~Αφιερωμένο στη φίλη μου MariaTetz που τις προάλλες συζητούσαμε για αυτή τη σειρά και της εξηγούσα ότι έχω πάθει την πλάκα μου~

Disclaimer: Αν έχετε δει την εν λόγω σειρά και θέλετε να συζητήσουμε για αυτή, είναι πολύ μεγάλη μου χαρά! Μονάχα, οτιδήποτε γράψετε στα σχόλια να είναι spoiler free κι αν θέλετε κάτι πιο spoiler full, μη διστάσετε να μου στείλετε προσωπικό μήνυμα :)

Άσμα: (I can get no) Satisfaction των Rolling Stones

Χαίρετε χαίρετε! Τι μου κάνετε;

Σας ρώτησα, σας άρεσε πάρα πολύ και έτσι το υλοποιώ!

Εγκαινιάζω, λοιπόν, μια σειρά κεφαλαίων όπου θα αναλύω με τον δικό μου τρελό, αλέγκρο, βλαχομπαρόκ τρόπο σειρές ελληνικές και μη αρκετά άγνωστες, λίγο πιο cult, υποτιμημένες, τέλος πάντων σειρές για τις οποίες μιλούν ελάχιστα ή και καθόλου.

Ξεκινώ με μια σειρά-θρύλο, που άφησε εποχή κι εμένα άφωνη, την κατά τη γνώμη μου καλύτερη Αμερικανική Σειρά, όπου ακόμα κι οι κομπάρσοι είχαν τεράστια αξία για την πλοκή.

Από τις μύριες σειρές που έχω δει, βλέπω και θα βλέπω, μονάχα δυο έχω ευχηθεί να είχα γράψει· τη μια από αυτές πραγματεύομαι σήμερα.

Κύριες και Κύριοι, το MAD MEN!

Ξεκίνησε το 2007 και τελείωσε το 2015, με εφτά σεζόν και ενενήντα δυο επεισόδια. Δημιουργός της ο ευφυής Matthew Weiner, που υπογράφει το σενάριο και την κυρίως παραγωγή.

Διακρίσεις/Βραβεύσεις (Ενδεικτικά πάντοτε. Δεν μπορούσα να τα βάλω όλα, θα γινόταν χαμός)

Βαθμολογία στο IMDb: 8,6/10

Νούμερο 133 στα Best of TV

Κέρδισε Χρυσή Σφαίρα ως Καλύτερη Δραματική Σειρά το 2008,2009,2010, ενώ ο Jon Hamm κέρδισε Πρώτο Ανδρικό Τηλεοπτικό Ρόλο το 2008 και το 2016. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί που ανά τα έτη προτάθηκαν μα δε βραβεύτηκαν τελικά ήταν οι Elisabeth Moss (Peggy) και January Jones (Betty).

Στα Emmys τώρα, κέρδισε το 2008 Σενάριο, Καλύτερη Δραματική Σειρά, Design τίτλων αρχής, Μαλλί, Φωτογραφία και Σκηνοθεσία. Το 2009 κέρδισε Σενάριο, Καλύτερη Σειρά και Μαλλί. Το 2010 κέρδισε Καλύτερη Δραματική Σειρά, Μαλλί και Casting, με το οποίο συμφωνώ κι εγώ απολύτως. Το 2011, κέρδισε Καλύτερη Δραματική Σειρά και Μαλλί. Το 2015, κέρδισε μόνο ο Jon Hamm τον Πρώτο Ανδρικό Ρόλο.

Το 2009 και το 2010 κέρδισε BAFTA Καλύτερης Διεθνούς Σειράς (Εντελώς British burn προς την Αμερική, για αυτό τους αγαπώ τους Άγγλους)

Συμπέρασμα: Σε αυτή τη σειρά αξίζουν το σενάριο και το μαλλί. NOT. Μόνο το μαλλί αξίζει.

