια παρά μόνο για την κόρη τους, όσο ο παππούς Γουλιέλμος είχε αναλάβει τον συντονισμό και τις διαταγές των υπηρετών, ώστε να μη μείνει κανείς παραπονεμένος ή νηστικός.

"Θα φροντίσω να μάθει όσα απαιτούνται κι ακόμα περισσότερα," δεσμεύτηκε ο πατέρας. "Καμία δε θα είναι πιο μορφωμένη ή πιο έξυπνη από την Ελεονώρα μου."

"Θα έχει χριστιανική ψυχή και καρδιά αγωνιστή," πρόσθεσε η μητέρα.

"Θα της μάθω να ιππεύει, να τοξεύει και να πολεμά, ώστε να υπερασπιστεί τη γη της, όταν χρειαστεί," συνέχισε ο πατέρας.

"Θα γίνει μια Αμαζόνα και ασύγκριτη νέα στις τέχνες και στα γράμματα," συμπλήρωσε η μητέρα.

"Θα την παντρέψουμε με βασιλιά και βασιλείς θα γεννήσει," κατέληξε ο πατέρας.

"Χίλια χρόνια να ζήσει η κόρη μου κι η τύχη της να ανθίσει," έβαλε την τελεία η μητέρα κι οι δυο τους φίλησαν το μέτωπο του μωρού, που γέλασε χαρούμενο, χωρίς να γνωρίζει ή να καταλαβαίνει τι είχε ακούσει.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Αυτό ήταν!

Στο επόμενο θα δούμε μερικά αδέλφια για παρέα στη μικρή, μερικές αλλαγές στο προσκήνιο και φυσικά την εκπαίδευσή της!

Περιμένω τις γνώμες σας στα σχόλια και οποία ερώτηση τυχόν έχετε.

Μέχρι το επόμενο κεφάλαιο να είστε όλοι καλά και να προσέχετε τους εαυτούς σας.