Πλοκή
Πρόκειται για μια σειρά η οποία διαδραματίζεται στα 60's στην Αμερική, ως επί το πλείστον στη Νέα Υόρκη αλλά παίρνουμε γενναίες δόσεις κι από πολλά άλλα μέρη όπως η Καλιφόρνια, η Ρώμη και η Αριζόνα. Πραγματεύεται τις ζωές υπαλλήλων σε μια διαφημιστική εταιρία, τη Sterling Cooper, και κυρίως -φαινομενικά τουλάχιστον- τη ζωή του Καλλιτεχνικού τους Διευθυντή, Donald Draper. Ακούγεται βαρετό; Ίσως. Έτσι νόμιζα κι εγώ, μέχρι που την ξεκίνησα και πορώθηκα από το πρώτο επεισόδιο.

Γιατί είναι η Αγαπημένη μου Αμερικανική Σειρά
Γιατί πολύ απλά αγαπώ το σενάριο, τη σκηνοθεσία, τις ερμηνείες, τον ρεαλισμό των χαρακτήρων, την ανάπτυξη των χαρακτήρων, τις υπέροχες ανατροπές, μα και το λυτρωτικό, ταιριαστό τέλος της. Επιπλέον, οι ζωές ΟΛΩΝ και το εννοώ ΟΛΩΝ των ηρώων επηρεάζονται από τα γεγονότα των 60's, που σίγουρα δεν ήταν ούτε λίγα ούτε ασήμαντα. Μιλάμε για εκλογή Κένεντι, αυτοκτονία Μέριλιν, δολοφονία Κένεντι, δολοφονία Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, την απόβαση στο φεγγάρι και πολλά άλλα!

Εμβάθυνση στους Χαρακτήρες

Όλοι οι χαρακτήρες του Mad Men είναι μοναδικοί κι εξίσου αξιολάτρευτοι, ο καθένας με τον τρόπο του ξεχωριστά. Ας ξεκινήσουμε από τους πιο χτυπητούς!

Donald Draper κατά κόσμον Don (Jon Hamm)

Μισείς να τον αγαπάς, χωρίς υπερβολές. Είναι ένας μοναδικά γραμμένος χαρακτήρας, με μια πλοκή ζηλευτή. Για εμένα, αποτελεί έναν Οδυσσέα του 20ου αιώνα. Κι αυτό, γιατί δεν έχει όνομα και βρίσκεται σε μια αέναη αναζήτησή λιμανιού και πατρίδας, χωρίς να θέλει τελικά να αράξει κάπου. Είναι περιπλανητής που απολαμβάνει το ταξίδι μαζί με πολλούς συντρόφους κι ανθρώπους που διατάζει, μιας κι είναι ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Sterling Cooper. Έχει, όμως, και μια βαθιά σκοτεινή πλευρά, βασισμένη στο τραυματικό παρελθόν του, το οποίο αποκαλύπτεται σιγά σιγά κατά τη διάρκεια της σειράς. Στη συνέχεια, είναι απίστευτα ευφυής κι εύστροφος, πολυμήχανος, πονηρός ή αγαθός όταν πρέπει, γυναικάς, ρομαντικός και σχεδόν εκνευριστικά γοητευτικός. Βέβαια, για το τελευταίο ίσως φταίει κι ο μοναδικός Jon Hamm που τον υποδύεται.

Τώρα, για να μην έχετε απορίες, Καλλιτεχνικός Διευθυντής σημαίνει Διευθυντής του Καλλιτεχνικού/Δημιουργικού τομέα των διαφημίσεων. Είναι επικεφαλής και κύριος υπεύθυνος για τα σλόγκαν μα και τις μακέτες (μόνο τέτοιες είχαν τη δεκαετία του 60) για κάθε πρότζεκτ που τους ανέθεταν. Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα δουλειά, απολύτως συμβατή με την προσωπικότητα του Don.

Peggy Olson (Elisabeth Moss)

Η Peggy είναι σίγουρα ένας χαρακτήρας που αγαπούν όλοι όσοι βλέπουν αυτή τη σειρά. Αναμφίβολα, διαθέτει την πιο κατάφορη και εντυπωσιακή εξέλιξη από κάθε άλλον χαρακτήρα της σειράς. Σας διαβεβαιώ ότι θα ταυτιστείτε μαζί της από το πρώτο επεισόδιο, διότι κι εκείνη όπως κι εμείς τότε εισέρχεται για πρώτη φορά σε αυτό τον γοητευτικό κόσμο του Mad Men. Στο πρώτο επεισόδιο, η Peggy προσλαμβάνεται ως νέα γραμματέας του Don, όμως τα αληθινά της χαρίσματα και ταλέντα δεν αργούν να έρθουν στην επιφάνεια. Δε θα πω άλλα, γιατί θέλω να παραμείνω spoiler free.

Betty Draper (January Jones)

H Betty Draper είναι η σύζυγος του Don, με την οποία έχουν δυο παιδιά, τη Sally και τον Bob (Bobby). Η Betty δε δουλεύει, ασχολείται με τα οικιακά και την ανατροφή των παιδιών. Τώρα, το ασυνήθιστο κι οξύμωρο -αν κι απόλυτα σύνηθες για την εποχή- είναι ότι δε μένουν στο Manhattan που είναι η δουλειά του συζύγου, μα εκτός Νέας Υόρκης, στην εξοχή, κι ο Don πηγαινοέρχεται καθημερινά -ε όχι και τόσο καθημερινά- με το τρένο. Σύνηθες φαινόμενο αυτό, διότι υπήρχε γενικώς αυτό το κίνημα να μένουν οι οικογένειας εκτός Νέας Υόρκης, για λόγους βιοτικού επιπέδου και όμορφων παιδικών αναμνήσεων, το οποίο πολύ μου αρέσει κιόλας. Έπειτα, η Betty είναι μια γυναίκα ιδιαιτέρως πιεσμένη κι από την οικογένεια από την οποία προέρχεται μα και από την οικογένεια στην οποία παροντικά βρίσκεται και κατ'εμέ ανήκει στους πιο δραματικούς-τραγικούς χαρακτήρες της σειράς. Η μητέρα της ήταν ιδιαιτέρως αυστηρή, της έχει δημιουργήσει συμπλέγματα, ο άνδρας της με τον τρόπο του την καταπιέζει, τα παιδιά είναι δύσκολα κι εκείνη ανίκανη να αντεπεξέλθει, διότι μέσα της ακόμα νιώθει παιδί και κατά τη διάρκεια της σειράς αυτή η πίεση της βγαίνει σε ψυχοσωματικά προβλήματα. Γενικώς, δεν είναι και πολύ αγαπητή από τους φαν, όμως εγώ τη συμπαθώ πάρα πολύ, αναγνωρίζοντας στον χαρακτήρα της τη δική μου μητέρα.

Roger Sterling (John Slattery)

O Roger Sterling -γιος του Sterling που βρίσκεται στο όνομα της εταιρείας και μεγαλομέτοχος της- είναι ο αγαπημένος scene stealer, αυτός ο χαρακτήρας που ό,τι και να κάνει, όσο bitch και να γίνει, τον αγαπάς. Δεν είναι απλά ο πιο αστείος χαρακτήρας του έργου -μέχρι την τέταρτη σεζόν βέβαια- έχει τις καλύτερες ατάκες και την πιο σουρεαλιστική, απελευθερωμένη ζωή. Φαντάζει συμβατικός πενηντάρης στην αρχή αλλά πολύ γρήγορα καταλαβαίνουμε ότι σίγουρα δεν είναι. Περιπετειώδης, τολμηρός, άφοβος, βρίσκεται συνεχώς σε μια άρνηση· προσπαθεί να πείσει τους πάντες και τον εαυτό του ότι δεν ανήκει σε αυτόν τον κόσμο, ότι δεν είναι Mad Man. Κατά την άποψή μου, είναι ο κυριότερος των Mad Men.

Joan Holloway (Christina Hendricks)

H Joan είναι πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας. Στην αρχή, ίσως δε σας αρέσει, μπορεί να την αντιπαθήσετε, όμως -τόσο όσο και η Peggy- είναι γυναίκα πολύ μπροστά από την εποχή της. Κυνική και ρομαντική ταυτόχρονα, bitch και ευγενής όταν πρέπει, ενώ η εξωτερική της εμφάνιση δεν την αφήνει να περάσει απαρατήρητη. Αυτό το χαρακτηριστικό το αξιοποιεί στο έπακρο για το συμφέρον της κι αυτό το λατρεύω. Επιπλέον, είναι η μόνη γυναίκα σε όλη τη σειρά που συνδυάζει απόλυτα και τέλεια μια προσωπική ζωή όπως ακριβώς τη θέλει μαζί με την επαγγελματική. Αυτό ούτε η Betty ούτε η Peggy θα το καταφέρουν ποτέ και για αυτό πιστεύω ότι στο τέλος της σειράς η Joan είναι η μοναδική πραγματική ευτυχής γυναίκα, διότι είναι ανεξάρτητη, γεμάτη αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τις επιλογές της. Είδωλο.

Peter Campbell (Vincent Kartheiser)

O Peter ή Pete είναι ο μοναδικός χαρακτήρας που από την αρχή και για το μεγαλύτερο μέρος της σειράς τον μίσησα. Ωστόσο, πρόκειται για τον πιο συμβατικό, τον πιο "boy next door" χαρακτήρα της σειράς, μολονότι ανήκει στους λίγους που δε διαθέτουν ταπεινές καταγωγές. Προέρχεται από πλούσια οικογένεια, είναι ιδιαίτερα κακομαθημένος και δεν έχει μάθει να δέχεται το όχι ως απάντηση. Πιστεύει πως το όνομά του μπορεί να του ανοίξει πόρτες στη ζωή, είναι bitch, είναι σπαστικός και παλεύει αδίκως να κερδίσει την εύνοια του Don. Παρόλο που τον βρίσκουμε έτοιμο για γάμο στην αρχή της σειράς, βεβαίως, είναι πασιφανές ότι δεν του αρκεί· δεν του αρέσει το πρότυπο της οικογένειας, του σπιτιού με τη γυναίκα και το ζεστό φαΐ. Αποζητά περιπέτεια κυρίως στο μυαλό του.

Top 3 Χαρακτήρες Κατ'Εμέ

Peggy Olson
Η Peggy είναι ο ορισμός της character development ήτοι της ανάπτυξης/ εξέλιξης χαρακτήρα. Για αυτό ακριβώς πιστεύω πως αποτελεί τον μυστικό, τον ουσιαστικό πρωταγωνιστή της σειρας, διότι έχει πολλά περισσότερα να μας διδάξει από ό,τι ο Don, ο φαινομενικός  πρωταγωνιστής από τους τίτλους αρχης. Φιλόδοξη χωρίς να γίνεται αλαζονική, τολμηρή, δυναμική όσο πρέπει, μια ήρεμη δύναμη που συνεχώς θεριεύει. Εύκολα χαρακτηρίζεται η θηλυκή έκδοση του Don, μια που διαθέτουν ακριβώς την ίδια σκέψη και όρεξη για δουλειά και δημιουργία αλλά και για πολλά άλλα πράγματα τα οποία δε θα αναφέρω λόγω spoiler.

Don Draper
Φυσικά. Αν υπάρχει ένας λόγος να προτείνει κανείς το Mad Men, είναι σίγουρα ο Don. Χαρισματικός, με θαυμάσιες σκηνές σχεδόν σε κάθε επεισόδιο, τρομερά quotes και μια μοναδική ερμηνεία από τον Jon Hamm. Όχι μόνο εξαιρετικά παιγμένος μα και καταπληκτικά καλογραμμένος, ο Don Draper δεν παύει να εντυπωσιάζει και να σαγηνεύει ακόμα κι αν ενίοτε γίνεται λίγο jackass.

Joan Holloway
Στις δυο πρώτες σεζόν, η Joan μπορεί να σας αφήσει ακόμα κι αδιάφορους, λόγω της εμβάθυνσης σε άλλους χαρακτήρες μα και του γεγονότος ότι δε συμβαίνει -κατά κύριο λόγο- κάτι συνταρακτικό στη ζωή της. Ωστόσο, όταν η πλοκή την παρασύρει για τα καλά, αποδεικνύεται η δύναμη και το βάθος του χαρακτήρα της, η σπάνια της ψυχή κι η ακόμα πιο σπάνια της αποφασιστικότητα. Είναι μια πολύ έξυπνη και χειριστική Ωραία Ελένη, που μπορεί να καταφέρει τα πάντα, αρκεί να το θελήσει.

Τιμητική Αναφορά 1: Lane Pryce (Jared Harris)

Ξέρετε πόσο πολύ αγαπώ την Αγγλία. Αν δεν το ξέρετε, δεν μπορώ να καταλάβω τι κάνετε εδώ 😂😂😂 Πλάκα κάνω για όνομα του Θεού!

Ο Lane αποτελεί μια όμορφη, θαυμάσια, βρετανική προσθήκη στους χαρακτήρες της σειράς -από 3η σεζόν και μετά- και νομίζω έτσι δικαιολογείται η επιτυχία κι η ποιότητα της σειράς. Πού πας ωρέ δανδή και αδαή χωρίς έναν Βρετανό για τον δύσκολο ρόλο; ΟΕΟ;

Ειλικρινά σκέφτομαι να το κάνω challenge. Να μου βρείτε έναν ρόλο ΕΝΑΝ ΜΟΝΟ που είναι πραγματικά δύσκολος και δεν τον έχει παίξει Βρετανός ηθοποιός.

Αγαπημένα Ships διότι πού πας ξυπόλυτος στα αγκάθια;

Η σειρά είναι τόσο all about characters που τα ships τελικά δε σε εντυπωσιάζουν. Το μόνο που θες είναι ο καθένας τους να είναι ευτυχής έστω και μόνος. Ελάχιστα ζεύγη με έχουν συγκινήσει.

Don & Betty

Αγαπημένοι. Μου θυμίζουν τους γονείς μου υπερβολικά πολύ και είναι ο ένας τέλειος για τον άλλον. Όχι μόνο ταιριάζουν εξωτερικά μα κι οι ψυχές τους, επειδή διαφέρουν τρομακτικά και φυσικά τα ετερώνυμα έλκονται. Ωστόσο, στη σχέση τους πλανιούνται πολλά φαντάσματα, πολλά κρυμμένα μυστικά και τη στοιχειώνουν. Έχει κι αυτό τη γοητεία του βέβαια.

Don & Peggy

O Don κι η Peggy αντιπροσωπεύουν τον πλατωνικό έρωτα στο μεγαλείο του. Ακριβώς επειδή η Peggy είναι η θηλυκή έκδοσή του, ο Don βλέπει σε αυτήν τον τέλειο σύντροφο στη ζωή, τον καλύτερο συνεργάτη που θα μπορούσε ποτέ να έχει. Θα δείτε, αμέτρητες γυναίκες θα περάσουν από τη ζωή του Don μέσα στις εφτά σεζόν της σειράς, ωστόσο μονάχα δυο είναι οι γυναίκες της ζωής του κατά την άποψη μου κι η μια είναι η Peggy. Μόνο στο Mad Men και στο The 100 έχω δει τόσο όμορφη αναπαράσταση του πλατωνικού έρωτα (ίσως και κάπου αλλού αλλά θα τα πούμε στο επόμενο κεφάλαιο). Δεν υπάρχει επιφανειακότητα, ούτε σαρκικότητα. Μονάχα πνευματικότητα, ψυχική επαφή, απίστευτη αλληλοκατανόηση, αλληλοσεβασμός και ισότητα. Κάθε σκηνή τους μαγική και μοναδική.

Peggy & Stan (O Stan είναι το middlefinger)

O Stan εμφανίζεται στην τέταρτη σεζόν και φέρνει έναν φρέσκο αέρα, γεμάτο χιούμορ, αραλίκι, άνεση, χαλαρότητα, ένας πρόδρομος δηλαδή της επόμενης δεκαετίας του 1970. Καλείται να συνεργαστεί με την Peggy και στην αρχή δεν τα πάνε καθόλου μα καθόλου καλά. Για κάτι τέτοια ζω εγώ, για τους καβγάδες με ένταση και μια παράξενη ατμόσφαιρα, φορτισμένη στα όρια του αισθησιασμού. Το πόσο εξελίσσεται αυτή η σχέση κατά τη διάρκεια της σειράς δε λέγεται, ούτε καν περιγράφεται. Θα το δείτε και θα καταλάβετε ;)

Pete & Trudy

Ο Pete παντρεύεται μια κουκλίτσα, μια μικρή πριγκίπισσα, από ευγενή οικογένεια ακριβώς όπως κι εκείνος. Η Trudy είναι μακράν ο πιο χαριτωμένος κι αξιαγάπητος χαρακτήρας της σειράς, διότι αγαπάει τον άνδρα της και τον στηρίζει ακόμα κι όταν εκείνος τη γράφει στα παλιά του τα παπούτσια. Χαρά στο κουράγιο της της κοπέλας, που το μόνο που θέλει και λαχταρά είναι παιδιά. Οι δυο τους αποτελούν το πιο ρεαλιστικό, το πιο προσιτό και σύνηθες ζευγάρι της σειράς. Σίγουρα όλοι μας γνωρίζουμε ένα τέτοιο.

Προσωπική Βαθμολογία: 9/10

Έβαλα 9 κι όχι 10, διότι μεν οι πρωταγωνιστικοί χαρακτήρες είναι εξαιρετικοί μα οι δευτερεύοντες περνούν λίγο απαρατήρητοι. Ωστόσο, λατρεύω το ότι το κάθε τι έχει μια σημασία, μια συμβολή στην πλοκή και στην ευρύτερη εξέλιξη, όπως ακριβώς και στην ίδια τη ζωή.

Τιμητική Αναφορά για το τέλος

Sally Draper (Kiernan Shipka)
Ναι, η Sabrina είναι. You're welcome.
Η μοναχοκόρη του Don και της Betty, το πρώτο τους παιδί, εξελίσσεται σε μεγάλο αστέρι της σειράς. Έχει εξαιρετικές ατάκες κι ως παιδί είναι απόλυτα ειλικρινής -ως και βάναυσα ειλικρινής ενίοτε- σε σημείο που κλέβει την παράσταση σε κάθε σκηνή της και αισθάνεσαι ότι βαδίζει στα χνάρια του πατέρα της- όσον αφορά το χάρισμα, τη γοητεία και την ευφράδεια. Αξιολάτρευτη, αληθινή και άγριο πνεύμα.

Αυτά είχα να σας πω για το Mad Men. Πώς σας φάνηκαν αυτά που είπα; Σας τράβηξαν την περιέργεια; Θα θέλατε να τη δείτε;

Θα ήθελα πολύ να ακούσω τη γνώμη σας στα σχόλια καθώς και αν πιστεύετε ότι αξίζει να συνεχίσω αυτές τις παρουσιάσεις!

Τα λέμε στην επόμενη σειρά, εφόσον το επιθυμείτε!